MIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
IE BLUE NIOQLSPEELSTER.
binnenland.
Nü. 19.
Zaterdag 5 Maart 1892.
Een-en-twintigste jaargang.
abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
advertentien:
De belastingvoorstellen.
F e uillet on.
4MEBSF00RTSCHE C0U1AN
VOOR
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
Van 16 regels 0,40 iedere regel raeer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Veertig jaren zijn verloopen,
sinds onder de werking der nieuwe
grondwettige beginselen de eerste
poging werd aangewend om de
heffing der directe belastingen
meer evenredig te maken aan de
draagkracht der ingezetenen, en
voldoening te geven aan het recht
matig verlangen dergenen die van
meening zijn, dat van inkomsten,
door bezit verkregen, minstens
evengoed iets kan afgezonderd
worden tot dekking der algemeene
uitgaven, als van de met veel
meer moeite verworven arbeids-
vruchten. Over het beginsel zijn
zoowel staatslieden als leeken op
politiek gebied het vrijwel eens,
gelijk zij het eigenlijk reeds waren
voor den aanvang van genoemd
tijdperkover de wijze, waarop
het in toepassing kan gebracht
worden, hebben talentvolle finan
ciers hun meening gezegd zonder
dat we daarmee een stap verder
kwamen. Achtereenvolgens heb
ben we zeven ontwerpen van be
lastinghervorming zien verschij
nen en weer verdwijnenhet mag
dus bijna een waagstuk heeten,
nogmaals dien arbeid ter hand te
nemen.
Vanwaar dat telkens misluk
ken, bij zoo algemeen gedeelde
overtuiging van de noodzakelijk
heid eener verbetering?
Eenvoudig omdat deze op ver
schillende wijzen kan geschieden,
en nu treft het gewoonlijk zóó,
dat tal van Kamerleden de voor
keur zouden geven aan iets dat
toevallig niet wordt voorgesteld.
Natuurlijk zijn zij dan te »begin-
selvast" om hun opinie op te of
feren: met de leer, dat men, de
volle bevrediging zijner wenschen
niet kunnende verkrijgen, genoe
gen moet nemen met het bereik
bare dat er het naast bij komt,
willen zij blijkbaar niet te doen
hebben.
Zal op zijn beurt de Minister
Pierson die treurige ervaring op
doen
Wij vertrouwen op het tegen
deel. Vooreerst zijn de omstan
digheden gunstiger dan ooit. Alle
partijen in de Tweede Kamer zijn
van de noodzakelijkheid van be
lastinghervorming doordrongen,
en de meerderheid heeft zich te
genover de natie moreel verbon
den, haar tot stand te brengen.
Voldoet zij daaraan niet, dan zou
een crisis worden geboren waar
van niemand de gevolgen kan
overzien.
Doch er is meer. De uiterst be
kwame financier, die thans het
beheer der schatkist voert, heeft
het allen gemakkelijk gemaakt,
zijn plannen te ondersteunen. Zijn
herzieningsarbeid is geen sloopers-
werkhij bracht weinig af, over
tuigd dat aansluiting bij het be
staande de beste methode van
verbetering is. Doch evenmin is
het lapwerker wordt niet hier
of daar eenvoudig wat opgeknapt,
in de hoop dat het dan weer
»een jaar of wat gaan" zal. Neen,
elk onderdeel van het belasting
stelsel wordt zorgvuldig nagezien,
en de hand verricht wat het oog
te doen vindt.
De belasting op de inkomsten
uit vermogen is het hoofdpunt
der Regeeringsvoordrachtendaar
mede wordt een bate van 8 mil-
lioen in uitzicht gesteld, die die
nen zal om andere, drukkende
belastingen af te schaffen of
belangrijk te doen verminde
ren. Wat daarvoor in de plaats
komt is volstrekt niet drukkend.
Wie meer dan vijf-en-twintig dui
zend gulden aan waarde bezit,
kan zonder bezwaar 1 per mille
aan de schatkist afstaanvoor
bezittingen tusschen 13 en 25
duizend wordt minder dan dat
geëischt, een niet noemenswaar
dig bedrag dus, terwijl beneden
eerstgenoemd cijfer niets wordt
gevorderd. De kleine burgerman,
de weinig bemiddelde eigengeërfde
landbouwer, zij zullen er dus geen
slapelooze nachten van krijgen.
De ngroote hanzen," de gelukkige
bezitters van een ton en meer,
moeten een weinig ruimer afschui
ven, wegens de zeer matige pro
gressie, die eerst bij een half
millioen de 1'/» procent bereikt
en dan niet verder gaat; er kan
dus niet gezegd worden dat de
Minister er op uit is om het ka
pitaal te doen bloeden voor de
bevoorrechting, die het tot heden
toe genoten heeft.
Dat de Minister bovendien nog
2 millioen wil halen uit het ge
distilleerd, door verhooging van
accijns, kunnen we niet toejuichen.
O. i. ware het beter de drinke
broers verder met rust te laten,
want hoe meer dezen moeten be
talen voor de bevrediging van
hun treurigen hartstocht, des te
zwaarder lijden hun huisgezinnen
er onder. Misschien zal men in
de Karner den Minister nog wel
weten over te halen dit gedeelte
van zijn plan nader in overwe
ging te nemen, al ware het ook
dat dan de groote kapitalen iets
hooger werden aangeslagen.
Wat de vermogensbelasting aan
bevelenswaardig maakt uit een
billijkheidsoogpunt, is dat in het
ontwerp alle eenzijdigheid is ver
meden elke vorm van bezit, die
voordeelen verschaft of weeldege-
not schenkt, is eronder begrepen.
Van belang is, wat voor die
10 millioen, de Minister wil,
als verstandig en voorzichtig be
heerder, eerst zorgen dat het ac-
quivolent verzekerd is, hij werpt
geen oude schoenen weg vóór de
nieuwe te zijner beschikking zijn
verkregen wordt. Inzonderheid
de landbouwende stand wordt
daarmede gebaat, zoodat deze wel
het minste bezwaar kan hebben
tegen de vermogensbelasting, al
is ook het bezit van onroerend
eigendom, waarvan reeds grond
belasting wordt betaald, daaron
der begrepen. Die grondbelasting,
op ongebouwde eigendommen be
dragende 7 procent plus de Rijks-
opcenten, zal de Minister, bij de
ophanden zijnde uitvoering van
de peraequatie dier belasting over
eenkomstig de resultaten van de
herziening der belastbare op
brengst, terugbrengen op G pro
cent, zonder meer. Van nog meer
beteekenis is de aanzienlijke ver
mindering, die thans is voorge
steld, van de overgangs- en hy
potheekrechten. De eerste dalen
van 6.27 op 2.15 procent, bij
overschrijving binnen het jaar van
1.09s op 0.4; de hypotheekrech
ten van overschrijving van 0.75
op 0.15. Verder is toegezegd een
ontwerp tot opheffing der rijks-
tollen op vaarten en wegen, een
maatregel die insgelijks den boe
renstand het meest zal bevoor-
deelen.
Van de accijnsen wordt die op
zeep afgeschaft, die op het zout
van 9 op 4 gulden per 100 Kilo
gram teruggebracht. Zou ge
heele opheffing der laatste niet
mogelijk zijn? Een aantal rede
nen pleiten er vóór, die we thans
echter onbesproken moeten laten.
Wat verder volgen zal, indien
de Minister al zijn plannen kan
tot stand brengen, is in de Me
morie van toelichting medegedeeld.
Het betreft verbetering van het
Personeel, hervorming van het
Patent in een belasting op het
inkomen door arbeid verkregen.
Met belangstelling wachten wij de
uitvoering van dit programma.
H. M. de Koningin Regentes heeft
de uitnoodiging aangenomen van de Ko
ninklijke nationale zangschool voor hand
wei kslieden te 's-Hage, om met de jeug
dige Koningin Woensdag a. s. 9 Maart
een klein gedeelte bijtewonen van de
door deze zangschool te gever, uitvoering
tot huldebetoon aan de Koningin.
Alleen wegens het eigerianrdig karak
ter dezer uitvoering heeft de Regentes
de uitnoodiging aangenomen, hoewel H
M. dit jaar nog niet 's avonds in het pu
bliek zal verschijnen.
De nieuwe postzegels van drie cent,
bestemd voor den 1 April in te voeren
stadspostdienst, zijn gereed. Zij dragen
de beeltenis der Koningin en zijn oran
jegeel gekleurd.
Zij worden eerst in de laatste dagen
dezer maand algemeen verkrijgbaar ge
steld.
Naar gemeld wordt kan in de
Tweede Kamer worden tegemoet gezien
een interpellatie over den toestand van
eenige Fiiesche gemeente en een over
het krankzinnigengesticht te 's-Hage.
Men zegt, dat de laatste interpellatie
zal worden gedaan door den heer Guyot,
afgevaardigde van de residentie.
EEN VERHAAL UIT DE VORIGE EEUW
DOOR
W. PASSAITEK.
8) Daarmede keerde zij zich haastig om en
giag-
Rachel wendde zich nog eeDS treurig naar
hem heen en ging zoo snel zij kon de laan
af naar het erf. En toch stond zij nog eens
stil. Zij hoorde het kwikstaartje in golvende,
rugwaartsche vlucht boven haar hoofd, en
de vink sloeg bemoedigend zijn prachiigen
dubbelslag nevens haar in den appelboom
zij wenkte en knikte en wierp hun kus
handjes toe en ging.
Op het erf werd het spoedig druk, toen
zij kwam. Zij kuste hare broeders en zusters
tot afscheid, toen den ouden Lang en viel
aan de borst der goede oude vrouw, die nu
ook bij den wagen stond, en beiden kouden
van 't schreien geen woord spreken. Maar
de koetsier wenkte wrevelig den ouden Lang
toe. De oude man nam Rachel zacht uit den
arm zijner vrouw en tilde en schoof haar in
den wagen. De zweep klapte en de paarden
trokken aan. Rechts en links wenkte en
knikte zij uit den wagen, zij knikte en
wenkte nog voort, toen er niemand meer
rechts of links langs den weg stond die haar
kon zien. Het stof van den landweg dwar
relde om het gespan, nu boog dit den hoek
om, tusschen de wilgen nu was het weg.
De menschen uit het dorp gingen uiteen.
De oude vrouw Lang en bare kinderen gin
gen langzaam met gebogen hoofd het buis
in. Slechts de oude man stond nog voor de
deur, trok zijne muts vau ottervel van het
hoofd en bad God met gevouwen handen,
dat hij het lieve, goede kind zijne genade
en zijnen zegen mocht geven van nu aan
en in eeuwigheid.
Rachel zat alleen in deu wagen en weende
en beangstigde zich tegelijk, dewijl zij nog
nooit in zulk eeneu wagen had gereden, die
als eene wieg onmerkbaar zacht heen en
weer schommelde en in 't geheel niet was
als eene echte wagen, waarin men geschokt
en op en neer gesmeten wordt, dat het een
aard heeft. Maar deze augst voor den wagen
liet de smart wegens het afscheid niet boven
komen en toen zij juist recht wilde beginnen
zich te bedroeven over de scheiding, rolde
de wagen weer zoo bedenkelijk dof als tus
schen hooge muren, hield de koets stil, opende
de knecht het portier en de vriendelijke stem
van den baron von Bielau heette haar har
telijk welkom op zijn kasteel. Hij nam haar
bij de hand en leidde haar voorzichtig een
korte steenen trap en daarna weer vele tre
den op en zeide: „Nu komen wij bij mijne
vrouw, de barooes."
Eene zware deur werd geopend. Nog een
paar schreden geleidde hij haar over eenen
vloer, nog gladder dan het ij» op den dorps-
vijver en daarop zeide hij, terwijl hij bleet
staan
„Mesdames et messieurs, hier stel ik mijne
lieve beschermelinge mejufvrouw Rachel Lam-
boni voor' van wien ik u verteld hebHier,
lieve kleine, is mevrouw de barones von Bie
lau."
Er kwam een lichte tred op haar toe, liet
ruischte en knetterde voor haar als zijde en
geurde als rozenbloesem, een teedere, zachte
hand nam hare vingertoppen cu eene rijzige
gestalte kuste haar zacht op het voorhoofd.
„Kom, ma petite, gij zult moede zijn, zet
u in deze armstoel," sprak eene zachte stem
en de teedere haud voerde haar dicht aan
eenen stoel, waarop zij zich nederzette.
„Mathieu, chocolade voor demoiselle!"
Zij hoorde drie of vier vrouwelijke stem
men fluisteren. De dames schenen te geloo-
ven, dat zij ook niet hooren kon dewijl zij
blind was. Maar zij verstond ieder woord,
behalve de fransche.
„Comme elle est joliel Een bekoorlijk
edel gelaat! Dat arme kind! O, malheu-
reuse belle!"
Ook de stem van deu baron boorde zij
in den achtergrond van de kamer, die haar
zeer wijd en hoog voorkwam, als eene kerk.
Nog een paar andere gedempte mansstemmen
trollen haar oor.
Zij hoorde dat iemand naar haar toekwam
en voor haar bleef staan en wist niet, wat
dat beduidde. Maar weder ruischte de zijde
en rozengeur stroomde om haar heen.
„Ici ma petite, neem een kop choco
lade zoo Daarop gaf do barones
haar een kop chocolade in de hand en
ruischte en geurde weg.
Het werd Rachel toch een weinig bang.
Want de deuren werden telkens op nieuw
open gedaan en eene mansstem riep dan
telkeus nieuwe namen van voorname heeren
en dames, die vervolgens in de zaal kwamen
Steeds luider en verwarrender voor haar fijn
gehoor werd het gesprek om haar heen. En
toen kwam bij haar eene gedachte op. waar
over zij bijna luide zou gelachen hebben,
als het haar niet onfatsoenlijk had toegesche
nen. Zij dacht, dit spreekt en lacht en kib
belt door elkander, net als mijne vogeltjes
iu tuin en bosch, elk naar zijne bijzondere
manier en stemming. Ik wil eens goed op
merken, wat zij elkaar och wel te vertellen
hebbeu, al versta ik de fransche woorden
niet.
„Hebt gij tijding van uwen zoon, genadi-
I ge vrouw? Gaat bet hem goed?"
„Helaas, hij heeft iu lang niet geschreven.
Je suis tres soigaé! O, die zonen wetea
niet, hoe bezorgd de ouders zich maken, als
de brief op deu bepaaldeu tijd uitblijfc. En
het leven onder de studeuteu in Leipzig
o, ik was er altijd tegen hem in Leipzig te
lateu studeeren zoo ver weg, in dezen
oorlogzuchtigen tijd!"
„I)at is het roodborstje," dacht Rachel,
„het arme roodborsije! Maar laat ons hier
hooren
„Voyez madame l Ik zeide, dat wij de
schimmels moesten inspannen, maar neen,
neeiif partout non! Gij moest volstrekt de
vossen hebben. Dat heeft men er van, als
men de vrouwen toegeeft nooit geef ik
weer toe! Nu is de nieuwe cbais weg, tont
perdu, 150 kliukende rijksdaalders."
„Mais, mon cher, ik wist toch niet, dat
de bruintjes
„Als gij niet weet, bemoei u dan niet
met dingen, die gij niet verstaat. Coraprenez-
vous?"
„Dat is de twister, de putter," dacht Rachel.
En dan hoorde zij nog, hoe de jonge ko
ning Frederik van Pruisen het eenmaal reeds
veroverde Silezio aan keizerin Maria Thereria
moest terug geven en hoe koning George
van Eogeland heel stellig aan de spits zijner
troepen de Oostenrijkers tegen de Fransehen
zou te hulp komen dat warea de moe
dige vinkeu. Nu hoorde zij zacht, heel zacht
