Officieele Publicatiën.
Gemengd Nieuws.
BUITENLAND.
Plaatselijke berichten.
borgen is de eerbiediging van de rechten
van anderen I Natuuilyk weid nu ook
aan hun verlangen geen gevolg gegeven
omdat het openen der vensters het eenig
middel was om de gevolgen van hunne
trulale regelementsschending te neutrali
seeren. Die brutaliteit zou echter nog
verder worden gedreven want na een hef
tige wooidenwisseling van beide zijden
vielen de rookers duor over het bagage
rek te klimmen in de andere afdeeling
van het compartiment om met geweld
het venster te sluiten. De oude heer en
enkele andere reizigers verzetten zich
daarentegen en zoo ontstond in de coupé
een schermutseling waarbij de jongelieden
zich niet ontzagen den ouden heer met
ernstige handtastelijkheden te bedi eigen
en de orde op voor de reizigers zeer hin
derlijke wijze werd verstoord. Thans acht
te een der medereizigers dan ook hel
oogenblik gekomen om aan den onduld-
baien toestand, waarin ruw geweld den
boventoon voerde, een eind te maken dooi
de noodiem te gebruiken, tengevolge
waarvan de trein tot staan werd gebiacht
en de beambten de coupé binnentraden
om piocesverbaal op te maken van het
gebeulde.
Wij hopen dat de diieclie der H. IJ.
S. M. nu eindelijk den tijd moge gekomen
achtten om in het vervolg zulke dingen
te vooikomen door aan de bepalingen van
het reglement op het vervoer gestreng de
hand te houden en een strafvervolging
uit te lokken legen hen, die het overtre
den door te rooken in coupé's waarin dit
niet mag plaats hebben. De namen der
personen die zich in casu aan deze over
treding schuldig maakten, zijn door de
conducteurs opgeteekend.
Het is dus uiterst gemakkelijk thans
een begin te maken, temeer daar een
strafvervolging door de bijkomende om
standigheden hier ten volle is verdiend.
Amst. Ct.
Eenigen tijd geleden werd bericht,
dat een wetsontwerp tot instelling eener
rijksverzekeringsbond voor verzekering
van pensroen gereed zou zijn. Het »Vad."
deelt daaromtrent thans mede, dat reeds
sinds geruimen tijd eene commissie van
ambtenaren onder leiding van mr. T. H
de Meester bezig is geweest om het
vraagstuk te bestudeeren van de instelling
van zulk eene rijksverzekeringsbank,
waarbij gelegenheid zou worden gegeven
aan den werkman, eene pensioenveizeke
ring te sluiten. Gebleken is ecbter, dat
de vooi waar den. wilde de soliditeit der
instelling verzekerd zijn, te bezwarend
zouden wezen om te kunnen vei wacbten,
dat ze succes zou hebben. Daarom zal
thans nader het vraagstuk in studie wor
den genomen, naar welk stelsel en tot
welk bedrag eene tegemoetkoming van
de zijde van het rijk zou kunner worden
verstrekt.
De Rechtbank te Arnhein heeft
gisteren uitspraak gedaan in de zaak der
aangeklaagde onderwijzers van Neerbosch.
De rechtbank veroordeelde C. de Bruijn.
onderwijzer te Neerbosch, wegens mis
handeling, tot 14 dagen gevangenis; F.
van Geelen, idem, tot f zO boete; A. J.
van Houten, vroeger Onderwijzer te Neer
bosch, lot f 30 boete en ontsloeg L. Sies,
opzichter in de weesinrichting, van rechts
vervolging.
Een verschrikkelijk ongeluk had
Zaterdagochtend ie ongeveer 11 uur plaats
aan dan Haagschen Steenweg te Breda.
Zooals men weet, was men bezig de
overblijfselen van het fort, het voormalig
petroleummagazijn, weg te ruimen. Eens
klaps kantelde een der muren om en
werden twee werklieden door de steenen
getroffen met her noodlottig gevolg dat
de arbeider G. orimiddelijk werd gedood
en B. als doodelijk gekwetst naar het
gasthuis werden vervoerd.
De ongelukkige ai beider G. laat vrouw
en acht kinderen achter.
zijn studiën vestigde zich hier als dokter
en huwde met Maria Verstraten. En
dat zij een aangenaam leven leiden, daar
van kan ieder getuigen, die hen kent.
Hun kindeien maken al hun geluk uit
en verheldeien den ouden dag van hun
zeventigjarige grootmoeder. Ook mijn
andeie lievelingen zijn allen goed ge
plaatst en gehuwd. En wanneer zij mij
iuer in mijn kamertje met hun kleine
kleuters bezoeken, dan gaat mijn hart
weer open en denk ik terug aan die ge
notvolle jaren, toen ik zelve nog door
dat volkje omringd was.
Niets ontbreekt aan mijn geluk, dan
het bijzijn van Ernst.
Hij is voor drie jaar heengegaan naar
zijne Anna en ik heb zijn oogen toege
drukt. Zijn laatste woorden waren:
«Emilie, heb dank voor uw goede zorgen
voor mij en de kinderen. Zij zullen u
loonen. Ik ga heen naar mijne Anna.
Daar, in de zalige gewesten zullen wij u
verwelkomen en u eeuwig danken."
Ja, ook daarheen verlangt mijn hart,
om vereenigd te worden met allen die
mij lief en dierbaar geweest zijn en mij
zijn voorgegaan. Allen hoop ik weder
te zien als mijn levensdraad is afgespon
nen. Niet dat ik weiger te berusten in
den wil des Heeren. O neen, ik smaak
op aarde thans een geluk, dat ieder mij
benijden moet. Hier in mijn kamertje
bij Frits, is hel mij nog zoo wel, zij heb
ben mij allen lief, groolen en kleinen,
Over den gezondheidstoestand van den
Czaar wordt uit Petersburg gemeld, dal
deze zooveel beter is, dat de Russische
keizerlijke familie waarschijnlijk spoedig
naar Galschiua zal vertrekken. Bespoedi
ging van het vertrek uit Petersburg wordt
door professer Sacharin dringend aanbevo
len. De arts moet verklaard hebben dal
het verblijf te Petersburg voor de gezond
heid van den Czaar hoogst nadeelig is;
hij heeft den Czaar zelfs den raad ge
geven voortdurend in hel Zuiden, in de
Krim of te Kieff verbljjf te kiezen; en
als dat niet mogelijk is, zooveel mogelijk
te Gatschina te verwijlen.
Daarmede wordt de mogelijkheid geopend,
dal de stad Kieff, waar reeds in 1882
een paleis voor de keizerlijke familie in
gereedheid werd gebracht tot residentie
wordt aangewezen. Voorloopig is hiervan
echter nog geen sprake; de Czaar moet
eerst te Gatschina geheel herstel van
krachten zoeken, voor hij eene reis naar
de Krim kan aanvaarden. Het verblijf in
de Krim zal waaischijnlijk wel niet in
aanmerking komen, vooral wegens de
ligging; Kieff, dat thans met Petersburg
m directe spoorwegverbinding staat, is
meer aangewezen als verblijfplaats.
Prolessor Sacharin heeft, behalve de
hem toegedachte hooge ridderorde, nog
een bedrag van 60 000 roebels als hona-
larium ontvangen voor de goedgeslaagde
behandeling van den Czaar.
Ter zake van dg anarchisten heeft de
politie te Londen nog geen verdere ont
dekkingen gedaan.
Betreffende de documenten, welke in
de »Autonomy-club" in beslag zijn ge
nomen, deelt de «Central News" mede,
dat deze stukken zeer omvangrijk waren
en in veschillende talen waren gesteld.
Vandaar dat drie dagen noodig* waren
alleen om de papieren te schiften en te
vertalen Over de stukken is nog niets
nader bekend. Wel blijft men te Lon
den beweren, dat de politie gewichtige
ontdekkingen h»efl gedaan er. reeds
de zekerheid heeft verkregen, dat Bour-
din, die in het Greenwich-park omkwam,
een medeplichtige heeft. Deze inan was
in Bourdin's gezelschap, totdat deze naai
Greenwich vertrok, doch is daarna spoor
loos verdwenen. De politie vermoedt,
dat deze medeplichtige zich nog op den
zelfden dag, waarop Bourdin gedood werd,
uit de voelen heeft gemaakt.
Ook in Ooslerijk komen nu de anai-
chisten op den voorgrond. Terwijl te
Weenen, naar men weet. het proces be
gonnen is tegen een aantal, wegens aan
sporing tot opruiing in hechtenis geno
men anarchisten, is te Gralz voor de
woning van den gewezen rector der poly
technische school, Heyne, een bus gevon
den, welke gevuld was met salpeter en
picrienzuur. De bus was behoorlijk voor
zien van een brandende lont. maar werd
nog bijtijds ontdekt en onschadelijk ge
maakt
Naar aanleiding van het bekende ver
schil tusschen de weerspannige studenten
en den rector, vermoedde men, dat het
gevaarlijke voorwerp daar door een der
studenten is neergelegd. De studenten
ontkennen echter, dat een dergelijke
snoode aanslag van een hunner zou zijn
uitgegaan, maar intusschen is de dader
nog niet ontdekt.
Hel keizerlijk bezoek op Fried-
richsrube.
Eergisteren heeft keizer Wilhelm, op
zijn reis naar Kiel, een bezoek gebracht
aan vorst Bismarck op Friedr ichsruhe.
De keizer vertrok tegen den middag uit
Berlijn en kwam omstreeks zes uur op
Friedrichsruhe aan. De extra-trein reed
tot aan den overweg bij het kasteel. Op
het landgoed van den oudkanselier waren
groote toebereidselen gemaakt voor de
feestelijke ontvangst des keizers. Het
station was veisierd met gnirlaudes en
vlaggen; tusschen het station en het
kasteel waren een aantal eerebogen op
gericht; da hoornen van het kasieel waren
met rijen van veelkleurige lampions ver
bonden, die des avonds een fantastisch
licht verspreidden. Vorst Bismarck en
zijne gemalin, die beiden eene uitstekende
gezondheid genieten, hadden des morgens
al deze toebereidselen in ooger.schouw
genomen en herhaaldelijke hunne voldoe
ning betuigd.
Toen de keizerlijke trein het kasteel
naderde, wachtte vorst Bismarck, in de
uniform der kurassiers en met zijn nieu
wen grijzen mantel om, in gezelschap
van zijn lijfarts prof, Schwenninger en
zijn secretaris dr. Chrysandei, den kei
zer op
De keizer ging naar Bismarck toe en
en ik weet nog niet waarmee ik ai die
weldaden verdiend heb. Kom ik zal mijn
dagboek sluiten, want het wordt duister
en straks komen Frits en Maria te
huis.
Wie weet hoe spoedig ook mijn levens
boek hier op aarde voor altijd gesloten
zal worden. Dan moet Frits mijn ge
krabbel vernietigen; want niemand zou
toch iets beter worden, al kende hij ook
al de herinneringen van eene stiefmoe
der.
schudde hem hartelijk de har.d; daarop
begaf men zich naar het kasteel. Ook van
de zijde van het publiek was de begroe
iing zeer hartelijk. In het kasteel werd
de keizer ontvangen door vorstin Bis
marck hij bood zijn gastvrouw den aim
en geleide haar naar den salon. De keizer
droeg de uniform der marine
De verlichting was schitterend. Bij het
diner zal de keizer tusschen vorst en
vorstin Bismarck met wie hjj zich leven
dig onderhield.
Precies om 9 uur begaf de keizer zich
begeleid door vorst Bismarck en door de
duizenden toeschouwers met geestdrift
begroet naar het slation, waar hij zijn
gastheer herhaaldelijk de hand drukte tot
afscheid. Even na negen uur zette de
trein zich in beweging.
Daar het bezoek uitsluitend den oud
kanselier gold, had de keizer verzocht dat
zooveel mogelijk alle ovatiën en beloogin
gen achterwege zouden blijven! ook moest
het station gesloten blijven voor het pu
bliek- Er w aren een groot aantal dagblad
correspondenten overgekomen; dezen
moesten tot hun teleurstelling vernemen
dat de paleisbeambten de strengste order
hadden, de pers geen inlichtingen te ver
strekken.
Zooals men weet heeft de afdee
ling «Amersfoort" van het Nederlandsch
werkliedenverbond «Patrimonium" aun
onzen gemeenteraad het verzoek gericht
om in de bestekken betreffende de door
de gemeente aantebesteden werken opte-
nemen een minimum loon en een
maximum arbeidsdag. De afdee
ling verzocht den heer K. Kater, voor
zitter van dat werkliedenverbond, ge
noemd onderwerp alhier in eene open
bare samenkomst inteleiden, en deze, aan
dat verzoek gevolgg-vende, trad tot dat
einde, Maandagavond in «Amicitia" op.
Een 300 tal ingezetenen waren ter ver
gadering opgekomen, en wel een 300
tal waarin alle «standen" en «rangen"
in deze gemeente aanwezig, vertegen
woordigd waren. Gehoorgevende aan een
speciale uitnoodiging, waren 9 gemeente
raadsleden, onder welke de beide wet
houders, ter vergadering aanwezig. Met
den tact van een practicus, in den meest
breeden zin van het wooid werd het
onderwerp «minimum loon en maximum
werkdag" door den heer K. Kaler van
Amsterdam, ingeleid.
Veel en velerlei werd door hem aan
geroeid om de wenschelijkheid der in
voering van het gevraagde te betoogen,
maar vooral weid door hem de rege
ling van de a i b e i a s d a g aanbevolen
als een steik middel tegen de algemeen
heerschende en steeds toenemende werk
loosheid. Waar nu onbeperkten lijd werd
gearbeid, daar hadden velen hun brood,
ja zelfs goed, hun brood, maar niet min
der konden daai door geen werk bekomen
en dus ook geen brood verdienen. Dat
was ook de oorzaak dat zoovele b e-
kwame werklieden, ook gedurende den
zomer, zonder werk omliepen. In eene
gemoedelijke, geestige toespraak zette hij
zijn beweren uileen, en, het was hem
gegeven, velen der aanwezigen, die van
de gelegenheid tot debat gebruik maak
ten, maar die gelegenheid aangrepen om
te doen uitkomen dat de vaststelling van
een maximalen arbeidsdag onvermijdelijk
«verhooging van loon" tengevolge
moest hebben, wilde de werkman ei
beter van worden, te overtuigen, dat de
afdeeling van «Patrimonium" geen «ver
hooging" van loonen had gevraagd, maar
alleen een regeling van het loon en een
maximalen arbeidsdag, en dus al moch
ten de loonen dan ook al eenige verhoo
ging ondergaan, de bepaling van een
maximalen arbeidsdag velen, die thans
geen werk konden bekomen, daartoe de
gelegenheid zou verschaffen.
Van de aanwezigen voerden o. a. twee
schildersbazen en een metselaarsbaas in
den vorenvermelden zin het woord, waarna
de sociaal-democraat mr. Troelstra het
wooid nam om het verzoek van Patri
moniums afdeeling te verdedigen, den
gemeenteraad met den naam van «uit
zuiger der weiklieden" te bestempelen
en den werklieden aan te raden zelf aan
een te sluiten en te eischen, dat men
verbetering brenge in hun lot. Onbe
grijpelijkerwijze zouden wij haast geneigd
zijn te zeggen werd de rede van den
heer Troelstra daverend toegejuicht, on
begrijpelijk in ons oog, omdat geen, al
thans geen 10 aanhangers van zijne
ideeën in de zaal aanwezig waren. En
wij zijn dan ook geneigd aan te nemen
dat eerder de ladheid van tong van dien
spreker de menigte in vervoering bracht,
dan wel dat dit de door hem verkondigde
zienswijze deed, die echter, afgescheiden
van het hatelijke aan het adres van den
gemeenteiaad gezegd, vrijwel in deze
zaak overeenstemt met de denkbeelden
van den heer Kater. Laatst, enoemde
bracht den heer Troelstra dan ook dank
voor hetgeen deze had gezegd, en vooral
omdat hij ditmaal «niet te wild" was
geweest, omdat hij de «Patrimonium-
mannen" als de «tamsten" en «kalmsten"
onder de weiklieden h d voorgesteld, die
echter nu ook hun stem om lotsverbete
ring deden hooren. Ten slotte werd
eene door den inleider voorgestelde motie
aangenomen, die luidt als volgt: «De
saamgekomenen in «Amicitia" ondersteu
nen het verzoek van de Amersfoortsche
afdeeling van Patrimonium aan den ge
meenteraad om in de bestekken van uit
te voeren gemeente-werken op te nemen
een minimum-loon en een maximum
werkdag, en dit een en ander toepasse
lijk te verklaren op gemeente.werk lieden."
Met dankbede weid de vergadering, die
met gebed geopend werd, gesloten.
Ook onzerzijds wenschen wij die motie
krachtig te ondersteunen. De gemeente
dient, onzes inziens, in deze voor te gaan,
het initiatief te nemen, al ware het al
leen maar, cm de door ons evenzeer als
door den heer Kater veroordeelde «vuile
concurrentie" den kop in te drukken.
Niet zoozeer bij openbare aanbestedingen,
maar bij ondei handsche, ondervinden
velen met ons toch, dat aan «vuile
concurrentie" door fatsoenlijke pa
troons het hoofd niet valt te bieden,
zonder het loon van den arbeider te be
knibbelen en van hem meerdere inspan
ning te eischen dan billijkei wijze gevor
derd worden mag.
Het bericht in ons vorig nummer
omtrent de phoenix-brouwerij blijkt in
zooverre onjuist, dat wel kuipers en
brouwersknechts zijn ontslagen en het
brouwen is gestaakt, doch de verkoop
van bieren nog gedurendee tlelijke maan
den zal worden voortgezet.
Den 19 Februari j. I. had de ge
wone jaarlijksche uitkeenng plaats dooi
de plaatselijke afdeeling van de vereeni-
sing van gepensioneerde onderofficieren
en minderen van het Nederlandsche leger.
Aan ouden van dagen werd ditmaal
ieder f9.50 uitgereikt, vier weduwen
ontvingen elk f 15.— en één lid, dat
niet voor de periodieke uitkeeiingin aan
merking kwam, om reden hij na 1877
was gepensioneerd, kreeg een gratificatie
van f >2.50.
Maandagmorgen waren twee werk
lieden bazig met, op het nog onbeschouwd
gedeelte van het terrein aan de Nieuw-
straat, waar vroeger het huis van doktei
Fock stond, den grond om te spitten,
toen zij op een hard voorwerp stootten.
Spoedig was dit bloot gelegd en zagen
zij een groote aarden kruik en in de
omiddelijke nabijheid daarvan twee an
dere steenen kruiken.
De eene kruik bevatte groote gouden
muntstukken, meest alle ongeschonden
en zeer fraai; de andere kruiken waren
vol groote zilveren munten.
Daar het tellen hen te lang duurde wer
den de munten gewogen; er was 25
pond 3'/a ons aan goud en 19 pond 4
oi.s aan zilver. Als een loopend vuurtje
verbreide zich het gerucht van den ge
vonden schat door de stud.
Toen eenige heeren van Flehité kwa
men om de munten te bezichtigen, waren
deze reeds naar de tegenwoordige eige
nares van het terrein, van Mejuffr. Van
der Heijden alhier verzonden.
Vermits allerlei verhalen van mond
tot mond gaan omtrent de rechten
van de vinders op den ontdekten
schat in het terrein aan de Nieunslraat,
en tot recht versland van hetgeen hier
omtrent de wet bepaald, doen wij hier
onder volgen de inhoud van artikel 642
van het burgerlijk wetboek, dat luidt
als volgt
„De eigendom van eenen schaf
behoort ttaii dengenen, die de-
zelven op zijn grond gevonden
lieeft Indien de schal op den
grond van een ainler gevonden
wordt, behoort de eene helft aan
deu vinder, en de wederhelft
aan den grondeigenaar. Men
verstaat door eenen schat al zoo
danige verborgene ofbegravene
zaak waarop niemand zijn recht
van eigendom kan bewijzen, eu
die door een louter toeval ont
dekt is."
In dit geval hebben dus de vinders
recht op de helft en de eigenares
van Hen grond op ilc wederhelft.
Aan de Universiteit te Utrecht weid
Maandag cum laude (met lof) bevoiderd
tot doctor in de geneeskunde de heer J.
M. Croockewit, arts, met proefschrift:
Over de kaken en speekselklieren van
Hirudo Medicinali».
De le luiten. J. Vertholen de Salve
de Bruneton van het le reg. huzaren te
Deventer gedetacheerd bij het depot-esca-
dron alhier, is op verzoek overgeplaatst
bij het 3e reg. te 's Gravenhage.
Gisteren werd den milicien-soldaat
M. v. L. van het 5e Regt. lnf. alhier,
wegens wangedrag met een briefje van
ontslag uit den dienst verwijderd.
Hoogland.
Eenige d -gen geleden kwam alhier hel
volgend treurig geval voor. Terwijl de
arbeider H. v. D. zijne zuster die dienst
baar was bij W. T. op de Nieuwe Wete
ring, een bezoek ging brengen vond, hij
haar levenloos op den vloer liggen. Nog
dienzelfden rnoireD was zij bjj hare fami
lie geweest, en had men niet het minste
teeken van ongezondheid aan haar kun
nen bespeuien. Men kan begrijpen in
welken toestand haar familie verkeert.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort,
Gezien art. 8 der wet van den 2. Juni
1875 (Staatsblad no. 95),
Brengen ter kennis van het publiek, dat
door hen aan Roelof van Dijk en zijne
lechtverkiijgenden vergunning is verleend
om eene Steenhouwerij opterichten op
het perceel, alhier gelegen aan den
Arnhemschenstraatweg, kadastraal be
kend onder sectie B, no. 1378.
Amersfoort, den 19. Februari 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort brergen ter openbare kennis,
dat de in artikel 81 der wet op het lager
onderwijs bedoelde staat der kinderen
boven de zes en beneden de twaalf jaren
op de gemeente-secretarie ter lezing is
nedergelegd.
Amersfoort, den 20 Febiuari 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester.
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris.
W. L SCHELTUS.
Een gevaarlijke toestand.
Op een ijsveld in het zuiden der Fin-
sche golf bevonden zich verscheidene vis-
schers met vrouw en kinderen, toen dit
plotseling losging; verscheidene visschers
uit Finland wisten zich nog te redden,
doordien zij het gevaar te rechter tijd
bemerkten Vele Ingermanlanders, hun
aantal bedraagt 500, waren echter niet
zoo gelukkig zij zijn nu oogenblikkelijk
niet in staat het vasteland te bereiken.
De kustbevolking is er op bedacht den
ongelukkigen brood, kleeding en hout toe
te zenden, waaraan groote zwarigheden
zijn verbonden daar de open zee tusschen
de kust en het ijsveld weder toegevroren
is. Desniettegenstaande hoopt men de
ongelukkigen te redden.
Feu groot verschil.
In verschillende bladen doet 't bericht
de ronde, dat mej. Nieveen te Sneek in
de vorige week 100 jaar werd; dat de
oude dame nog zonder bril leest en
's daags nog steeds eenige uren wandelt.
Dit bericht is in zooverre waar, dat
mej W. 99 jaar is geworden; dat ze
sedert langen tijd riiet meer leest, omdat
de bril bij dat lezen haar alle diensten
weigert en dal zich 't wandelen van
eenige uren daags ongetwijfeld moet be
palen tot marcheeren binnenshuis, daar
Sneek's oudste bewoonster ir. vele, vele
dagen niet meer buiten komt.
Beter ware 't, dat men enkel had ge-
sclueven: Mej. N. is voor haar leeftijd
nog bijzonder kras en in 't volle bezit
van haar verstandelijke vermogens.
De kolossaalste kerel van de
geheele wereld.
Wilhelm Lölber, die 472 pond woog,
is verleden week te München, waar hij
sedert midden Januari in een specialitei
ten-theater optrad, gestorven. Hij had
tengevolge van den groolen omvang van
zijn lichaam reeds langen tijd een belem
merde ademhaling. Daaraan leed hij ver
leden week zoo hevig, dat de arts die
men ontbood, zijne overbrenging naar
het gasthuis noodig achtte. Op weg daar
heen is hij echter in het rijtuig geslikt.
Een valsclie dokter.
Omstreeks den aanvang van dit jaar
kwam in een der nieuwsbladen de vol
gende advertentie voor: Wordt gevraagd
een docter met arts-diploma (Ned. wet)
in Pensylvanië. met vrije woning, stal
en tuin en 5000 dollars gegarandeerd.
Infoimitiën geeft mr. Zuidema Alexan-
derstraat, Chicago (III.).
Op verzoek van eenen belanghebbenden
werden langs officieelen weg informatiën
ingewonnen, waarbij bleek dat Zuidema,
in die advertentie genoemd, als klerk
werkzaam was in eenen manufacturen
winkel te Chicago en eigenlijk met het
plaatsen van de aanvraag voor eenen
Nederlandschen arts niets te maken had
mi>ar dat dit geschied was door zekeren
Zwiglman van Noppen, vroeger wonende
te Amsterdam en sedert eenige maanden
verblijfl.ou.fende te Chicago.
De consul der Nederlanden te Chicago,
die deze inlichtingen verstrekte, betreurde
hel dat zooveel geneeskundigen aan de
oproeping in de advertentie gehoor gege
ven en hunne diploma's ingezonden had
den, en meldde tevens dat er geen Neder-
landsch arts in Pensylvanië werd verlangd.
Zwigtman van Noppen, vroeger lid van
den Kralingschen gemeenteraad houtkoo-
per, officier bij de schutterij enz., is hier
te lande maar al te zeer bekend. Nog in
het vorige jaar kwam hij te Utrecht en
le Amsterdam met politie en justitie in
aanraking wegens het onbevoegd uitoefe
nen onder verschillende namen van de
geneeskunde. Het schijnt, dat hij na zjjn
ontslag uit de gevangenis te Amsterdam
