BIJVOEGSEL
Nieuwe Amersfoortsohe Courant
Zaterdag 4 Juli 1391.
behoorende bij de
van
Bezoek t«ii liet Duitsche Keizer
paar aan Xedcrlaud's
Koninginnen.
Vervolg
Te half vier reed de Koningin-Regentes
met Hare gasten, den Keizer en de Keizerin
en hun gevolg uit, om een bezoek te bren
gen aan het Rijks-Museum. Bij de Hooge
gasten hadden zich nog gevoegd de Priusen
Prinses von Wied.
De Keizer reed met de Koningiu-Regentes,
de Keizerin met den Prins en den Prinses
von "Wied.
De tocht werd gemaakt langs N. Z. Voor
burgwal, Koningsplein, bocht van de Heeren
gracht, Spiegelstraat naar het Museum.
In het Museum werden de Vorsten ontvan
gen door den directeur en de commissie van
toezicht.
De Keizer begeleidde de Koningin-Regen
tes aan den arm, de Keizerin liep gearmd
met de Priuses von Wied.
Nadat de koningin-regentes den directeur
en de commissie aan HH. MM. had voorge
steld, werd de eere galerij doorgewandeld en
onmiddellijk voor Rembrandt's meesterwerk,
de Nachtwacht stil gehouden. De Keizer en
de Keizerin, en niet minder de overige gas
ten, lieten zich door den directeur en den
burgemeester inlichteu en bewonderden in de
Rembrandtzaal behalve de goddelijke kunst
van den grootmeester onzer schilders, de
Schuttersmaaltijd en de regenten-stukken.
Dc Keizer tooude zich vol belaugstelling
voor onze oude kunst en gaf daarvan meer
malen blijk aan Koningin Emma, die hem
voortdurend vergezelde en een druk gesprek
met hem voerde.
De collectie-Dupper werd bezichtigd, het
Vrouwtje van Rembrandt, de collectie-van
der Hoop, enz., enz. Ten slotte werden door
den Keizer en Keizerin hun handteekenin-
gen gezet in het daarvoor bestemde Gulden
Boek.
De Hooge gasten gaven meermalen blijk
van groote bewondering voor de kunstschat
ten van ons Museum en bleven ongeveer een
uur daarbij vertoeven.
Te half vijf ongeveer verliet men het Museum,
om over het Leidsche plein, langs Loidsche
kade, Leidschegracht, Keizersgracht, Prinsen
straat, Prinsengracht, We9terstraat, Marriix-
straat, Willemstraat, Haarlemmerdijk, Haar
lemmerstraat, Nieuwendijk naar liet Paleis
terug te keeren.
Hoewel zeer snel werd gereden was er
langs den geheelen weg zeer veel geestdrift.
Bij het Galadiner zat aan de hoefijzer
vormige tafel Z. M. de Keizer aan de boog.
Aan zijn rechterhand zat H. M. de Koningin-
Regentes, aan zijn linkerhand de Keizerin
en daarnaast Koningin Wilhelmina. Naast
de Koningin-Regentes zat de Prins von
Wied. Naast de Koningin de Prinses von
Wied, de hoogste hofdignitaris van den Duit-
schen Keizer en zoo vervolgens
H. M. de Koningin-regentes hield in het
midden van het diner tot den Duitschen
keizer en Keizerin met luider stemme de
volgende toespraak:
,,11 me tient a coeur de remcreier Vos
Majestés, aussi au nom de ma Fille, pour
Votre visite; la Nation enlicre se joint a
nous pour Vous souhaiter les tres bien-
venues au milieu do nous.
Permettez-moi de Vous dire, que j'apprécie
vivement la presence de Vos Majestés et de
Vous assurer que le Pays entier en ressant
une profonde satisfaction.
Pnisse le séjour de Vos Majestés dans les
Pays-Bas reserrer les liens, qui depuis si
longtemps unissent nos deux families et con -
tinuer a eutretenir et a fortéfier les réla-
tions d'amitiè et de bon voisinage, qui ont
toujonrs existées entre nos deux Peuples.
En formant les voeux les plus sincéres
pour le bonheur de Vos Majestés et pour la
prospérité de l'Allemagne, je bois h la santé
de l'Empercur et de lTmpératrice."
De vertaling luidt als volgt
„Het is mij een genoegen uwe Majestei
ten, ook uit naam mijner Dochter te dauken
voor Haar bezoekde geheele natie voegt
zich bij ons om Uwe Majesteiten van harte
welkom te beeten in ons midden.
Sta mij toe u te zeggen dat ik de tegen
woordigheid Uwer Majesteiten op hoogen
prijs stel en U te verzekeren dat het geheele
land er de grootste vreugde over gevoelt.
Moge het verblijf Uwer Majesteiten iu
Nederland de banden versterken, die onze
beide familiën reeds laug vereenigeu en bij
dragen tot het in stand houden en verster
ken der vriendschapsbetrekkingen en goede
buurschap, die steeds hebben bestaan tusschen
beide volken.
Met de oprechtste wenschen voor het wel
zijn Uwer Majesteiten en de welvaart van
Duitschiand, drink ik op de gezondheid van
den Keizer en de Keizerin."
De muziek speelde het Duitsche volkslied.
Z. M. de Keizer beantwoordde H. M. on
middellijk in 't Duitsch en zeide zeer gevoe
lig te zijn voor de hartelijke wijze waarop
men hem in de hoofdstad van Nederland
had ontvangen. Hij achtte zich gelukkig in
Nederland en Amsterdam te vertoeven, om
dat het Huis van Oranje en Zijn Huis nauw
verwant waren en Duitschiand hooge ver
plichtingen had aan het stamhuis van Oranje-
Nassau. Hij wijdde een dronk aan de
gezondheid der beide Koninginnen en het
stamhuis in de Hollandsehe taal, waarop de
muziek het Wilhelmus deed hooren.
Des avonds tegen acht uur begou de po
litie, die tot dien tijd het publiek tot voor
de kleine steentjes had toegelaten, ruimte
te maken om den Dam te ontruimen voor
de muziekkorpsen.
Dat ging natuurlijk niet gemakkelijk, om
dat een saamgepakte monigte van achter
steeds opdrong en de voorste rijen het on
mogelijk maakten terug te dringen.
jjegen negen uur was het plein outruimd
eu waren de muziekkorpsen opgesteld.
De officieren van alle wapens en van de
schutterij schaarden zich op taco geledèreu
voor do kleine steentjes voor het balkon.
De fonteinen van het monument wierpen
weldra hun veelkleurige waterstralen omhoog;
flambauwen verlichtten hier en daar het plein
en wierpen blinklichten op de uniformen en
de glinsterende instrumenten.
Een dof geruisch, soms een gegil, steeg
op het plein voortdurend omhoog cn verloor
zich in de straten cn stegen op het pleiu
uitkomende.
Boven den ingang van de Nicuwekerk,
wrerd een stukje volkshumor afgespeeld.
Een man had met een ladder zich mees
ter gemaakt van de tribune op het dak en
vroeg daarvoor geld. Toen iemand de entree
weigerde en teruggelezen werd, maakte het
volk zich meester van de ladder, zoodat de
exploiteur zelf niet van het dak kou komen.
De Dam had intusschen een schilderachtig
aanzien gekregen. Tegen half tien versche
nen op het balkon H. M. de Koningin-
Regentes als gewoonlijk gekleed, H. M. de
Keizerin met de diadeem. Z. M. de Keizer
in de witte gala-uniform van de kurassiers
met zilveren helm en gouden adelaar. Later
voegden zich bij hen een wijle de Koningin
en Prinses von Wied.
De heer v. d. Linden, kapelmeester van
de grenadiers, beklom de verhevenheid om
de muziekkorpsen te kunnen overzien en gaf
het sein voor den roffel der tamboers, die
weldra door hoornsignalen werd overstemd.
De muziekkorpsen vielen daarna in met
Heil Dir im Siegerkranzwat plechtig over
den Dam uit honderden koperen monden
weergalmde.
De officieren en al wat militair was brach-
teu het saluut zoolang deze volkshymne
duurde. De Vorsten hoorden het staande aan
de Keizer met de rechterhaud aan den helm.
Toen de muziek zweeg, weergalmde een
driewerf hoera door de lucht, ter eere van
den Keizer en Keizerin. Toen daarna het
Wilhelmus werd gespeeld, maakte de Keizer
front naar de Koningin-Regentes en salueerde
Haar, zoolang bet oude Dietsche Volkslied
vroom en vroed over de menigte ruischte.
Deze attentie voor onze Koningin-Regentes
bracht de menigte in enthousiasme en ten
bewijze hoezeer men Koningin Emma en in
Haar onze eigen eenheid en nationaliteit op
dit plechtig oogenblik wenschte te huldigeu.
brak een storm van geestdrift los, die de
vorsten blijkbaar hoogst aangenaam aandeed.
De Keizer was vol attentie voor onze Ko
ningin, waardoor li ij aller harten stal.
Nadat nog het koraal van het Wilhelmus
en verschillende marschen waren gespeeld,
werd om het monument, dat nog immer zijn
veelkleurige waterstralen omhoog zond, ge
defileerd, cn op verzoek van den Keizer, die
het koraal blijkbaar niet had begrepen, of
zeer mooi vond, dit nog eens herhaald.
De grcnadiers-marsch, turf in je ransel
werd eveneens herhaald, en onder de tonen
van dezen welbekenden marsch van Dunckler
werd door de muziekkorpsen den afmarsch
gemaakt.
Het publiek stroomde voor het paleis en
juichte de vorsten herhaaldelijk en vol geest
drift toe.
Langzaam, zeer langzaam verspreidde zich
de massa, nadat de vorsten zich in liet paleis
hadden teruggetrokken. De Prins en Prinses
Von Wied behoorden tot de laatste gasten.
Zij vertrokken gisteren morgen.
Hiermede eindigde de eerste dag van de
ontvangst, die op den Keizer en de Keizerin
en op de Duitsche journalisten een hoogst
gunstigen indruk maakte.
Donderdag morgen halftien ontvingen HH.
MM. de Duitsche Keizer en Keizerin de
Duitsche deputatie ten paleize. De Duitsche
consul-generaal, dr. Göring, en diens echt-
genoote stelden de heeren en dames voor.
Nadat de heer Westenberger het adres van
de hier wonende Duitschers had voorgelezen,
antwoordde de Keizer, dat hij van de Ko
ningin vernomen had, dat de Duitschers in
Nederland goede onderdanen waren. „Aan U
mijue heeren bemerk ik dat ge ook goede
Duitschers gebleven zijt. Ik ben hoogst te
vreden over de ontvangst in Amsterdam en
zal dat niet ligt vergeteu."
Hiermede was de audiëntie officiëel geëin
digd eD onderhield hot Keizerlijk echtpaar
zich geruimen tijd met de Deputatie.
Te 10 uur reden de beide Koninginnen
weder met hun hooge bezoekers uit, iu de
rijtuigen gezi-ten als gisteren. De Keizer was
thans in generaals-uniform met Pickelhaube.
Het bezoek gold bet Burgerweeshuis.
De ingang tot de St.-Luciënsteeg, waar
langs de hooge bezoekers het gebouw bin
nentraden, was door de politie afgezet.
H.H. M.M. werden bij het binnentreden
van het weeshuis gecomplimenteerd door den
oudsten der regenten, den heer J. Backer
Jr. en door den president van het college
van regenten, den heer J. R. W. Cromme-
lin.
De drie jongste weesmeisjes, Truus Schip
pers, 8 jaar, Cor van dar Maas, 7 jaar en
Cato Jonassen, 5 jaar, boden de drie vorst
innen bouquetten uan.
Daarna begaven de Vorstelijke bezoekers
zich naar de vermaarde Regentenzaal, bekend
door zijn regentenstukken en andere merk
waardige overblijfselen uit vroegere eeuwen,
betrekking hebbende op de geschiedenis de
zer stichting. In deze zaal werd H.H. M.M.
verzocht Hunne handtekeningen te plaatsen
in het gedenkboek, aan welk verzoek be
reidwillig gevolg gegeven werd.
Z. M. de Keizer van Duitschiand teekende
met eeu forscheu pennestreek en in Duitsche
karakters Wilhelmen daaronder in een
sierlijke krul J. R. (Imperatus Rex). Daarna
teekende de Keizerin in gewone letters
Augusta Victoriamet dezelfde initialen J. R.
onder Haar naam. Daaronder plaatsten onze
Koninginnen hare handteekcuingen duid» lijk
en met groote letters, waarbij cene opval
lende gelijkenis in beider handschrift kan
opgemerkt wordeu Emma en Wilhelmina.
Van de regentenzaal begaven de bezoekers
zich door het middelhuis naar de binnen
plaats der meisjesafdeeling, waar de wees
meisjes iu hare heldere bonte kleederen Hunne
Majesteiten begroeten met het Heil Dir im
SiegerlrranZy waarvan zij twee coupletten zon
gen onder leiding van den heer Numan.
Daarna werd gezougen het Wilhelmus en
ten. slotte het bekende Waar de blanke top
de duinen, enz.
HH. MM. waren blijkbaar zeer ingenomen
met deze kinderlijke hulde, van welke tevre
denheid zij door goedkeurende glimlachjes
telkens blijk gaven. De Keizerin wisselde een
paar woorden met den heer Numan, waarna
men zich naar de binnenplaats derjongens-
afdeeling begaf, waar de jongens iu twee
gelederen stonden opgesteld. Met een wan
deling door een paar zalen van het gebouw
werd het bezoek besloten.
Herhaaldelijk gaf Z. M. de Keizer van
Duitschiand zijne tevredenheid te kennen over
de inrichting van bet gebouw. Bijzonder
scheen de farbige Kleidertracht der weezen
hem getroffen te hebben, waaromtrent hij aau
den Burgemeester ceuige inlichtingen vroeg,
waarop deze waarschijnlijk wel meteen his
torische herinnering zal hebben geautwoord.
Het geheele bezoek had nagenoeg een half
uur geduurd.
Ten 11 uur arriveerden HH. MM. ten
stadhuize. Op de binnenplaats was eeu mu
ziekkorps opgericht, waar achtereenvolgens
door de kapel der dienstdoende schutterij,
onder kapelmeester Ooenen, bet Heil Dir im
Siegerkranzhet Wilhelmus en Die Wacht
am Rhein werden gespeeld. In de als in een
bloemhof herschapen vestibule werden de
hooge gasten door het Dagelijksch Bestuur
ontvangen. Er werd slechts een eenvoudige
groet gesproken. Door twee dochters van den
Burgemeester en een van den wethouder
Dyserinck werden aan onze jonge koniugin,
de koningin-regentes en de keizerin bloem
tuilen aangeboden.
Ter Raadszaal, waarheen HH. MM. met
talrijk gevolg werden heengeleid, waren aan
wezig de leden van den gemeenteraad, die
der Kamer van Koophandel, de senaat vau
professoren der Universiteit enz. De koningin-
regentes stelde de heereu voor aan de keizerin,
die zich met verscheidene hunner kort on
derhield, de Keizer ging intusschen rond met
den burgemeester en stond stil bij verschil
lende portretten, o.a. bij die van Anna Pau
lo wna en Willem H. De keizer maakte beur
telings van de Fransche en Duitsche taal
gebruik, o.a. tot mr. van Hamel, den rector-
magn, sprak hij eenige woorden in het Frausch.
In burgemeesterskamer was een kleine expo
sitie gearrangeerd, die in hooge mate de
aandacht der gasten trok.
Het was eene historische tentoonstelling
van voorwerpen, waaraan voor Amsterdam
herinneriugeu zijn verbonden. O.a. vond men
er burgeineestersstaven, ketenen, gedenkpen
ningen, modellen van merkwaardige gebouwen,
drinkbeker, o.a die welke op de „Schutters-
maaltyd" staat afgebeeld enz. In dc anti
chambre werden ververschingen aangeboden.
Hot belangrijkste vau bet bezoek der Duit
sche Majesteiten op het Stadhuis was do be
zichtiging van bet archief. Aldaar werd den
hoogen bezoekers in een reeks van planuen
en prenten een denkbeeld gegeven van de
ontwikkeling en uitbreiding der stad.
Van het Raadhuis reed men onmiddellijk
naar de Nieuwe Kerk.
Hoewel men aldaar niet was voorbereid
op de komst van den Vorst en de Vorstin
nen waren Ds. Hogerzeil en Mr. G. J. Ever-
wijn Lange, kerkmeester aanwezig om de
Hooge gasten te outvaugen en rond te leiden.
Met ontbloot hoofd bezichtigden de Keizer
met de Vorstin het gedenkwaardig kerkge
bouw. De Keizer en do Keizerin gaven hun
bewondering te kennen over den frauien
preekstoel en koorhek, en toefden eenige
oogenblikken met eerbied voor het graf van
De Ruijter.
De Keizerin informeerde ziel» met veel
belangstelling over den kerkdienst en de
regeling van de preekbeurten.
H. H. M. M. verlieten te kwart over twaalf
de kerk om onmiddellijk naar het Paleis te
rijden. Het gevolg ging te voet.
Aan het dejeuner waar voor 50 couverts
gedekt was namen hoofdzakelijk de hof digni
tarissen deel en de gewone autoriteiten.
De Amstel bood reeds vroeg in den och
tend een vroolijk aanzien. Alle in de rivier
liggende vaartuigen waren kwistig met vlag
gen getooid, en vooral de vijf roeivereeni-
gingen hadden geen moeite gespaard om
hunne gebouwen zoo fraai mogelijk uit te
dosschen. De roeivereeniging Nereus had den
kant van het drijvend gebouw uitzicht heb
bende op het water niet groen en vlaggen
versierd en daar tegen aan een platboom-
vaartuig als tot een tuin doen inrichten.
Het gebouw van de Amstel maakte wel
den besten indruk. Onder leiding van den
heer van Meuis, den bekenden decorateur
der firma Pander, uit den Haag, was dit
gebouw van boven tot onder sierlijk met
bloemen, groen en vlaggen getooid; niet
minder had zich uitgesloofd de "Vereeniging
Neptunuswaarvan bet drijvend roeihnis mede
een fraai effect maakte.
Aan de Weesperzijde was het gebouw van
de IIoop ook netjes uitgedost. Behalve
tropeeën van vlaggen eu bloemen aan de
lijsten van het gebouw, warea langs do leu
ningen van het plafond voor de bezoekers,
de nationale kleuren aangebracht, terwijl aan
den kant van den Amstel, ren groot schild,
waarop het anker, zinnebeeld der hoop ge
schilderd, tusschen vlaggen en groen prijkte.
Tegenover d IJsbreker lag het roeihuis der
Vereeniging Willem Ilf expresselijk voor
deze gelegenheid van het IJ naar den Amstel
gesleept mede prijkende met groen, bloemen
en vlaggen.
Zelfs de jollemannen waren niet achter
gebleven en hadden de boorden hunner roei
schuitjes met groen eu bloemen getooid, zoo
dat de Amstel een tafereel te aanschouwen
zag, dat het oog aangenaam aandeed.
Te 3 uur arriveerde men eerst aau het
Paviljoen aan het IJ. De Koningin-regentes
was met de Keizerin in het eerste rijtuig
gezetencn. De Keizer reed met den hem toe-
gevoegdeu adjudant, de vice-admiraal de Ca-
semboot.
Op dc Ceres werd door het gezelschap, wat
een zeer talrijk gevolg bad, plaats genomen.
De schepen op het IJ waren nog even fees
telijk getooid als Woensdags.
De muziek van het 7e regimeut begroette
de Ceres met de Duitsche volkshymne. Een
oorverdoovend kanong' bulder barstte eensklaps
los van de talrijke oorlogsschepen.
De tamboers en pijpers sloegen en bliezen
de ban, de bemanning hief een driewerf
hoezee aan bij het passeeren van de Keizerlijke
boot. De matrozen in parada-costuum ston
den in het want. Het was inderdaad een
indrukwekkend en zeldzaam schouwspel. Op
een der bodems stond de kapel der Marine,
op een ander weer een ander muziekkorps.
De Marine-vloot maakte een zeer grootschcn
indruk en bestond hehalve uit de groote
bodems uit vele monitors en 5 torpedos.
De Keizer maakte eeu inspectie-tocht langs
de verschillende schepen, waarop de eerbe
wijzen werden herhaald. De bemanning was
vol geestdrift.
De hoezee's stegen juichend omhoog. Het
geroffel der trommen verplaatste zich van
het eene schip op het ander. Het paradee
ren in het want der gepavoiseerde schepen
bood een energiek militair schouwspel aan.
Ongeveer een uur werd van den schitte
renden aanblik dien het IJ bood, genoten.
Toen ging het het hoog gezelschap van den
steiger over op twee klein* bootjes en voer
men te 4 uur het Oos'erdok in. langs het
wachtschip, Prins Hendrikkade, Nieuwe
Heerengracht en Amstel naar den Buiten-
Amstel. Langs deu geheelen weg stond een
onafzienbare menschenraassr geschaard, die
den Vorst en de Vorstinnen levendig toe
juichte.
De Buiten-Amstel, het fraaiste deel van
Amsterdam, zag er schilderachtig uit.
De beide oevers van den Amstel boden,
een zeldzamen aanblik Door de versierin
gen van de Verenigingsgebouwen, op echt
Hollandsehe wijs met groen en bloemen,
waren deze als iu drijvende tuinen herscha
pen, waarbij het groen harmonisch samen
smolt met de kleur van het water.
De Hooge gasten waren dan ook vol be
wondering en de Duitsche journalisten, die
nog al iets gezien hebben op hun reizen
met den Keizer, verklaarden geheel in ver
rukking, dat zij zoo iets schilderachtigs als
de Amstel en het IJ in geen laud gezien
hadden.
De wedstrijd voor vier- en zesriems gieken
geroeid door de Amstel Nereus en Neptunus
namen toen een aanvang. Er werd bij de
racen, aangemoedigd door de opgowonde
menigte langs de oevers, zeer snel geroeid.
De uitslag was, dat in den 4-riems wed
strijd door de Amstel de le prijs behaald
werd, door Nereus de 2e. Voor de 6-riems
gieken de Amstel le prijs cn Neptunus 2e
prijs.
Toen de overwinnaars langs de Keizerlijke
boot scheerden, werden zij door den Keizer
en de Vorstinnen aanmoedigend toegewuifd.
Aan de Sarphatikade stonden intusschen de
hofrijtuigen gereed, waar men te ongeveer
5 uur aan wal stapte en naar het Paleis
reed, langs den geheelen weg weder door
eeu kolossale menigte toegejuicht. Er heerschte
door de gansche stad zeer veel geest drift.
Des avouds tegen 9 uur reed rucn, dit
maal zonder de bereden politie, naar het
Paviljoen op den steiger, dat in een half-
donkeren loon fantastisch was verlicht om
aan het lichtkleuren-panorama dat zich op
het IJ vertoonde, geen afbreuk te doen.
Het weder was kalm, de hemel helder,
zoodat de verlichting van de oorlogsbodems
en particuliere vaartuigen uitnemend slaagde
en slechts sporadisch een lampion ontbrandde.
Reelits van het Paviljoen lagen van de plaats
waar het vuurwerk zou afgestoken worden
tot aan de Handelskade, in schuine richting
de oorlogsbodems, de ra's en het want met
roode blauwe en groene lampions geïllumi
neerd.
Ter linkerzijde, eveneens verlicht, de tal
rijke pleziervaartuigen van de Kon. Roei- en
Zeilvereenigingen, het IJ en de Amsteleven
eens schitterend en veelkleurig verlicht. Langs
den oever aan beide zijden van het Paviljoen
lagen honderden booten, schepen en sloepen
in een chaos dooreen, waarvan men de vor
men nu en dan bij het ontsteken van Ben-
gaalschvuur kon ontdekken.
Voor de ledeu van den Raad mot hnunó
dames en voor de Pers was een boot gereser
veerd, die bij deu Leeds-steiger naast den
West-Indischen Mailsteiger gesmeerd lag.
Veelkleuriger schouwspel als het IJ bood
kan men zich moeielijk denken. Om er een
beschrijving van te gevon in kleurrijke woor
den zullen we niet beproeven. Wie het gezien
hebben, en dat waren honderdduizenden,
zullen het schouwspel niet licht vergeten.
Te 10 uur gaf de stadsarchitect van de
brandweer-kazerne aan do de Ruyterkade het
sein voor het ontstekeu van hot vuurwerk
en weldra siste de eerste peil slatig langs
den blauwen hemel, ontknalleude in een
schitterende bouquet, waarvan de sterren
eindigdon in gouden iredraaide degens.
Van hef vuurweik slaagde het best het
Duitsche Rijkswapen met het Nederlandsche
wapen. Het eerste was geheel iu zilver. Van
't tweede was het schild intemsgoud, evenals
de kroon, de leeuwen diep rood, de bande-
rolle, waarop het devies, groeu. De bande-
rolle bleef nog de zilveren woorden Je
Mainticndrai vertoonen, toen het overige
reeds was uitgedoofd.
Een oorverdoovend gejuich ging bij de ver-
toouiug der beide wapens op, de muziek
speelde de volksliederen, de fluiten van alle
stoombooteu lieten hun schorre stemmen hoog
boven alles uitfluiten.
Dat werd telkeus herhaald bij een mooi
nummer, dat bepaald een wauklank mocht
heeten eu een zeer slechte smaak verried van
hem, die er de order toe gaf. Bij de eerste
maal had het zich moeten bepalen.
Het groote nummer, „de zocslag," scheen,
althans van onze plaats gezien, niet te slageu,
het was een verwarde, vurige massa, waarin
weinig van schepen te ontdekken viel.
De Niagara-watcrval schijnt ook in het
water gevallen te zijn. Wat ontstoken werd
was bijzonder fjaai, doch aan do hoog ge
spannen verwachting voldeed het Engelsche
vuurwerk ons Hollanders niet.
Het uitstekend gelijkcud portret van Z. M.
den Keizer in admiraals-uniform met het
grootkruis der Militaire Willemsorde vond een
levendige en langdurige toejuiching.
Tc elf uur was het vuurwerk geëindigd
dat, jammer, niet op de traditioneele wijze
met een groot nummer eindigde en daardoor
uitging als een nachtkaars.
Dit neemt niet w eg dat de avond van eer
gisteren op het IJ tot de fraaist geslaagde
gedeelteu mag heelen van de feesten, ter
eere van den Keizer en de Keizerin gegeven.
De Hooge gazteu drukten dan ook herhaal
delijk hun bewondering uit over het zeldzaam
schoone waterfeest.
Langzaam kwam er beweging in de massa
schepen en scheepjes. Het duurde een ge-
ruimen tijd eer allen den vasteu wal weder
bereikt hadden. Langs de kade bewoog zich
tot laat in den avond een menschenmassa,
die zich verlustigde in het verrukkelijk
schouwspel, totdat de duizende lichtjes weg-
gloorden en de duisternis over het IJ daalde,
met een sluier den feesttooi bedekkend.
In de stad heerschte tot laat in den nacht
eeu opgewekte feestvrengde als bij de Kouings-
feesteu. De groote cafe's werden bestormd,
zoodal er telkens queu gemaakt moest worden
en de bezoekers met beetjes in- en uitgelaten
werden.
De feeststemming schijnt als altijd de beste
afleiding voor baldadigheden te zijn, zoodat
van ernstige ongeregeldheden nergens sprake
was.
Gisterentnorgeu te 9 uur begaf zich Z. M.
de Duitsche Keizer met 6 personen van zijn
gevolg in deputatie te voet naar de Nieuwe
Kerk. De Keizer droeg persoonlijk een zeer
fraaie krans van versche lauwerbladen met
breede zijden linten, in de kleuren van
Duitschiand en crème en lila.
Als een hulde aan de Nederlandsche natie
legde de Keizer persoonlijk deze krans op
het graf van onzen grooten zeeheld Michiel
Adriaansz. de Ruijterals eerbiedige toewij
ding aan de nagedachtenis van dezen zeeheld.
De Keizer was daarbij in admiraals-uniform
gekleid.
De Keizer kon zeker geen grootcr daad
van piëteit bewijzen dan door deze huldi
ging van Neerland's groolsten held.
De vleiendste dankbetuiging valt daarbij
in het niet.
Bijna tien uur vertrokken de Hooge gas
ten, begeleid door de beide Koninginnen,
van het Paleis naar het Centraal-station. De
stoet werd voorafgegaan door een escorte
cavalerie eu een escorte volgde oumiddelijk
op 't tweede koninklijke rijtuig, waarin de
Keizerin eu de Koningin plaats hadden ge
nomen. Op den Dam was geen groot publiek
aanwezig Aan het station werden H.H. M.M.
opgewacht door alle hoofd-officieren van het
garnizoen.
Op het perron stonden 100 mariuiers en
100 matrozen geschaard met de pijpers en
tamboers en de marinemuziek. De troepen
werden gecommandeerd door den kapitein
luitenant ter zee baron Sweers de Laudas,
terwijl twee officieren van de marine en twee
van de mariniers daarbij ingedeeld waren.
Op den rechtervleugel stonden de kolo
nel Braam Houckgeest eu lnitenant-kolonel
•Wiggers van de mariniers, terwijl de com
mandant van het wachtschi} eveneens was
ingedeeld
Bij aankomst op het perron door het Ko
ningspaviljoen, dat fraai versiersd was, trad
de Keizer met jbr. de Casembroot, den hem
toegevoegden adjudant, vooruit en werd, on
der het spelen van de volkshymne, het rof
felen der trommen en het blazen der pijpers,
een inspectie gehouden, waarna de Keizer
aan den schout-bij-nacht Kramer zijn hooge
ingenomeDdheid betuigde met de houding
der Nederlandsche Marine, dat Z. M. een
