NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND
MYLADY'S GEHEIM.
J\o. 61.
Woensdag 2 Augustus 1893.
Twee-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
F euilleton.
AMEHSFOORTSCHE CODRANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 iixAaiiden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIE Ni
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Brieven nit de Hoofdstad.
Amsterdam 1 Aug.
Het is heden een gewichtige dag voor
Amsterdam. Voor de acht stem-bureaux
heerscbt een bijzondere drukte. Voor
veertien dagen en nu wordt er beter
gestemd dan bij de voorgaande verkie
zingen ruim 9000 kiezers zijn opgeko
men, dat is een duizend meer dan in
1891. Al wordt het aantal na iedere
twee jaar grooler, toch moeten wij hel
gering noemen als wij weten, dat Am
sterdam eigenlijk 20,859 kiesgerechtigden
heeft. En als wij dan zoo hard hooien
schreeuwen om algemeen stemrecht, dan
mogen wij wel vragen, alhoewel wij hel
billijke van dien eisch erkennen, of die
behoefte en wensch wel zoo algemeen
is als men het doei vont komen. En nu
Amsterdam zulke moeilijke tijden beleeft,
hebben toch de kiezers meer dan ooit
reden om bljjken te geven van hunne
belangstelling. Wel is al het mogelijke
gedaan om de kiezers op te wekken.
Op aanplakborden en muurvlakten, waar
maar plaats was, groote biljetten, strooi
biljetten vol opgeschroefde, gezwollen
redeneeringen en meetingen zonder eind.
De anti-ievolutionaire, radicale en katho
lieke kiesvereenigingen hielden een diietal
gecombineerde bijeenkomsten om eikaars
candidaten in den raad te helpen.
Dat dit samengaan van minderheden,
wat door velen werd afgekeurd en b. v.
door den heer Gerhard een kaïakterloos
handelen tegen zijn overtuiging genoemd
werd, dat zoo'n samenwerking eigen
lijk een onmogelijkheid is, bewezen die
bijeenkomsten zelve. Verschil van mee
ning geeft wrijving van gedachten en
kan geen kwaad. Maar hier had men
de meest uiteenloopende en veelal lijn
recht tegenover elkander staande ziens-
wjjzen hierin waren allen net eensdal
zij legeri de libei alen waren. Zoo rumoe
rig ging het er soms toe, dat wij dach
ten niet in Amsterdam maar in Parijs
te zijn. De algemeene leus was bezuini
ging, maar het is de leus van alle par
tijen. Ook werd veel afgegeven op het
slechte beheer waaraan wordt toegeschre
ven de moeilijke toestand waarin Am
sterdam geraakt is.
Of nu zij, die zoo dringend worden
aanbevolen, het werk beter zullen doen?
Als hier geen politiek in 't spel was
«De minderheden eigenen zich het mono
polie van 1 efde voor de gemeente toe,
maar vroeg de heer Verkouteten
Hoe kan men beter liefde voor de ge
meente betoonen dan door de politiek
op den achtergrond te plaatsen zooals
de liberalen gedaan hebben en alleen op
bekwame personen te letten? Daarente
gen hebben de mindei heden met eene
onnatuurlijke combinatie de politiek op
den voorgrond gedrongen.''
De gemeenteraad hield Donderdag zijn
laatste zitting, waarin allerlei kleinigheden
werden aOedaan. Omtrent den benarden
toestand der financiën is een adres ge
richt aan de regeering. Dat adres komt
cu niet juist op een gunstig tijdstip, nu
de regeering en de kamer druk werk
hebben door andere gewichtige aangele
genheden. Doch van den anderen kant
zal Amsterdam wel steun vinden bij de
ministers Pierson en van Tienhoven, die
bij ondervinding weten dat de klacht van
Amstel's stedemaagd ditmaal wel gegrond
is. Volgens gewoonte heeft de raad een
maand vacantie genomen nu, die heeren
mogen wel eens hun rust nemen, want
het is afmattend werken geweest en de
nieuwe raad -zal aanstonds de handen vol
hebben. Het Handelsblad spieekt den
wensch uit «dat de Raad in September
met nieuwen moed aan het werk zal
tijgen om de belangen der burgerij te
behartigen met een minimum van woor
den en een maximum van daden."
Wie 's middags na beurstijd op den
Dam komt, ziet daar een eigenaardige
bedrijvigheid. Duizenden jongens en meis
jes komen van alle kanten aanmarcheeren
naar de groote beurs, die door groote
joelende troepen belegerd en bestormd
wordt. Het is de feestweek voor het jonge
volkje van Amsterdam, dat volgens oud
recht 's middags op de beurs mag trom
melen. Op de beurs zelf is het een oor-
verdoovend geraas en hooren en zien ver-
gann door het slaan op de trommen en
het bespelen van allerlei vreemdsoortige
muziekinstrumenten. Om 7 uur worden
de deuren gesloten, het kleine volkje
verspreidt zich naar alle lichtingen en
gaat trommelende en zingende naar huis.
Dit feest keert ieder jaar weer terug,
evenals de Hartjesdag op den derden
Maandag in Augustus en dergelijke volks
pretjes, en het zou zeer moeilijk zijn om
ze te doen ophouden. Waarschijnlijk
zal het trommelen op de beurs nog wel
zoolaDg worden toegelaten als de oude
beurs in leven blijft en dat kan nog
jaren duren. Laat de jeugd ook maar
eens pleizier hebben, de ouderen hebben
in de hoofdstad volop gelegenheid, ja de
publieke vermakelijkheden zijn zoo me
nigvuldig dat meD vaak niet weet waar
men den avond zal doorbrengen. Den
laatsten tijd vooral heeft het theater
«De vereeniging" in de Kalverstraat veel
bezoek, en dat is inderdaad wel de moeite
waard; voor de noodige afwisseling wordt
gezorgd en wat ook veel waard is
men kan vrouw en kinderen gerust mee
nemen. Het interressantste nummer van
het programma der laatste avonden was
het optreden van den heer Krebs en zijn
dochter. De laatste zat geblinddoekt op
bet tooneel terwijl haar vader zich in de
zaal begaf waar hem door verschillende
personen uit het publiek voorwerpen
getoond werden, waai van zijn dochter
terstond der naam noemde. Met opzet
brengt men de zonderlingste dingen mee.
Zoo liet iemand aan den heer Krebs een
haar zien, waarvan mej. Krebs aanstonds
wist te vertellen, dat het van een elfjarig
meisje was. Zij gaf ook een paar proeven
van vlugheid in 't rekenen, en met het
grootste gemak loste zij uit het hoofd de
moeilijkste vraagstukken op. Ook noo-
digde de heer Krebs eenige heeren uit
het publiek uit om op een bord eenige
getallen te schrijven, en ondertusschen
schreef zijn dochter, geblinddoekt en
bovendien nog een zak over het hoofd,
dezelfde getallen neer en zij was er no;
wel liet eerste mee klaar. Een verklaring
er van geven kan ik niet en ik durf
zelfs geen gissing te maken; spiritisme
kan men het misschien noemen, maar
dat woord alleen zegt ons nog niet veel.
Mej. Krebs heeft een verbazend succes,
hier en in 't buitenland. Zij is een Hol
landsche van geboorte, maar heeft de
twee laatste jaren buitenslands vertoefd
Zij vertelde mij, dat haar succes in
't buitenland veel grooter was en vooral
bij de Spanjaarden, dat de Hollanders
voor geestdrift te koud waren, maar
voegde zij er tot mijn genoegen bij
niettemin moet ik erkennen, dat bij de
Hollanders het kunstgevoel hooger ont
wikkeld is en dat zij meer liefde hebben
voor ware kunst. Dan is de bijval,
dien wjj schenken, antwoordde ik haar,
zeker wel meer waar en meer waard, en
u meer waard dan tafels vol bloemen.
De drie prinsjes van Bentheim ver
trokken Maandagmorgen 9 uur per gewone
trein van het Loo.
H. M. de Koningin maakte herhaaldelijk
kleine toeren te paard met hare neven.
Zaterdag jl. werd des ochtends te paard
uitgereden en des middags aan het Ud-
delermeer gevischt.
De politieke waarzegger, die zijne
voorspellingen door middel van de Tele
graaf' wereldkundig maakt, deelt thans
mede, dat hem «uit zeer bevoegde bron
lei core kwam," dat de cor.seivatief-
liberalen bun amendement door den mi-
nisier Tak niet zullen zien overnemen,
en dat zij daarop het wetsvoorstel zullen
doen vallen. De vraag waarop het aan
komt is z. i.: «Heeft de minister van
binnenlandsclie zaken het geteekende be
sluit tot Kamer-ontbinding in den zak?
Hierover mag men zich geen illusie
maken, schrijft hijzulks is niet hel
geval.
Het nieuwe ministerie zou als afleider
zich tot taak stellen om de defensievraag
op den voorgrond te doen treden. Maar,
voegt onze waarzegger er diepzinnig bij,
zulks is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
De staatscommissie, ingesteld bij
kon. besl. van 5 Mei 1893, met de op
dracht om te onderzoeken, welke gronden
hier te lande voor bevloeiing in aanmer
king zouden kunnen komen als middel
om de opbrengst der gronden te verhoo-
geti, en hoe die bevloeiing zou zijn tot
stand te brengen en van staatswege te
bevorderen, heeft verzonden eene lijst
van een 18-tal vragen, op haren arbeid
betrekking hebbende.
De commissie wil die punten meer als
een leiddraad, dan als een bepaald stel
viagen beschouwd zien. Haar voornemen
is, dat na de gevraagde inlichtingen te
hebben ontvangen een of meer harer le
den een persoonlijk bezoek brengen aan
zoodanige plaatsen, als naar baar oordeel
voor toepassing der bevloeiing het meest
zullen in aanmerking komen.
Antwoorden worden uiterlijk 1 Oct.
a. s., ingewacht, voor zoover de beoogde
gronden liggen in Gelderland, Utrecht
of Gooiland, door een der heeren prof.
Adolf Mayer te Wageningen of J. de
Koniüg te Nijmegen.
J.l. Vrijdag 28 Juli heeft eene door
het hoofdbestuur van het Genootschap
v. L. en Kruidk. in deze provincie be
noemde commissie van tien leden, allen
praktische landbouwers uit de Prov.
Utrecht, onder leiding van een paai leden
van het hoofdbestuur een bezoek gebracht
aan het «de Biezen" van den heer Berlels
te Bameveld om kennis te maken met
zijn stelsel van groenvoederbouw en het
bewaren daarvan en zulks hoofdzakelijk
in verband met de vermoedelijk te ver
wachten schaarschte van veevoeder en
naar aanleiding van de door genoemden
heer onlangs in hetlichtgegeven brochure,
waarbij middelen aan den hand werden
gedaan, om voor den winter nog een
gewas te verbouwen, dat volgeDS het op
de Biezen in gebruik zijnd stelsel van
persing en bewaring een uitstekend voed
sel voor het vee zou geven.
De commissie, door den eigenaai op de
meest heusche en welwillende wijze ont
vangen en rondgeleid, was algemeen van
oordeel, dat de wijze van groenvoeder
bouw en het bewaren daarvan zeer wen-
schelijk en aanbevelingswaardig is en bij
goede toepassing zeer zeker aan hel ge
brek van veevoeder zal kunnen te gemoet
komen. Degenen, die vciór den a.s. win
ter hiermede een proef willen nemen en
daaromtrent inlichtingen willen hebben
kunnen zich vervoegen bij de navolgende
heeren leden van bovengenoemde com
missie S. Dorrestein te de Bilt, J. Plomp
te Zuilen, H. van den Berg te Willeskop,
W. H. v. Woudenberg Rz. te Houten,
J. van den Hengel te Amersfoort, J. Wol-
leswinkel te Renswoude, J. F. Heuvelink
te Mijdrecht, P. Veldhuizen te Loosdrecht
en H. Woudenberg te Veenendaal. Omtrent
den onmisbaren thermometer zijn inlich
tingen te verkrijgen bij den secretaris
van het Hoofdbestuur te Maartensdijk,
alwaar de methode van persen ook reeds
bezichtigd kan worden.
Men verneemt dat, nu aan het
departement van financiën de werkzaam-
HISTORISCHE NOVELLE
VAN
EGBERT CARLESES.
10.) En vallen moest zijn vader,
als het bekend werd, dat hij onder
zijn dak een beslist tegenstander van
de bestaande regeering, een Jakobijn,
huisvesting verleende, iemand, die de
wapens tegen zijn vaderland had opge
vat. Dat die Jakobijn de schoonzoon van
den graaf was, verergerde de zaak en
maakte ze verdachter. Want het volle
wantrouwen heerschte bij de legeerende
Wbigpartij tegen den ouden Sunderland,
den vroegeren gunsteling van Jakobus II
en zy zouden het als een bewijs van
zijne voortdurende verstandhouding met
het Hof van St. Germain i) houden,
als zij wisten dat hij zijn schoonzoon in
zijn huis had teruggeroepen, over wien
de wet de doodstraf had uitgesproken,
als hjj weder Engelands bodem betrad.
Maar, vraagde lord Spencer zicli zelf
af, indien de val van het huis onvermij
delijk is, zou er dan voor mij alleen niet
De schuilplaats van den verdreven Koning
Jakobus.
een reddingsplan zijn uit te denken? En
zie, daar doemde een denkbeeld bij hem
op, aan het welk hij zich vastklampte,
zoo als de drenkeling aan een stroohalm,
die door een golf Daar hem heengewor-
pen wordt. Wat zou beter bewijs kun
nen opleveren, dat hij aan het verblyf
van zijn zwager in het huis van Sunder
land geen schuld had, dan dat hij die
daadzaak ter kennis van het gerecht
bracht? En wat kon glansrijker zijn
vuriger Whig-aard bewijzen, dan zulk eene
daad, wier heldengrootheid aan de schoon
ste voorbeelden der oudheid deed herin
neren? Wanneer had Brutus zich het
grootste getoond? Toen hij zijn van
hoogverraad betichte zonen liet ter dood
brengen. En wanneer was Marcus Bru
tus groot? Toen hij den tiran Caesar
den dolk in de borst stiet, ofschoon
deze zijn weldoener was. Het terugzien
op banden van familie of vriendschap
mag groote mannen op hun weg niet
belemmeren. Daarom moest hij, op zijne
zuster ziende, zich niet laten terug hou
den. Door hare lichtzinnigheid bad zij
zich dat beiokkend. Zij moest daarvoor
dan ook de gerechte straf ondervinden.
Ja, bij het gevoel, dat hij tegen de zus
ter had, die steeds door zijn vader werd
voorgetiokken, verheugde het hem reeds,
dat door zyn toedoen haar die straf zou
toebedeeld worden. In allen gevalle kon
hij, door een terugblik op haar, zich
niet onthouden, het eenige middel aan
te grijpen, hetwelk hem redding uit den
algemeenen ondergang zou kunnen op
leveren.
Als hem nu maar niemand voor wasl
Wellicht had Wharton reeds het geheele
samenweefsel ontdekt, de helft wist
hij er, ja, gisteren avond reeds van
en was hij niet reeds op weg, door de
aangifte daarvan, des konings dank te
zullen verdienen. Geen oogenblik was
te verliezen. Zonder zich den tijd te
gunnen het rijtuig voor te laten komen,
spoedde zich Spencer te voet op weg
naar den Sheriff, tot welks kring hel
hótel Sunderland behoorde.
In zijne gemoedsbeweging bemerkte hij
niet eens, met welke verwondering dien
ambtenaar zijne aangifte opnam.
«Zigt gij mij dat in mijne wettige
ambtsbetrekking, mylord?" vraagde de
Sheriff.
jWelk belang heeft het anders voor
u?" antwoordde Spencer kortaf en snelde
verder, naar de woning van Wharton.
Hij trof hem niet te huis en moest
een geruimen tijd op zijne terugkomst
wachten. Eindelijk stond het rijtuig voor
zijne woning stil. Wharton begroette
Charles met zijne gewone, lieftallige
voorkomenheid. Toen echter Charles zijn
verhaal geëindigd had, zag hem «de eer
lijke Tom" sprakeloos van verbazing aan.
Eindelijk riep hij uit:
«Spencer, hebt gij nu geheel uw ver
stand verloren, of zijt gij een schurk op
en top?"
Het antwoord op die vraag bleef Spen
cer hem schuldig. Charles vond ook geen
gelegenheid om antwoord te kunnen ge
ven, want voor en aleer hij het kon,
was Wharton reeds de kamer uit. Char
les hoorde hoe van buiten de deur der
zaal werd gesloten, daarop eene minuut
latei, hoe het rijtuig van den lord snel
voorbij rolde. Hij drukte legen de deur;
zij was werkelijk gesloten. Te vergeefs
bleef zijn kloppen en stompen, zyn roe
pen en vloeken. Versuft viel hij in een
stoel ter neder.
«Dat zal W harton moeten boeten I"
riep hij knarsentandende en vol woede
uit.
VIII.
Met verbazing had Alice haar wegsnel
lenden broeder nagezien. Daaiop schudde
zij weemoedig het hoofd.
«Dat was dus de gelukwensch van mijn
broeder," sprak zij zacht, «voor de ge
lukkigste gebeurtenis van mijn leven."
En terwijl haar oogen vochtig werden,
voegde zij er bij
Wij zullen elkander nooit verstaan,
onze naturen loopen te ver uiteen."
Zij ging op een stoel zitten en streek
zacht met hare witte hand over haar
voorhoofd.
«Of het bij papa anders zal gaan?"
vraagde zij zich zelf af. «Ja, zeker!
Heeft pa mij niet zoo dikwerf gezegd,
hij wil mij gelukkig zien! En nu zou
hij zich dan niet in het geluk van zijn
kind, zijn lieveling, verheugen, zonder
twijfel zal hij dat doen. Ik moet hem
heden in vertrouwen spreken, maar da
delijk neen, het is nog te vroeg, hij
weikt nog met Richard. Maar ik zal in
de voorkamer gaan en daar wachten tot
dat Richard weg gaat. Hoe verbaasd
zal mijn heer en gebieder zijn, als hij
mij daar vindt! Pa's oudsten kamer
dienaar zal ik weg zenden, indien bij er
mocht zijn, dan kur.nen wy ongestoord
«goeden morgen" zeggen. Een kostelijk
plan, spoedig uit te voeren I"
Zonder gedachte over het verderf
zwangere onweder, hetwelk zich boven
het hoofd van haar geliefde gade samen
trok, snelde zij naar de kamers van haar
vader. De voorkamer vond zij ledig, uit
de aangrenzende kamer hoorde zij de
stem van Clancarly, die iets aan lord