NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT en GELDERLAND MYLADY'S GEHEIM. J\o. 61. Woensdag 2 Augustus 1893. Twee-en-twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. F euilleton. AMEHSFOORTSCHE CODRANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 iixAaiiden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort. ADVERTENTIE Ni Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Brieven nit de Hoofdstad. Amsterdam 1 Aug. Het is heden een gewichtige dag voor Amsterdam. Voor de acht stem-bureaux heerscbt een bijzondere drukte. Voor veertien dagen en nu wordt er beter gestemd dan bij de voorgaande verkie zingen ruim 9000 kiezers zijn opgeko men, dat is een duizend meer dan in 1891. Al wordt het aantal na iedere twee jaar grooler, toch moeten wij hel gering noemen als wij weten, dat Am sterdam eigenlijk 20,859 kiesgerechtigden heeft. En als wij dan zoo hard hooien schreeuwen om algemeen stemrecht, dan mogen wij wel vragen, alhoewel wij hel billijke van dien eisch erkennen, of die behoefte en wensch wel zoo algemeen is als men het doei vont komen. En nu Amsterdam zulke moeilijke tijden beleeft, hebben toch de kiezers meer dan ooit reden om bljjken te geven van hunne belangstelling. Wel is al het mogelijke gedaan om de kiezers op te wekken. Op aanplakborden en muurvlakten, waar maar plaats was, groote biljetten, strooi biljetten vol opgeschroefde, gezwollen redeneeringen en meetingen zonder eind. De anti-ievolutionaire, radicale en katho lieke kiesvereenigingen hielden een diietal gecombineerde bijeenkomsten om eikaars candidaten in den raad te helpen. Dat dit samengaan van minderheden, wat door velen werd afgekeurd en b. v. door den heer Gerhard een kaïakterloos handelen tegen zijn overtuiging genoemd werd, dat zoo'n samenwerking eigen lijk een onmogelijkheid is, bewezen die bijeenkomsten zelve. Verschil van mee ning geeft wrijving van gedachten en kan geen kwaad. Maar hier had men de meest uiteenloopende en veelal lijn recht tegenover elkander staande ziens- wjjzen hierin waren allen net eensdal zij legeri de libei alen waren. Zoo rumoe rig ging het er soms toe, dat wij dach ten niet in Amsterdam maar in Parijs te zijn. De algemeene leus was bezuini ging, maar het is de leus van alle par tijen. Ook werd veel afgegeven op het slechte beheer waaraan wordt toegeschre ven de moeilijke toestand waarin Am sterdam geraakt is. Of nu zij, die zoo dringend worden aanbevolen, het werk beter zullen doen? Als hier geen politiek in 't spel was «De minderheden eigenen zich het mono polie van 1 efde voor de gemeente toe, maar vroeg de heer Verkouteten Hoe kan men beter liefde voor de ge meente betoonen dan door de politiek op den achtergrond te plaatsen zooals de liberalen gedaan hebben en alleen op bekwame personen te letten? Daarente gen hebben de mindei heden met eene onnatuurlijke combinatie de politiek op den voorgrond gedrongen.'' De gemeenteraad hield Donderdag zijn laatste zitting, waarin allerlei kleinigheden werden aOedaan. Omtrent den benarden toestand der financiën is een adres ge richt aan de regeering. Dat adres komt cu niet juist op een gunstig tijdstip, nu de regeering en de kamer druk werk hebben door andere gewichtige aangele genheden. Doch van den anderen kant zal Amsterdam wel steun vinden bij de ministers Pierson en van Tienhoven, die bij ondervinding weten dat de klacht van Amstel's stedemaagd ditmaal wel gegrond is. Volgens gewoonte heeft de raad een maand vacantie genomen nu, die heeren mogen wel eens hun rust nemen, want het is afmattend werken geweest en de nieuwe raad -zal aanstonds de handen vol hebben. Het Handelsblad spieekt den wensch uit «dat de Raad in September met nieuwen moed aan het werk zal tijgen om de belangen der burgerij te behartigen met een minimum van woor den en een maximum van daden." Wie 's middags na beurstijd op den Dam komt, ziet daar een eigenaardige bedrijvigheid. Duizenden jongens en meis jes komen van alle kanten aanmarcheeren naar de groote beurs, die door groote joelende troepen belegerd en bestormd wordt. Het is de feestweek voor het jonge volkje van Amsterdam, dat volgens oud recht 's middags op de beurs mag trom melen. Op de beurs zelf is het een oor- verdoovend geraas en hooren en zien ver- gann door het slaan op de trommen en het bespelen van allerlei vreemdsoortige muziekinstrumenten. Om 7 uur worden de deuren gesloten, het kleine volkje verspreidt zich naar alle lichtingen en gaat trommelende en zingende naar huis. Dit feest keert ieder jaar weer terug, evenals de Hartjesdag op den derden Maandag in Augustus en dergelijke volks pretjes, en het zou zeer moeilijk zijn om ze te doen ophouden. Waarschijnlijk zal het trommelen op de beurs nog wel zoolaDg worden toegelaten als de oude beurs in leven blijft en dat kan nog jaren duren. Laat de jeugd ook maar eens pleizier hebben, de ouderen hebben in de hoofdstad volop gelegenheid, ja de publieke vermakelijkheden zijn zoo me nigvuldig dat meD vaak niet weet waar men den avond zal doorbrengen. Den laatsten tijd vooral heeft het theater «De vereeniging" in de Kalverstraat veel bezoek, en dat is inderdaad wel de moeite waard; voor de noodige afwisseling wordt gezorgd en wat ook veel waard is men kan vrouw en kinderen gerust mee nemen. Het interressantste nummer van het programma der laatste avonden was het optreden van den heer Krebs en zijn dochter. De laatste zat geblinddoekt op bet tooneel terwijl haar vader zich in de zaal begaf waar hem door verschillende personen uit het publiek voorwerpen getoond werden, waai van zijn dochter terstond der naam noemde. Met opzet brengt men de zonderlingste dingen mee. Zoo liet iemand aan den heer Krebs een haar zien, waarvan mej. Krebs aanstonds wist te vertellen, dat het van een elfjarig meisje was. Zij gaf ook een paar proeven van vlugheid in 't rekenen, en met het grootste gemak loste zij uit het hoofd de moeilijkste vraagstukken op. Ook noo- digde de heer Krebs eenige heeren uit het publiek uit om op een bord eenige getallen te schrijven, en ondertusschen schreef zijn dochter, geblinddoekt en bovendien nog een zak over het hoofd, dezelfde getallen neer en zij was er no; wel liet eerste mee klaar. Een verklaring er van geven kan ik niet en ik durf zelfs geen gissing te maken; spiritisme kan men het misschien noemen, maar dat woord alleen zegt ons nog niet veel. Mej. Krebs heeft een verbazend succes, hier en in 't buitenland. Zij is een Hol landsche van geboorte, maar heeft de twee laatste jaren buitenslands vertoefd Zij vertelde mij, dat haar succes in 't buitenland veel grooter was en vooral bij de Spanjaarden, dat de Hollanders voor geestdrift te koud waren, maar voegde zij er tot mijn genoegen bij niettemin moet ik erkennen, dat bij de Hollanders het kunstgevoel hooger ont wikkeld is en dat zij meer liefde hebben voor ware kunst. Dan is de bijval, dien wjj schenken, antwoordde ik haar, zeker wel meer waar en meer waard, en u meer waard dan tafels vol bloemen. De drie prinsjes van Bentheim ver trokken Maandagmorgen 9 uur per gewone trein van het Loo. H. M. de Koningin maakte herhaaldelijk kleine toeren te paard met hare neven. Zaterdag jl. werd des ochtends te paard uitgereden en des middags aan het Ud- delermeer gevischt. De politieke waarzegger, die zijne voorspellingen door middel van de Tele graaf' wereldkundig maakt, deelt thans mede, dat hem «uit zeer bevoegde bron lei core kwam," dat de cor.seivatief- liberalen bun amendement door den mi- nisier Tak niet zullen zien overnemen, en dat zij daarop het wetsvoorstel zullen doen vallen. De vraag waarop het aan komt is z. i.: «Heeft de minister van binnenlandsclie zaken het geteekende be sluit tot Kamer-ontbinding in den zak? Hierover mag men zich geen illusie maken, schrijft hijzulks is niet hel geval. Het nieuwe ministerie zou als afleider zich tot taak stellen om de defensievraag op den voorgrond te doen treden. Maar, voegt onze waarzegger er diepzinnig bij, zulks is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De staatscommissie, ingesteld bij kon. besl. van 5 Mei 1893, met de op dracht om te onderzoeken, welke gronden hier te lande voor bevloeiing in aanmer king zouden kunnen komen als middel om de opbrengst der gronden te verhoo- geti, en hoe die bevloeiing zou zijn tot stand te brengen en van staatswege te bevorderen, heeft verzonden eene lijst van een 18-tal vragen, op haren arbeid betrekking hebbende. De commissie wil die punten meer als een leiddraad, dan als een bepaald stel viagen beschouwd zien. Haar voornemen is, dat na de gevraagde inlichtingen te hebben ontvangen een of meer harer le den een persoonlijk bezoek brengen aan zoodanige plaatsen, als naar baar oordeel voor toepassing der bevloeiing het meest zullen in aanmerking komen. Antwoorden worden uiterlijk 1 Oct. a. s., ingewacht, voor zoover de beoogde gronden liggen in Gelderland, Utrecht of Gooiland, door een der heeren prof. Adolf Mayer te Wageningen of J. de Koniüg te Nijmegen. J.l. Vrijdag 28 Juli heeft eene door het hoofdbestuur van het Genootschap v. L. en Kruidk. in deze provincie be noemde commissie van tien leden, allen praktische landbouwers uit de Prov. Utrecht, onder leiding van een paai leden van het hoofdbestuur een bezoek gebracht aan het «de Biezen" van den heer Berlels te Bameveld om kennis te maken met zijn stelsel van groenvoederbouw en het bewaren daarvan en zulks hoofdzakelijk in verband met de vermoedelijk te ver wachten schaarschte van veevoeder en naar aanleiding van de door genoemden heer onlangs in hetlichtgegeven brochure, waarbij middelen aan den hand werden gedaan, om voor den winter nog een gewas te verbouwen, dat volgeDS het op de Biezen in gebruik zijnd stelsel van persing en bewaring een uitstekend voed sel voor het vee zou geven. De commissie, door den eigenaai op de meest heusche en welwillende wijze ont vangen en rondgeleid, was algemeen van oordeel, dat de wijze van groenvoeder bouw en het bewaren daarvan zeer wen- schelijk en aanbevelingswaardig is en bij goede toepassing zeer zeker aan hel ge brek van veevoeder zal kunnen te gemoet komen. Degenen, die vciór den a.s. win ter hiermede een proef willen nemen en daaromtrent inlichtingen willen hebben kunnen zich vervoegen bij de navolgende heeren leden van bovengenoemde com missie S. Dorrestein te de Bilt, J. Plomp te Zuilen, H. van den Berg te Willeskop, W. H. v. Woudenberg Rz. te Houten, J. van den Hengel te Amersfoort, J. Wol- leswinkel te Renswoude, J. F. Heuvelink te Mijdrecht, P. Veldhuizen te Loosdrecht en H. Woudenberg te Veenendaal. Omtrent den onmisbaren thermometer zijn inlich tingen te verkrijgen bij den secretaris van het Hoofdbestuur te Maartensdijk, alwaar de methode van persen ook reeds bezichtigd kan worden. Men verneemt dat, nu aan het departement van financiën de werkzaam- HISTORISCHE NOVELLE VAN EGBERT CARLESES. 10.) En vallen moest zijn vader, als het bekend werd, dat hij onder zijn dak een beslist tegenstander van de bestaande regeering, een Jakobijn, huisvesting verleende, iemand, die de wapens tegen zijn vaderland had opge vat. Dat die Jakobijn de schoonzoon van den graaf was, verergerde de zaak en maakte ze verdachter. Want het volle wantrouwen heerschte bij de legeerende Wbigpartij tegen den ouden Sunderland, den vroegeren gunsteling van Jakobus II en zy zouden het als een bewijs van zijne voortdurende verstandhouding met het Hof van St. Germain i) houden, als zij wisten dat hij zijn schoonzoon in zijn huis had teruggeroepen, over wien de wet de doodstraf had uitgesproken, als hjj weder Engelands bodem betrad. Maar, vraagde lord Spencer zicli zelf af, indien de val van het huis onvermij delijk is, zou er dan voor mij alleen niet De schuilplaats van den verdreven Koning Jakobus. een reddingsplan zijn uit te denken? En zie, daar doemde een denkbeeld bij hem op, aan het welk hij zich vastklampte, zoo als de drenkeling aan een stroohalm, die door een golf Daar hem heengewor- pen wordt. Wat zou beter bewijs kun nen opleveren, dat hij aan het verblyf van zijn zwager in het huis van Sunder land geen schuld had, dan dat hij die daadzaak ter kennis van het gerecht bracht? En wat kon glansrijker zijn vuriger Whig-aard bewijzen, dan zulk eene daad, wier heldengrootheid aan de schoon ste voorbeelden der oudheid deed herin neren? Wanneer had Brutus zich het grootste getoond? Toen hij zijn van hoogverraad betichte zonen liet ter dood brengen. En wanneer was Marcus Bru tus groot? Toen hij den tiran Caesar den dolk in de borst stiet, ofschoon deze zijn weldoener was. Het terugzien op banden van familie of vriendschap mag groote mannen op hun weg niet belemmeren. Daarom moest hij, op zijne zuster ziende, zich niet laten terug hou den. Door hare lichtzinnigheid bad zij zich dat beiokkend. Zij moest daarvoor dan ook de gerechte straf ondervinden. Ja, bij het gevoel, dat hij tegen de zus ter had, die steeds door zijn vader werd voorgetiokken, verheugde het hem reeds, dat door zyn toedoen haar die straf zou toebedeeld worden. In allen gevalle kon hij, door een terugblik op haar, zich niet onthouden, het eenige middel aan te grijpen, hetwelk hem redding uit den algemeenen ondergang zou kunnen op leveren. Als hem nu maar niemand voor wasl Wellicht had Wharton reeds het geheele samenweefsel ontdekt, de helft wist hij er, ja, gisteren avond reeds van en was hij niet reeds op weg, door de aangifte daarvan, des konings dank te zullen verdienen. Geen oogenblik was te verliezen. Zonder zich den tijd te gunnen het rijtuig voor te laten komen, spoedde zich Spencer te voet op weg naar den Sheriff, tot welks kring hel hótel Sunderland behoorde. In zijne gemoedsbeweging bemerkte hij niet eens, met welke verwondering dien ambtenaar zijne aangifte opnam. «Zigt gij mij dat in mijne wettige ambtsbetrekking, mylord?" vraagde de Sheriff. jWelk belang heeft het anders voor u?" antwoordde Spencer kortaf en snelde verder, naar de woning van Wharton. Hij trof hem niet te huis en moest een geruimen tijd op zijne terugkomst wachten. Eindelijk stond het rijtuig voor zijne woning stil. Wharton begroette Charles met zijne gewone, lieftallige voorkomenheid. Toen echter Charles zijn verhaal geëindigd had, zag hem «de eer lijke Tom" sprakeloos van verbazing aan. Eindelijk riep hij uit: «Spencer, hebt gij nu geheel uw ver stand verloren, of zijt gij een schurk op en top?" Het antwoord op die vraag bleef Spen cer hem schuldig. Charles vond ook geen gelegenheid om antwoord te kunnen ge ven, want voor en aleer hij het kon, was Wharton reeds de kamer uit. Char les hoorde hoe van buiten de deur der zaal werd gesloten, daarop eene minuut latei, hoe het rijtuig van den lord snel voorbij rolde. Hij drukte legen de deur; zij was werkelijk gesloten. Te vergeefs bleef zijn kloppen en stompen, zyn roe pen en vloeken. Versuft viel hij in een stoel ter neder. «Dat zal W harton moeten boeten I" riep hij knarsentandende en vol woede uit. VIII. Met verbazing had Alice haar wegsnel lenden broeder nagezien. Daaiop schudde zij weemoedig het hoofd. «Dat was dus de gelukwensch van mijn broeder," sprak zij zacht, «voor de ge lukkigste gebeurtenis van mijn leven." En terwijl haar oogen vochtig werden, voegde zij er bij Wij zullen elkander nooit verstaan, onze naturen loopen te ver uiteen." Zij ging op een stoel zitten en streek zacht met hare witte hand over haar voorhoofd. «Of het bij papa anders zal gaan?" vraagde zij zich zelf af. «Ja, zeker! Heeft pa mij niet zoo dikwerf gezegd, hij wil mij gelukkig zien! En nu zou hij zich dan niet in het geluk van zijn kind, zijn lieveling, verheugen, zonder twijfel zal hij dat doen. Ik moet hem heden in vertrouwen spreken, maar da delijk neen, het is nog te vroeg, hij weikt nog met Richard. Maar ik zal in de voorkamer gaan en daar wachten tot dat Richard weg gaat. Hoe verbaasd zal mijn heer en gebieder zijn, als hij mij daar vindt! Pa's oudsten kamer dienaar zal ik weg zenden, indien bij er mocht zijn, dan kur.nen wy ongestoord «goeden morgen" zeggen. Een kostelijk plan, spoedig uit te voeren I" Zonder gedachte over het verderf zwangere onweder, hetwelk zich boven het hoofd van haar geliefde gade samen trok, snelde zij naar de kamers van haar vader. De voorkamer vond zij ledig, uit de aangrenzende kamer hoorde zij de stem van Clancarly, die iets aan lord

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1893 | | pagina 1