NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. No. 38 Woensdag 13 Mei 1903. Twee-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. Zijn laatste Toevlucht. Amersfoort sche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephooniio. 69. ADVERTENT1ËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meeV 7'/i Cent. Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Zaterdag j.l. bracht dr. Roessingh van 's Gravenhage een bezoek aan H. M. de Koningin op Het Loo II. M. de Koningin-Moeder wordt 18 Mei op «Soestdijk" lerwacht. Naar men ons mededeelt, kan binnenkort worden tegemoet g.zien het door den Minister van Ooi log toe gezegde wetsontwei p houdende wijzi ging van de Militiewet (1001). -^Omtrent het daarin opnemen van bepalingon betreffende verlengen van den diensttijd van 8 maanden was in het laatst der vorige week nog geen beslissing genomen. Geen valsche, maar nieuwe guldens. Gelukkig, men kan gerust zijn Het blijkt, dat bet bestaan van de 10,000 valsche guldens, waarvan men dezer dagen in de bladen heeft kunnen lezen, zoo niet gefantaseerd, dan tocli hoogst Uvijfelachtg is. Althans is de ij in het woord zij van het randschrift der guldens geen teeken van valsclt- heid. Tot het jaar 1898 was daarvoor een y gebruikt: de later aangemunte, n I. die van 1901, vertoonen, evenals de rijksdaalders, een ij. Ons is bekend, dat hedenmorgen ver schillende firma's, die hun aanwezigen voorraad specie eens onderzochten en eenige stukken vonden met de gevrees de ij, aanstonds naar de Nederland- sche Bank telefoneerden om inlich tingen. Zij ontvingen bovenstaande gerust stellende mededeeling. Het is echter niet buitengesloten, dat er valsche guldens met ij in omloop zijn, evenals er wel valsche dito met y kunnen cir- culeeren. Telegr De secretaris der S. D. A P. be richt aan Het Volk: Van onzen partijgenoot Pfannkucli uit Berlijn, ontving ik de medeeling dat het partijbestuur der Duitsche Soc.-Deru. Partij 5000 Maik beschik baar heeft gesteld voor de slachtollers der algemeene werkstaking. Verder schrijft hij mij o a.: »Over (ie waarde van de laatste voot vallen te strijden is Itier niet de plaats. De slachtollers hebben ondersteuning noodig en wij betreuren het alleen, dat wij op dit oogenblik niet met een giooter be drag knnnen helpen om den nood te lenigen Zooals u weet zijn wij niid- deu in een verkiezingsstrijd die de inspanning van al onze krachten eischt. Van Schiermonnikoog. Men schrijft aan de Telegraaf Wij staan hier voor een vreemd geval. De «eilanders" zoo noe men we ons verkeeren in eene pijnlijke onzekerheid, die tevens in werkt op den «maatschappelijken wel stand". Het eiland is particulier bezit; de Duitsche graaf Bei nstoi ff was eigenaar en verkocht het in 1901 aan dr. Schiff te Miinchen. Omtrent veikoopsvoor- waarden, betaling of zoo iets, ontstond later tusschen beide partijen verschil en een proces volgde in Duitsehland. Of dit nu nog hangende is, of er uit spraak in gedaan is, daarvan is men hier volkomen onkundig. Wel treedt de graaf nog als eige naar op; namens hem zijn nu weer boerderijeu en landerijen verpacht. Anders weet men er niet van. Vroeger vertoefde de graaf in het badseizoen altijd op het eilandverle den jaar kwant hij in den herfst slechts twee dagen jagen. Hij had groote plannen voor het eiland als badplaats. Sedert 1901 is het prachtige badhuis, geheel gemeu bileerd. gesloten: er wordt niets aan gedaan. Daardoor kromp verleden jaar het aantal badgasten al geducht in, tot groote schade van de bevolking, welke een extraatje zoo goed past. Aan den graaf is nu gevraagd, dit jaar het badhuis weer te openener zijn reeds eenige weken veiloopen sinds dit schrijven verzonden werd, doch geen antwoord is nog ingekomen Men hoopt wel op gunstig bericht, doch 't meerendeel der bevolking vreest, dal er van heropening wel niet komen zal. Toch zou dit jaar de gelegenheid daarvoor uitstekend zijn, nu door eene motoi boot de v erbinding met den vasten wal aanmerkelijk ver beterd is en tweemaal per dag gele genheid is over te varen. Het eiland lijdt door het mindere bezoek der badgasten: dat is Ie zien. Bijgebouwd woidt er niet meer. timmerlieden, ververs, smeden hebben weinig werk, winkeliers klagen over klein debiet, hótels hebben weinig logés: alles hangt af van het het openen van het zeebad. De badgasten kunnen welvaart on der de bevolking brengen, die circa 500 zielen bedraagt. Het gevaarlijke strand van vroeger een snelstroomende. diepe geul bevond zich tegen het strand is veel verbeterd, de Noordelijke zand bank zet over en zal spoedig aan het strand vastzitten. Aan de Westzijde is dit reeds zoo, zoodat er geen stroom meer gaat in de geul, die nog maar enkele meters breed is. Sedert velleden jaar is de zandbank ruim 38 meter overgezet, zoodat spoe dig de geul geheel verdwenen zal zijn en het strand dan hij laag water wel eene breedte zal hebben van 400 M De geul, door Waterstaat door het Brakzand, ten Zuiden van het eiland, gebaggerd, houdt zich goed. Alge meen verwachtte men, dat ze spoedig weer verzanden zou. Peilingen doen zien, dat de diepte en breedte vrijwel gelijk blijven, zoodat bijna de motor boot bij den laagsten waterstand haar nog flink passeeren kan. Hoog water. De veelvuldige regens der laatste dagen hebben dit voorjaar voor de vierde maal geheele gedeelten aan den Westkant van Hengelo(Overijsel) onder water gezet. Sommige inwoners zijn door het water naar den zolder ge dreven, anderen zagen hun tuin er door vernielen. Het verkeer te voet door do spoorwogtunnels is gestremd, aangezien er meer dan een voet water staat. De Ti ansvaalsche oud-comman dant Christiaan Botha, die eenige dagen in Friesland doorgebracht en daar o. a. eenige bof renplaatsen en zuivelfabrieken bezocht heeft, is Maan dag weder naar Haarlem teruggekeerd. Hij heeft het voornemen orn wan neer de volledige amnestie zal zijn afgekondigd, naar Zuid-Afrika terug te keeren. nadat hij in Friesland eenig fokvee zal hebben aangekocht, hetwelk hij van plan is naar zijn land mede te nemen. Het tehuis voor ontslagen gevan genen op de Landkolonie van het Leger des Heils te Barneveld is thans geheel voltooid. Het gebouw, dat, behalve een groote eet- en slaapzaal, ook een badkamer bevat, zal den 18en Mei a. s door com mandant, den heer Th Estill, geopend worden. Een vorstelijktekort. Er is iets uitgekomen, dat niet vleiend is voor Nederland in dubbel opzicht zelfs, omdat 't wijst op grove ondankbaarheid voor een vorstelijke vrijgevigheid, en omdat 't aantoont dat tijk Nederland voor zijn arme zieken niet voldoende zorgt. Toen in 1898 Koningin Emma Haar taak als Regentes neerlegde, boden een groot aantal Nederlanders Haar samen een geschenk aan een althans redelijke som, waarover H. M. de beschikking kreeg. De Koningin-Moeder kocht daarvoor geen juweelen, geen museum of iets van dien aard. Zij schonk die som weg voor hulpbehoevendenZij be stemde de ongeveer l'/i ton vooreen herstellingsoord voor longlijders. Zij deed meer. Vorstelijk mild, schonk Zij daarbij óók nog voor dat doel Haar landgoed «Oranje-Nassau-Oord" te Renkum. En als ware dit nog niet genoeg, waarborgde H. M. daarna ook nog de rente eener 4 pCts. leening van f 150.000 en gaf bovendien f 40.000 renteloos voor de kosten der inrichting. Zoo kwain dat sanatorium tot stand, dat aan bouw en inrichting f347.287 heeft gekost. En Nederland, dat aan 11. M. immers dat geschenk van ruim 1 ton had aan geboden, liet H. M. rustig begaan in Haar goedgeefsheid. Geen vermogen den kwamen op 't idee, óók eens, op Haar voorbeeld, een deel van die f 190.000 bij te dragen. Do Koningin-Moeder echter deed nog meer. Zij stichtte ook door een gift van nogmaals f 3000 het fonds voor ondersteuning van min vermogende lijders, dat Haar naam kreeg en wekte daardoor een aantal rneervermogenaen op, eveneens otj te dragen, zoodat dit «Emntafonds" nu althans in de eeiste veertien maan den een kapitaaltje kreeg van i 28.663. Uit de rente en contributies konden nu althans 12 lijders geholpen wor den, meerendeels met de helft hunner verpleegkosten. Maar nu de rekening van dat Ko ninklijke sanatorium over 1902 werd afgesloten, bleek er: dat het bestuur slechts 70 a 80 lijders kon opnemen en vele aanvra gen moest afwijzen, omdat de geld middelen hun opname niet toelieten, want dat er nu toch al een lekort is van f 14.775. Laat rijk Nederland zich deze be schamende feiten aanleunen? II. Cl. Volgens den Weener corres pondent van de «Köln. Ztg. wordt Z. K. H. Prins Hendrik, den 29en van deze maand te Weenen verwacht om, in naam van de Koningin, een "An ti ittsbesueh" te brengen aan de keizer lijke familie. De Prins zal vier dagen blijven en logeeren in den Hofburg. Oorspronkelijke Novelle P. TESSELHOFF JK. 10 »Goed," sprak Lucie «ik zal u den dag en lokaal waar het feest zal plaats vinden, nader doen weten." De heer Kirsch vertrok, "Wie zal er nu in de confituren-kiosk komen," vroeg du Tour. "Weder Mevrouw Botes," antwoordde Lucie, "dat lange mensch met dat vlashaar. Ze vin den hier zoo'n lantaarnpaal eene mooie vruow en ze verkoopt tot belachelijke hooge prijzen, we hebben verleden aan haar aléén ruim tweehonderd gulden verdiend." "Tweehonderd gulden," herhaalde du Tour, wees voorzichtig "Lucie.*' «Nu ja" antwoordde zij «er zijn honderd gulden bij van de kiosk, die ik tn rekening breng, en daar betaal ik, zooals ge zooeven hoordet, niet voor, enzoovoort enzoovoort," ver volgde Lucie, we slaan er aardig wat uit. maar het is dan ook een werk. Achtereenvolgens werden er nu eenige leveranciers aangediend die op de aanstaande fancy-fair hunne waar of materialen moesten leveren. Het geheele tamelijke groote feest, werd door Mevrouw du Tour geregeld en handig wist zij van ieder voordeel partij te trekken en in haar eigen beurs te doen vloeien. Zoó ging het grootste deel van den voor middag voorbij, toen de laatste bezoeker werd aangediend en wel de heer van der Linden. "Maak dat ge weg komt, riep Lucie tot du Tour, zoodra de dienstbode verdwenen was om den bezoeker binnen te leiden. Du Tour stond haastig op en liep zoo snel als zijne muilen gedoogden naar een zijdeur, om langs dien weg te verdwijnen. Paul van der Linden trad binnen, hij zag er opgewekt uit, ook had hij blijkbaar nog al veel werk gemaakt van zijn toilet, zoo zelf, dat de bijnaam van de Pauw" nu toch wel eenig- zins op hem kon worden toegepast. Lucie du Tour trad hem met beide handen uitgestrekt, tegemoet terwijl zij op verraste toon zeide: Dat vind ik nu toch heel aardig van u, mij arme kluizenaarster eens op te zoeken; waar om uw vrouw niet meegebracht." «Die is een weinig ongesteld" gaf Paul op ietwat verlegen toon ten anwoord. "Toch niet erg?" vroeg Lucie en haar toon klonk zoo natuurlijk bezorgd dat Paul zich- haaste om te antwoorden dat het zoo goed als niets was "En hoe is het met mijnheer du Tour, zoo ging hij voort, waarop Lucie op hare beurt een gerustellend antwoord gaf. Zoo werd het beleefdheidsballetje nog eenigen tijd over en weer gekaatst, toen me vrouw du Tour naar haar schrijftafel trad en eenige papieren opnemende, waarop een groot aantal namen voorkwamen, zeide Zie eens Mijnheer van der Linden, dit is de lijst van degenen die zich verbonden hebben op het feest behulpzaam te zijn en toen op spijtigen toonMaar waarom willen u en Me vrouw ook niet meewerken Dat kan helaas nu eenmaal niet, antwoordde Paul ontwijkend, "mijne vrouw gevoelt zich ge heel niet voor dien taak geschikt en om u de waarheid te zeggen, ik zelf ook niet. Dat komt er immers minder op aan weer legde Lucie. Het is hier niet de Capaciteit die de koopers moeten lokken doch alleen de per soon, en wie zou Mijnheer en Mevrouw van der Linden kunnen passeeren. "U komt niet waar liet zij er snel op vol gen. Maar Paul schudde ontkennend het hoofd, terwijl hij zeide: "Mijne vrouw zal niet gaan." "Dan komt u alléén, hield Lucie aan. Zie eens, het valt uitstekend. Ik heb een kijkspelletje voor mijne rekening genomen en u wordt mij compagnon, wat zegt u daarvan? Paul dacht na. Hij zou dan alléén moeten gaan, want Cato was er niet toe te bewegen, dat wist hij zeker en hij had haar beloofd geen invitatie aan te nemen. "Gij komt zei dus Lucie trioinpheerend en wij zullen zamen het kijkspel exploiteeren." Hij wilde nog iets zeggen, maar een veelzeggende blik, uit hare lieve oogen, deed hem de woor den niet uitspreken. Daarna plautste Mevrouw du Tonr Paul op de lijst en hij gevoelde zich onmachtig, verder daartegen te protesteeren. Het feest had plaats gehad en was uitstekend geslaagd, dank zij de niet genoeg te waardeeren, belanglooze ijver en inspanning, van Mevrouw du Tour "schreven de couranten. Wie zou haar ook kunnen verdenken met die "rommel "zoo als zij het noemde, een goeden slag te hebben geslagen, niemand had eenig flaauw vermoeden «dat de oogenschijn- lijk rijke Mijnheer du Tour en zijne schoone vrouw het leeuwendeel genoten, van de inder daad ruime opbrengst. Paul had inderdaad gefungeerd als spelle- baas en nimmer had hij iu de laatste jaren zóóveel genoten als dien avond. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1