NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND
ELISABETTi SIRANL
•®*Y-r
Zaterdag 9 Juni 1894.
Drie-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BINNENLAND.
Feuilleton.
i\ü. lx6.
1MERSF00RTSCRE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 inaauden 1.— Franco per post door het geheele Bijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Door den heer Eug. Regout, te
Wijkerveld, is bij de arrondissements
rechtbank te Maastricht een eisch tot
schadevergoeding van f30,000 ingesteld
tegen den drukker Boosten en de heeren
Thissen en Timmermans, allen te Maas
tricht, welke betrokken zouden zjjn ge
weest bij het drukken en uitgeven eener
verkiezings-circulaire, door wier inhoud
de heer Regout zich beleedigd acht.
De heer C. M. E. van Löben Seis,
door de centrale anti-revolutionaire kies-
vereeniging in het district Eist candidaat
gesteld voor de Tweede Kamer, heeft
voor die candidatuur bedankt.
Een aantal ingezetenen der gemeente
Oud-Beierland, aangeslagen in de laagste
klassen van den hoofdelijken omslag of
in de hondenbelasting, waren in gebreke
gebleven om die belasting te void en.
Gisteren werden zij vanwege liet ge
meentebestuur verrast met de inkwartie
ring van soldaten.
Dit dwangmiddel hielp uitstekend, want
allen liepen om het hardst naar den ont
vanger om te betalen. Naar mer. verze
kert, zullen thans eenige leveranciers aan
de gemeente aan Burgemeester en Wet
houders soldaten ter inkwartiering zenden,
omdat hunne rekeningen over 1893 nog
niet zijn betaald.
BLleeding van de post- en
telegrambestellers.
De post- en telegram-bestellers, wier
tijd verstreken was om een nieuwen
mantel te moeten ontvangen, hebben be
richt gekregen, dat zij geen mantels krij
gen en maar een afwachtende houding
moesten aannemen. Men maakt daaruit
op, dat men bezig is met het laten maken
van een andere boveokleeding voor de
beambten en zij daarvan tegen den win
ter zullen voorzien worden.
Donderdagmiddag omstreeks half vier
werd eensklaps een felle uitslaande brand
ontdekt in den kruidenierswinkel van den
heer Molenkamp in de Gasthuisstraat, te
Hilversum.
De eigenaar, die in zijne woonkamer
achter den winkel een oogenblik zat te
rusten, werd plotseling opgeschrikt door
het geschreeuw van zijn dochtertje, dat
met een brandend boezelaartje aan, kwam
binnenloopen. Terstond doofde hij het vuur
en ging met het angstig bevende kind
naar een zjjner buren, om het wat af
leiding te bezorgen. Toen hij eenige
oogenblikken latei terugkwam, stond de
winkel in lichterlaaie.
De brandweer, die spoedig aanwezig
was, kon niet verhoeden, dat de geheele
winkel en het woonhuis uitbrandden.
Wel werden nog eenige voorwerpen
van waarde gered. Zoowel huis als in
boedel waren verzekerd.
Men vermoedt, dat het kind in den
winkel met lucifers gespeeld heeft.
Een Brockenspook In
Nederland.
Een wielrijder deelt aan de Vr. v. d. D
het volgende mede
«Ook ik heb met het Brockenspook
kennis gemaakt, zonder naar deD Harz
te reizen. Hel was op den straatweg
tusschen den Haag en Loosduinen. We
kwamen met ons vieren per fiets uil de
residentie rijden, de lantaarn op, want
het was een donkeren nacht. Een dikke
mist scheen tusschen de hooge boomen
nog vaster opeengepakt te zitten. De
lenzen onzer lantaarns wierpeD een scherp
afgeteekenden lichtkegel vooruit.
Zoo achter elkaar rijdende, zoo goed
mogelijk vooruit turende, riep plotseling
mijn voorman. >Zeg Jób I daar zie ik
het Brockenspook, rij eens wat korter
achter me!"
Ik deed dat en toen beschreef hij kor-
telijk wat hij waarnam: een reusachtige
wielrijder, wiens hoofd en schouders zich
in de donkere boomtoppen verloren, trapte
in 't zelfde tempo als hij.
Op mijn beurt liet ik mij van achteren
bescheinen en ontdekte weldra mijn scha
duw op den nevel, maar ontzaglijk ver
groot door het divergeer en der lichtstralen.
Onze beide tochtgenoten werden daar
na ook geroepen, en namen met evenveel
belangstelling het verschijnsel waar.
Voorbjj Loosduinen op den open weg
gekomen, waar het iets lichter was, ver
dween het spooksel."
Uit Charlois worden de aardbeziën
zeer druk verzonden. De oogst belooft
voordeelig te woiden de planten zjjn rijk
beladen met vruchten. Ook de groenten
zijn voorspoedig.
Onvindbare Fabrikanten.
Wij ontvingen een schrijven uit Wil-
nis, waarin ons verzocht werd, voor den
goeden naam der landbouwers aldaar,
mede te deelen, dat de boterfabrikar.t en
landbouwer B. Wingelaar aldaar niet
bestaat, doch dat telkens brieven en brief
kaarten aan dat adres naar Amsterdam
opgezonden worden, waar zij dan in han
den van den genoemden fabrikant komen.
Het is o. i. wenschelijk, dit feit, evenals
de samenstelling der B. W. geleverde
boter ter kennis onzer lezers te brengen
daar het een eigenaardig licht werpt op
de wijze van handeldrijven van sommige
«Roomboterfabi ikanlen."
Er moet ons te dezer zake nog iets
van het hart. Waar wij, zonder beleedi-
gende commentaren, eenvoudig de feiten
der analyse vermelden ter voorlichting
van het publiek, vragen wijwaarom
wordt de boterwet ten opzichte der ge
signaleerde feilen door de JuBtitie niet
in al hare gestrengheid toegepast*! Indien
de betrokken personen zich door onze
mededeelingen onbillijk beoordeeld acht
ten, zouden zij ons toch zeker reeds lang
met vervolging bedreigd hebben, doch
wij hoorden tol dusver niets van hen.
Indien de justitie het onnoodig oor
deelt, zich dergelijke zaken aan te trek
ken, doen wjj een beroep op de geheele
Nederlandsche pers en vragen voortaan
met aandrang reproductie onzer artikelen,
opdat, zoo al geen recht geschied van
een wettelijk standpunt, het geheele
Nederlandsche publiek dan toch tenmin
ste wete, wat sommige fabrikanten als
„zuivere waar" verkoopen, lot groot nadeel
van de verbruikers en van den eerlijken
handel. Amst. Cf.
De heer Huisman, burgemeester
van IJ 1st, die het des winters den schaat
senrijders onaangenaam maakt door het
houden van wedstrijden te verbieden,
heeft thans het draaien der bruggen in
die gemeente gedurende den kerktijd ver
boden Daardoor zijn de booten, die van
Lemmer op Groningen varen, en omge
keerd, op den Zondag anderhalf uur lan
ger onderwegzij moeten een grooten
omweg maken, of en dat geeft nog
meer oponthoud blijven liggen tot de
kerk uitgaat.
Het nieuwe gebouw vanwege het
Nutsdepartement te Wageningen gesticht
dank zij de medewerking van het Rijk,
i het hoofdbestuur der Maatschappij
en van de gemeente zal in het begin
van Juli feestelijk worden geopend. Ver
schillende autoriteiten worden tot bijwo
ning uitgenoodigd. De circa 35U leerlin
gen zullen worden onthaald, 's Avonds
wordt een concert gegeven voor de leden
met hunne dames.
De minister van binnenlandsche
zaken heeft aan de commissarissen der
Konningin in de provinciën de volgende
aanschrijving gericht:
Naar aanleiding van hetgeen onlangs
bij het onderzoek van de geloofsbrieven
van leden van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal is gebleken, heb ik de
eer U. H. E. U. (e verzoeken de aandacht
der burgemeesters in uwe provincie te
vestigen op bepaling van art. 60 der
kieswet, welke uitdrukkelijk opteekening
van den inhoud van elk stembriefje door
beide stemopnemers voorschrijft, en
hen uit te noodigen bij voorkomende
gelegenheden te bevorderen, dat dit wet
telijk voorschrift stiptelijk in acht worde
genomen.
Daar het voorts is gebleken, dat zeer
vaak op de stembriefjes een of beide
zegels ontbreken, door welk gemis die
briefjes van onwaarde moeten worden
verklaard, schijnt het raadzaam de bur
gemeesters uit te noodigen bijzondere
zorg te willen dragen, dat alleen behoor
lijk gezegelde briefjes aan de kiezers wor
den toegezonden.
Uit het in het Tijdschrift voor Ge
neeskunde opgenomen programma van de
vijf-en-veertig8te alg. verg. der Maat
schappij voor Geneeskunde, op 1, 2 en
3 Juli te Amsterdam te houden, blijkt,
dat het congres aanvangt met een reünie,
Zondag avond in «Artis" aldaar te hou
den. Dan zal een concert (aangeboden
door de afdeeling Amsterdam) gegeven
worden door de kapel der grenadiers,
terwijl de avond besloten wordt met een
gezellige samenkomst in «Doctrina."
Maandagmorgen vangt de algemeene
vergadering aan in een der zalen van
«Artis." Des 'middags om één uur: weten
schappelijke demonstraties inhetBinnen-
Gasmuis; om half drie boottocht (aange
boden door de afdeeling Zaanland) naar
Worrnerveer en terug, 's middags ge
meenschappelijke maaltijd in het Tolhuis,
daarna concert en des avonds reünie in
N. I. A.
Dinsdagmorgen wordt de algemeene
vergadering in Artis voortgezet. Des
middags bezoek aan brandweer en ge
meentelijk slachthuis, of, voor hen die
zich daartoe niet geroepen gevoelen, rij
toer door de omstreken van Amsterdam.
Om halfzeven diner in Artis en des avonds
feest in den Parktuin.
Dezer dagen kwam in de gemeente
Herwijnen de deurwaarder met Rjjks-en
gemeentepolitie, benevens drie man als
helpers, om een grootmoeder met haar
tweeden man een minderjarig, nagenoeg
blindt zoontje uit hun woonhuis te zetten.
Door den grooten toeloop echter der ver
ontwaardigde burgers, die de politie en
den deurwaarder wezen op de begane
gro -te onbillijkheid, deinsden dezen daar
voor terug en vertrokken weder naar
Gorinchem zooals zij gekomen waren.
Deze poging tot uitzetting had niet
plaats wegens verschuldigde belasting,
daar die gedurende de meer dan veertig
jaren, dat zjj eigenaars zijn, steeds stipt
door hen werd voldaan ook niet om eeni
ge andere schuld, daar deze brave, op
passende en alcemeen geachte lieden,
hoewel arm en hard moetende werken
voor hun dagelijksch brood, steeds hunne
schuld betaalden, zonder ooit iemand las
tig te vallen, en vele jaren achtereen
«hnn varkenu verkochten, om het huisje
vrij te krijgen.
Neen, deze had alleen plaats omdat
hun huisje met tuin en boomgaard, hoewel
«behoorlijk afgepaald", met een naastlig
gend perceel als «onverdeeld op het ka
daster bleek te staan", en geschiedde op
verzoek van den eigenaar van dat belen
dende perceel, die dit eerst voor een paar
jaren heeft aangekocht.
De gemeentelijke gasfabriek te
Leeuwarden heeft over 1893 een zuivere
winst gemaakt van f 41,964.6414
In den loop van dit jaar zal den
koninklijke zangvereeniging Cecilia te
's-Gravenliage haar vijf-en-lwintig-jarig
bestaan sinds hare organisatie in 1869,
feestelijk herdenken (wanneer daartegen
geen financieele bezwaren mochten rijzen)
door de uitvoering van eenige muzikale
werken van beteekenis. Het voornemen
bestaat namelijk om in het najaar een
Vrij uit het Enqelsch.
3) Vaak op een der heerlijke Italiaansche
avonden nam Elisabetta hare harp
en ontlokte haar uren lang de zoetste
melodieën.
Op zekeren dag speelde zij wederom,
toen graaf Malvasia onbemerkt binnen
trad. Hy naderde het rustbed, waarop
Andrea Sirani lag, wiens pijnen iets
verminderd waren, en die, terwjjl lig de
ondergaande zon beschouwde, nu en dan
zijn oog op Elisabetta liet vallen, die
spelend over haar harp gebogen zat.
Hare gestalte was voller geworden, het
haar, volgens de toenmalige gewoonte,
in lange vlechten gebonden, terwijl een
paar lokken, zoo zacht als zijde, op haar
blanken hals afvielen, wiens teederen
vorm het nauwsluitende kleed nauwelijks
verbergen kon.
De uitdrukking in mond en oogen was
zoo liefelijk en betooverend als ooit, en
als zjj zong schitterde haar fjjnbesneden
gelaat in verrukkeljjke schoonheid.
«Zie haar eens aan," fluisterde de
trotsche vader Malvasia toe «en zeg dan
of mijne Elisabetta niet het schoonste
meisje is, gelijk zij de eerste kunstenares
van Bologne is."
De goede oude geestelijke glimlachte.
«Zij ziet er zoo gelukkig uit, als ver
moedde zij de goede tijding, die ik haar
breng," antwoordde Malvasia.
«Met betrekking tot de heilige vadeis
van Certosa?" vroeg Sirani haastig.
„Heeft men een besluit genomen, luidt
het gunstig voor Elisabetta?"
»Ja," antwoordde de graaf kortaf.
«Elisabetta, lief kind," riep de verrukte
vader, die in zijn vaderlijke liefde reeds
lang alle ijverzucht en allen hoogmoed
vergeten had, «je bent wel gelukkig, de
heilige vaders van Certosa hebben er je
toe uitgekozen, om een altaarbeeld te
schilderen."
Met ongehuichelde verbazing sprong
Elisabetta op. Zij kuste Malvasia's hand
en was onuitputteljjk in haar dankbetui
gingen.
«Maar kindlief," zeidë de welwillende
graaf, «je bent eerst in het begin van
de reis en reeds zoo vergenoegd, alsof
je het doel al bereikt had. Ken je het
denkbeeld, dat men voor dit beeld ge
kozen heelt? Het is groot en moeielijk.
De doop van onzen Heiland. Heb
je reeds een denkbeeld gevormd, op welke
wijze je dit tafereel wilt uitwerken, Eli
sabetta?"
«Ik zal het laten zien, graaf."
Zij nain een vel papier, lerde het op
tafel, doopte een penseel in de verf en
begon nu met verwonderlijke snelheid
eene schets te ontwerpen.
„Zou u dat bevallen, graaf?" vroeg
Elisabetta eindelijk aarzelend, terwijl hij
het ontwerp van het schilderij in de
hoogte hield, dat later de trots van het
klooster van Certosa en het werk werd,
waarmede Elisabetta's roem hoofdzakelijk
gevestigd zou worden.
Voor dat de vader en graaf Malvasia
woorden hadden kunnen vinden voor
hunne verrukking, trad Ginera Cantafoli
binnen. Diepe droefheid lag om haar
mond, een wilde blik in haar oogen, uit
welke een innerlijk verdriet sprak. Eli
sabetta, in hare onschuldige vreugde,
sloeg de armen om den hals harer vrien
din en vertelde haar het geluk, dat haar
ten deel was gevallen, doch Ginerra
week terug als had eene slang haar
gebeten.
«Gij zjjt het dus, die mijn innigsten
wensch verijdeld hebt," zeide zij bitter.
«Ik heb ook verzocht om dit altaarstuk
te mogen schilderen, doch de heilige
vaders van Certosa, evenals de gansche
wereld gaven aan u de voorkeur. Zoo
zal ik leven en ook wel sterven, Elisa
betta," liet zij er met een bitteren lach
op volgen.
«Waarom hebt ge me niets van uw
plan gezegd, Ginerra?" antwoorde Elisa-
bette vriendelijk.
«Omdat ik besloten was, ditmaal voor
mij alleen te denken en te handelen, en
dat nu, is mij mislukt. Laat het ons
thans vergeten," zeide zij.
Muar Ginerre kon het niet vergeten,
en met elk jaar, dat Elisabeita's roem
verhoogde, drong het gift slechts te
dieper Ginerra's hart binnen.
Ten laatste kwam er bij al haar ijver
zucht, ook nog die, welke het gevolg is
van liefde.
Battisti Zani, een der leerlingen van
Sirani, en thans de verloofde van Ginerra
keerde uit Parma terug, waar hij zijn
studiën volbracht had. Jong, enthousias-
tisch, rijk in alles wat hem de liefde
eener jonge maagd kon doen verwerven,
was het geen wonder, dat hij door het
meisje, dat hg uilverkoren had orn een
maal zijne gemalin te worden, bijna
aangebeden werd. En toen hij, evenals
allen, die in Elisabetta's nabijheid kwa
men, den belooveienden invloed onder
vonden had, dien deze uitoefende, en
eene bjjna aan vergoding grenzende
achting voor haar voelde opwellen en
haar die dan ook betoonde, werd Ginei ra's
hart door ijverzucht verscheurd.
In zijne oprechtheid en volkomen on
bewust van het onheil, dat hij daarmede
stichtte, sprak Batlista soms tegen zijn
bruid over Elisabetta, over hare onver
gelijkelijke schoonheid, gelijk aan die der
heiligen, waarbij hij gaarne toefde, met
die bewondering voor al het reine en
edele, die zijne kunstenaarsziel zoo diep
gevoelde, over hare onschuld en haar
genie.
Dit alles veroorzaakte bij Ginerra de
grootste kwellingen.
Ook iD de oprechte bewondering en
het vriendschappelijke belang, dat Elisa
betta den jongen schilder betoonde, wiens
talenten zulke heerlijke vruchten beloufden
zag Ginerra slechts liefde; want jzij hield
het voor onmogelijk, dat een jong meisje
haar Battista zien kon, zonder verheid
op hem te worden.
Nadat de kunstenaar eenigen tijd in
Bologna had doorgebracht, besloot hij
naar Rome te gaan.
«O, kon ik ook naar Rome, naar dat
schoone Rome gaan I" zeide Elisabetta,
toen Batlisla van haar afscheid kwam
nemen. «Hoe heerlijk, Bat:ista, om al die
wonderen te aanschouwen, de heerlijke
schoone Sixtgnsche kapel te zien, van