ÜIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
No. 74.
Zaterdag 16 September 1899.
Acht-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT 'WOENSDAG EN ZATERDAG.
IEMAND lil ZUS KAAM VERLOOR.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Yrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Aan verschillende Engelsehe bladen
wordt uit Z.-Afrika geseind, dat Trans
vaal de door Chamberlain gestelde
voorwaarden zal aannemen doch wat
de suzereiniteitsquaestie betreft, er
op zal blijven staan, die te beschouwen
binnen het kader van de conventie
van 1884, dat wil dus zeggen dat
Engeland zich in 't vervolg niet met
de binnenlandsche politiek van de
republiek zal mogen bemoeien doch
enkel liet recht heeft volgens een
der bepalingen der conventie contróle
uit te oefenen op de door Transvaal
met andere mogendheden te sluiten
verdragen.
Ook Beuter seint dat cr kans is
op de inwilliging van Engeland's
eischen ten aanzien van de arbitrage
zou er een schikking zijn getroffen
en ook zou de regeering bereid zijn
het voorstel der gemengde commissie
te aanvaarden. Alleen de vijfjaars
termijn voor bet kiesrecht zou het
voornaamste bezwaar zijn.
Men herinnert zich dat indertijd
Transvaal deze concessie bad gedaan
evenwel onder voorwaarde dat Enge
land zich daarbij zou verbinden oin
zich in 't vervolg nooit meer in de
binnenlandsche aangelegenbeden van
Transvaal te mengen en de suze-
reiniteits-quaestie te laten rusten.
Op aandi ingen van den Britschen
agent te Pretoria, Conyngham Greene,
deed Transvaal deze concessies nadat
Greene had verklaard, dat Engeland
ze zou aannemen. Doch wat bleek
nu? Engeland weigerde beslist de
suzereiniteit te laten vallen en daarop
trok Transvaal zijn voorstellen weder
in. Of de verklaring van Conyngham
Greene opzettelijk is geschied of dat
hij door de Engelsehe regeering is
misleid, valt vooralsnog niet uit te
maken, doch een feit blijft het dat
de Boeren door dezen truc zich bloot
gegeven hebben met den vijfjaarster-
mijn toe te staan zonder dat zij be
vreesd waren dat hun onafhankelijkheid
er door werd bedreigd. En daarvan
maakt Chamberlain nu handig ge
bruik om thans den vijfjaarstermijn
van zijn kant te eischen doch van
de voorwaarden door do Boeren
daaraan verbonden wil hij niet weten.
liet is dus alleszins begrijpelijk dat
Transvaal maar niet zoo grifweg en
dan maar een beetje spoedig als 't u
blieft over deze «kleinigheden" heen
stapt.
Maar buitendien is er nog die
andere nieuwe eisch om liet Engelsch
in den Volksraad met het Hollandsch
gelijk te stellen, welks inwilliging
evenwel geen bezwaar schijnt op te
leveren, althans de telegrammen
zwijgen er van. Wij voor ons zouden
juist meenen, dat deze eisch voor
Transvaal onaannemelijk is.
Intusschen hebben de Volksraden
Donderdag in geheime zitting beraad
slaagd en gelooft men dat het defini
tieve antwoord lieden door de regeering
zal worden opgesteld om dari aan den
Volksraad te worden voorgelegd.
Er wordt verzekerd dat de Trans-
vaalsche regeering bij het ontwerpen
van bet antwoord sterk ge'intluenceerd
is door de regeeririg van den Oranje
Vrijstaat en dat o. a. krachtig zal
opgekomen worden voor behoud der
conventie van 1884.
Hoewel de zittingen van de Volks
raden Donderdag tot 6 uur hebben
geduurd vertrok Kruger reeds te 4
uur en kwam hij niet terug. Zou men
daaruit moeten alleiden, dat hij de
sterke strooming vóór de afwijzing
van Chamberlain's eischen, niet heeft
kunnen keeren? Met zekerheid is dit
niet te zeggen, doch de toestand wenl
Donderdagavond te Pretoria niet zoo
gunstig beschouwd als in den voor
middag.
Naar de Volksslem meedeelt zullen
in geval van oorlog de verdedigings
werken van Pretoria uitgebreid worden.
Verder meldt zij, dat er wetsontwerpen
bij de Volksraden zullen worden inge
diend, strekkende tot inbeslagneming
van de eigendommen van wie zich
aan hoogverraad schuldig maakt en
buitenlands vertoeft. De staat zal voorts
krachtens de krijgswet de mijnen in
beslag nemen en ontginnen en de
winsten benaderen, maar ze aan de
eigenaars teruggeven onder altrek van
kosten, zooilra de krijgswet geschorst
wordt.
Evenals de Duitschers en de Hol
landers hebben nu ook de Ieren op
den Band en te Pretoria hun diensten
aan de Boeren aangeboden.
De Figaro deelt mede, dal thans
de instructie tegen de samenzweerders
Dëroulède c.s., welke gevoerd wordt
door den rechter van instructie Fabre,
bijna is afgeloopen en dat Maandag
de stukken door hem bij het gerechts-
bof zullen worden gedeponeerd. Het
aantal beschuldigden bedraagt onge
veer 60, docli waarschijnlijk zal men
tegen verscheidenen de aanklacht
laten vallen.
Terwijl ons dus weldra een nieuw
groot proces wacht, zullen waarschijn
lijk andere die nog in uitzicht waren,
achterwege blijven. Het gerucht loopt
namelijk te Pat ijs, dat de regeeririg
met het plan omgaat om zoodra de
Fransche Kamers bijeen komen het
geen in de eerste helft van November
zal geschieden een wetsontwerp in
te dienen, strekkende om een alge-
meene amnestie uit te vaardigen in
de met de Dreyfuszaak verwante
zaken. De processen Zola en Picqtiat t
zouden dan niet plaats hebben en
ook generaal Mercier zou zich dan
niet voor den senaat als Hooggerechts
hof te verantwoorden hebben. Alleen
het proces Reinach weduwe Henry
zou de regeering niet kunnen tegen
houden, doch indien de amnestie
wordt uitgevaardigd, wordt het waar
schijnlijk geacht dat ook mevrouw
Henry haar klacht tegen Reinach zal
intrekken.
Een andere, pijnlijke tijding komt
uit Parijs en wel dat de ziekte van
den moedigen strijder voor de zaak-
Dreyfus, den senator SeheurerKestner,
die zooveel heeft gedaan om de rie-
visie te verkrijgen, een ernstige wen
ding heeft genomen. Hij lijdt aan
een gevaarlijke ingewandsontsteking
en is uiterst zwak. De familie is
leeds naar Parijs ontboden en het
staat te vreezen dat de edele kam
pioen voor de waarheid en de ge
rechtigheid haar eindelijke triomf
niet zal beleven.
Professor Andrade van de hooge-
school teMontpellier heeft aan minister
De Gallillet een brief gezonden met
een afschrift van een schrijven van
Scharzkoppen van 1896, waaruit de
onschuld van Dreyfus onbetwistbaar
blijkt. De hoogleeraar vertelt in zijn
schrijven, dat hij het bestaan van
dien brief ter kennis van kolonel
Jouaust heeft gebracht met het aan
bod om Item over te leggen, maar
de voorzitter van den krijgsraad
stelde meer vertrouwen in den half
gekker» Cernusky dan in de aanwij
zingen van een geacht Fransch ge
leerde.... omdat deze een bewijs van
de onschuld kon leveren.
De hoogleeraar wenscht de open
baarmaking van den brief van
Schwarzkoppen als een nieuw feit,
dat de revisie noodzakelijk zou maken
en verklaart zich bereid de echtheid
van den brief voor een gerechtshof
te bewijzen.
Evenals uit Zuid-Duitschland en
Oostenrijk komen ook berichten van
overstroomingen uit Rusland. De
Wolga is n.I. op verscheiden plaatsen
buiten haar oevers getreden waardoor
het reeds geborgen graan grooten-
deels is beschadigd. Men vreest nu
weer voor nieuwen hongersnood in
verschillende districten.
Bij Münclten stortte gisteravond
ten gevolge van onderspoeling van
een pijler de over de Isar liggende
nieuwe ijzeren Prinzregent-brug in
Menschenlevens waren er gelukkig
niet bij te betreuren. Duizenden
nieuwsgierigen begaven zich er heen.
Treurig luiden de berichten uit het
geheele Alpengebied op verschillende
plaatsen zijn ook daar bruggen inge
stort en vele dorpen zijn overstroomd.
Het spoorwegverkeer is gestremd.
Ook bij Weenen is een brug inge
stort waarhij drie personen verdronken.
De aangerichte schade is overal
groot.
De Parijsche tentoonstelling.
Groote maatschappijen te New
castle en omstreken weigeren in te
zenden.
In HongarijeOostenrijk en België
gaan overal stemmen op om de ten
toonstelling te boycotten.
Ook in Zwitserland, is men in vele
kringen van hetzelfde gevoelen. Een
grooto fabrikant in zijde heeft reeds
zijn relaties met Parijs en Lyon op
gezegd.
Het Berliner Tagebl. deelt mede,
dat in de volgende zitting van den
Berhjnschen gemeenteraad een motie
zal worden ingezien waarin wordt
uitgesproken, dat de stad niet zal
deelnemen aan de tentoonstelling in
1900.
In Rusland heeft de eigenaar van
petroleummijnen te Lemberg naar
aanleiding van het vonnis te Rennes
alle Fransche werklieden ontslagen.
Toen II. M. de Koningin Dins
dag omstreeks 11 uur in eene door
H. M. bestuurde Victoria uitreed,
kwam in de laan vóór het Paleis een
hollend paard met gebroken lemoen,
van den Amersfoortschen straatweg
de laan inrennen, H. M. te gemoet.
De heeren I. en W. v. d. B beiden
oeconoom, tijdelijk te Apeldoorn,
zagen het gevaar. De heer I. ging
met uitgestrekte armen op den weg
staan, teneinde het paard in de rich
ting van zijn broeder te doen uitwij
ken, waarbij het dezen gelukte, het
paard bij de teugels te grijpen en
Naak het Engelsch van
H. H. BOYESEN.
3)
De conducteur, die de vracht ophaalde, stak,
na een korte vergeefsche poging om den rei
ziger te begrijpen, de ontvangene schilling in
de tasc-h, zonder iets terug te geven. Einde
lijk, na verloop van een klein uur, hield de
omnibus stil, de conducteur riep: «Central Park!"
en Halfdan vloog verschrikt uit zijne droo-
merijen op, stapte met beschroomde, peinzende
schreden uit, staarde in wanhopende verlegen
heid de lange rijen op paleizen gelijkende
huizen aan, en een pijnlijk gevoel van een
zaamheid overviel hem. Hoe geheel anders
had hij zich dat voorgesteldHoe warm had
zijn hart, bij de gedachte aan het groote, heer
lijke onbekende, gekloptEn thans de
wereld was toch wel zeer groot, veel grooter,
dan zij hem in het gezellige hoekje diilir
ginds onder de Noordpool-had toegeschenen,
wanhopig groot en onsympathiek, en hij een
wanhopig klein atoom in die groote, onsym
pathieke wereld!
Hij waggelde naar een bank aan den ingang
van het park en zat daar geruimen tijd en
schonk al zijn aandacht aan de deftige koetsen,
welke hem voorbij vlogen; aan de talrijke
schoone dames, die lachende en pratende langs
hem wandelden; aan de ongenaakbare poli
tieagenten, die met stoische waardigheid langs
de effene paden heen en weder staptenaan
de opvallend uitgedoste bonnes, die hij in
zijne Noordsche onschuld voor de moeders en
tantes des kinderen hield, evenals hem de
kinderwagens, waarin de kleinen onder de
schaduwrijke kronen der olmen rondgereden
werden, wonderen, van elegantie toeschenen.
Zóó had hij, zonder te weten hoe lang, ge
zeten, toen plotseling een klein, blauwoogig
meisj e in een blauwe polonaise, dat een blauwe
parasol in de met glacé-handschoenen bedekte
handjes droeg, vóór hem bleef staan en in
schuwe verbazing naar hem opkeek. Het
persoontje zag er precies uit als de fijnste
naar de mode gekleede dame en miniature.
Hij had altijd veel van kinderen gehouden,
vooral wegens hunne groote vertrouwelijkheid,
en het trof hem als een warme vriendengroet,
dat deze kleine zorgvuldig en elegant ge
kleede schoonheid juist onder de honderden,
die hier op de banken in de schaduw der
groote boomeu zaten, hare bijzondere opmerk
zaamheid waardig keurde.
»Hoe heet gij, lief kind?» vroeg hij op
vriendelijk deelnemenden toon.
«Klara,» antwoordde de kleine aarzelend;
daarop, nadat zij zich door een tweeden blik
van zijne oprechtheid overtuigd had: «wat
spreekt gij komiek!"
»Ja," zeide hij en hoog zich voorover, om
de kleine gehandschoende hand te vatten
»ik spreek niet zoo goed als gij, maar ik zal
het spoedig leeren.»
Klara keek hem verwonderd aan, hief de
parasol in de hoogte, wierp het hoofd met
een onderzoekende blik achterover en vroeg:
»Hoe oud zijt gij
"Vierentwintig jaar.»
Zij begon halfluid op de vingers te tellen
»Een, twee, drie, vier,» maar vóór zij tot tien
was gekomen, had zij het geduld verloren en
riep«Vier en twintig dat is zeer veel.
Ik ben pas zeven, papa schonk me op m'n ver
jaardag een ponny. Hebt gij ook eenponny?»
Neen; ik bezit niets, buiten hetgeen in mijn
reistasch isen, niet waar, daar kan een
ponny niet best in
Klara keek nieuwsgierig naar de reistasch
en begon te lachen; eensklaps werd zij weder
ernstig, stak de hand in haar zak en scheen
ijverig naar iets te zoeken. Daarop haalde
zij een porseleinen poppekop voor den dag,
vervolgens een zoodgeverfd plankje, waarop
letters geteekend waren, en ten slotte een
penny.
Wordt veroolgd.)
