NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad 1ÊT
voor de Provincie Utrecht.
u
FEUILLETON.
BUITENLAND.
No. 74.
Zaterdag 15 September 1900.
Negen-en-twintigste jaargang.
1
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Nieuwe Drnzend-en-één-NacIit-Verhalen.
DE ZELF-MOORD-CLUB.
Amersfoortsche Courant
K
ABONNEMENTSPRIJS:
Per
3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Yrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
liet Heuler-bericht, meldend dat
president Kruger Dinsdagavond te
Lourenzo Marques is aangekomen,
wordt door nadere telegrammen be
vestigd. Met hem arriveerden daar
verscheiden Transvaalsche ambtenaren
o.a. de postmeester der Z.-Afrikaansche
republiek, Van Alphen, een kleinzoon
van den president Eloll en Kruger's
lijfarts dr. Heymans. De staatssecretaris
Reitz, wordt er uitdrukkelijk bij gemeld,
vergezelde Kruger niet. De president
heeft te Lourenzo Marques zijn intrek
genomen bij den consul Pott.
Dit vertrek van den president naar
Portugeesch gebied is echter, zooals
de Engelschen het natuurlijk zullen
voorstellen, volstrekt geen vlucht. In
tegendeel. De hoogbejaarde kloeke
man, die den lOen der volgende maand
75 jaar wordt, begint, aldus wordt
officieel van Boerenzijde gemeld, tee
kenen van geestelijke vermoeidheid
te geven. Het is daarom noodig dat
hij een tijdlang rust krijgt en gele
genheid om zijn geestkracht te her
stellen. De Uitvoerende Raad heeft
hem daartoe een verlof van zes maan
den toegestaan. Dit verlof zal hij
echter tevens dienstbaar maken aan
de belangen van zijn land. Hij zal den
28en met de Herzog van de Hamburg-
Z.-Afrika lijn naar Europa vertrekken
en terwijl de verfrisschende zeelucht
hem zijn oude krachten zal teruggeven,
zal de president zelf in Europa
werkzaam wezen in het belang eener
bemiddeling. Gedurende zijn uitlan-
digheid zal de vice-president, Schalk-
Burger, zijn plaats in nemen.
De strijd tegen de overmacht zal
in de afwezigheid van den president
met evenveel hardnekkigheid door
Botha en de overige Boerenaanvoer
ders worden voortgezet. President
Steijn keert volgens de Daily Tele
graph weer naar den Vrijstaat terug
en de generaals Botha en De Wet
hebben thans hun strijdmacht in
kleine commando's verdeeld, die den
guerilla-oorlog zullen voortzetten. De
Morning Post ontving een dergelijk
telegram van haar correspondent.
Dit is ongetwijfeld de beste taktiek,
die de Boeren kunnen volgen. Niet
temin zullen in het Oosten van Trans
vaal nog wel grootere afdeelingen
bijeenblijven om het verder oprukken
van Buller, French en Pole-Carew
zoolang mogelijk tegen te houden of
hen voorgoed tot staan te brengen.
Een telegram, den lOen dezer uit
Durban afgezonden, meldde dat French
reeds te Barberton was aangekomen
en dat hij daar een 60 gevangen
Engelsche officieren had bevrijd. Dit
is tastbaar onwaar, want den 9en
bevond French zich nog dicht bij
Carolina, welke plaats ongeveer 100
K.M. hemelsbreedte van Barberton
gelegen is 't Is dus onmogelijk dat
French dien afstand over bergachtig
terrein, terwijl hij natuurlijk telkens
door de Boeren werd lastig gevallen,
in één dag zou hebben afgelegd. Wij
vreezen echter dat hij zijn doel binnen
enkele dagen maar al te wel zal be
reiken daar het aantal Boeren, dat
hem moet tegen houden, niet groot
is 800 man is door Bennett Bur
leigh geseind.
Mocht het ten slotte ook Buller
gelukken, de Delagoabaai-hoofdlijn te
bereiken, dan zijn de Boeren voor
goed van de buitenwereld afgescheiden
en zijn zij aangewezen om te leven
van hun eigen hulpbronnen. Gelukkig
staat de zomer voor de deur en komt
er weer voedsel voor de paarden in
den vorm van gras. De bewegelijkheid
der Boeren wordt daardoor veel groo-
ter, wijl zij dan niet het voer voor
de paarden behoeven mee te sleepen,
Dan eerst gaat de echte guerilla be
ginnen. Sleclits met den Mauser ge
wapend en een stuk biltong tot voedsel
aan den zadelknop kunnen zij in
ongelooflijk korten tijd groote afstan
den afleggen en nu hier dan daar de
Engelschen verrassen en nadeel toe
brengen om daarna even snel weer
te verdwijnen.
Baden-Powell, de held van Mafe-
king, die tot chef van de Transvaal
sche politie is benoemd, zal tot taak
krijgen, deze «benden" die dan niet
meer als oorlogvoerenden beschouwd
zullen worden, maar als rebellen, te
achtervolgen en onschadelijk te maken.
Volgens een telegram uit Kaapstad
aan de Engelsche bladen zal Baden-
Powell's politie bestaan uit 25.000
man. Of hij daarmee wat zal kunnen
uitvoeren is zeer twijfelachtig als wij
nog maar eens even herinneren aan
het feit, dat meer dan een half dozijn
Engelsche generaals onder wie ook
Baden-Powell, met een legermacht
van een 40.000 man nog niet in staat
waren om De Wet met zijn 1500
dapperen in handen te krijgen.
Maar laten wij de zaken niet vooruit
loopen, in het Oosten van Transvaal
is het nog niet tot een beslissing ge
komen. Misschien zijn er daar nog
verrassingen voor ons weggelegd.
Het gejubel over de «vlucht" van
Kruger is in de Engelsche pers na
tuurlijk groot, doch klein en laag is
zij in het smaden van den ouden,
eerbiedwaardigen man, die in den
dienst van zijn land een hoogen
ouderdom heeft bereikt en die zich
in hoog aanzien zoowel bij zijn eigen
volk als bij andere volken (behalve
Engeland) mocht verheugen; van den
man, die met een verheven patriotisme
voor het heil van zijn land heeft ge
werkt en gelijk de Standard opmerkt
bijna de positie eens konings innam
en de Engelsche staatslieden verre in
beleid overtrof.
Zoo zegt de Times smadelijk dat
Kruger het land is ontvlucht, dat hij
geruïneerd heeft terwijl de Daily
Graphic zelfs zoo ver gaat hem het
epitheton van «vrome bedrieger" naar
het hoofd te gooien. Met zijn vlucht
over de grenzen is het liedje uit zegt
het blad. De kisten met goud, die
weken van te voren zorgvuldig in
veiligheid zijn gebracht, zijn psalm
gezang in den spoorwegwagen en
zijn vlucht ten slotte op neutraal
gebied doen in hem eerder een «vro
men bedrieger" (pious swindler) dan
een vaderlandslievenden koning zien.
Tegen deze en dergelijke verach
telijke taal komt de Duitsche pers
met kracht op. De Berl. Neuesle Nachr
zegt b. v. liet volgende:
«De Engelsche pers toont zich een
groot volk onwaardig, door een man
van vijf-en-zeventig jaar schimprede
nen toe te werpen, instede van den
grijzen tegenstander den eerbied te
bewijzen dien hij verdient, als de ziel
van een dapperen tegenstand tegen
een tienvoudige overmacht en om
zijn buitengewone staatsmanswerk
zaamheid. Engeland zou zijn eigen
belang het best dienen met alle be-
leediging van den eerwaardigen man,
die jarenlang het hoofd van de Boeren
is geweest, te vermijden. Kruger wordt
in de gansche beschaafde wereld op
recht geëerd, en elke smaad die hem
persoonlijk wordt aangedaan, zal op
nieuw de openbare meening tegen
Engeland en zijn politiek van geweld
diep verontwaardigd maken. Engeland
moet trouwens nog niet erop bouwen
dat het geheel gewonnen spel heeft:
de oorlog in Zuid-Afrika heeft al zoo
vaak verrassingen gebaard".
Ook de Vossische Zl. keurt de
uitingen der Engelsche pers beslist
af. In de wijze waarop Engelsche
bladen over Kruger's terugtocht spre
ken, zegt zij, is weinig te vinden van
de gezindheid die een edelmoedig volk
moest beloonen jegens een dapperen
tegenstander, die voor zijn hoogste
goederen strijdt.
Misschien heeft de zwaarbeproefde
man, toen hij zijn vaderland verliet,
gedacht aan het lot dat de Engelsche
jingo's hem dachten te bereiden als
een zeldzaam dier dreigden zij den
ouden man in een kooi naar Londen
te brengen, om hem uit te leveren
aan den spot en hoon van het ge
peupel. Wat de Engelschen ook mogen
zeggen, Kruger verlaat niet onteerd
zijn geboortegrond, en geen smaad
kan doen vergeten wat hij voor zijn
vaderland is geweest.
Misschien is Kruger heengegaan,
zegt de Nat. Zl., om aan iemand,
die minder in alles betrokken is ge
weest, de onderhandelingen met En
geland over te laten maar dat is
waarlijk geen reden voor spotternijen
van de Engelsche bladen. Het eind
van den oorlog als het er is
zal toch het slot zijn van een verplet
terend treurspel vol heldenmoed en
rampen.
Gister heeft H. M. de Koningin
met gevolg in het station Baarn een
nieuw salonrijtuig in oogenschouw
genomen, ontworpen en gebouwd door
den heer J. W. Verloop, ing. werk
tuigkundige der Ned. Centr. Spoorvv.
Maatschappij te Utrecht.
Het rijtuig is op de meest geriefe
lijke wijze ingericht. Het wordt geheel
electrisch verlicht en bevat een salon,
daarachter toilet- en waschkamer,
vervolgens i'lt coupé le kl. en aan
de voor- en achterzijde een ruim
balcon.
Het ligt in de bedoeling dit rijtuig
ter beschikking te houden van H. M.
de Koningin-Moeder, wanneer H. M.
verblijf houdt te Soestdijk.
De Koningin heeft hare bijzondere
ingenomenheid met de doelmatige
inrichting en de fraaie afwerking van
het rijtuig betuigd.
De groote revue waarmede de
najaarsmanoeuvres in Overijsel beslo
ten worden, zal op 18 Sept. worden
gehouden, waarschijnlijk in de nabij
heid van Markeloo. Daaraan zullen
6000 man infanterie artillerie en cava
lerie deelnemen.
De Nederlandsche Onderwijzers
Propaganda-Club heeft het Septem
bernummer van haar maandblad «Het
Cluborgaan" gezonden aan alle Minis
ters, Kamerleden, leden van 's Rijks-
schooltoezicht en voorts aan allen,
DOOR
ROBERT LOUIS STEVENSON.
Geschiedenis van den jongen man met de
roomtaartjes.
«Het schijnt inij niet toe, dacht bij, zooveel
«soeza« waard te zijn. Als een man besloten
heeft, zich van kant te maken, laat bij bet dan
in Godsnaam doen, als een «gentleman» Deze
opgewondenheid en snoeverij komt hier niet
te pas.»
Ondertusschen stond Colonel Geraldine dui
zend angsten uit; de club en baar reglement
waren nog een mysterie, en liij keek bet ver
trek rond naar den een of ander die bem op dit
punt kon geruststellen en inlichten. Aldus viel
zijn oog op de half-lamme met de sterke bril-
leglazenen bem zoo buitengemeen kalm ziende,
verzocht bij den President die de kamer in
en nit liep, gebukt onder drukke bezigheden
hem voortestellen aan den beer op den divan.
De President legde bem nit dat al dergelijke
formaliteiten totaal overbodig waren in de
Club, maar niettegenstaande dit stelde hij
Hammersmith aan den heer Maltkus voor. De
heer Malthus zag den Colonel nieuwsgierig
aan, en verzocht hem vervolgens aan zijne rech
terkant plaats te nemen.
»U is een nieuweling", zeidehij, «en wenscht
inlichtingen? U heeft u tot een goede bron
gewend. Ik bezoek reeds sedert twee jaren deze
charmante Club."
De Colonel herademde. Als de beer Malthus
twee jaren lang deze plaats bezocht had, dan
kon er weinig gevaar bestaan voor den Prins
in één avond. Maar Geraldine verbaasde
zich toch en begon aan eene mystificatie te
denken.
«Wat!" riep bij uit, «twee jaren!" Ik dacht
maar ik zie dat ik de dupe eener grap ben."
«Volstrekt niet," antwoordde de beer Malt
hus, vriendelijk. «Mijn geval is exceptioneel.
Ik ben, eigenlijk gezegd, in't geheel geen zelf
moordenaar, maar, als bet ware, een eerelid
Ik bezoek deze Club nauwelijks tweemalen in
de twee maanden. Mijne ziekelijkheid en vrien
delijkheid van den President hebben mij deze
kleine voordeelen verschaft, waarvoor ik trou
wens goed betaal. Maar toch heb ik wat men
noemt, ontzettend «geboft".
«Ik vrees," zeide de Colonel, dat ik u moet
verzoeken, uwe meening nader toetelichten. U
moet niet vergeten dat ik nog volkomen on
bekend ben met bet reglement der Club.
«Een gewoon lid, die bier den dood komt
zoeken, zooals gijzelf", antwoordde de lamme
komt iederen avond terug, totdat de fortuin
bem gunstig is. Hij kan zelfs, als bij geldeloos
i9, kost en inwoning krijgen van den President
heel goed, geloof ik, en zindelijk hoewel na
tuurlijk niet luxurieus; dat kan men ook niet
verwachten, de geringheid (als ik 't zoo mag
uitdrukken) der subscriptie in aanmerking ne
mend. En dan bet gezelschap van den President
is een genot op zichzelf."
«Is 't toch!" riep Geraldina uit «bij heeft
mij niet erg voor zich ingenomen."
»Ol" zeide de heer Malthus, ge kent hem
niet; een grappige vent! Wat een verhalen
kan je doen! Wat een cynieisme! Hij kent de
wereld verwonderlijk goed, en tusschen ons
gezegd, is hij waarschijnlijk de grootste schurk
die op vrije voeten loopt.
«En hij is, evenals gij, een permanent lid
als ik 't zoo maar eens uitdrukken mag?
«Zeker, doch hij is een permanent lid in een
geheel andere beteekenis dan ik," antwoordde
Malthus. «Ik ben tot nu toe genadig bewaard,
maar eindelijk komt mijn beurt toch. Hij, echter,
speelt nooit. Hij mêleert en geeft, voor de club,
en treft de noodige schikkingen. Die man, mijn
waarde mijnbeer Hammersmith, is een waar
genie op 't gebied van vindingrijkheid. Drie
jaren lang beeft hij in Londen zijn nuttig, en
ik geloof dat ik er bij kan voegen, zijn artistiek
beroep uitgeoefend; en niet de geringste sus-
picie is er opgewekt. Ik voor mij gelöof dat hij
geïnspireerd is. U herinnert u zonder twijfel
dat schitterende geval, zes maanden geleden,
van den heer die per ongeluk vergiftigd werd
in een apotheek. Dat was een van zijne minst-
rijke en minst geestvolle noties; maar toch
hoe eenvoudig I"
«Ge doet me ontzetten," zeide de Colonel.
Was die ongelukkige heer een der Hij was
op 't punt «slachtoffers" te zeggen; doch zich
intijds bedenkend, verbeterde bij leden der
Club?"
Tegelijkertijd viel bet hem in dat de Heer
Malthus zelf in 't geheel niet gesproken bad
in den toon van iemand die den dood liefheeft;
en hij voegde er haastig bij
«Maar ik zie dat ik mij totaal in bet duister
verkeer. Ge spreekt van mêleeren en geven;
met welk doel Enziende dat gij zelf liever
niet schijnt te willen sterven, moet ik u be
kennen dat ik niet begrijp wat u hier heen
voert."
(Wordt vervolgd.!
