NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND ELISABETTi SIRANL •®*Y-r Zaterdag 9 Juni 1894. Drie-en-twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG BINNENLAND. Feuilleton. i\ü. lx6. 1MERSF00RTSCRE COURANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 inaauden 1.— Franco per post door het geheele Bijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Door den heer Eug. Regout, te Wijkerveld, is bij de arrondissements rechtbank te Maastricht een eisch tot schadevergoeding van f30,000 ingesteld tegen den drukker Boosten en de heeren Thissen en Timmermans, allen te Maas tricht, welke betrokken zouden zjjn ge weest bij het drukken en uitgeven eener verkiezings-circulaire, door wier inhoud de heer Regout zich beleedigd acht. De heer C. M. E. van Löben Seis, door de centrale anti-revolutionaire kies- vereeniging in het district Eist candidaat gesteld voor de Tweede Kamer, heeft voor die candidatuur bedankt. Een aantal ingezetenen der gemeente Oud-Beierland, aangeslagen in de laagste klassen van den hoofdelijken omslag of in de hondenbelasting, waren in gebreke gebleven om die belasting te void en. Gisteren werden zij vanwege liet ge meentebestuur verrast met de inkwartie ring van soldaten. Dit dwangmiddel hielp uitstekend, want allen liepen om het hardst naar den ont vanger om te betalen. Naar mer. verze kert, zullen thans eenige leveranciers aan de gemeente aan Burgemeester en Wet houders soldaten ter inkwartiering zenden, omdat hunne rekeningen over 1893 nog niet zijn betaald. BLleeding van de post- en telegrambestellers. De post- en telegram-bestellers, wier tijd verstreken was om een nieuwen mantel te moeten ontvangen, hebben be richt gekregen, dat zij geen mantels krij gen en maar een afwachtende houding moesten aannemen. Men maakt daaruit op, dat men bezig is met het laten maken van een andere boveokleeding voor de beambten en zij daarvan tegen den win ter zullen voorzien worden. Donderdagmiddag omstreeks half vier werd eensklaps een felle uitslaande brand ontdekt in den kruidenierswinkel van den heer Molenkamp in de Gasthuisstraat, te Hilversum. De eigenaar, die in zijne woonkamer achter den winkel een oogenblik zat te rusten, werd plotseling opgeschrikt door het geschreeuw van zijn dochtertje, dat met een brandend boezelaartje aan, kwam binnenloopen. Terstond doofde hij het vuur en ging met het angstig bevende kind naar een zjjner buren, om het wat af leiding te bezorgen. Toen hij eenige oogenblikken latei terugkwam, stond de winkel in lichterlaaie. De brandweer, die spoedig aanwezig was, kon niet verhoeden, dat de geheele winkel en het woonhuis uitbrandden. Wel werden nog eenige voorwerpen van waarde gered. Zoowel huis als in boedel waren verzekerd. Men vermoedt, dat het kind in den winkel met lucifers gespeeld heeft. Een Brockenspook In Nederland. Een wielrijder deelt aan de Vr. v. d. D het volgende mede «Ook ik heb met het Brockenspook kennis gemaakt, zonder naar deD Harz te reizen. Hel was op den straatweg tusschen den Haag en Loosduinen. We kwamen met ons vieren per fiets uil de residentie rijden, de lantaarn op, want het was een donkeren nacht. Een dikke mist scheen tusschen de hooge boomen nog vaster opeengepakt te zitten. De lenzen onzer lantaarns wierpeD een scherp afgeteekenden lichtkegel vooruit. Zoo achter elkaar rijdende, zoo goed mogelijk vooruit turende, riep plotseling mijn voorman. >Zeg Jób I daar zie ik het Brockenspook, rij eens wat korter achter me!" Ik deed dat en toen beschreef hij kor- telijk wat hij waarnam: een reusachtige wielrijder, wiens hoofd en schouders zich in de donkere boomtoppen verloren, trapte in 't zelfde tempo als hij. Op mijn beurt liet ik mij van achteren bescheinen en ontdekte weldra mijn scha duw op den nevel, maar ontzaglijk ver groot door het divergeer en der lichtstralen. Onze beide tochtgenoten werden daar na ook geroepen, en namen met evenveel belangstelling het verschijnsel waar. Voorbjj Loosduinen op den open weg gekomen, waar het iets lichter was, ver dween het spooksel." Uit Charlois worden de aardbeziën zeer druk verzonden. De oogst belooft voordeelig te woiden de planten zjjn rijk beladen met vruchten. Ook de groenten zijn voorspoedig. Onvindbare Fabrikanten. Wij ontvingen een schrijven uit Wil- nis, waarin ons verzocht werd, voor den goeden naam der landbouwers aldaar, mede te deelen, dat de boterfabrikar.t en landbouwer B. Wingelaar aldaar niet bestaat, doch dat telkens brieven en brief kaarten aan dat adres naar Amsterdam opgezonden worden, waar zij dan in han den van den genoemden fabrikant komen. Het is o. i. wenschelijk, dit feit, evenals de samenstelling der B. W. geleverde boter ter kennis onzer lezers te brengen daar het een eigenaardig licht werpt op de wijze van handeldrijven van sommige «Roomboterfabi ikanlen." Er moet ons te dezer zake nog iets van het hart. Waar wij, zonder beleedi- gende commentaren, eenvoudig de feiten der analyse vermelden ter voorlichting van het publiek, vragen wijwaarom wordt de boterwet ten opzichte der ge signaleerde feilen door de JuBtitie niet in al hare gestrengheid toegepast*! Indien de betrokken personen zich door onze mededeelingen onbillijk beoordeeld acht ten, zouden zij ons toch zeker reeds lang met vervolging bedreigd hebben, doch wij hoorden tol dusver niets van hen. Indien de justitie het onnoodig oor deelt, zich dergelijke zaken aan te trek ken, doen wjj een beroep op de geheele Nederlandsche pers en vragen voortaan met aandrang reproductie onzer artikelen, opdat, zoo al geen recht geschied van een wettelijk standpunt, het geheele Nederlandsche publiek dan toch tenmin ste wete, wat sommige fabrikanten als „zuivere waar" verkoopen, lot groot nadeel van de verbruikers en van den eerlijken handel. Amst. Cf. De heer Huisman, burgemeester van IJ 1st, die het des winters den schaat senrijders onaangenaam maakt door het houden van wedstrijden te verbieden, heeft thans het draaien der bruggen in die gemeente gedurende den kerktijd ver boden Daardoor zijn de booten, die van Lemmer op Groningen varen, en omge keerd, op den Zondag anderhalf uur lan ger onderwegzij moeten een grooten omweg maken, of en dat geeft nog meer oponthoud blijven liggen tot de kerk uitgaat. Het nieuwe gebouw vanwege het Nutsdepartement te Wageningen gesticht dank zij de medewerking van het Rijk, i het hoofdbestuur der Maatschappij en van de gemeente zal in het begin van Juli feestelijk worden geopend. Ver schillende autoriteiten worden tot bijwo ning uitgenoodigd. De circa 35U leerlin gen zullen worden onthaald, 's Avonds wordt een concert gegeven voor de leden met hunne dames. De minister van binnenlandsche zaken heeft aan de commissarissen der Konningin in de provinciën de volgende aanschrijving gericht: Naar aanleiding van hetgeen onlangs bij het onderzoek van de geloofsbrieven van leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal is gebleken, heb ik de eer U. H. E. U. (e verzoeken de aandacht der burgemeesters in uwe provincie te vestigen op bepaling van art. 60 der kieswet, welke uitdrukkelijk opteekening van den inhoud van elk stembriefje door beide stemopnemers voorschrijft, en hen uit te noodigen bij voorkomende gelegenheden te bevorderen, dat dit wet telijk voorschrift stiptelijk in acht worde genomen. Daar het voorts is gebleken, dat zeer vaak op de stembriefjes een of beide zegels ontbreken, door welk gemis die briefjes van onwaarde moeten worden verklaard, schijnt het raadzaam de bur gemeesters uit te noodigen bijzondere zorg te willen dragen, dat alleen behoor lijk gezegelde briefjes aan de kiezers wor den toegezonden. Uit het in het Tijdschrift voor Ge neeskunde opgenomen programma van de vijf-en-veertig8te alg. verg. der Maat schappij voor Geneeskunde, op 1, 2 en 3 Juli te Amsterdam te houden, blijkt, dat het congres aanvangt met een reünie, Zondag avond in «Artis" aldaar te hou den. Dan zal een concert (aangeboden door de afdeeling Amsterdam) gegeven worden door de kapel der grenadiers, terwijl de avond besloten wordt met een gezellige samenkomst in «Doctrina." Maandagmorgen vangt de algemeene vergadering aan in een der zalen van «Artis." Des 'middags om één uur: weten schappelijke demonstraties inhetBinnen- Gasmuis; om half drie boottocht (aange boden door de afdeeling Zaanland) naar Worrnerveer en terug, 's middags ge meenschappelijke maaltijd in het Tolhuis, daarna concert en des avonds reünie in N. I. A. Dinsdagmorgen wordt de algemeene vergadering in Artis voortgezet. Des middags bezoek aan brandweer en ge meentelijk slachthuis, of, voor hen die zich daartoe niet geroepen gevoelen, rij toer door de omstreken van Amsterdam. Om halfzeven diner in Artis en des avonds feest in den Parktuin. Dezer dagen kwam in de gemeente Herwijnen de deurwaarder met Rjjks-en gemeentepolitie, benevens drie man als helpers, om een grootmoeder met haar tweeden man een minderjarig, nagenoeg blindt zoontje uit hun woonhuis te zetten. Door den grooten toeloop echter der ver ontwaardigde burgers, die de politie en den deurwaarder wezen op de begane gro -te onbillijkheid, deinsden dezen daar voor terug en vertrokken weder naar Gorinchem zooals zij gekomen waren. Deze poging tot uitzetting had niet plaats wegens verschuldigde belasting, daar die gedurende de meer dan veertig jaren, dat zjj eigenaars zijn, steeds stipt door hen werd voldaan ook niet om eeni ge andere schuld, daar deze brave, op passende en alcemeen geachte lieden, hoewel arm en hard moetende werken voor hun dagelijksch brood, steeds hunne schuld betaalden, zonder ooit iemand las tig te vallen, en vele jaren achtereen «hnn varkenu verkochten, om het huisje vrij te krijgen. Neen, deze had alleen plaats omdat hun huisje met tuin en boomgaard, hoewel «behoorlijk afgepaald", met een naastlig gend perceel als «onverdeeld op het ka daster bleek te staan", en geschiedde op verzoek van den eigenaar van dat belen dende perceel, die dit eerst voor een paar jaren heeft aangekocht. De gemeentelijke gasfabriek te Leeuwarden heeft over 1893 een zuivere winst gemaakt van f 41,964.6414 In den loop van dit jaar zal den koninklijke zangvereeniging Cecilia te 's-Gravenliage haar vijf-en-lwintig-jarig bestaan sinds hare organisatie in 1869, feestelijk herdenken (wanneer daartegen geen financieele bezwaren mochten rijzen) door de uitvoering van eenige muzikale werken van beteekenis. Het voornemen bestaat namelijk om in het najaar een Vrij uit het Enqelsch. 3) Vaak op een der heerlijke Italiaansche avonden nam Elisabetta hare harp en ontlokte haar uren lang de zoetste melodieën. Op zekeren dag speelde zij wederom, toen graaf Malvasia onbemerkt binnen trad. Hy naderde het rustbed, waarop Andrea Sirani lag, wiens pijnen iets verminderd waren, en die, terwjjl lig de ondergaande zon beschouwde, nu en dan zijn oog op Elisabetta liet vallen, die spelend over haar harp gebogen zat. Hare gestalte was voller geworden, het haar, volgens de toenmalige gewoonte, in lange vlechten gebonden, terwijl een paar lokken, zoo zacht als zijde, op haar blanken hals afvielen, wiens teederen vorm het nauwsluitende kleed nauwelijks verbergen kon. De uitdrukking in mond en oogen was zoo liefelijk en betooverend als ooit, en als zjj zong schitterde haar fjjnbesneden gelaat in verrukkeljjke schoonheid. «Zie haar eens aan," fluisterde de trotsche vader Malvasia toe «en zeg dan of mijne Elisabetta niet het schoonste meisje is, gelijk zij de eerste kunstenares van Bologne is." De goede oude geestelijke glimlachte. «Zij ziet er zoo gelukkig uit, als ver moedde zij de goede tijding, die ik haar breng," antwoordde Malvasia. «Met betrekking tot de heilige vadeis van Certosa?" vroeg Sirani haastig. „Heeft men een besluit genomen, luidt het gunstig voor Elisabetta?" »Ja," antwoordde de graaf kortaf. «Elisabetta, lief kind," riep de verrukte vader, die in zijn vaderlijke liefde reeds lang alle ijverzucht en allen hoogmoed vergeten had, «je bent wel gelukkig, de heilige vaders van Certosa hebben er je toe uitgekozen, om een altaarbeeld te schilderen." Met ongehuichelde verbazing sprong Elisabetta op. Zij kuste Malvasia's hand en was onuitputteljjk in haar dankbetui gingen. «Maar kindlief," zeidë de welwillende graaf, «je bent eerst in het begin van de reis en reeds zoo vergenoegd, alsof je het doel al bereikt had. Ken je het denkbeeld, dat men voor dit beeld ge kozen heelt? Het is groot en moeielijk. De doop van onzen Heiland. Heb je reeds een denkbeeld gevormd, op welke wijze je dit tafereel wilt uitwerken, Eli sabetta?" «Ik zal het laten zien, graaf." Zij nain een vel papier, lerde het op tafel, doopte een penseel in de verf en begon nu met verwonderlijke snelheid eene schets te ontwerpen. „Zou u dat bevallen, graaf?" vroeg Elisabetta eindelijk aarzelend, terwijl hij het ontwerp van het schilderij in de hoogte hield, dat later de trots van het klooster van Certosa en het werk werd, waarmede Elisabetta's roem hoofdzakelijk gevestigd zou worden. Voor dat de vader en graaf Malvasia woorden hadden kunnen vinden voor hunne verrukking, trad Ginera Cantafoli binnen. Diepe droefheid lag om haar mond, een wilde blik in haar oogen, uit welke een innerlijk verdriet sprak. Eli sabetta, in hare onschuldige vreugde, sloeg de armen om den hals harer vrien din en vertelde haar het geluk, dat haar ten deel was gevallen, doch Ginerra week terug als had eene slang haar gebeten. «Gij zjjt het dus, die mijn innigsten wensch verijdeld hebt," zeide zij bitter. «Ik heb ook verzocht om dit altaarstuk te mogen schilderen, doch de heilige vaders van Certosa, evenals de gansche wereld gaven aan u de voorkeur. Zoo zal ik leven en ook wel sterven, Elisa betta," liet zij er met een bitteren lach op volgen. «Waarom hebt ge me niets van uw plan gezegd, Ginerra?" antwoorde Elisa- bette vriendelijk. «Omdat ik besloten was, ditmaal voor mij alleen te denken en te handelen, en dat nu, is mij mislukt. Laat het ons thans vergeten," zeide zij. Muar Ginerre kon het niet vergeten, en met elk jaar, dat Elisabeita's roem verhoogde, drong het gift slechts te dieper Ginerra's hart binnen. Ten laatste kwam er bij al haar ijver zucht, ook nog die, welke het gevolg is van liefde. Battisti Zani, een der leerlingen van Sirani, en thans de verloofde van Ginerra keerde uit Parma terug, waar hij zijn studiën volbracht had. Jong, enthousias- tisch, rijk in alles wat hem de liefde eener jonge maagd kon doen verwerven, was het geen wonder, dat hij door het meisje, dat hg uilverkoren had orn een maal zijne gemalin te worden, bijna aangebeden werd. En toen hij, evenals allen, die in Elisabetta's nabijheid kwa men, den belooveienden invloed onder vonden had, dien deze uitoefende, en eene bjjna aan vergoding grenzende achting voor haar voelde opwellen en haar die dan ook betoonde, werd Ginei ra's hart door ijverzucht verscheurd. In zijne oprechtheid en volkomen on bewust van het onheil, dat hij daarmede stichtte, sprak Batlista soms tegen zijn bruid over Elisabetta, over hare onver gelijkelijke schoonheid, gelijk aan die der heiligen, waarbij hij gaarne toefde, met die bewondering voor al het reine en edele, die zijne kunstenaarsziel zoo diep gevoelde, over hare onschuld en haar genie. Dit alles veroorzaakte bij Ginerra de grootste kwellingen. Ook iD de oprechte bewondering en het vriendschappelijke belang, dat Elisa betta den jongen schilder betoonde, wiens talenten zulke heerlijke vruchten beloufden zag Ginerra slechts liefde; want jzij hield het voor onmogelijk, dat een jong meisje haar Battista zien kon, zonder verheid op hem te worden. Nadat de kunstenaar eenigen tijd in Bologna had doorgebracht, besloot hij naar Rome te gaan. «O, kon ik ook naar Rome, naar dat schoone Rome gaan I" zeide Elisabetta, toen Batlisla van haar afscheid kwam nemen. «Hoe heerlijk, Bat:ista, om al die wonderen te aanschouwen, de heerlijke schoone Sixtgnsche kapel te zien, van

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1894 | | pagina 1