BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
Dr. Jameson, die met zijn zieken
vriend Alfred Beit naar Engeland is
gekomen heeft verklaard, dat hij den
laatsten van dezen maand naar Kaap
stad terugkeert »met het oog op de
belangrijke gebeurtenissen die aan de
Kaap te wachten zijn."
Koning Eduard is voornemens, aan
staanden Dinsdag in persoon de nieuwe
parlementszitting te openen.
Indien de troonrede geen hervor
ming in dien geest aankondigt, zal
het parlementslid Becket een amen
dement voorstellen, verklarende dal
de inrichting van het Britsche legei
niet beantwoordt aan de behoeften
van het rijk, en dat de vermeerdering
van uitgaven ten behoeve van het
leger, in den laatsten tijd, volstrekt
geen evenredige versterking der weer
middelen ten gevolge hebben gehad.
Gisteren is voor de jury te Leipzig
voor den tweeden keer de vervolging
behandeld, ingesteld tegen de direc
teuren en commissarissen der ge
failleerde Leipziger Bank. In Juni jl
was de directeur Exner tot 5 jaar
tuchthuisstraf en zijn collega dr
Gentsch tot 3 jaren gevangenisstraf
veroordeeld, terwijl de commissarissen
er met boeten van 5000 tot 18.0J0
mark afkwamen. Alleen de heer Exner
en een (intusschen overleden) der com
missarissen kwamen in beroep bij het
hoogste gerechtshof, dat het vonrds
wegens een formeele reden vernietigde.
De aanklacht wegens bedriegelijk bank
breuk tegen Exner moet daarom ge
heel opnieuw worden behandeld, waar
mede vermoedelijk 3 weken zullen
gemoeid zijn, Men verwachtte, dat de
beklaagde wraking zou opwerpen van
den voorzitter, als niet onpartijdig;
wordt dit toegewezen, dan zou de
behandeling moeten worden verdaagd,
totdat een andere voorzitter zich op
de hoogte heeft gesteld, wat wegens
het ingewikkelde van dit proces maan
den kan duren.
In de Tweede Kamerzitting van
21 Febr. is tot dusver slechts aari de
orde gesteld het trekken der afdee-
lingen.
Het 20-jarig bestaan van den
N. W. B.
De Bondsfeesten te Utrecht ter
gelegenheid van onze jaai lijksche alge-
meene vergadering hebben zooveel
weerklank gevonden, dat al onze
leden thans we! belangstellend zullen
zijn te vernemen wanneer en waar
de feesten ter gelegenheid van onze
volgende jaarvergadering en het 20
jarrg Bondsjubileum gevierd zullen
worden, zegt De Kampioen.
Het is ons dus aangenaam daar
omtrent alvast het een en ander te
kunnen berichten.
Arnhem zal dit jaar de feesstad zijn
en in het laatst van Juni zullen we
daarheen in dichte drommen per fiets
optrekken. Zooals men weet, wordr
dit jaar het groote Toer-congres dei'
L. I. A. T. in ons land gehouden
Om de vertegenwoordigers der buiten-
landsche Bonden in de gelegenheid
te stellen, aan onze feesten deel te
nemen, zullen deze een aanvang nemen
een dag na afloop van het Congres.
Aangenaam is het ons, nu reeds te
kunnen mededeelen, dat ons Bonds-
bestuur op den eersten feestdag door
het gemeentebestuur van Arnhem
officieel ten Stadhuize zal worden
ontvangen.
De opmarsch naar de feeststad zal
evenals het vorig jaar met groote
zorg worden voorbereid. Uit alle oor
den van ons land zullen bondstochten
naar Arnhem worden georganiseerd
er worden schitterende avondfeesten
op touw gezet, kortom de plannen,
die in overweging zijn, voorspellen
blijde dagen.
De geruchten omtrent het voor
nemen tot vorming van een ministerie
van landsverdediging, nemen vasteren
vorm aan. Er zouden onder generaal
Bergansius als minister van het ver-
eenigde departement een directeur
van oorlog en een diiecteur van
marine worden benoemd.
Voor oorlog hoorden wij generaal
Kool noemen, voor marine den heer
Sluyterman, wiens naam reeds met
de vacature voor marine in verband
is gebracht.
Voor het recht van staken.
Onderteekend door de heeren Pet
ter en Oudegeest is een oproep ver
schenen aan de hoofdbesturen van
alle Nederlandsche vakbonden met
hun landelijke vertegenwoordiging,
benevens de twee groote groepen uil
de arbeidersbeweging, nl. de Vrije
Socialisten en de S D. A. P., om te
verschijnen op een vergadering op
Vrijdagavond a.s., in het gebouw van
den A. N. D. B. te Amsterdam, ten
einde te overleggen, wat te doen staat
tegen een waarschijnlijk door de Re
geering beraamden aanslag op het
recht van staken Immers, er is vol
gens den oproep, waarin ook op de
samentrekking van troepen wordt ge
wezen, grond voor de vrees, dat een
wet in dien geest van toepassing zal
zijn niet slechts op het spoorweg
personeel, maar ook op dat van post
en telegraphie, gas- en waterleiding,
transportarbeiders enz.
Onze uitvoer naar België.
België koopt al zijn vee in ons land
In 1902 zijn niet minder dan 57.293
stuks vee van hier naar België uit
gevoerd.
I n vette ossen is de uitvoer afnemend,
in melkkoeien en vette koeien toe
nemend, dank zij den goeden gezond
heidstoestand van ons vee. Aan invoer
rechten op de Belgische grens werd
verleden jaar 1.160.000 francs betaald
of gemiddeld ruim 19 fr. per koe.
Ook onze handel in schapen en
larnrneien met België blijft steeds
belangrijk en neemt ieder jaar toe.
Vooral onze lammeren zijn in België
zeer gezocht.
We verkochten verleden jaar bijna
02 millioen aardappelen aan onze
zuidelijke nabuien. Deze voerden ze
voor een deel weer uit naar Engeland
en Noord-Amerika. Kunnen onze ver
bouwers niet rechtstreeks naar die
goede klanten zenden?
Ook boter, kaas en vlas zenden we
in groote hoeveelheid naar België
De pogingen gedurende de laatste
jaren door den commandant van tiet
koloniaal werfdepot, om de aan de
koloniale militairen uitbetaalde hand
gelden op nuttige wijze te doen be
steden, hebben in 1902 weder goede
lesultaten opgeleverd. Door tusschen-
komst van burgemeesters of plaatse
lijke commandanten, of rechtstreeks,
is aan familieleden, verschillende
crediteurs, zoowel in als buiten Har
derwijk, naar Indië als bespaard
medegegeven en aan verschillende
fondsen vrijwillig bijgedragen een som
van f67,814; dit is ongeveer 30 pet
van het handgeld, ad f226,600, dat
is uitbetaald geworden, terwijl er 1182
man aangenomen, en 1095 man uit
gezonden werden.
PLAATSELIJKE BERICHTEN.
Hedenavond wordt alhier een
bijeenkomst gehouden van spoorweg
personeel, dat zich met de plaats
gehad hebbende staking niet kan ver
eenigen.
De heer J. 11. Krudop is benoemd
tot Regent van het gesticht »De armen
De Poth".
Gisteren had te Utrecht de stem
ming plaats voor de verkiezing van
een lid der Provinciale Staten (vacature
mr. S. J. van Geuns). Uitgebracht
werden 3394 geldige stemmen, waar
van 1721 op mr. L van Lier (lib.),
err 1673 op den heer J. Grijns (a r. en k.),
zoodat eerstgenoemde is gekozen.
Het 3e bataljon van het 5e regi
ment infanterie ver trok gisterochtend
naar Amsterdam ter aflossing van de
detachementen van andere infanterie-
korpsen.
De le. luitenant Jhr. H. A. van
Reigersberg Versluys, van het le.
regiment huzaren, gedetacheerd aan
de rijschool te Weenen (Oostenrijk)
keert 1 Juli terug en wordt alsdan
geplaatst bij het depöt-escadi on van
dat regiment alhier in garnizoen.
De le. luitenants E. H Juckema
van Burmania baron Rengers van
Warmenhuizen en C. J. Nierstrasz
van het le. reg. huzaren, gedetacheerd
bij de rijschool alhier, blijven bij het
eindigen van het cursusjaar (1 Juni)
alhier in garnizoen en worden inge
deeld bij het depót-escadron. Luit.
W. O. T. van Oudheusden wordt over
geplaatst bij een der veld-escadrons
te Deventer.
De heer J. A. Th. F. van Rijswijk
de Jong, Kapitein bij de d.d. Schutteiij
alhier, is door den sultan van Turkije
benoemd tot ridder 4e. klasse (officier)
van de Osmanië-orde, wegens zijn
geschrift; «La defense natronalo des
Pays-Bas a présent et jadis."
Onze lezers zullen zich wellicht
nog herinneren onder welke hartelijke
belangstelling A van Esveld, te Hoog
land, verleden jaar zijn zilveren feest
als postbode mocht vieren.
Zijn collega, R Brouwer, hoopt 1
Maart den dag te herdenken waarop
hij vóór 25 jaar eveneens als postbode
op Hoogland werd aangesteld.
Lijst van brieven enz., geadres
seerd aan onbekenden, verzonden van
het postkantoor alhier, gedurende de
le helft der maand Februari 1903.
Brieven.
Cornelis de Man Rotterdam
Mej. wed. Bekker Baarn.
G. J. Amsterdam.
Mej. A. VelthuisSmiediger Assen.
Mej M. Zwiert Amersfoort.
J. Oosterveen Landsmeer.
B. Waterkoord Hilversum.
J Korenhoek Amsterdam
Jan Dekker Ysselmuiden.
A. Holle Brussel.
Briefkaarten.
Geitenbeek Amersfoort.
M. J v. Duren Amsterdam.
K. Koler Amsterdam.
Mej. Wed. Bokker Amsterdam.
Tot lid en voorzitter der com
missie tot aankoop van paarden in
Engeland en Ierland ten dienste der
cavallerie en artillei ie hier te lande is
voor het loopende dienstjaar benoemd
luit.-kol. H. T. D Braams, comm. der
rij- en hoefsmidschool alhier. Tot
plaatsvervangend lid is o rn. benoemd
de paaidenarts le kl. A. Frederikse.
Dr. A. (3 Antusch, leeraar aan
de 11. B. S. alhier, is benoemd tot
directeur-leeraar der H. B. S. te Sneek.
Zaterdagmorgen viel door het
opengaan van een niet gesloten portier
de heer Van der Ven, oud-apotheker
te Dordrecht, uit den sneltrein. Ver
voerd naar het gasthuis te Delft, werd
schedelbreuk geconstateerd. De toe
stand van den patient is bedenkelijk.
Voorspellingen voor 1903.
Als men den Engelschen waar
zeggers-almanak »Old Moore" mag
gelooven, zal het pasbegonnen jaar
zeer merkwaardig in de geschiedenis
wezen. In Engerdand, waar men, iri
weerwil van den bekenden practischen
zin, ook al uiterst hijgeloovig is. geniet
»Old Moore" groot aanzien, dat nog
aanmerkelijk gestegen is, sedeit de
geheimzinnige kalender in hel voor
gaande voorjaar de ziekte van koning
Edward heeft aangekondigd.
Voor liet begin varr het jaar 1903
profeteert «Ofil Moore" nu een reeks
van ongelukken een paniek in Spanje,
ernstige verwikkelingen in het Oosten,
een bankroet in New-Yoi k. In Febr uat i
/.uilen Oostenr ijk, China en Indië door
hinnenlandsche onlusten gekweld wor
den. Maart zal een diplomatieke ver
wikkeling tusschen Engeland en een
slaat van het vasteland brengen, verder
oorlog in Algiers.
Een vriendelijk aanzien geeft het
begin van April. De ontdekking van
nieuwe goud diamantmijnen zal in
het hart van vele avonturiers nieuwe
hoop verwekken. Maar het eind van
de maand is des te treuriger Een ont
zettende revolutie in Konstantinopel
een bankroetin Londen,stiaatonlusten
in België,eenspoorwegongelijk, waai bij
een hoogeplaatst keikvorst het leven
zal verliezen
In Mei zal de geneeskunst der wereld
een ontdekking verschaffen, die voor-
melijk in Windsor groote vreugde zal
verwekken Een aantal ongelukken op
zee zullen in Junie plaats hebben.
Juni, zal eveneens September, van
groote beteekenis wezen voor de
politiek. In eerstgenoemde maand
heeft ons vaderland een gewichtige
gebeurtenis te verwachten, evenals
Londen, terwijl September een ver
wikkeling zal brengen waarin Gibraltar
betrokken is en die besloten zal wor
den met een gewichtig verdrag van
Engeland. In Ocdober begint de reeks
spoorwegongelukken opnieuw, waar
van deze keer een Engelsch minister
slachtoffer zal wezen. Ook treed in
October het Oosten weer op den voor
grond, terwijl December uitsluitend
door Noord-Amerika wordt beheerscht
Liefhebbers der waarzeggerskunst kun
nen de juistheid van de uitspraken des
Engelschen zieners maand voor maand
nagaan
Een Patriarchale familie.
De patriarchale families, waarin de
vader zijn nakomelingen ziet tot in
het derde geslacht, zijn al zeldzaam,
maar nog zeldzamer zal er een familie
gevonden worden, meldt de Limb
Koerier als die, waarvan de heer
Koeken, hoofd der openbare school
te Heel en Panheel, die dezer dagen
zijn 60-jarig feest als hoofd vierde,
de stamvader is.
Van zijn 12 kinderen zijn er nog
9 in leven, allen gehuwddeze negen
families hebben thans gezamenlijk 50
kinderen, waai van er 6 in het huwelijk
zijn gelreden, en op hunne beurt reeds
12 kindei en hebben. Het oudste achter
kleinkind telt ruim 12jarenDe heer
Koeken is alzoo de stamvader van 71
nu nog in leven zijnde kinderen, klein
en achterkleinkinderen.
Telt men bij dit getal de aangehuwde
kinderen en kleinkinderen, dan stijgt
het getal tot 87, welke allen den lieer
Koeken vader of grootvader kunnen
noemen
Zeer steik en gezond van gestel
kan de waardige 83-jarige grijsaard
nog lang genoeg leven, om zijn nako
melingen tot in het vierde geslacht
te zien, wat ongetwijfeld allen, die
den krassen ouden heer kennen, hem
van harte zullen toevvenschen.
Haarlenische Frans.
Adv.-genetaal mr. Noyen nam eer
gisteren bij den Iloogen Raad con
clusie in de zaal van Franciscus
Hendricus Rosier, den beruchten
«Haarlemschen Frans", die door de
Rechtbank te Haarlem en het Hof
te Amsterdam was verooideeld tot
12 jaar gevangenisstraf, wegens af
persing van f 135 van een weduwe
te Haarlem.
Dat eene alternatieve tenlasteleg
ging aanwezig zou zijn- in de dag
vaarding kon adv-gen. niet toegeven
de vermelding dat Rosier heeft ge
dreigd dat de weduwe het leven zou
verliezen hetzij door doodschieten,
hetzij op andere wijze, bevat eenvou
dig de teruggave van den inhoud van
de bedreiging; ook de tenlastelegging
dat hij de juffrouw gedwongen heeft
iets af of over te geven houdt geen
alternatief in, daar die woorden als
synoniem zijn beschouwd.
Te recht is dus al het ten laste
gelegde door den rechter als bewezen
verklaard. Inderdaad heeft Rosier
de juffrouw dan ook gedwongen tot
afgifte van f 57.50 in geld, al heeft
hij haar daarvan later f 2 50 terug
gegeven. Bij en door de overgifte
toch verloor de weduwe de macht
over haar geld.
De vordering van den officier van
justitie eindelijk, lot vernietiging van
het in beslag genomen wapentuig,
was slechts een deel van diens ge-
heelo vordering en de rechter had
niet te motiveeren waarom hij met
dit deel der vordering niet medeging.
Bovendien blijkt ook niet of de revol
ver tot de stukken van overtuiging
behoorde die ter terechtzitting aan
wezig waren.
Tot verwerping werd mitsdien ge
concludeerd
Uitspraak 26 Maart.
Bloemrijke stijl.
Een viscbhandel te Groningen, meldt
de Prou. Gron. Ctheeft het te kwaad
gekregen met zijn clientèle: de visch-
vrouwen. Het publiek wordt in de
ruzie betrokken, want partijen ont
halen het op manifesten en strooi
biljetten, waarin men nog al duidelijk
elkander «de waarheid zegt," zooals
op de vischmarkt de gewoonte is.
Maar dat de vischvrouwen zich op
een zoo bloemrijken stijl zouden toe
leggen als uit haar laatste manifest,
getiteld: «Nieuwmodische Ontleed
kunde", blijkt, had men, merkt het
Groningsche orgaan op, waarschijnlijk
niet vermoed. Daarin komen, naar het
blad meedeelt, ter weerlegging van
een aanval de volgende treflende iegels
vooi
Het geval laten wij ook
voorbijgaan als een verstikkende lava
stroom of als een wolk van epidemiën:
waarvoor ieder rnensch met karakter
op zij gaat."
De staking.
In de ilaagsche Kroniek der N.
Gron. Ct. leest men met betrekking
tot de gebeurtenissenis in verband met
de staking hetvolgende:
uit haar mond nog eenmaal het woord verne
men, dat zij vroeger zoo dikwijls tot hem had
gesproken, het korte woord: «Ik bemin je!"
Het was een idee-fixe, dat hem overmeesterd
hadhij meende, dat, als hij de belijdenis harer
liefde had, alles nog voor hem in orde zou
komen, en hij beleed zich niet, dat daardoor
eenvoudig nieuw onrecht bij het reeds ge
pleegde gevoegd werd. Hij was ziek zonder
het te weten, koortsachtig jaagde het bloed
door zijne aderen, en het bonzen en kloppen
in zijne slapen, dat niet ophield, belette hem
kalm na te denken en te overleggen.
Marbach had het huis van den Kommandant
bereikt. Een oogenblik verwijlde hij nog op
straat en keek op naar de verlichte vensters,
waarachter hij hare slanke gestalte meende te
ontdekken. Daarna stapte hij het bordes op
en schelde.
«Zijn mijnheer en mevrouw thuis?"
De bediende gaf een toestemmend antwoord.
Marbach hing pet, sabel en mantel aan de
kapstok en begaf zich in het salon, wódr hij
mevrouw Elisabeth vond, bezig met de samo
var aan te steken. Zij reikte hem vriendelijk
de hand, welke hij aan zijne lippen drukte.
«Gij komt laat, mijnheer von Marbach, ik dacht
reeds, dat gij ook, evenals mijn man, mij in
den steek zoudt laten."
«Is mijnheer de Overste niet thuis?" vroeg
Marbach ontsteld, en hij voelde, dat bij de
gedachte aan een alleenzijn met de geliefde
zijn hart dreigde stil te blijven staan.
Eer hij nog kon antwoorden, ging de deur
open en verscheen de Kommandant op den
drempel. Hij reikte zijn adjudant hartelijk de
hand «Gij moet me heden excuseeren, waarde
Marbach, een oude regimentskameraad, die op
zijn doorreis hier enkele uren vertoeft, heeft
mij verzocht zich over hem te ontfermen. Als
vrijgezel verkiest hij een goede restauratie bo
ven een gezellig theeuurtje en dus moet ik
aan zijn verlangen voldoen. Ik hoop dat gij
mijn heengaan mij niet ten kwade zult duiden;
natuurlijk laat gij u niet storen; mijne vrouw
zou het mij nooit vergeven, als ik u door mijn
vertrek wegjaagde!"
Hij kuste zijne echtgenoote ten afscheid op
het voorhoofd en reikte zijn gast nogmaals de
hand. Daarop verliet hij de kamer en enkele
minuten later hoorden zij voetstappen op het
bordes weerklinken.
«Zouden we niet gaan zitten?" vroeg Elisa
beth eindelijk lachende, «of zullen we van
avond staande onze thee gebruiken?"
Het ontging hem niet, dat zij door scherts
de pijnlijke stilte, welke tot hiertoe geheerscht
had, trachtte te verbreken, en hij hoorde hoe
haar stem trilde, terwijl zij haar best deed om
kalm te schijnen.
Hij ging op zijne gewone plaats tegenover
haar zitten en keek haar aan, terwijl zij uit
de naaimand een handwerk nam.
«Gij moet nog een oogenblik geduld met de
thee hebben," zeide zij, «ik had de samovar
reeds uit laten gaan en heb ze eerst weêr
aangestoken, toen ik uwe schreden op de trap
hoorde."
«Dus hebt ge mij verwacht?"
«Welk een zonderlinge vraag. Is het vandaag
geen Woensdag, uw gewone bezoekdag?"
Dat klonk zoo rustig en onschuldig, alsof
zij niet had opgemerkt, dat zijne vraag meer
dan een onbeduidend gezegde was. Zij wilde
hem niet begrijpen of zij begreep hem werkelijk
niet, en hij noemde zichzelven krankzinnig, dat
hij meende, dat hij door haar bemind werd.
Maar wellicht beminde zij hem toch, wellicht
worstelde zij ook, evenals hij, met de neiging
van haar hart. Te lang hadden zij beiden ge
zwegen, dan dat zij thans, nu zij nauwelijks
eenige minuten alleen waren, hare geheimste
gedachten zou verraden. Maar het mocht kosten
wat het wilde, zekerheid wilde hij hebben, hij
kon dien pijnlijken toestand niet langer ver
dragen. Hij wilde zich kalm en onbevangen
als altijd aanstellen, dan zou zij ook de vrees
voor het alleenzijn met hem afleggen, en dan,
als zij meende, dat haar geen gevaar dreigde,
zou hij haar vragen: «Elisabeth, bemin je me?"
Dus begon hij op zijn gewone opgewekte,
vroolijke manier met haar te keuvelen, vertelde
haar, wat er nieuws in de stad was voorgevallen,
stak schertsend den draak met enkele personen
en maakte vergelijkingen tusschen hunne tegen
woordige omgeving en de kringen, waarin hij
vroeger in andere garnizoensplaatsen verkeerd
had. Ongemerkt en schijnbaar ongezocht bracht
hij zóó het gesprek op den tijd hunner gemeen
schappelijke jeugd en zijn hart jubelde, toen
hij zag, dat een blos hare wangen kleurde en
zij driftig opstond, om zich met het theeblad
bezig te houden. Hij zag, hoe zij onder zijne
woorden leed en op eens verschafte het hem
een duivelsch genoegen, haar te kwellen, haar
het lijden te doen ontgelden, dat hij om haar
had doorgestaan.
«Yeel of weinig suiker, mijnheer von Mar
bach?"
«Altijd nog zeer weinig, mevrouw. Ik ben
de oude gebleven, zoowel in mijne gewoonten,
als in mijne gevoelens."
(Wordt vervolgd).
