NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EK GELDERLAND.
OfMëele Publicatie.
ONDER 'T OORDEEL.
No. 90.
Woensdag 9 November 1892.
Een-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
F euilleton.
ten 0
AMEBSFOORTSCIICODRANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.—Franco per post door het geherle Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
aovertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 6 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Nationale Militie.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort,
Gezien de artt. 9 en 11 van het koninklijk
besluit d.d. 17 December 1861 (Staatsblad
No. 127) en de artt. 11 tot en met 14
der wet van den 19. Augustus 1861
(Staatsblad No. 72);
Roepen de ingezetenen, die verlangen
als vrijwilligers bij de militie op te treden,
b\j deze op, om zich daartoe bij hen ter
Secretarie, op Maandag, den 14.November
aanstaande, van 's voormiddags 10 tot 1
uur 's namiddags aantegeven, ondei over
legging van de navolgende bewijsstukken
a. Het getuigschrift vermeld in art. 11
der wit tot welks afgifte ter Secretarie
zal worden zitting gehouden op Zaterdag,
den 12. dezer maand, van 's voormiddags
10 tot 1 uur des namiddags;
b. Het bewijs van aan de verplichtingen
■ten aanzien van de Militie, voor zoover
die te vervullen waren, te hebben voldaan.
c. Het bewijs van ontslag en het ge
tuigschrift, in art. 13 der wet vermeld,
zoo de persoon wien het geldt, bij de
zeemacht bij het leger bier te lande of
bij het krijgsvolk in 's rijks overzeescbe
bezittingen heeft gediend;
d. Wat een minderjarige aangaat, een
bewijs van toestemming van den vader,
moeder of voogd.
Om vrijwilliger bij de militie te zijn,
moet men ongehuwd of kinderloos weduw
naar en ingezeten wezen, voorts lichamelijk
voor den dienst geschikt, ten minste 1,56
meter lang, op den 1. Januari van hel
jaar der optreding als vrijwilliger het
20ste jaar ingetreden en het 35ste jaar
niet volbracht hebben, tot op het tijdstip
der optreding aan zijne verplichtingen ten
aanzien van de militie, voor zoover die
te vervullen waren, voldaan en een goed
zedeljjk gedrag geleid hebben.
Het bezit van die vererschtPn, met uit
zondering van de lichamelijke geschiktheid
en van de gevorderde lengte, wordt be
wezen door een, hierboven bij letter a
bedoeld, getuigschrift van den Burgemees
ter der woonplaats.
Hij, die voor de militie is ingeschreven,
wordt slechts als vrijwilliger toegelaten
voor de gemeente in welke hij ingeschreven
is, tenzij hij geene verplichtingen ten
aanzien van de militie meer te vervullen
hebbe.
Hij, die bij de zeemacht, bij het leger
hier te lande, of bij hel krijgsvolk in
'siijks overzeesuhe bezittingen heeft ge
diend, wordt niet als vrijwilliger bij de
militie toegelaten, tenzij hij bij het ver
laten van den dienst, behalve een bewijs
van ontslag van den bevelhebber onder
wien hij laatstelijk heeft gediend, eeri
getuigschrift hebbe ontvangen, inhoudende
dat hij zich gedurende zijner, diensttijd
goed heeft gedragen. Hij kan, heeft hij
dit ontvangen, totdat zijn 40ste jaar vol
bracht is, als vrywilliger bij de militie
worden toegelaten.
De viijwilligers strekken in mindering
van het aandeel in de lichting te dragen
door de gemeente, voor welke zij optreden.
Amersfoort, den 5. November 1892.
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNiNCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De onderstaande correspondentie
heeft plaats gehad tusschen den secre
taris der afd. Heerenveen van den S. D.
Bond en het kamerlid Pytteisen.
Den heer Pyttersen,
lid van de lie Kaïner der Staten-Generaal.
Medeburger I
De democratische groepen te Heeren
veen nemen het initiatief voor vele andere
staatsburgers, u uit te noodigen, evenals
de vonge afgevaardigde van dit district
rekening en verantwoording van uw
mandaat te willen geven.
Voor de genoemde groepen,
Ph. Fonk, secr. Soc. Dem.,
afd. Heerenveen.
Het antwoord van den heer Pyttersen
hield hel volgende in
«In beleefd antwoord op uw ontvangen
schrijven heb ik de eer te berichten, dat
ik vermeen, de daarin vervatte uitnoodi-
ging niet te moeten aanvaaiden, en wel
op grond van de volgende overwegin
gen I. Wijl naar mijne meening het
oordeel over de politieke gedragslijn van
een afgevaardigde gevormd moet worden
door een ondeizoek naar zijrie hande
lingen als lid der Kamer en niet afhan
kelijk gesteld van de indrukken eener
vergadering, welke door tal tan invloe
den beheerscht, noodwendig onzuiver
moeten zijn 11. Achtte ik eene publieke
verantwoording gewenscbt, zoo zou ik
deze moeten afleggen voor hen, wier
politieke inzichten ik niet vertegenwoor
dig. Ik ben niet gekozen op een sociaal
democratisch program en heb mij van
aansluiting bij die partij onthouden, uit
hoofde van de punten van verschil, die
er tusschen haar en mij bestaan. Ai
neem ik gaarne aan, dat er met billijk
heid zal worden geoordeeld en men zal
willen erkennen, dat ik van mijn stand
punt er naar heb gestreefd, mijn plicht
te doen, bij bestaand verschil van stand
punt kan uwe partij niet voldaan zijn
over mijn optreden, wijl dit niet strekte
tot bedoelde bevordering van de politieke
belangen der partij. III. Acht ik een
,tijdsverloop van één jaar geheel onvol
doende om een afgevaardigde eenigszins
te beoordeelen, allerminst een nieuw lid.
Wil hij ernstig zijn plicht leeren vervul
len, dan is dit eerste jaar een leerjaar,
waarin hij veel moet ontvangen en slechts
weinig kan geven.
Zoomin een gunstig als ongunstig oor
deel heeft thans voor mij eenige waarde,
daar ik maar al te zeer overtuigd ben,
dat het op onvoldoende gegevens berust.
De overtuiging, dat ik mijn plicht tracht
te doen, en daaraan al mijn tijd en
krachten besteeddat ik zonder over
haasting, doch daarom met te meer kans
op welslagen, de ontwikkeling onzer
staats-instellingen in democratische rich
ting help bevorderen, is mij voldoende.
Dit neemt niet weg, dat ik mij bereid
verklaar, ter geschikter tijd in uw mid
den als spreker op te treden, wanneer
zulks mocht worden gewenst^' -'pS's
dergelyke uitnoodiging zal dratfem
prijs worden gesteld, en ilv, A ls Oj
voldoen, wanneer de werkc#
toelaten."
P
Betreffende de.vla
kelijken dienst r Z(
manschappen bjinegta
voorschrift# aglga'»/''
kend gemaj. L
De voc1
Wan
geheel, hetzij voor een gedeelte, met
spoed onder de wapenen moet komen,
worden de burgemeesteis in de onder
scheidene gemeenten van bet rijk recht
streeks door het departement van oorlog
pet telegram (1 militietelegram) uitge-
noodigd, onverwijld de verlofgangers van
de aangewezen lichtingen in werkelijken
dienst op te roepen.
Gelijktijdig met de uitnoodiging tot
oproeping aan de burgemeesters, worden
de commissarissen der Koningin in de
onderscheidene provinciën, alsmede de
plaatselijke en garnizoenscommandanten,
door het departement van oorlog op
dezelfde wijze van die oproeping onder
richt.
De plaatselijke en garnizoens-comman-
danten dragen zorg, dat onmiddellijk na
ontvangst van het bericht der oproeping,
al de militaire autoriteiten in hunne
standplaats daarmede in kennis worden
gesteld.
Voornoemde commandanten treffen
daartoe de vereischte voorbereidende
maatregelen.
Voor de oproeping is afkondiging bij
openbare kennisgeving rechtens voldoende.
Ofschoon derhalve de openbare kennis
geving den verlofganger bij niet opkomst
in verzuim stelt, eri deze kennisgeving
dient als uitsluitend rechtsgeldig bewijs,
dal de oproeping behoorlijk is geschied,
wordt den burgemeesters niettemin drin
gend aanbevolen, alle zoodanige maat
regelen te nemen, waai door de oproemng
op de snelste en zekerste wijze ter
nis komt van den opgeroepene^
beeld
a. door het al.
king door
van al'r
b.
m'v1
en I f
Toynbee-vereeniging, in den geest van
de vereeniging, «Leeskunst" te Amster
dam. Tot bestuursleden werden gekozen
de heeren ds. G. Buisman Jr., mr. Z.
v. d. Bergh, H. Knuttel en G. Jantzen.
Men schrijft uit Rozendaal (N.B.)
aun het Hbl.
Te Nispen ander deze gemeente zijn
eergisteren zes zoutsmokkelaars betrcpt,
die bij het zien der komiezen ijlings het
hazenpad kozen, met achterlating van
400 K.G. zout.
Als men de smokkelaars hooit, dan
zijn zij niet geneigd na de verlaging van
den zoutaccijns, zout te blijven smokke
len. De kleine verdiensten, het risico en
het gebrek aan afnemers verplicht hun
hiertoe.
Zondagmorgen trad in de Hofkapel
ten paleize Het Loo voor HH. MM. de
koninginnen, het gevolg en vele genoo-
digden als sprekei op ds. J. H. Gunning,
lioogleeraar aan de universiteit te Leiden,
lie tot tekst gekozen had Johannes 1 vers
i652. De gezongen liederen zijn Psalm
84 vers 1, Gezang 36 vers 2 en 5 en
Gezang 2 vers 3.
De heer J, D. Fransen van de Putte,
lid der Eerste Kamer, heeft in de laatste
jaren te Zeist itrektr^heide- en
boschgronden, de lcer-
plï,cJe v
v-icb
DOOR
MEVR. KAUTZMANN-VAN OOSTERZEE.
17. Dien morgen was de post bizonder
laat aangekomen. Ze hadden reeds een
ftkschen loop gemaakt aan de bron
de choraalmuziek en het prikkelend mi-
meraalwater genoten en het was als was
Van Burgstede nog onder den indruk
van de melodie, die hij straks beluisterde,
en die hein eenigszins als profetie in de
ooren klonk wer nur den lieben Gott
last walten und hollet auf Ibn allezeit
Den wird Er vaterlich behalten, in aller
Angst und Traurigkeit. Ja zijn hart was
treurig gestemd een gevoel van heim
wee, van eindeloos verlangen naar huis,
waar hij, als hjj er wederkeeren zou, een
geliefd wezen missen moest I
Langzaam doorliep hij de Hollandsohe
bladen en papieren, toen Van Hoogendam
hem eensklaps ernstig aanzag, en zeide:
shier is Dieuws voor u: zie, dit is de hand
uwer zuster, en de brief is aan mij ge
adresseerd."
De predikant wenkte met de hand
slees," fluisterde hij, doch Van Hoogen
dam gat' hern na een enkele inzage den
brief. >Het is de lijding van het huwe
lijk," zeide hij, «de laatste der vorige
maand is Ada getrouwd." Het papier
sidderde in de handen, die het hielden,
en met een blik van namelooze smart
zag hij zijn vriend aan. Toen boog zijn
hoofd zich op de borst en een pijnlijke
zucht ontsnapte hem. Langzaam stond
hij op, en gelijk hij daar een oogenblik
stond overeind, roerloos, was hij het
beeld der diepste smart toen deed hij
een poging om te gaan, doch zijn knieën
weigerden hem hun dienst. Zoo wan
kelde hij naar de deur. Walther volgde
hem.
«Neen vriend trouwe, goede viiend,
blijf I"
Hij gehoorzaamde, en Frans maakte
dat hjj uit het gezicht kwam, om zijn
hartveischeurend leed te dragen, zooals
dit het best gedragen wordt alleen.
Uren later trof men hem eerst weder met
zijn vriend te zamen, geen woord werd
er meer tusschen beiden over Ad's hu
welijk gesproken, maar de kalme ernst
van dit krachtig mannenhart bewees, dal
hoe pijnlijk de pijl ook getroffen had,
geen menschenoog de wonde verder zou
zien, die in de eenzaamheid gebloed had.
erk
ïr»r[
besti\j I "^yAi.ciis, "fTVveliénde pijn
in zijn Iran gonsde een echo van het
lied dien morgen beluisterd Den wird
Er vaterlich behalten, in aller Angst
und Trauiigkeit.
nik moet aan hel werk," zeide hij
eenige dagen later, »ik moet naar
huis."
»Ik mag u niet weerhouden, vriend
Arbeid is de beste geneesmeester voor
de smart der ziel. We reizen dus zoodra
ge wilt, en verrassen onze vrienden
thuis."
«Thuis I Och, wij beiden hebben eigen
lijk geen thuis, alhoewel we een gemak
kelijke woning hebben. Niemand is er
die blijde is, dat we er zijn, die verlangt
naar onze terugkomst, en reeds lang
vooruit de kamers lucht, de bloemen
schikt, de tafel bereidt om tocli de wel
komst zoo gezellig mogelijk te maken.
«En echter, vriend, hebben we beiden
onze roeping gij in uwe gemeente, ik
onder mijn onderhoorigen. Wie weet,
wat we daar weer voor vreemde zaken
te hooren krijgen het eens zoo vreed
zame dorpje is tegenwoordig het tooneel
van woeling en ontevredenheid. Wie had
dat ooit kunnen denken I En wat u be
treft; o, ik zou kunnen wenschen in uw
plaats te zijn; hoe 'groo.-
de roeping van den predikant»* c
als deze. En dan, u wacht toch een lieve,
trouwe zuster, die het wel nooit verloe
ren zal te deelen in al uw vreugd en
smart. Wat zal ze blijde zijn, als ge
weer in de stad terug zijl!"
«Ja, ge hebt gelijk, we moeten maa
spoedig vertrekken ge zijt gelukki;
gansch hersteld en kunt reizen mijn
ongeduld drijft mij naar huis en aan het
weik."
«Welnu, moigen vertrekken we."
«Ik houd u aan uw woord."
Den volgenden morgen was het een
regenachtige, bewolkte hemel, juist ge
schikt naar Wallhers oordeel, om tus
schen de wielen te zitten. Ze reisden
dien dag tot Bonn, en zouden daar over
nachten. Met welke herinneringen zag
Van Burgstede die oude academiestad
terug hier had hij het kind gebracht
en bezocht op de kostschool waar zij de
voltooiing harer studiën zochthier
of ware ze nimmer hier geweest, wie
weet of deze scheiding wel gevolgd ware!
Hier bad ze den echtgenoot het eerst
gezien, op wiens hart ze den diepsten
indruk gemaakt had. Haar echtgenoot
Het kind, dat hij zoo lief, zoo onuitspre
kelijk lief had gehad, thans in vreemde
den mocht, dL
te helpen vermag.
Het was middag toen* 7 jjii.
station binnen reed, waai juist een ande
ren lot vertrek gereed stond, en een van
Keulen was aangekomen. Welk een drukte
onder al die reizigersDe vrienden
hieven even toezien, en liepen lang
zaam het perron op en neder, lachend
om de vroolijke haast, waarmede ieder
plaats in de wagens zocht. Een moeder,
een dikke, ronde, Duitsche vrouw, telde
haar vijftiende kind eer ze er in stapte
en met een goedig gezicht tot haar echt
genoot zeide «hier zal wel niemand
meer inkomen," waarop de man zijn
Duitsche pijp adnstak als was dit de
permissie om te rouken.
Het fluitje had reeds geklonken, en de
