NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
No. 39.
Woensdag 17 Mei 1899.
Acht-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG Ei\ ZATERDAG.
HET UHI1II VA» DE KOVDE KAMER.
9)
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Het schijnt dat de Figaro nog niet
alle stukken, die in liet rapport der
enquête door de strafkamer van het
Hof van Cassatie ingesteld zijn opge
nomen, heeft openbaar gemaakt.
Althans de I'ollaire deelt mee, dat
zij de niet door de Figaro gepubli
ceerde stukken, welke zij voor zeer
belangrijk verklaart, nu zal publieee-
ren en waarmee zij heden zou be
ginnen.
Het is haast niet denkbaar dat de
Figaro die de voor Dreyfus zoowel
ongunstige als gunstige getuigenver
klaringen met groote onpartijdigheid
naast elkaar heeft gesteld, gewichtige
verhooren opzettelijk zou hebben
achter gehouden. Misschien ook heeft
het blad ze nog in petto gehouden
om er later mee voor den dag te
komen; de votige week toch liet het
zich in dien geest uit dooi "mee te
deelen, dat zij nog in 't bezit was van
stukken, die verrassingen zouden ba
ren. In elk geval zullen we nu spoedig
weten wat de Voltaire nog belangrijks
heeft te publiceeren.
Voor 'toogenblik zet de Figaro
haar studie omtrent de gepubliceerde
verhooren voort. In het nummer van
Zaterdag zegt zij in het daarop be
trekking hebbend artikel, dat zij be
titelt met »het mysterie Esterhazy-
Henry", dat Henry blijkens de getui
genissen van Grenier, Jules Roche en
Esterhazy, langen tijd met laatstge
noemde in betrekking moet hebben
gestaan en dat Henry dus dadelijk
het schrift van het borderel moet
hebben herkend. Deze meening zouden
ook de meeste leden van het Hof zijn
toegedaan, die aannemen, dat Henry
omdat hij om de een of andere reden,
het botderel niet kon doen verdwijnen,
er een anderen datum (April '94) op
geplaatst heelt dan den oorspronke-
lijken (Aug. '94) om zoodoende voor
Esterhazy een soort alibi te verkrij
gen En de reden welke hem belette
het borderel te vernietigen was deze
dat kapitein Lauth en Matton samen
met Henry het borderel hebben on
derzocht; zoodoende was het, nu het
ook aan anderen bekend was, een
historisch document geworden Even
wel wist hij dooi' den datum te ver
anderen Esteihazy te doen vrijspreken,
daar het voldoende bewezen kon wor
den, dat E. verschillende stukken in
het borderel genoemd, in April '94
onmogelijk kon kennen.
Ten tijde van het proces Zola, nadat
Esterhazy eenmaal vrijgesproken was,
meende men zonder gevaar den waren
datum er weer te kunnen opzetten,
hetgeen dan ook geschiedde.
Weldra zal nu ook de zaak-Picquart
in openbare behandeling komen. Mr.
Leblois, de advocaat en medebeschul
digde van Picquart heeft zijn beroep
tegen de regeling van rechtsgebied
ingetrokken, zoodat nu waarschijnlijk
reeds deze week Picquart cn Leblois
als medebeschuldigde wegens verval-
sching en gebruikmaking daarvan naar
de gezworenen zullen worden verwe
zen. Volgens de Aurore is deze stap
door Leblois gedaan, opdat Picquart
voorloopig in vrijheid kan worden ge
steld. waartoe deze reeds het verzoek
heeft ingediend.
Papillaud, de redacteur van de Libre
Parole die door den senator Fabre
was vervolgd wegens laster, is vrijge
sproken. De zaak was deze: Toen
Fabre onlangs een interpellatie in den
Senaat hield, werd hij midden in zijn
rede onwel. Do Libre Parole schreef
toen, dat dit een gevolg was van
dronkenschap, hetgeen Fabre aanlei
ding gaf tot een plainte tegen dat
blad. Zooals men weet, had Papillaud
een 300 tal senatoren laten dagvaar
den. Er kwamen echter slechts enke
len getuigen.
Grosjean, de rechter te Versailles,
door wiens bemiddeling de vertrou
welijke brieven tusschen Delcassé en
De Freycinet gewisseld, in het Petit
Journal verschenen, zal zich voor den
I raad van discipline van het llof van
Cassatie te verantwoorden hebben.
In de Kamer zijn Zaterdag de En-
gelseli Fransche overeenkomsten in
zake den Niger en den Nijl zonder
stemming goedgekeurd.
De hoofdaanlegger van hel com
plot dat te Alexandnë tegen Keizer
Wilhelm zou zijn gesmeed bij zijn
voorgenomen bezoek aan Egypte ver
leden jaar, doch waarvan hij afzag,
Bazzani, is door de jury te Ancona
veroordeeld tot 7 jaar en 7 maanden
tuchthuisstraf.
Naar de New-York Herald verneemt
is generaal Utis van plan de stad
Bacolor in te sluiten om een groolen
slag toe tc brengen aan de Filippijnen.
Inlusschen komen er ook telkens weer
berichten dat de opstandelingen zich
tot een hardnekkigen strijd gereed
maken. Het zal dus wel weer spoedig
tot een treilen komen; waarbij ten
slotte de Filippijnen natuurlijk het
onderspit zullen delven. Niettemin lijden
de Vankees bij de herhaalde gevechten
ook belangrijke verliezen, terwijl zij
mede veel zieken en dooden krijgen,
tengevolge van het lieete klimaat,
waaraan zij niet gewoon zijn en dat
in de hoogste mate afmattend op hen
werkt.
De manschappen van het Nebraska-
regiment hebben tengevolge van een
en ander nu een ongewoon verzoek
schrift aan generaal Mc. Arthur ge
richt. Zij verzoeken ii 1. om naar huis
gezonden te worden. Dit regiment is
dan ook tengevolge van den laatsten
veldtocht zoo goed als geheel uitgeput.
Er zijn nog maar 300 man van over,
waarvan zich verleden Zondag 100 ziek
meldden. Zij verklaren nu in het ver
zoekschrift, dat zij wel bereid zijn te
vechten, docli niet meer in staat zijn
geforceerde marscben te maken en
vermoeienden wachtdienst te doen.
Sinds 4 Februari heeft het regi
ment 225 man aan dooden en ge
wonden verloren59 ontbraken er
na het gevecht bij Malolos op het
appèl Er zijn er bij, die in een
maand hun kleeren niet hebben kun
nen wasschen, en van de voortdu
rende marscben cn het waken zijn
zij op. De officieren willen ook een
adies richten aan den generaal. Zij
beweren meer te verduren te hebben
dan een mensch kan uithouden.
Een telegram aan de Times meldt,
dat van de 50 leden van het congres
der Filippijncrs, te San Isidro ver
gaderd, 20 zich vóór den vrede hebben
verklaard. Een ongeveer gelijk aan
tal wil daarvan niets weten en blijft
onverzoenlijk. De meerderheid heeft
echter toegegeven, dat algeheele onaf
hankelijkheid van Amerika onmogelijk
is; zij is daarom wel tot ondeihan
delen bereid, doch verlangt dat Ame
rika minder harde voorwaarden stelt.
De vrerlcs-coul'ereiitie.
Een Engelsch blad de Daily Chro
nicle, weet mee te deelen, dat »het
parlement der menschheid", de vredes
conferentie, zich in drie afdeelingen
zal splitsen. De eerste zal de ontwa
pening en de vermindering der staande
legers behandelende tweede het
verzachten van den oorlogde derde
het scheidsgerecht. Deze afdeelingen
brengen dan verslag uit aan de volle
vergadering, die alleen besluiten neemt
Geen staat heeft meer dan een stem.
Nooit te voren, zegt het blad, zijn
vier-en-tu mtig souvereitie staten om
een tafel samengekomen, niet om op
de diplomatieke markt in hun eigen
voordeel te sjacheren, maar om samen
te raadplegen over het welzijn.der
beschaafde wereld. Het is een his
torische gelegenheid, en het blad
«hoopt" er bet beste van. Wat
het «verwacht" houdt het achterwege
Bij een bezoek van baron De
Staal, gedelegeerde van Rusland ter
vredesconferentie, aan den Minister
van Buitenlandsche Zaken, heeft do
ambassadeur van den Tsaar in vleiende
bew oordingen de sympathie en erken
telijkheid van den Keizer overgebracht
voor Neerlands gastvrijheid jegens
de conferentie en in opdracht van den
Tsaar den Minister de orde van
Alexander Newsky overhandigd.
De conferentie wordt Donderdag
middag te twee uur geopend.
Uit Londen wordt bericht dat
de Britscho en de Amerikaansche
regeering besloten hebben op de
Haagsche vredesconferentie samen
te gaan. De Britsche gezant te
Washington, Sir Julian Pauncefote,
tevens gedelegeerde voor het Ver-
eenigde Koninkrijk ter conferentie,
is met de regeering der Vereenigde
Staten overeengekomen om mogelijke
ontwapenengsvoorstellen niet te steu
nen, maar een ontwerp voor een
internationaal scheidsgerecht in te
dienen.
Behalve de gedelegeerden, hun staf,
de leden van het bureau, die allen
moeten voorzien zijn van legitimatie
bewijzen, de dienst en het verdere
personeel, wordt niemand tijdens de
zittingen der vrédes-conferentie in
het Paleis ten Bosch toegelaten. De
toegangen tot het buitenterrein wor
den door militairen afgezet. Het breede
bordes, dat naar de vestibule leidt,
is de hoofdingang tot het Huis ten
Bosch voor de deelnemers aan de
conferentie.
In de spreek- of wachtkamer op
do eerste verdieping prijken de wan
den met verschillende afbeeldingen,
meerendeels betrekking hebbende op
de leden der vorstelijke familie uit
de Huizen, ter conferentie vertegen
woordigd. Links van de trap is een
kamer in gereedheid gebracht voor
de secretarie, aan welk vertrek on
middellijk grenst het kabinet van den
directeur van het protocol. Verderop
zijq de drie afdeelingskamers gelegen:
do witte, de Chineesche en rle Japan-
sche zaal, elk met 20 plaatsen. Voorts
Naar bet Engelsch
VAN
L. F. MEADE EN R. EUSTACE.
Was ik te stoutmoedig? Was het verkeerd
van mij mijn leven op die manier te wagen.
Ik gevoelde mij ontzettend afgemat, en, hoe
zonderling het ook schijnen moge, mijn grootste
vrees in dat pijnlijk oogenblik was, dat ik in
slaap zou vallen. Ik had twee nachten zonder
bijna eenige rust doorgebracht, en voelde, dat
te eeniger tijd, in weerwil van al mijn krachts
inspanning, de sluimering mij zou overvallen.
Teneinde Bindloss volle gelegenheid te geven
zijn opzet te volvoeren, was het noodig dat
ik te bed ging, en zelfs veinsde te slapen. In
mijn tegenwoordigen uitgeputten toestand, kon
een voorgewende sluimering zoo ligt werkelijk
heid worden. Dit gevaar, dat werkelijk een
zeer ernstig was, moest ik loopen. Ik ging
gekleed te bed, en trok de dekens goed over
mij. Mijn revolver hield ik in de hand. Ik blies
met opzet de kaarsen uit, en lag daarna roer
loos af te wachten, wat er gebeuren zou. Het
was in huis stil als het graf en langzamer
hand begonnen mijn hoogst overspannen zenu
wen tot kalmte te komen. Volkomen zooals ik
had verwacht, overviel mij een overweldigende
slaperigheid, en, in weerwil van de grootste
inspanning, voelde ik dat ik wegzakte in het
land der droomen. Ik begon te wenschen, dat,
welke verschijning er ook zou plaats hebben,
deze dan maar terstond mocht komen. Lang
zaam maar zeker scheen ik alle herinnering
van de tegenwoordige wereld te verliezen, en
in een zonderlinge en vreeselijke zinsbegooche
ling te leven. In dien toestand sliep ik, in dien
toestand droomde ik ook, en droomde afgrijselijk.
Ik verbeeldde mij, dat ik een wals danste
met een ontzettend lange vrouw. Zij stak boven
mij uit, sloeg hare armen om mij en begon
mij met een duizeling wekkende snelheid voort
durend in de rondte te draaien. Ik kon de
krassende muziek van een verwijderd gezelschap
muzikanten hooren. Al sneller en sneller draaide
ik in de ledige ruimte rond. Ik wist, dat ik
buiten bewustzijn geraakte, en smeekte haar
gillende op te houden en mij los te laten.
Plotseling ontstond er dicht bij mij een vreeselijk
gekraak. Goeie GodIk werd wakker, maar
ik was nog in beweging. Wódr was ik? Waar
ging ik heen? Ik sprong van het bed, maar
om met een slag achterover op den grond te
vallen. Wat was de oorzaak? Waardoor gleed
ik gedurig onder uit Was ik eensklaps krank
zinnig geworden, of verkeerde ik nog onder den
invloed van een afgrijselijke nachtmerrie? Ik
poogde mij te bewegen, waggelend overeind te
komen. Daarop begon ik langzamerhand weder
tot bewustzijn te komen, en ik wist eindelijk
wddr ik was. Ik was in de ronde kamer, de kamer,
waarin Wentworth gestorven was; maar wat
er met mij gebeurd was, kon ik niet vermoeden.
Ik wist alleen, dat ik werd rondgedraaid, altijd
maar rond met een snelheid, welke gedurig
grooter werd. Bij het maanlicht, dat door het
venster naar binnen viel, zag ik dat de vloei
en het bed, dat er op stond, draaiden, maar
de tafel lag overzijen haar val moest mij
gewekt hebben.
Ik kon geen ander meubel in de kamer zien,
Op welke geheimzinnige manier was zij in be
weging gebracht? Met de grootste inspanning
kroop ik naar het midden der kamer en den
poot van het ledikant grijpende, trachtte ik
overeind te komen. Ik wist, dat er hier minder
beweging zou zijn, en ik kon het juist zóó
aanleggen, dat ik den omtrek der deur zag. Ik
had de voorzorg genomen de revolver in mijn
zak te steken, en ik voelde nog, dat, zoo er
menschelijke macht verscheen, ik kans had mijn
leven duur te verkoopenmaar de angst welke
ik doorstond, was niet door een levend mensch
uitgedachtDaar de vloer der kamer draaide
in de richting van de deur, deed ik er een
sprong naartoe doch ik werd er snel voorbij
gevoerd, en viel weder met geweld tegen den
grond. Toen ik er weder langs kwam, deed ik
een waanzinnige poging om mij aan één van
de stijlen vast te klemmen, maar te vergeefs;
het hoofdeinde van het ledikant greep mij bij
de ronddraaiing en rukte mijne armen los. Ik
geloof dat ik op een ander oogenblik krank
zinnig zou geworden zijn van angst. Mijn hoofd
voelde alsof het zou barsten; het was mij on
mogelijk geregeld te denken. Het eenige denk
beeld dat mij werkelijk beheerschte, was de
vurige wensch, uit deze afgrijselijke plaats te
ontsnappen. Ik strompelde naar het ledikant,
en de poten uit hunne gaten ligtende, schoof
ik het van de muur naar het midden van de
kamer. Toen dit uit den weg was, gelukte
het mij eindelijk behouden de deur te bereiken.
Op het oogenblik dat mijn hand de kruk greep,
sprong ik op het trapje en trachtte de deur
te openen. Zij was afgedraaid, afgedraaid aan
den buitenkantzij bood aan elke poging weer
stand. Ik had maar net ruimte voor mijne
voeten om te staan. Beneden mij draaide de
vloer der kamer nog met ontzettende snelheid
rond, Ik durfde er nauwelijks naar te kijken,
want de duizeligheid in mijn hoofd werd voort
durend grooter. Het volgende oogenblik werd een
lichte voetstap duidelijk hoorbaar, en ik zag het
schijnsel van een licht door een spleet der deur.
Wordt vervolgd.)
