HLHE-Mr AM).
1ÏÏN1NËNLANR
soliditeit der verzekering niet te groot
lean worden.
Overbodig is het nog nader te
ontwikkelen, dat één verzekeringsin
stelling voor het geheele land de
minste administratiekosten zal mede
brengen."
liet schijnt mij toe, dat de voor
gestelde Rijksverzekeringsbank geen
nadere verdediging noodig heelt.
Alleen is er misschien reden om nota
te nemen van de opmerking in het
Verslag, dat door een gewijzigde in
richting van haar bestuur en van den
Raad van toezicht aan werkgevers en
werklieden meer invloed kan worden
toegekend. Dat is een punt van
ondergeschikt belang.
De plechtige overbrenging van het
stoffelijk overschot der Keizerin Eli
sabeth van Oostenrijk van het hotel
Beau Rivage te Genève naar het
station, welke Woensdagmorgen vroeg
in de beste orde plaats vond, maakte
in haar eenvoudigheid een diepen in
druk. De geheele bevolking der stad
had zich 111 groole massa's in de
straten, waarlangs de stoet zou komen,
samengepakt. Op alle openbarbsge-
bouwen en talrijke particuliere huizen
was de vlag halfstok geheschen. Alle
winkels waren gesloten. De houding
van de groote menschenmenigte was
voorbeeldig.
De stoet verliet hel hotel Beau
Rivage even na acht uur. Aan het
hoofd liep een afdeeling gendarmerie
in gala, onder commando van een
kapitein. Daarop volgde de lijkwagen,
getrokken door vier paarden voorzien
van met zilver geborduurde, zwarte
dekken en zwartwitte vederbosschen.
De lijkwagen was geheel bedekt met
kransen. Op den lijkwagen volgden
nog twee wagens met kransendaarna
kwamen het gevolg der Keizerin en
de vertegenwoordigers der Oosten-
rijkscho regeering in zes rijtuigen. Op
een tweede afdeeling gendarmerie
volgden dan de rijtuigen van den
Bondsraad, het stadsbestuur en de
raadsleden van Genève met de boden
der regeering, in mantels gehuld op
den bok.
De geheele stoet omvatte 20 rij
tuigen, welke zich langzaam door de
zwijgende menschenmenigte bewoog,
die eerbiedig als één man liet hoofd
ontblootte. Het stationsplein was ge
heel afgezet. De doorgang van het
station naar het perron was in een
soort zuilengang veranderd, welke door
de met krip omgeven Zwitsersche,
Geneefsche en Oostenrijksche vlaggen
was getooid. Wapenschilden met den
dubbelen Keizerlijke adelaar waren
aan beiden zijden aangebracht, als
mede een schild met een groote zil
veren, E op zwarten grond.
Toen de lijkwagen voor de zuilen
gang stil hield, bewezen de afdeelingen
gendarmerie en de brandweer de eere-
betuigingen. Het gevolg van de Kei
zerin, allen diep iu 't zwart, stelde
zich bij den ingang op. Hier werd
de gebeeldhouwde, eikenhouten kist,
waarop een zilveren schild met de
Keizerlijke kroon, ontvangen door
twee geestelijken Langzaam volgden
zij de baar naar de trein, terwijl zich
daarbij in plechtige processie het ge
volg, de bondsraad, enz, aansloten.
De kist werd in de daarvoor inge
richte waggon geplaatst, en nadat
een der geestelijken bet lijk nogmaals
gezegend had, nam liet gevolg mede
in den exprestrein plaats en stil, zonder
het gewone fluitsignaal van de loco
motief, zette de trein zich in beweging.
Te Weenen is men druk bezig met
het maken van toebereidselen voor
de begrafenis. De vlaggestokken, welke
reeds voor de jubileumfeesten hier en
daar begonnen te verrijzen, zijn met
krip omfloersd. Het lijk zal heden
avond in plechtigen optocht van het
Westbahnhof naar den Hofburg
worden overgebracht. Zooals reeds
gemeld is, wordt het lijk Vrijdag en Za
terdag voor het publiek tentoongesteld,
om daarna in den middag van den
laatsten dag 4 uur in de Kapuciner-
gruft te worden bijgezet. De bijz t-
ting is echter slechts voorloopig, daal
de Keizerin haar laatste rustplaats
op verlangen des Keizers, naast die
hoe vrij ging het dan toe
Met bloemen werd het huis van de
bruid en de buren versierd, vrienden
en vriendinnen gingen, beladen met
takken, kransen en manden vol koeken
van deur tot deur, de bruidskroon
werd bewonderd en een gastmaal aan
gericht. Eu dan eerst de trouwdag
zelf! En nu?
(Wordt vervolgd).
van kroonprins Rudolf zal vinden,
waar thans de sarcophaag van aarts
hertog Karl Ludwig staat.
Volgens de N Fr. Pr. is de Keizer
zeer getroffen door de deelneming
van zijn volk; hij zal daarvoor in een
buitengewone proclamatie zijn dank
uitspreken.
Van' de Staatshoofden van bijna
alle lar.den der wereld en van den
l'atis heeft de Keizer telegrammen
van rouwbeklag ontvangen. Onze ko
ningin Wilhelmina seinde het vol
gende
»lk verneem zoo even het vreese-
lijk ongeluk dat Uwe Majesteit heeft
getroffen. Diep bedroefd en geroerd,
betuig ik Uwe Majesteit uit de diepte
mijns harten mijn levendige en op
rechte deelneming, met de verzeke
ring, dat ik met liefde en van ganseher
haite deelneem in de ontzettende be
proeving, die God Uwe Majesteit op
legt."
Bij de begrafenis zullen nog tegen
woordig zijn de Koningen van Roe
menië en Servië.
De moordenaar Luccherii zal in
October voor een jury te Genève te
recht staan.
De aanslag op Koningin Wilhclmiiin.
De buitenlandsche bladen gaan voort
met sensationeele berichten over een
aanslag te verspreiden, die zou heb
ben plaats gehad op het leven van
onze Koningin, berichten waarvan
niemand den oorsprong weet, en die
weder voor de zooveelste maal beu ij
zen, hoe slecht de buitenlanders op de
hoogte zijn van de toestanden in ons
land, die zeker niet zouden gedoogen,
dat ware ook maar een klein ge
deelte waar van het gerucht die
waarheid verborgen bleef.
Ziehier het verhaal dat de Mélropnle
van Antwerpen zijne lezers op de
mouw speldt
Eerst aangekondigd, daarna tegen
gesproken, schijnt heden het nieuws
zich te bevestigen, dat een aanslag
is gepleegd op het leven van Koningin
Wilhelmina.
De graaf Van Limburg Stirum, echt
genoot van de eeredame, die aan de
zijde der Koningin gewond werd, zou
het volgende verhaal hebben gedaan
«Wilhelmina had zich, om zich voor
te bereiden om de vermoeienissen aan
de kroningsplechtigheid verbonden,
begeven naar het slot te Seedijk (be
doeld wordt Soestdijk), nabij Baarn,
een klein plaatsje van 2500 inwoners,
op 4 K.M. ten zuidwesten van Am
sterdam. De aanslag had plaats tijdens
een der dagelijksche rijtoeren, die zij
maakte in de omstreken. Drie eere
dames en een begeleider vergezelden
haar.
«Eensklaps sprong oen man uit het
bosch langs den weg, en loste op de
Koningin niet slechts één, maar drie
revolverschoten. De beide laatste
misten; het eerste raakte den arm
der gravin Van Limburg Stirum. De
dader werd onmiddelijk aangehouden
hij heelt verklaard anarchist te zijn.
«Do jonge Koningin verloor geen
minuut haar koelbloedigheid. Maal
eerste woorden waren«Mijn volk
moet dezen aanslag niet wetenmen
moet hem geheim houden, want hij
zou de kroningsfeesten bederven."
«liet koninklijk bevel is met nauw
gezetheid opgevolgd. De Nederlandsche
telegraphie heeft een nauwlettend toe
zicht uitgeoefend op alle telegrammen
aan de bladen.
«De toestand van de gravin Van
Limburg Slirum is bevredigend, maar
het is slechts drie of vier dagen ge
leden dat de kogel die in de arm ge
drongen was, is verwijderd."
De Weekly Dispatch weet nog het
volgende mede te deelen
De moord op de keizerin van Oosten
rijk en de aanslag op het leven van
Koningin der Nederlanden (en zoo
zorgvuldig verborgen gehouden ge
durende de inhuldigingsfeesten) moe
ten te Londen beraamd zijn in een
der anarchisten-clubs van Solio, ter
zelfder tijd als een complot tegen het
leven van den czaar.
Het hlad kan er nog bijvoegen dat
de inspecteur Melvill van Scotland
Yard gewaarschuwd geworden was
door ecri arnarchisl met name Werner
De vraag ligt voorde hand, waarom
Melvill, indien het verhaal waar is,
dan niet zijn maatregelen genomen
heeft.
Rolt. Nwsbl.
De Vloot-revue.
Het was een compleet «dagje-bui
ten." Eeist een wat lange reis per
trein: om 7.10 (stadstijdper extra-
trein van bet Centraal Slation, die
ons pas over half 9 in den Haag en
ten slotte om 10 uur in Dordt bracht.
Met mooi weer hadden we de hoofd
stad verlaten; ui den Haag en Rot
terdam mist, dié ons het ergste deed
vreezen. Maar dat was maar geweest
om ons des te meer de heerlijke zon
te doen waardeeren. die over Dordt
scheen en ons blakeide toen wij daar
in den haven op De Slad Zwolle
overgingen, een particuliere boot, die
van Amsterdam naar Zwolle en vice
versa pleeet te varen. «Wij," dat
waien goed wat 1 btenlandsche jour
nalisten, vrij veel binnenlandscbe en
eenige dames. Gp De Stad Zwolle
worden wij ontvangen door de lui
tenants ter zee do Booy, Fork, Pool,
Canters en Liegt, die met groote
bereidwilligheid op alle mogelijke en
onmogelijke vragen antwoord gaven
Al gauw lichten wij het anker en
stoomen onder een lekker zonnetje
de Dordtsche kil uit De oevers
wijken weg naar mate wij het Hol-
landsch Diep naderenhier rijst de
brug over den Moerdijk op uit de
zonnige, wazige verte. Linksen rechts
de oevers in den feilen schijn van
de helle zonteer grijs ligt het verre
vlakke land onder den strak ken hemel.
Op mijn vraag om een broodje met
kaas en een kop koffie deelt een
kellnet mij mee, «dat de kadetjes van
-de Regeering zijn, maar de koffie van
den hofmeester." Later wordt ons
Regeerings port en Rijks sherry ge-
olfreerd, met en benevens Staats-
sigaren en sigaretten in eigen beheer.
Intusschen komen we langs allerlei
gepavoiseerde schepen, die een heel
vroolijken noot voegen aan het mooie,
maar wat eentonige landschap van
enkel wazig grijs en groen en agaath
blauw.
Hoe langer hoe drukker wordt de
vaart; sommigen schepen zijn ook
met groen versierd en hebben muziek
aan boord, die vroolijk klinkt over
bet water. Altijd door vervolgt De
Stad Zwolle haar vaart, hier pas-
seeren wij de linie, waarlangs straks
bet koninklijk jacht de revue zal
houden; de Zeeland ligt er ai, de an
dere ook, rustig voor anker. Daar
zijn wij ook op onze plaats en laten
ons anker vallen bij een gele boei.
Het is twaalf uur, om 2 uur zal de
Koningin hier zijn. De persmannen
grijpen naar hun potlood en beginnen
vast hun verslag; ik volg hun voor
beeld in de schaduw van de brug
Een sloep wordt uitgezet met veel
telegrammen van het nog onbelang
rijk nieuws; de Telcgraal laat eenige
postduiven op.
Er daalt rust neer op het dek onder
den invloed der felle middaghitte. Ieder
zoekt een koel plaatsje en laaft zich
aan gouvernements-kogel-fleschjes.
Ook op de particuliere booten orn
ons heen heerscht een gloeiende stem
ming. Men is iu kalme afwachting
der dingen, die komen zullen.
1 uur. Ik bevind dat het officieele
bier nog zoo kwaad niet is, maar de
Rijksmessen zijn bot.
De zeeofficieren sommeeren dooi
den roeper de schepen, die buiten de
lijn en in ons gezicht liggen tot ach-
teruitstoomen. Wat deze on willig doen
Mesdag loopt met zijn schetsboekje
rond. De princesse de Bonaparte deelt
mee, dat zij «tous les cordons de
l'Europe" heeft.
1 uur 20. Een schot valt, signaal
dat H.M. met den trein is aangekomen.
Half twee. Het tei rein is zoo goed
als schoon. Recht tegenover ons ligt
de Zeelandwit, van een koel dof ge
temperd wit aan de naar ons toege-
keerden schaduwkant, dat mooi uit
komt tegen het zilver-lichtblauw ge
flikker van het water in de zon. Links
van de Zeeland de Hollandook rijk
gepavoiseerd en verder op, half ver
borgen door de schepen, die alweer
uit baar lijn komen, de Friesland
alle drie de kruisers wit. Rechts voor
ons de Evertsen, verderop de Piel
Hein de Krokodil en de Cerberus,
die al slecht te zien is en heelemaai
rechts de Koelei. Nog altijd zijn onze
zeeofficieren bezig mot de politie en
dat met succes; zij ruimen de baan
schoon.
Kwart voor 2; nog niets.
Om 2 uur precies valt het eerste
schot, dadelijk door andere gevolgd,
een canonnade, die zich voortplant
in gerekt gebrom over de verre hori
zonten. Eerst een poef rook, dan
de knal met een echo en nog een
en het verder geluid, dat te loor
gaat in dof geratel. Gepaf van links
en rechts. De witte kruitwolk ver
vloeit in de wolkenbank boven het
verschiet.
Met gerommel houdt op. Elk schip
heeft zijn .95 schoten gelost ten teeken
dat II M. is afgevaren.
Om 2 35 komt de Zeehond in het
gezichtin de verte liooren wij liet
„gejoel" op een naburige boot speelt
een kapel het Wilhelmus. Langzaam
stoomt het Koninklijk jacht, een
sieilijk wit schip met hoog uit het
water zich hellenden voorsteven, achter
(van ons standpunt) de Holland en
de Zeeland. Op de campagne ziet
men in de verte het lichtgekleede
figuurtje der Koninginhet gejoel
volgt Haar op Haar tocht. Een tor
pedo vaart er achter aan. En lang
zaam gaat het sierlijke witte vaartuig
door.
(Een eenvoudige landman rnet een
hooi-beladen schuitje vaart kalmpjes
langs de witte kruisers, trekt zich
niets aan van de heele zaak.)
De Zeehond gaat door naar rechts
en verdwijnt uit ons gezichtsveld.
In het zongellikker van het breede
water trekt langzaam een vracht
schuit voorbij, die zijn zaken heeft
en rustig doorgaatliet zog
is één zilveren streep in het zacht
kabbelend, rimpelig grijze water.
Maar nu nadert van rechts het
vorstelijk vaartuig. Op nieuw het
gejoel, veraf nog. Voorop de torpedo
en twee torpedo's daarachter. Het
eskader draait bij, naar ons tne. Het
gejuich overstemt de muziek. Op de
campagne van de Zeehond de Ko
ningin, wuivend met Haar witte
parasol. Hoera's van alle kanten.
En weer stoomt het eskader ons
voorbij, langzaam en statig, tot het
ophoudt voor de Holland Het anker
wordt geworpen. Een roeiboot na
dert vlug om H.M. naar de Zeeland
(het admiraalschip) te brengen.
Een prachtig gezicht, die zwarte
en witte, alle gepavoiseerde schepen
in het grijs-teer-blauw van de lucht
donker getint van de rook der schoor-
steenen.
De Ardjoeno en de twee andere
torpedo's zijn achtergebleven. Een
schot valt, de sloep vaart af en vaart
naar de Zeeland (3.25), gesleept door
een stoomsloep (want «er staat een
drie-mijls-stroom"). De riemen in de
lucht nadeit de sloep het admiraal
schip aan stuurboord. Even voor
half vier zien wij iu do verte de
Koningin de trap van de Zeeland op
gaan, waar de Koninklijke standaard
geheschen wordt.
Na een poos zien we II. M. ginds
over het dek gaan en de lichte figuur
zich bewegen over het achterdek.
Naast haar de Koningin-Moeder iu
het grijs.
Door het water komt, wonderlijk
toevaleen zeehond gezwommen wat
algemeen emotie wekt.
Een tijdlang niets te zien. Inmid
dels worden op de Zeeland alle com
mandanten aan 11. M. voorgestelden
de officieren. H. M zou het geheele
schip van onder tot boven zien, de
machinekamer incluis. Zijn er steile
trapjes en nauwe gangetjes? Geen
nood, is er van Harentwege gezegd,
dat hindert niet; of de kleereu vuil
worden, daar zal niet op gelet worden.
Maar, voor de uitvoering van dat voor
nemen ontbrak den tijd.
Achter ons ligt breed het lichtende
watervlak, waartegen donker de sil
houetten der scheepsrompen. Ver weg
deinend de vage horizont, de grillige
lijn der booinen, hier en daar een
kerktorentje, tegen den wolkelooze
lucht. Heel ver ook nog sehej en, met
een vuile rookpluim tegen den effen
hemel.
Kwart voor vieren. Een oorver-
doovend concert van stoomfluiten,
schelle, dolle sonore, hooge, een helsch
kabaal als begroeting der omstanders
van de Zeeland, omdat de Koningin
na Haar tocht door hel schip op het
achterdek terug is. Een getoeter dat
hooren en zien vergaat. Nu verstomt
het en luiden de bellen. Dan knallen
schoten en herhaalt het duivelsch con
cert zich. Achter op het admiraal
schip seint een matroos «goede reis"
aan de Koelei, dienaarden Oost gaat
en voorbij kornt. Den sleepbootje
gilt heel een toonladder van allerlei
malle klanken.
Nog altijd is de Koningin op het
achterdek der Zeeland. Óm kwart
voor vijf passeeit ons de Nederland
van de maatschappij Zeeland, bemand
met de Staten-Gencraal, een groote,
zwarte gedaante. Allerlei particuliere
booten die het consigne verbreken,
belemmeren de vaart van de Koelei,
en het wordt een door elkaar gekri
oei zonder eind.
Even voor vijven keert H. M. naai
de Zeehond terug, zooals Zij gekomen
was, onder kanonschoten. Om 5 uur
is Zij op de Zeehond terug Daarom
heen verdringen zich allerlei schepen,
zoodat de Zeehond niet aanstonds
wegvaren kan. Om 10 min. na vijven
vertrekt II. M voorafgegaan door de
Kralcatau Langzaam gaat hel vorste
lijk jacht; even is de Koningin nog
te zien, wuivend met den witten
parasol. Dan wordt de steven gewend.
Een voorgenomen bezoek der pers
aan de kru sers moet opgeheven wor
den tot ieders spijt, omdat het te
laat is. Wij zullen er dan maar langs
varen.
Al de booten met de vele kijkers,
voor zoover ze al niet vóór de Ko
ningin waren weggegaan, komen ach
ter haar aan. Terwijl de schepen
van do revue blijven, maken ook wij
ons klaar om te gaan. Het is half 6
en de zon, die al laag aan den hori
zont komt, gooit een breoden goud-
baan over het water achter ons, een
grandioos panorama. Opnieuw scho
tenM. M. is het oostelijkste schip
vooibij en de reeks van 35 ontplof
fingen per kiel begint weer. En we
gaan.
We stoomen het wondere goudland
van de zon tegemoet, langs de Evert
sen, de Piet Hein, de Krokodil, varen
om de Cerberus heen, die ons toejoelt
en dan achterom weer terug. Reek
sen sloepen, die ons komen halen,
gaan onverrichter zaken weer weg.
Nu langs de Zeeland, de Holland
en de Friesland, vlak langs; groot
en forsch liggen ze daar, de hooge
rompen wit opbeurend uit het water,
dat nu groen is onder het tanend
licht van de zon, die is als een gou
den schijf in het violet der avond
lucht.
Om 6.15 schoten in de verte: de
Koningin vertrekt per spoor van den
Moerdijk.
Wij zijn in den nacht in Dordt
aangekomen; half acht was het en
over het water was effen grijsheid
gevallen, waarin de lichtjes der booten
schel afstaken.
Om 8 uur ten huize Ponzen diner,
door den Journalistenkring georgani-
seird. De vijf zeeofficieren en de iieer
Mesdag zaten mee aan. Er is nog
druk gespeecht aan tafel, schoon er
weinig tijd toe wasdoor den heer
Appel op de marine en de 5 luitenants,
wier hulpvaardigheid ons zoozeer
gebaat had door den Rus Poloiovlzofl,
die een Russischen toast zou houden
maar van één woord, ook ons bekend
Hoera, een hoera voor den zeeschilder
Mesdag.
Nog dankte namens da marine de
2de luitenant ter zee de Booy door
op de aanwezige dames zijn glas te
ledigendoor den lieer Taunay, die
een dronk wijdt aan de roemrijke
tradities der llollandsche vloot: door
den heer Mesdag, die zich in de
vrienschappelijke herinnering der
buitenlanders aanbeval en door den
heer Macalester Loup op den Czaar
aller Russen
Alles in het Fransch.
De heer Appel heeft ook nog mee
gedeeld dat de rijtuigen, die voor ons
's avonds aan den steiger hadden
klaargestaan, ons vooraf afgekaapt
waren door onze Volksverte
genwoordigers.
Urn 10 uur kwam de extra-trein
voor, die ons even voor half één
onder den kap van het Cenlraal-sta-
lion hier terugbracht.
Een compleet «dagje-buiten."
Amst. Crt
De Bredanaar verneemt uit
goede bron, dat dr. Schaepman be
sloten heeft zich na do inbuldigings-
fecsten uit het politieke leven terug
te trekken, door ontslag te nemen
als lid van de Tweede Kamer, om
zich weer geheel te gaan wijden aan
zijn professoraat te Rijsènburg.
Bij gelegenheid van de Inhuldi
gingsfeesten te Geertruidenberg, ont
ving ieder onder-officier, korporaal
en soldaat aldaar in garnizoen, van
den heer N. A Hard Jr., directeur der
Ned.-Wijn-Import- Expoit-Maat-
schappij, een halve flesch wijn cadeau.
Dat de manschappen een dergelijke
tractatic op prijs stelden, bewezen wel
de talrijke aubades, welke de heer
Allard van hen outving.
PLAATSELIJKE BERICHTEN.
Naar wij vernemen wordt het
locaal «de Zaaier" in de Muurhuizen
heden Zaterdagavond weder voor be
langstellenden geopend.
De luitenants Bèernink, baron
Bentinck en baron Van lleekeren van
Molecaten, van de huzaren worden
I Oct. a s. gedetacheerd bij de rij
school alhier, tot het volgen van een
cursus. I
