NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor do Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
No. 43.
Woensdag 31 Mei 1S99.
Acht-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATEIIDAG.
BLTEENEAND.
BINNENLAND.
Amersfoortsche Courant
A B O N N E M E N T S P n IJ S
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonder 1 ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Jl. Maandag is liet eerste tafereel
uit hot laatste bedrijf van hot groote
drama begonnen, dat Frankrijk in de
laatste jaren in rep en roer heeft
gebracht, ja op zijn grondvesten doen
dreunen on heel de beschaafde mensch-
heid als toeschouwer met diepe ont
roering heeft vervuld.
Een oflicieuse nota van Havas heeft
ons reeds gemeld dat de conciusiën
van den rapporteur Ballot-Beaupré
strekken om de revisie toe te staan
en Dreyfus naar een nieuwen krijgs
raad te verwijzen. En daar er nauwe
lijks één uitzondei ing is op den regel
dat het Hof van Cassatie de conclusies
van zijn rappoi teur overneemt en ook
de procureur-generaal Manau zonder
twijfel in zijn requisitoir tot dezelfde
slotsom zal komen, terwijl de ver
dediger Mornard zich bij de verwijzing
naar een nieuwen krijgsraad zal aan
sluiten, kan men met vrij groote
zekerheid aannemen, dat de beslissing
van het Hof, alle drie kamers ver-
eenigd, in denzelfden geest zal vallen.
Na alles wat er voorgevallen is, is
het feitelijk ook Dreyfus' recht dat
hij na door zijn kameraden door het
slijk gesleurd en met de grootste
schande die men een soldaat kan
aandoen, te zijn overladen, in eero
worde hersteld. En zoo zal dan waar
schijnlijk het einde van de door het
Hof van Cassatie ingestelde enquête,
welke te midden van de ontketende
hartstochten van het in twee partijen
verdeelde Fransche volk is gevoerd,
de erkenning zijn van het feit, dat
zich sedert het vonnis van den krijgs
raad van '94 nieuwe leiten hebben
voorgedaan, die er toe kunnen leiden
om de onschuld van den veroordeelde
te bewijzen. Deze erkenning verplicht
dan het Hof alle arresten, beslissingen
en handelingen, welke de rivisie in
den weg staan, op te hellen en den
veroordeelde voor een andere krijgs
raad te brengen dan dien welke hem
voor de eerste maal gevonnisd heeft.
De verwijzing voor een nieuwen
krijgsraad is in deti zin der wet ook
reeds daarom waarschijnlijk omdat
daarvan slechts dan kan worden af
geweken als er bij de opheffing van
het jegens den veroordeelde gevelde
vonnis niets blijft bestaan, wat als
mogelijke schuld tegen liern kan wor
den aangevoerd. Nu blijft als bewijs
stuk echter bestaan het borderel en
daar Esterhazy, die verdacht wordt
dit stuk geschreven te hebben
doch die door den krijgsraad van
deze beschuldiging werd vrijgesproken
niet meer vervolgd kan worden
omdat er geen revisie van een vrij
sprekend vonnis bestaat, moet het
Hof de voorschriften van wet nako
men en het samenkomen van een
nieuwen krijgsraad voor Dreyfus ge
lasten.
Na de proefjes van militaire recht
spraak welke de Fransche officieren
in de laatste jaren hebben afgelegd,
zou men kunnen ineenen, dat Dreyfus
nu opnieuw bloot staat aan het gevaar
veroordeeld te worden. Maar opmer
king verdient hierbij dat het Hof van
Cassatie aan den nieuwen krijgsraad
den loop der verhandelingen voor-
schrijft en daarom dus ook voor den
afloop daarvan in zekere mate ver
antwoordelijk is; en deze zal dus
inderdaad van den geest en de moti
veering der beslissing van iiet Hof
van Cassatie, welke in het laatst dezer
week valt, afhangen.
Verder zal Dreyfus natuuilijk zelf
voor den krijgsraad verschijnen, en
gesteund door zijn rechtsgeleerden
raadsman zal het hem aan de hand
van het door de Figaro gepubliceerde
ontlastingsmateriaal, niet moeilijk val
len zijn aanklagers, voor 't geval die
er nog zullen zijn, te ontwapenen.
Ook is er, nu de zoogenaamde
staatsgeheimen, welke niet de zaak-
Dreyfus in verband staan, aan heel
de wereld bekend zijn geworden,
waarschijnlijk geen reuen meer om
de zaak voor den krijgsraad met ge-
slooten deuren te behandelen, vooral
ook niet w ijl er teekenen te over zijn,
dat niet alleen de stemming bij het
volk maar ook bij het leger zelf ten
gunste van Dreyfus is omgeslagen.
Er valt daarom niet langer te twij
felen aan het feit, dat het Opperste
Gerechtshof van Frankrijk een be
slissing zal nemen in den zin ais de
geheele beschaafde wereld als van
zelfsprekend verwacht n.l. de reha
biliteering van een onschuldig ver
oordeelde, die nienschlijkerwijze be
schouwd, gelijk zells zijn beul Du
Paty de Clam heeft verklaard, de
grootste martelaar van de 19e eeuw
is.
Dat is de beslissing, welke liet ge
weten van het Fiansche volk en van
de mensehheid eischt.
Maar zal, als deze beslissing valt,
Frankrijk dan inderdaad tot rust ko
men? Deze vraag stelt zich de Kóln.
Zeil. En daarop antwoordt zij dat
men daartoe de gave der profetie
dient te hebben. Doch éen' rli'ng is
zeker meent het blad. Deze oplossing
schept niet alleen voor den armen
banneling op het Duivelseiland maar
ook voor 't geheele Fransehe volk de
mogelijkheid, zichzelf weder op te
richten en zijn eer te herstellen en
in de erkenning van over zichzelf en
zijn fouten een schitterende overw in
ning te hebben behaald, tot de edele
tradities van zijn verleden terug te
keeren. En mocht het deze gelegen
heid daartoe aangrijpen, dan zullen
de overige volken, ineent de Köln.
Zeil., aan het Fransche zonder wan
gunst in de komende eeuw, welke
Frankrijk met zijn wereldtentoon
stelling hoopt te openen, den voorrang
laten als een baanbrekende factor in
het bevorderen der beschaving.
Naar aan de New-York Herald uit
Manilla bericht wordt, is generaal
ütis van plan den veldtocht tegen
de Filippijnen ook gedurende het
regenseizoen ten krachtigste voort te
zetten. De vrede tusschen de beide
strijdvoerende partijen en de opper
heerschappij der Amerikanen schijnt
dus nog verre van spoedig verzekerd
te zijn, hetgeen de Yankees zoo
gaarne zouden wenschen.
Op liet eiland Negros schijnen zij
ook nog allesbehalve hun gezag te
hebben gevestigd, ten minste een
ambtelijk telegram uit Manilla meldt,
dut een aideeling troepen onder kapi
tein Tilley, die te Escalanle op het
eiland Negros geland was om den
kabel te herstellen, door inboorlingen
is overvallen. Tilley wordt vermist.
Luidens een bericht aan de Ilerald,
zijn een aantal Maleische matrozen
die met Tilley geland waren, door
de rebellen gevangen genomen en in
stukken gehouwen
Een beiicht uit Spaansche bron
afkomstig, dat nog bevestiging be
hoeft, meldt, dat Aguinaldo, liet
opperhoofd der Filippijners dood zou
zijn.
Het zooveel opzien gewekt heb
bend artikel Kiesrecht en onderwijs
van Mr. P. F. Hubreclit, lid van den
Raad van State, in De Gids van Mei
zal, met toestemming van den schrij
ver, in brochurevorm verschijnen bij
de N. V. de Amslcrdamsche Courant,
te Amsterdam.
De Vredesconferentie.
Uit een officieele mededeeling van
het bureau der Vredesconferentie
over de werkzaamheden der commis
sies blijkt, dat bij de commissie is
ingediend een voorontwerp omtrent
bemiddeling en aibitrage door Rus
land, zoomede in zake dezelfde onder
werpen door Groot-Rrittanje, Italië,
en Amerika. Aan een sub-commissie,
saamgestelil uit de afgevaardigden
Asser, Descamps, d'Estournelles, Ilolls,
Lammasch, De Martens üdier en Zorn
is het onderzoek en de vergelijking
dier verschillende ontwerpen opge
dragen.
De redactie van bet Vad heeft
het voorrecht gehad een onderhoud
te hebben met mevrouw Bertha von
Sultner. Op de vraag wat zij van de
vredesconferentie dacht en of zij daar
van iets voor de zaak des vredes ver
wachtte, antwoordde zij daarvan alles
te verwachten.
Het feit, dat de Tsaar gesproken
heeft, de machtigste van alle monar
chen, dat op zijn initiatief heel de
wereld bijeenkomt, dat hij bezield is
door de idealen, die totnutoe slechts
in garisch andere, weinig invloedrijke
kringen werden gevoed, dunkt haar
van zoo bijzondere beteekenis en van
zoo ver strekkend gewicht, dat al
hetgeen lotnog door de vrienden van
den vrede gewonnen is, daarvoor ver
bleekt en in 't niet verzinkt.
liet betrekken van een kamp door
jongelieden.
Op gelijken voet als ten vorigen
jare, zal, bij voldoende deelneming,
ook dit jaar en wel op 27 Juli
a. s. voor jongelieden de gelegen
heid worden opengesteld, om gedu
rende een 24tal dagen een kamp te
betrekken bij Laren.
Aan dat kamp, hetwelk onder be
vel staat van een officier en waar
een officier van gezondheid is belast
met den geneeskundigen en den
hygiënischcn dienst, kunnen deelne
men
a. vrijwilligers van het reserveka
der, die niet hij hun korps onder de
wapenen zijn
b. zij, die voldaan hebben aan het
toelatingsexamen tot het reservekader
c. zij die toegelaten zijn tot de 4e
of eene hoogere klasse eener Hoogere
Burgerschool of van een Gymnasium,
die hebben verworven het diploma
van eindexamen eener Hoogere Bur
gerschool met 3-jarigen cursus of die
op andere wijze aanspraak hebben op
vrijstelling van het onder b. bedoelde
toelatingsexamen.
Zij, die aan dit kamp wenschen deel
te nemen, moeten hun voornemen
Ai
3
eene vertelling
VAN
PIERRE RULKENS.
"Zie je iets Jongen," vroeg liij. Ja, Sergeant,
daar staan paarden op de brug.»
Een enkele blik in de richting der laatst
genoemde overtuigde hem voor de waarheid
dezer woorden.
Op de brug bevond zich eene afdeeling
paarden van 15 20 dezer dieren tellend.
De Sergeant gaf bet teeken "balt» aan de
naderende hoofdtroep.
Onmiddellijk nadat de achterste soldaten stil
stonden en de geweren bij den voet hadden
neergezet snelde ook de Luitenant naar voren
en vroeg wat of er gaande was.
Als eenig antwoord wees men in de rich
ting der brug. Afgestegen Cavalerie,» zei de
Sergeant, »Dat vertrouw ik niet,» klonk bet
uit den mond van den Officier.
Woude» (zoo noemen wij voortaan den held
van ons verbaal) ga jij met je spits nog eenig
bonderde meters vooruit en tracht uit te vorscben
wat, het zijn. Kijk vooral goed of er nog
meer troepen in de nabijheid zijn opgesteld.»
Mocht je worden aangevallen trek dan terug
op mij. Ik zal bier zoolang stelling nemen.»
De Sergeant begaf zich naar zijne soldaten
en behoedzaam ging bet voorwaarts.
Zoo lang mogelijk marcheerde en tirailleur,
door bet laag staand kreupelhout en tusschen
heesters, en was dus genoegzaam onzichtbaar
totdat men een weide naderde, welke zich langs
den oever der rivier tot de brug uitstrekte.
In bet midden werd deze vlakte gescheiden
door een haag, waarbij bier en daar een enkele
boom stond. In den looppas doorliepen de
soldaten deze gevaarvolle plek en waren spoedig
achter de heg aan de oogen des vijands ont
trokken. Men wilde evenwel weten of de troep
op de brug nog steun in den rug had en in
dit geval zouden deze detachementen bijna
zeker plaats hebben genomen aan gene zijde
van den weg, welke doordat bij veel booger
dan het weiland gelegen was, bet gezicht be
lemmerde. Om, over de weg te kunnen zien
aan de andere zijde klom een soldaat in een
boom.
Bijna onhoorbaar deelde bij zijn supérieur
mede wat bij zag. De sergeant kon, toen bij
boorde van blinkende helmen achter de paarden,
zijn onrust niet langer bedwingen en beklom
behoedzaam een der boomtakken. Met scherpen
blik onderzocht bij het terrein aan gene zijde,
doch zag nergens eenig menscbelijk wezen.
Toen bij wederom op den grond was ge
komen zond bij een der soldaten naar den
luitenant en wachtte met kloppend hart op
diens bevelen. Weldra zag bij den hoofdtroep
uit bet boscb te voorschijn treden en zich met
snellen tred over de weide voortbewegen.
Ook de vijand scheen dezen bemerkt te
hebben want eensklaps kraakte een salvo door
de yle lucht en suisden de projectielen over
de hoofden onzer krijgers.
De mannen achter de haag verbleekten. Hij,
die zich bet eerst herstelde was de onderofficier
en uadat bij zijn jongens tot kalmte en gehoor
zaamheid had aangemaand commandeerde bij
Salvo vuur-Vaardig! op 600 Meter! Aan!!
Vuur r r r!
De vijand bad antwoord terug ontvangen.
Door de peilers der brug weerkaatst, weer
klonk thans salvo op salvo. Het eerste gevecht
zou worden geleverd, bet eerste bloed geofferd.
Nadat ook de luitenant met zijn troep achter
de haag bad plaats genomen verdubbelden de
schoten en werd de strijd heviger.
De vijand bad blijkbaar den afstand niet
goed berekend want hoewel hij onophoudelijk
door vuurde was er slechts één man getroffen
en deze was in het midden der weide gevallen.
De brug was nu geheel ledig. Voordat men
bet vuur bad geopend, waren eerst de paarden
in veiligheid gebracht die anders spoedig het
doelwit van de dappere tegenstanders zouden zijn.
Het vuur des vijand scheen te verzwakken
en biervan koos de officier partij om met den
rechterhelft der linie in den stormpas voort-
waarts te rukken, wederom dekking zoekende
in een der sloten. Onderwijl opende de sectie
van den sergeant Woude een kort doch hevig
vuur.
Een oogenblik nadat de voorste afdeeling in
den sloot neerknielde en baar snelvuur opende
leidde Woude zijne braven wederom voorwaarts
zonder dat er eene werd getroffen.
Toen bij zich weder achter de linie plaatste
stond de luitenant op en riep hem toe zich
gereed te houden voor den aanval met de
baj onet.
»Blaas maar op je fluit,» zeide bij, doch dit
waren zijn laatste woorden, want tegelijker tijd
wankelde bij stak de armen plotseling omboog
en plofte neer.
Een soldaat kroop op banden en voeten naar
hem toe en ook de sergeant. «Blijf bij hem,»
gelastte deze.
"Staakt 't Vuurr! commandeerde bij toen.
Attaqueeren, looppas brulde bij meer dan
bij gelastte en oogenblikkelijk stortten de sol
daten, hun onderofficier vooraan, zich vooruit.
(Wordt vervolgd
