NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad de JPr©Fiiïcie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. No. 56 Woensdag 15 Juli 1903. Twee-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. Tule Fmieriije op sliipwp. Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Teleplioomio. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Volgens belichten uit Engelsche bron zijn in de Chineesche provincie Kwarj.. 1600 Chineesche soldaten rhet hun wapens naar de opstande lingen overgeloopen. Toch acht men den toestand gunstiger. De hongers nood neemt af. Volgens geloofwaar dige Europeanen zou de leider van den opstand in Yunnan, die op bevel van den gouvereur rnet zijn moeder is onthoofd, een regeeringsbeambte zijn geweest. De man was niet over wonnen, zooals van Chineesche zijde werd beweerd, maar hij had zich tot den Franschen consul gewend en de ze had hem overreed, den tegenstand, die oorspronkelijk niet tegen de regee ring, maar tegen plaatselijke vijanden was gericht, op te geven. Op raad van den consul gaf de man zich over daarop werd hij onthoofd. De Franschen in Yunnan vreezen, dat de houding van hun consul in dezen voor hen ernstige moeilijkheden ten gevolge kan hebben. Hoog water. Talrijk zijn de berichten uit Duitsch land, Oostenrijk en Zwitserland over de schade dooi'de regens en onweders der laatste weken aangericht. Vooral de streek aan den voet van den Pilatus bij Luzern heeft het hard te verantwoorden gehad. Te Alpnachzijn een paar bergstroompjes, die men 30 jaar geleden had ingedijkt, zoodat een bloeiende streek was ontstaan, in het begin dezer maand zóó gezwol len, dal zij twee kilometers breed het land overstroomden en alles hebben verwoest, Een beroep op de liefdadig heid is gedaan om de ten gronde ge richte bevolking te hulp te komen. Zomerweder. Uit de Beiersche Alpen en Tirol wordt gemeld dat in 't eind der vorige week daar veel sneeuw op de bergen is gevallen; op sommige plek ken lag zij 25 centimeter hoog. De Zuid-Noordexprestrein was Donderdag ochtend, uit Tirol komende, met een wit kleed bedekt In Belgio klaagt men nog dage lijks over do hooge vleeschprijzen. Het regent verzoekschriften aan de regeering, waarin de opening der grens wordt gevraagd voorden invoer van Hollandse!) vee. De requesten gaan zelfs uit van de gemeenteraden, de raden van handel en nijverheid en voorts van de afvaardigden der slageis. Doch de regeering blijft onvei- rnurwbaar. Een groote uitgestrektheid woeste grond zal in de Vereenigde Staten eer lang voor ontginning geschikt worden gemaakt. Het zijn de zoogenaamde «Everglades" in het zuiden van Florida moerassen, die thans, drooggelegd worden. Üaaitoe wordt een zeer breed en diep kanaal gegraven. Het landbonwdepartement te Washington heeft bekend gemaakt dat eerlang de droogelegde gronden voor vestingen zullen worden uitgegeven. Van de oude bewoners, de Siminolen, zijn nog maar ruim 300 over, zoodat er plaats is voor duizenden landbouwers. Men verwacht dat vooral suikerriet er welig zal tieren en dat Florida mettertijd meer suiker zal opleveren dan geheel Cuba. Zondagmorgen heeft H. M. de Koningin, met liet gevolg, de voor bereiding tot het H. Avondmaal bij gewoond in de Ilerv. kerk te Apeldoorn, onder het gehoor van Ds. Hattink. Des avonds nam H. M. deel aan het H. Avondmaal. Uit Apeldoorn wordt gemeld: Op het Aardhuis (Koninklijk Domein Het Loo) vertoeft sedert eenige dagen een jong Mecklenburger, lid van eene oudtijds zeer vooi name familie, welke om hare aanhankelijkheid aan het Mecklenbui gsclie Vorstenhuis bij dat Hof bijzonder in aanzien stond. De Prins belastte dezen Mecklenburger met het toezicht over de om het Aardhuis gelegen bossclien en de hem toebehoorende gronden. De nieuwe functionnares werd de zer dagen aan de Prinselijke Jageis voorgesteldvermoedelijk zal hem ook het beheer van het Aardhuis worden opgedragen, wijl de tegenwoordige concierge als zoodanig op Raephorst (een der nieuwe bezittingen van H. M. do Koningin nabij Den Maag (is benoemd. De Regeering is voornemens om de eischen tot toelating tot liet eerste studiejaar aan de Rijksveeart senijschool zoodanig te wijzigen, dat het admissie examen nagenoeg op een lijn te stellen zal zijn met 't einde examen aan de Iloogere Burgerscholen rnet. vijf jarigen cursus. Onze militaire wielrijders. Men schrijft aan het Handelsblad: «Andere landen hebben veelal korp sen milituiro wielrijders; wij doen 't nog altijd maar niet zoogenaamde «Meldereiter", bij elk regiment een stuk of wat, maar zonder eigenlijk verband althans zonder beslist uni forme opleiding. Maar we willen toch meedoen, dosschen onze wielrijders zelfs uit, zoodat de goedige vreemde ling die 't koperen raadje op den kraag ziet, althans in den waan kan komen, dat we ook ten deze meegingen met den tijd en het goede voorbeeld van het buitenland niet geheel onbeacht hebben gelaten. «Van 1891 tot 1899 hadden wede burgerjongelieden, meestal studeeren den, die tijdens de manoeuvres dik wijls zeer uitstekende diensten be wezen en als depêche-rijders soms stoute stukjes volbrachtenhij zeer veel officieren ligt bijv. de rit Winters wijkDen Haag nog in goede ber innering «Zij werden in 1899 eervol ont slagen en sedert werden bij de korp sen enkele miliciens opgeleid tut millitair wielrijder. «Thans heeft ons legerbestuur er weer iets nieuws op gevonden. «Volgens hot voor de zooveelste maal gewijzigd voorschrift zullen tot milicien-wielrijder alleen worden opge leid die miliciens, die goed bedreven zijn in hot wielrijden. De viermanders moeten in de eerste plaats voor deze opleiding in aanmetking worden ge bracht. «Van de tot korte oefening inge lijfden genieten de voorkeur zij, die lo. zich verbinden gedurende Octo ber en November vrijwillig onder de wapenen te blijven; 2o. verklaren hun dienst bij het blijvend gedeelte in persoon te zullen volbrengen; 3o. in het bezit zijn van een goed rijwiel en dit voor den duur van hun verblijf onder de wapenen ter beschikking willen stellen van het korps waarbij zij zijn ingedeeld. «Nu zou men toch denken, dat liet Rijk wat scheutig zou wezen tegenover de jongheden die met hun eigen rijwiel diensten bewijzen aan het Rijk, d. i. niet alleen dit om hellen van de noodzakelijkheid om zelf rijwielen aan te schaffen maar ook tochten van vele honderden kilo meters langs allerlei ongebaande wegen en over voor rijwielen al zeer onge schikte terrein maken. «Wie dat denkt, heeft buiten den machtigen drijfveer verkeerde zui nigheid gerekend. «Eenige vergoeding voor dealgemeene slijtage aan hun rijwiel genieten de jongelieden niet. «Reparatiën, aan die rijwielen noo- dig, ontstaan bij- of ten gevolge an bevolen diensten, geschieden ten laste van het Rijk." Dat is alles. «En opdat die reparatiën tot een minimum worden beperkt worden de rijwielen, die aan de jongelui toebe- hooren telkensachter slot en grendel gezet, zoodat zij als ze bijv. 's Zondags eens een tochtje willen ma ken een karretje mogen gaan huren. «Zij die militair-wielrijder willen woiden, mogen niet worden opge leid, tot een graad, hebben geen en kel bijzonder voorrecht, hoe gering ook, en missen het vrije gebruik van hun eigendom. «Of er velen gevonden zullen wor den die onder deze hoogst welwil lende en onbegrijpelijk milde bepalin gen hun rijwiel in bruikleen zullen wenschen af te staan aan het Rijk, zal de toekomst moeten leoren." Bij gelegenheid van liet op Woensdag, 22 Juli a.s., op «Wel gelegen" te Apeldoorn te houden Zevende Openbaar Christelijk Zangers feest hebben zich bereid verklaard als sprekers op te treden de heeren Ds. O. A. van der Brugghen, Pred. bij de Vlaamsche afdeeling der Belgische Zendingskerk te Brussel; Ds. K. K. Troost, Geref. Pred. te Naaldwijken Ds. D. G. Postma, Ned. Herv. Pred. te Voorburg. De beideeersten spreken in de pauze; Ds. Postma houdt de slotrede. Onze goede kiezers. Omtrent de Arnsterdamsche gemeen teraadsverkiezingen weet de corres pondent van de «Utr. Courant" nog het een en ander mede tedeelen.dat nu juist niet precies pleit voor de snuggerheid van ons kiezerscorps. Hij schrijft o a Geeft dus de uitslag der verkiezin gen zelf geen aanleiding tot vroolijk- heid, wel doen dat een paar voor- valleijes, die ik van den voorzitter van een der sternbuieaux vernam en die alweer aautooneri, hoelang onnoo- zele zielen onkundig kunnen blijven van 't geen er buiten hun kringetje voorvalt en hoe nuttig het zou zijn. dat er een stemsysteem werd ingevoerd waarbij het totaal onmogelijk zou wor den, dat dezulken door hun slimme natuurgenooten bij den neus genomen werden. Zoo weten velen nog volstrekt Vertelling van HANS HOFFMAN. «Verdoemde schooier I" bromde liij toen ver der. «Daar sleept hij waarlijk uit jalouzie dat arme schepsel mee in de schuit! Zoo'n afge leefd ondier! zoo'n galgebrok! Voor mij is nu alles verloren. Ik kan dat beest tocb niet doodslaan en hem overvaren ook niet. Ja, als Agatha niet in den kotter zat, zou ik hem graag een koud bad verschaffen, maar nu gaat dat niet. Het spel is verloren. En zij kijkt niet eens op en zij weet toch dat ik vandaag in zee steek. Niet eens een afscheidsblik heeft ze voor mij over. Tante Frederikje heeft het mis, Agatha denkt er niet aan mij lief te hebben. Zij is heel tevreden, dat zij zich nu vetmesten kan en burgemeestersvrouw zijn zal. O, ik, bedrogen ezel I" Zoo vlogen de gedachten door zijn hersens. Maar spoedig maakte hij aan zijn vertwijfeling een einde door het hevel tot den afvaart te geven. De touwen werden los gegooid, de stoomboot liet zijn schroef werken en de beide vaartuigen zetten zich in beweging. Ofschoon het niet snel ging was toch de laveerende kotter spoedig ingehaald. Ook nu zat Agatha met neergeslagen oogenverroerde zich niet en keek geen enkelen keer op. Chris- tiaan deed toen ook of hij van de boot niets zag en stond sterk in de verte te kijken. Zoo gleed hij rustig voorbij. Na een poosje haalde hij tante Frederikje in en nam haar op sleeptouw. Hij kwam hij haar in de boot en vertelde haar den treurigen afloop. Zij liet zich echter niet zoo gauw van de wijs brengen. «Nog volstrekt niets verloren," zei ze vroolijk, «integendeel, alles kan nu jnist gewonnen worden, als je je kluisgaten maar open wilt houden en te rechter tijd het juiste einde van het touw wilt aangrijpen. En dat zou nu de kostelijkste grap in de geheele ge schiedenis zijn, als de stomme ezel ons eigen handig den buit was komen brengen. Maar, oppassen en aangrijpen, daar komt het op aan. Moed, oude jongen «Zij kwamen nu juist den mond van de rivier uit. Tante Frederikje keek onderzoekend om zich heen. «Kijk," riep ze verheugd uit, die schoener daar komt mij juist van pas; hij komt uit de richting Swinemünde; die kan mij mijn smok kelwaren meebrengen. Daar zeil ik op af. Zoo- dra de Douanenkotter dicht genoeg bij is, dat zij mij kunnen gadeslaan, roep ik den schipper aanhet zal wel een goede bekende wezen en dan leg ik mijn boot naast de zijne. Dan moet Rohleder langs den valreep op- en afklimmen, zoodat het lijkt of wij waren innemen. «Als dan de kotter wat dichterbij is, doe ik plotseling of ik hem dan eerst zie en ik kies ijlings het hazenpad naar het land, doch niet naar de monding van de rivier, maar naar een plek in het riet alsof ik daar mijn contrabande zou willen verbergen. Dat doe ik anders altijd werkelijk; ik heb daar een goede plaats die iemand niet zoo licht vinden zal, een klein eilandje, dat Rohleder ontdekt heeft. Daar haalt hij 's nachts de zaken weg en brengt ze dwars over het weiland achter in mijn tuin. «Natuurlijk maken zij nu jacht op mij en zij zullen mij spoedig inhalen, want de kotter zeilt tweemaal zoo snel als mijn notendop. De twee speurhonden komen in mijn schip en doorsnuffelen mijn geheime bergplaatsen en ondertusschen kan jij naar hartelust met je liefste blikken wisselen of wat je anders doen wil. Je kan b.v. een sprong op den kotter wagen en kalm wegzeilen. Zooals ik zeg, hij zeilt goed en mijn boot haalt hem nooit in. Je laat de sleepboot met den bark wat lang zaam varen en een beetje in je nabijheid blij ven. En als je dien bereikt en je gevangene aan boord gebracht hebt, dan laat je de kotter drijven en de heeren mogen hem weer opvis- schen. Kijk, dat is maar een voorstel. Of je er naar handelen wilt of niet is jou zaak. Iu elk geval geniet je nog een afscheid." «Tante Frederikje, u bent een kolossale vrouw," riep Christiaan vol bewondering uit. «Ik ben blij, dat ik met u Diet op gespannen voet sta en ik zal wel oppassen dat het ooit zoover komt. Ik mag een verstandige jongen wezen, u bent mij toch driemaal te slim af. De burgemeester is een held, dat hij het tegen u opneemt." «Beter gezegd, een schaapskop," antwoordde zij zelfbewust. Na dit gesprek gaf hij den kapitein van de sleepboot de noodige aanwijzingen en voer toen met haar den van Swinemünde komende schoe ner tegemoet. Juist toen zij dezen hadden bereikt en aan geroepen, kwam de vervolger uit de rivier het wad opzeilen en kon nu alles zien wat tante Frederikje deed. Deze lichtte den schipper, die zij inderdaad goed kende, in, dat zij een grap wilde hebben en den Douanen-chef een hak wilde zetten, hetgeen den braven man zoo goed beviel, dat hij haar terstond toestond de schijnmanoeuvre uit te voeren. Ook wat er volgde ging geheel zooals zij het voorgeschreven had. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1