NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
DE BLINDE 1I00LSPEELSTER.
Officiëele Publicatiën.
No. 18.
Woensdag 2 Maart 1892.
Een-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Plaatselijke berichten.
F e uille t on.
AMEBSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.j Franco per post door het geheele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer B Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De BURGEMEESTER et. WETHOU
DERS tan AMERSFOORT,
Gelet op art. 6 der wet van den 2
Juni 1875 (Staatsblad No. 95),
Brengen ter kennis van het publiek,
dat een door J. A, De Vries ingediend
verzoek, met bijlagen, om vergunning
tot het oprichten van eene inrichting
tot bewaring en verwerking van lompen
en beenderen in het perceel alhier gele
gen aan de Langegracht, wijk F. no 98.
bij het kadaster bekend onder Sectie E,
No 399/400, op de Secretarie der ge
meente ter visie ligt, en dat op Maan
dag, den 14 Maart aanstaande, des voor
middags te elf uren, gelegenheid ten
raadhuize wordt gegeven om, ten over
staan van het gemeentebestuur of" van
een of meer zijner leden, bezwaren tegen
het oprichten van de inrichting intebren-
gen.
Amersfoort, den 29 Febr. 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AMERSFOORT,
Gezien ait. 8 der wet van den 2 Juni
1875 (Staatsblad no 95),
Brengen ter kennis van het publiek,
dat door hen aan de firma Waterschot
Co. en hare rechtverkrijgenden ver
gunning is veileend om eene rookerij
van vleeschwaren opterichten in het per
ceel, alhier gelegen aan de Langestraat,
wijk A, no 7, kadastraal bekend onder
sectie E, no 3470.
Amersfoort, den 29 Febr. 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AMERSFOORT,
Gezien art. 8 der wet van den 2 Juni
1875 (Staatsblad no. 95),
Brengen ter kennis van het publiek,
.lat door hen aan S. J. Cohen en zijne
rechtverkrijgenden vergunning is ver
leend om eene inrichting tot bewaring
en verwerking van lompen en beenderen
opterichten in het perceel, alhier gelegen
aan de Bolderstraat, wijk D, no 304,
kadastraal bekend onder sectie E, no
3147.
Amersfoort, den 29 Febr. 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AMERSFOORT, brengen ter
openbare kennis, dat de in artikel 81
der wet op het lager onderwijs bedoelde
staat der kinderen boven de zes en be
neden de twaalf jaren op de gemeente
secretarie ter lezing is nedergelegd.
Amersfoort, den 2 Maart 1892.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort,,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris
W. L. SCHELTUS.
Bij den internationalen schaatsen-
wedstrijd, te Hamar (Noorwegen) gehou
den, heeft Marten Kingma, van Grouw,
glansrijk drie eerste prijzen gewonnen.
Door de Internationale Sport-, Vis-
scherij- en Paardententoonsteliing te Sche-
veningen zal in het seizoen een zeilwed
strijd op zee gehouden worden, waarvan
de leiding is opgedragen aan en welwil
lend aanvaard door de Koninklijke Ne-
derl. Zeil- en Roeivereeniging te Am
sterdam en de Roei- en Zeilvereeniging
de Maas te Rotterdam. Voor dezen hoogst
interessanten wedstrijd worden aanzien
lijke prijzen uitgeloofd, die, evenals het
programma en liet tijdstip waarop deze
is uitgeschreven binnen kort zullen wor
den bekend gemaakt.
Omtrent de nieuwe uniformen voor
het leger kan de N. R. Ct. melden, dat
de keuze voor de cavalerie reeds geves
tigd is op een lichtblauwe atlila met
donkerblauwe pantalon, en rijlaarzen voor
alle onderofficieren en minderen daarbij
wordt de kolbak behouden.
De 3 regimenten krijgen dus alle de
zelfde uniform, doch een der regimenten
zal een lichtere uitmonstering op den
kraag krijgen dan de beide andere.
Voor de infanterie zijn zeer verschillende
soorten van uniform ontworpen, o. a. een
van vaal grijs laken, waarby in groot
tenue de borst versierd zou worden met
een blauwe wrong, zooals bij de rijks
veldwachters in gebruik. De daarbij be-
boorende scbako heeft twee kleppen en
wordt gekroond door een groot regiments-
cijfer.
Bij een andere soort uniform is d"e snit
der bestaande korte jas eenigszins ge
wijzigd, doch de uitmonstering ongeveer
gelijk gemaakt aan die van or.ze schut
terij. De inspecteurs der verschillende
wapenen houden zich druk met de uni-
formverar.dering bezig, om daarna de
zaak aan de goedkeuring van den Minis
ter van Oorlog te onderwerpen.
Zaterdagmiddag bezocht een groot
hert uit de Soerensche bosschen, Apel
doorn, en geraakte op liet kerkhof. Toen
met het daar wilde opvangen, wilde het
ontvluchten en over het ijzeren hek sprin
gen dat om het kerkhof staat, doch het
lichaam kwam op een der punten terecht,
en het dier werd daardoor zóó gewond,
dat het spoedig bezweek.
Er hebben zich dezer dagen te Rot
terdam drie gevallen van pokken voorge
daan, waarvan twee lijders zich in het
ziekenhuis hebben doen opnemen, terwijl
de derde hiertoe niet genegen, op ad
vies van den inspecteur van het genees
kundig staatstoezicht, door de politie zoo
danig wordt geïsoleerd dat de gemeen
schap met de buitenwereld zooveel moge
lijk verhinderd wordt.
Vrijdagavond is te Leeuwarden, na
eene korte ongesteldheid, op den leeftijd
van 43 jaren overleden dr. F. G. Slot
houwer leeraar in de geschiedenis aan
het gymnasium aldaar en secretaris van
het Friesch genootschap van geschied-,
oudheid en taalkunde.
Den 15 Augustus a. s. viert de heer
Schaepman zijn zilveren priesterfeest. Er
heeft zich een commissie gevormd, die
aan geloofs- en landgenooten bijdragen
vraagt voor een gemeenschappelijk hul
deblijk, den jubilaris aan te bieden.
Men schrijft uit Uden (N.-Br.) aan
de Haarl. Ct.
«Hier woont eer. landbouwer, die, naar
hij beweert, de macht bezit, om lotelin-
gen der Nationale Militie te doen vrij-
loten. Daar liet toeval wilde, dat verle
den jaar twee der door hem ter loting
voorbereide jongelingen vrijlootten waren
er reeds zeer velen, die bij den bewus-
ten landbouwer hulp zochten. Uit Oss,
drie uur ten noorden van Uden, kwamen
er niet minder dan tien, doch werden
allen afgewezen. Dit jaar waren zij, die,
door zijne macht bijgestaan, moesten »rij-
loten, vier in getal; doch ongelukkiger
wijze heeft niet één hunner een vr(j num
mer getrokken. Niettegenstaande dit be
wijs zijner onmacht zijn er toch nog lie
den, die hem vertrouwen schenken wijl
de man vooruit gezegd heeft, dat hij 't
nu niet zeker had, daar er thans vier
waren, en hij er slechts twee uit de ka
zerne keeren kon.
Zaterdagmiddag werd op de alge-
meene begraafplaats ter aarde besteld
het stoffelijk overschot van den heer
J. H. Van Mill Cz., in leven leeraar in
de Fransche taal en letterkunde aan de
inrichtingen voor hooger en middelbaar
onderwijs en aan de rijksnormaalschool
alhier. Aan den ingang van den dooden-
akker werd het opgewacht door curatoren
van het gymnasium, de commissie van
toezicht op het middelbaar onderwijs,
directeur en leeraren van de hoogere
burgerschool, rector en leeiaren van hel
gymnasium, directeur en leeraren der
rijksnormaalschool, benevens de leerlin
gen van genoemde onderwijs-inriclitiiigen,
en, vermits de oveiledene ook kerkelijke
betrekkingen vervulde, door den president
en leden van den kerkeraad der her
vormde gemeente, ouderlingen, diakenen
en leden van het kiescollege, die allen
achter de lijkbaar zich schaarden en deze
volgden tot het graf. Aan de groeve
werd de afgestorven leeraar herdacht
door den president van het college van
curatoren, den heer Ds. D. P. M. Gras-
winckel, die hem schetste als een toon
beeld van getrouwe plichtsvervulling en
van onkreukbare trouw, eerlijkheid en
oprechtheid, door welke hoedanigheden
een liefdeband tusschen hem en zijne
leerlingen was ontstaan. Daarna nam de
rector van het gymnasium, de lieer Dr.
J. H. Moll het woord, om, mede namens
zijne overige ambtgenooten, te gewagen
van het gevoelig verlies dat de kring der
leeraren door het heengaan van Van
Mill had geleden, en gewaagde ten slotte
de tijdelijke praeses van den kerkeraad
van het vele goede door den afgestorvene
in het belang van de kerk verricht, en
verklaarde dat Van Mill een zetel had
ledig gelaten, die niet dan met groole
moeite, zoo waardig zou kunnen worden
ingenomen. Een lid der familie bedankte
daarna voor de laatste eer den overledene
bewezen. Op de lijkkist waren kransen
neergelegd door leeraren en leerlingen
van bovengenoemde inrichtingen van
onderwijs.
De aangekondigde lezing over het
evangelie des Koninkrijks, die Maandag
avond in het verkooplocaal aan de Krom-
mestraat zou worden gehouden, kon, we
gens gebrek aan belangstelling, niet door
gaan. Er waren slechts elf personen in
de zaal aanwezig.
Ter gelegenheid van den vasten
avond gaf de sociëteit »Burgerlust," in
ncafé Suisse," een café-chantant voor de
leden en geïntroduceerden, waarin de
heer en mevrouw Blazer, van Amsterdam,
optraden. Door den vroolijken zang en
de komische voordrachten heerste er een
aangename geest, terwijl een zeer geani
meerd bal dezen hoogst genoeglijken
avond besloot.
In de vastenavond-bijeenkomst, Zon
dag door de vereeniging de Katholieke
kring gehouden, werden door de werkende
leden een tweetal tooneelslukjes opge
voerd, n. I. sDorus Knoopenschaar" en
»Het spreekuur van den doctor." Met
veel tact werden de onderscheidene rollen
vervuld en de luide toejuichingen den
dillettanlen ten deel gevallen, getuigden,
dat zij den leden een genotvollen avond
hadden bereid.
EEN VERHAAL UIT DE VORIGE EEUW
door
ff. PASSAEEB.
7) Ook hij zat nog eene poos zonder zich
te verroeren. Daarna echter richtte hij zich
langzaam op en zij zonk verschrikt neer, toen
zij deze beweging vernam.
„Ja mijn lief kind," zeide de oude heer,
liefderijk hare hand vattende, met bewogen
stem, „Gij hebt het gevonden I Gij ver
staat het, het gevoel te treffen waar het het
diepst is, gij hebt eene zeer gelukkige hand
en zijt rijk aan gedachten I"
Hij zweeg weder, haar nadenkend en ge
roerd aanziende.
..Gij gevoelt u wel in dit huis, gij zoudt
toch niet hier van daan willen vraagde hij
ernstig.
„Neen, neen I" zeide zij, levendig het hoofd
schuddend, „ik zou hier niet van daan wil
len. Ik ben immers hier te huis en allen
zijn zoo goed voor mij. Waar elders zou ik
beter wezen? Hier is het dag om mij heen
ik ken de wegen, de bloemen en de
vogels, mijne lieve vogels! Hier heb ik
vader en moeder en broeders en zusters, die
mij liefhebbeu gelijk ik hun waar elders
zal ik dat alles vinden? Ja als ik
Zij bleef steken en bloosde.
„Nu, spreek het uit, gij hebt toch eenen
onvervulden wensch vroeg de baron ge-
spannen.
„O, het is goddeloos van mij.maar gij
hebt zulk een zachte, goede stem, mijnheer
de baron, gij zult niet boos wezen; ja, als
ik zien kon I
„Gij lief kind," zeide de baron getroffen,
hare band vattende, dat is het juist wat ik
bedoel. Als gij met mij gingt naar het slot
er bezoeken ons vele verstandige en ge
leerde menschen, ook komt er wekelijks een
dokter uit Frankfort hij ons. Als die u zag
en uwe oogen onderzocht, wellicht gelukte
het hem, n het gezicht weêr te geven."
Hij zweeg, maar wachtte te vergeefs op
antwoord. Verbaasd keek bij haar aan. Haar
gezicht was bleek en de zwarte oogen ston
den vol tranen.
„Nu, mijn kind?" vervolgde hij, „zoudt
gij ook daarvoor niet een tijd lang bij mij
op het slot willen wezen
Toen gleed zij van de bank op den grond
en omvatte heftig zijne knieën,
„O zien, zien I" stamelde zij weenend.
„De zon zien en de sterren zien, en hoornen
en bloemen, en mijne vogeltjes zien en de
gezichten der mensehenO, ik wee',
immers niet hoe bet is, te zien maar ik
stel mij voor, zien is het beste en het
schoonste, dat God den mensch geeft o,
waarom heeft Hij het mij geweigerd en het
mij verboden, juist alleen mijvoer zij
steeds heftiger voort. „Wat heb ik gedaan,
dat ik blind ben? Was ik als kind reeds
slecht en boos, dat ik niet mag zien?
Heb ik gezondigd, dat ik gestraft word, mijn
leven lang? O, ik wil alles, alles doen
wat gij wilt maar zien, God en de wereld
zien
De baron, verschrikt over deze heftige
uitbarsting van haar gevoel, richtte haar op.
„Bedaar mijn kind! Wees kalm, bid tot
God in geest en in waarheid I"
Maar zij viel hem driftig in de rede.
„O, gij hebt goed praten, gij zegt allen
dat ik kalm moet zijn en er is toch onrust
in mij, dewijl alles om mij heea mij onrus
tig maakt, daar ik zijnen vorm niet ken
en daarom zijn wezen niet. Want het wezen
schept zijnen vorm uit zich zelf en is daar
mede één en daarvan onafscheidelijk. Ik
moet God aanbidden in geest en in waar
heid o, gij hebt goed praten I Maar
de geest is geopenbaard in zijp werken en
ik zie de werken niet en de waarheid vliedt
voor mij weg, steeds weg terwijl ik blind
ben! O, welk eene elleude, welk een
ongeluk, blind te zijn I"
„Wees bedaard, mijn kind," begon de
baron weder. „God heeft u het gemis van
het gezicht door de schoone gave der muziek
vergoed en misschien zoudt gij u nog eens
bedenken, of gij het eene voor bet andere
zoudt willen ruilen, Keken ook niet al te
vast, dat het gelukken zal, u het gezicht we
der te geven maar gij gaat met mij, ik
zal er met Lang over spreken. Wees zoolang
bedaard, mijn lief kind, schik n met geduld
in uw lijden en bid God, dat Hij mijn plan
met u late gelukken. Ik rijd naar Lang, die
daar ginder op het veld is. Nu, vaarwel!"
Hij kuste haar op het heete voorhoofd en
verliet langzaam en met looine schreden tuin
en erf.
Zij zat stil op de bank, had het gezicht
op de armen gelegd en de lange haren vie
len om haar heen als een dichte sluier. De
vogeltjes, hare lieve vogeltjes, kwamen uit
de takken tot haar naar beneden, daar zij
alleen was, en fladderden bijna angstig en
schreiend en heel verwonderd om haar heen
en steeds dichter. Een drieste vink schoot
neer over de viool en streek met zijn haas
tigen vleugel langs de snaren, zoodat deze
een scherpen toon deed hooren. Dat wekte
Rachel op uit haren droom. Zij stond op en
ging in hui9.
IV.
Twee dagen later stond voor de deur van
Lang's hoeve een met vier bruintjes bespan
nen wagen, met een koetsier en een knecht
op den bok, die een wit en groen liverei
droegen, de kleuren van de von Bielau's.
Op het erf en langs den weg stond wel de
helft van de bewoners des dorps, meest vrou
wen, half met niewsgierigheid, half met deel
neming op do oude en jonge gezichten. Got-
lieb en Jakop, nu reeds welgestelde boereo
op het dorp, ontbraken niet. Ook zij wilden
haar nog eens zien en haar vaarwel zeggen,
Rachel die nu naar het slot vao den gena-
digen heer van Hoogbielau werd afgehaald.
Op de treden der trap van het buis stonden
de kinderen van Lang opeengedrongen met
bedroefde lange gezichten en heel stil. De oude
vrouw Lang zat in de kamer bij het venster,
zag strak voor uit en had roodgeweende
oogen en de oude Lang 9tond voor de paar
den en praatte mot den knecht. Rachels
kleeren waren goed inpegakt in eene kist
die achter in den wagen stond en op deze
kist lag eene geheel nieuwe lederen doos
met de viool, die de oude Fidelbans liaur
geschonken had.
Maar de hoofdpersoon van het bedrijf
ontbrak. Zij bleef ook zoolang in den tuin.
De paarden trappelden ongeduldig en schudden
