BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
van 't personeel bevredigd, een aan
merkelijke verbetering is toch inge
treden, die vooral voldoende zal
blijken, als de Minister in even gun-
stigen zin beslist omtrent de wenscheri
van 't dozijn kamerleden, die ver
schillende overgangsmaatregelen enz.
bepleitten, als hij welwillend was in
zijn antwoorden. Dat uit 's Ministers
antwoord echter bleek, dat hij zich
goed in de zaak ingewerkt had, kan
niet beweerd worden. Eiken keer als
deze Minister iets verdedigt, vragen
we ons af: hoe moet dat toch gaan,
als de tariefwetten eens aan de orde
komen?
Na 't belastingwezen 't hoofdstuk,
dat een goed deel onzer belastingen
verslindt, n 1. Oorlog. Den geheelen
Zaterdag werd aan de algemeene
beschouwingen besteed, die toch niet
erg vijandig waren. Wel sputteide
de heer Ter Laan in een langdradige
redevoering veel tegen over straffen,
enz., maar deze heer wordt zoo weinig
au séiieux genomen bij deze dingen,
lat in de heele Kamer letterlijk nie
mand naar hem luisterde, zelfs zijn
eigen vrienden niet. Toch was wat
hij o. a. over de slechte traktementen
der onderofficieren zeide niet onbe
langrijk. Trouwens de heeren Seret en
Duymaer van Twist hamerden ook op
dit aambeeld. Tegen verhooging der
offiiierstraktementen verzette zich
niemand laat ons hopen, dat 't vol
gend jaar nu 't kader eens aan de
beurt komt.
Do heer Tydeman haalde nog eenige
zonderlinge staaltjes op van 't beheer
aan 't departement van oorlog, o.a.,
dat men er een voorraad achterlappen
voor schoenen had, voldoende voor
14 jaar enz.
Toch werd t dien dag laat en te
ongeveer zes uur was bijna niemand
meer in de Kamer. Opmerkelijk was
echter het groepje vrijzinnig-demo
craten, die vooral als de Voorzitter een
woord zeide,nauwlettend toeluisterden.
Wat was er toch aan de hand? 't Bleek
aan 't einde der zitting. Toen nog meer
leden vertrokken waren, stelde de
Voorzitter voor, 't wetje betreffende
de zeven millioen voor snelvuurgeschut
ook nog maar op de agenda te plaatsen.
De memorie van antwoord was nota-
bene den vorigen avond eerst inge
komen. En nu vroeg de heer Drucker
dadelijk 't woord, om zich tegen die
overhaaste behandeling te verzetten.
Gestemd kon er natuurlijk niet worden
en de Voorzitter trok dus voorloopig
zijn voorstel in.
Den volgenden Maandag kwam hij
er echter op terug.
Niet zoo in eens, maar te onge
veer vier uur, toen de neuzen geteld
waren en rechts niet meer zooveel
ledige zitplaatsen waren als in den
aanvang der vergadering, 't was nu
de vrijzinnig-democraat de heer van
Raalte, die 's Ministers voorstel krach
tig bestreed. De heer Melchers gaf
ook nog een zetje, maar met 36 tegen
32 stemmen werd tot behandeling
besloten, 't Ging bijna rechts tegen
links. Alleen de heeren Staalman
en De Rarn stemden tegen, de libe
ralen Tydeman, Goedkoop en Van
Karnebeek voor behandeling, de laat-
sten aldus tot bun schande mede
werkende om deze geweldige uitgaaf
en door te jagen, zonder dat de
meeste leden zelfs lijd gehad hadden,
de stukken goed te lezen.
Toen dan ook Dinsdagmorgen
daarop 't wetsontwerp in behandeling
kwam, werd over de eigenlijk tech
nische kwesties alleen door den lieer
Tydeman gesproken, die als voorzitter
van de commissie voor rapporteurs
natuuilijk de zaak wel goed bestu
deerd had.
Geprotesteerd tegen de uitgaaf
werd vooral door de heeren Troelstra,
Staalman, Drucker en Smeerige. ver
dedigd weid de zaak door de heeren
Seret eri Talina, welke laatste bij
deze gelegenheid zelfs wist te spreken
van de beste tradniën der anti-re
volutionaire partij, 't Korte woord
van den heer Nolting, die wees op
de tegenstelling met 't aanstaande
vredesfeest en op den honger, die
hier en daar in ons land geleden
werd, was voorzeker op zijn plaats.
Opmerking verdient, dat van de
rechterzijde behalve de heer Staalman
ook de katholieke leden De Ram,
Artz, Janssen en Passtoors tegen
stemden. De Patrimoniumman Van
der Vliet stemde als altijd met de
Regeering mee; de heer Bijleveld was
afwezig; toch geen kanonnenkoorts?
Links stomden alle vrijzinnig-de
mocraten tegen. Van de oud libeialen
stemden de heeren Hennequin, Van
Styrum en Van Foreest tegen, de
andere 2es vóór, zoodat 't wetsont
werp met 50 tegen 38 stemmen werd
aangenomen.
Den vorigen avond had de Kamer
haar jaarlijks offer aan Oorlog ge
bracht. De goudverslindende vesting
Amsterdam vroeg weer voor den
aanvang van den bouw van nieuwe
forten di ie ton. De heeren Bos en
Borgesius, elk met nog twee geest
verwanten, waagden een stormloop
op deze nog niet gebouwde forten,
maar zelfs doze nog ongebouwde on-
derdeelen van de groote vesting bleken
zoo sterk, dat de aanval werd afge
slagen. Vier en veertig leden stemden
tegen, vijf en twintig voor 't amen
dement-Bos c. s.
Toen volgde de heele oorlogsbe-
grooting, waartegen zich 21 van de
69 stemmen verklaarden.
Waai lijk deze Regeering staat in
't teeken der militaire uitgaven.
Als hoofdstuk VIII afgeloopen is,
volgt natuurlijk hoofdstuk IX, d. i
Handel, Waterstaat en Nijverheid. De
belangstelling is er dan bij de Kamer
al geheel uit, maar bijna elk lid heeft
wel wat op zijn hart in 't belang van
zijn district, welke last er dan ook
noodzakelijk af moet.
't Schijnt wel, of de deftige Minister
De Marez Oyens de baas van een
drukbeklanle kroeg is, waar telkens
een andpre klant voor de toonbank
komt om bediend te worden. Alleen
geen bitter, klare of welke van deze
heerlijkheden meer wordt gevraagd,
maar een brug, een sluis, een kanaal
een weg, een station, een tram, een
postkantoor en wat niet al meer.
Men zal van deze verlanglijst geen
afdruk hier wenschen.
Alleen 't debat over de spooi wegen
had belangrijk kunnen zijn, als de
enquête al verder gevorderd was. Nu
hield de heer Melchers een langdradige
rede, waarin vooral merk waardig was,
dat hij de onwettigheid ging betogen
van 't nieuwe art. '1)3 bis in 't spoor
wegreglement, een artikel geheel ten
voordeelo van de arbeiders. Als men
zich nu herrinnert, dat de heer Schaper
ten vorigen jare deze maatregel juist
aanbevolen had, begrijpt men, dat
laatstgenoemde zich boos maakte en
den heer Melchers verweet de Regeering
in den rug aan te vallen tegenover
de spoorwegmaatschappijen en dat
terwijl zijn «vriend" Melchers op ge
bied van wetsuitlegging «toch ook
't buskruit niet uitgevonden had".
'tWat bepaald vermakelijk.
Over landbouw voerden heel wat
sprekers 't woord, maar wegens 't late
uur op den dag voor Kerstmis kwam
toch de zaak niet tot haar recht.
De kwestie-Lindeman is uitgesteld,
doordat de heer Drucker een inter
pellatie daarover aanvroeg.
Op aandringen van den heer Kete
laar verklaarde de Minister zich beieid
een suppletoire begrooting in te dienen
beti effende 't personeel van post en
lelegraphie, waarop alle spiekers nu
van 'l woord afzagen.
Met kunst- en vliegwerk is dus de
begrooling afgehandeld.
In Februari komt de Kamer weer
bijeen. Ze zal ongetwijfeld in 1904
hard moeten werken, want de Regee
ring moet in dat jaar haar meeste
wetten in 't Staadsblad krijgen. Anders
loopt 't mis rnet de balans.
Rijksverzekeringsbank.
Met 1 Februari II. is de Rijksver
zekeringsbank in werking getreden en
in de elf maanden, op enkele dagen
na, die sedert zijn verloopen, zijn niet
minder dan 38000 aangiften van on
gevallen bij haar ingekomen 1
Te Heerlen zal een groot zieken
huis gebouwd worden ter verpleging
van ruim 100 zieken.
Zondag 24 Januari zal ook in de
Groote Kerk te 's Gravenhage het
25 jarig verblijf van H. M de Koningin-
Moeder in de Residentie plechtig her
dacht worden. Bij de godsdienstoefe
ning, bij te wonen door II. M. de
Koningin-Moeder met gevolg, zal de
hofprediker dr. G. J Van der Flier
voorgaan, terwijl de Christelijke zang-
vereeniging «Excelsior" drie gewijde
koornummers zal zingen, met liet
orgel begeleid door den heer A. N
Koopman
Deze plechtigheid zal, als gewone
godsdienstoefening, vooor eenieder
toegankelijk zijn.
PLAATSELIJKE BERICHTEN.
De Directeur van het Postkan
toor bericht dat op Nieuwjaarsdag
geen postpakketten worden aange
nomen en geen postwissel- en qui-
tantiezaken woiden behandeld.
De gewone wekelijksche repe
titie van het symphonieorkest «Jubal"
zal a.s. Zondag-namiddag te half één
gehouden worden, om daarna weder
geregeld des Vrijdagsavonds te 8 uur
plaats te hebben.
Liefhebbers van schaatsenrijden
mogen tevreden zijn. Reeds gisteren
waren de banen van «de Maat" ge
opend en heden zal ook de ijsbaan
bij Monnikendam geopend zijn.
Beide banen hebben uitstekend ijs
Zij die bang zijn vooi een \eire
wandeling kunnen nu naar Monniken
dam, waar men het ook voor toe
schouwers zeer gerieflijk heeft inge
richt, terwijl fietsers en zij die van
een fiissche wandeling genieten willen,
hunne verdere tocht vergoed krijgen
door een ruimere baan.
De nieuwe ijsbaan wordt 's avonds
van halfzeven tot tien uur vei licht.
Op «do Maat" wordt Vi ijdagmiddag
een rnatinée gegeven
De heer H. Klerk, tijdelijk klerk
ter Gemeente-Secretarie alhier, is be
noemd tot 3e Commies ter Gemeente-
Secretarie van Wormerveer.
De Weerbaarheid op manoeuvre.
In de heide tusschen Zeist en
Amersfoort werden Tweeden Kerst
dag veldoefeningen gehouden door
de verschillende afdeehngen van
«Volksweerbaarheid."
Het hoofdidee dezer manoeuvre
was, dat het grootste gedeelte van
oris land in handen van den vijand
(Oost-partij) was, en daarbij ook
Amersfoort en Utrecht, welke plaatsen
flink waren bezet.
In de Nederstichtsche bosschen, ten
Westen der Geldersche Vallei, heeft
zich em sterke pailij weeibare man
nen verzameld, wier doel is de
Utrechtsche en Amersfoortsche wa
terleidingen, waarvan In t pompstation
nabij het station Soesterbeig ligl, te
vernielen, om Utrecht en Amersfoort
dus van water te berooven.
Om dit te volvoeren, marcheerde
de aanvallende (Oost-)partij onder
het opper-commando van den kapitein
van het Nijineegsche Vrljwilligercorps,
naar Oud Leusden, waar nabij het
kerkhof, aan den voet van het rneei
dan acht eeuwen oude torentje de
beschikbare macht in drie gelijke
afdeehngen werd gesplist. Twee kre
gen (denkbeeldig) last Utrecht en
Amersfooit te verkennen, terwijl de
3e onder commandant Schoemakers
den aanval zou doen.
De afueehng onder commando van
kapitein Schoemakers weid weder
gesplitst in tw ee onderafdelingen, die
opr ukten onder commando der heeren
Schoemakers en Enthoven. Deze moes
ten trachten door het kamp van Zeist
den Stomperd te bereiken, en dan
een fiontaanval te doen, terwijl de
hoofdcommandant Oostwaarts naar
Kamphuis trok om er een flankaan-
val te doen.
Tusschen beide colonnes in werd
een gedeelte als algemeene reserve
achtergelaten.
Bij twaalven vingen de manoeuvres
der aanvallende partij aan met op te
rukken naar het Lageveen (ten
Oosten van den weg Amersfooit
Driebergen). Militaire wielrijders wer
den uitgezonden om te zoeken naai
de afdeeling-Driebergen, waarvan ver
wacht werd, dat zij zich hier met
de hoofdmacht zou vereenigen.
Wij volgden de colonne onder
kapitein Enthoven, die zijn opdracht
als volgt vervulde
Van het Lageveen uit werd opge
marcheerd naar de Leusder heide,
benoorden de schietbanen.
De compagnie werd verdeeld in
vier secties, waarvan de eeiste sectie
met 7 wielrijders de voorhoede uit
maakte en de diie andere als hoofd
troep volgden.
Als verkennings-detachement zond
de voorhoede 10 man en 5 wielrijders
vooruit.
'tWeer was prachtig. Hoe gedekt
wij ook moesten marcheeren, toch
hadden wij gelegenheid genoeg onze
kijkers om ons heen te richten en te
genieten van de mooie natuur om
Amersfoort.
Tegen twee uur was men in het
kamp van Zeist, en nog altijd had
men van den vijand niet het minste
ontdekt.
Men verwachtte nu elk oogenblik
een treffen. Bij den «Eifleltoren", in
het kamp van Zeist, werd onze macht
in twee afdeelingnn verdeeld, een
rechter- en hnkeiflank, terwijl de
3e en 4e sectie in reserve bleien
De reserve gaf 10 man als achter
hoede
De afstand tusschen reserve en
hoofdtroep bedroeg 250 M
De voorhoede en de flankdekkin-
gen zonden elk een aantal patrouilles
op 200 M. voor hun flanken uit.
Het kamp bleef geheel onbezet, en
zoo was het ook met de bosschen
tusschen het kamp en den Utrecht-
scher,straatweg.
Toen wij dien straatweg reeds ge
naderd waren, kwam het eerste be
richt, dal men op vijandelijk* troepen
was gestooten.
Een vijandelijke patrouille, steik
6 wielrijders en 15 man, werd afge
sneden en opgelicht.
Zonder eenigen tegenstand bereikte
men nu de heide aan den anderen
kant van den straatweg op 300 M.
van den Stomperd, zonder eenigen
tegenstand en zonder een schot te
hebben gelost.
Onze colonne was nog onvermoeid
en onversaagd want de geweren
jeukten den mannen in de handen
en met zichtbare blijdschap werd het
bevel tot den aanval ontvangen.
De voorhoede loste zich op in een
tiraiilenrlinie en pakte liet front aan,
terwijl do ffankdekkingen nog ver
stel kt werden.
De flanksecties, waarvan de lech-
ter door middel van eene gevechts
patrouille voeling had met kapitein
Schoemakers' tioep. hadden in op
dracht te overvleugelen, wat volmaakt
gelukte, daar zij ongezien tot op
150 M. achtereen instelling liggende
afd. van 60 man, onder bevel van een
luitenantder infanterie,konden komen,
en die in den rug aanvielen, hetgeen
door een scheidsrechter werd beëin
digd, toen de tirailleurslinie in front
last kreeg, onder dekking der linker
flank voorwaarts te rukken.
Terwijl in de verte de hoera's uit
klonken boven liet geratel van het
geweervuur, toeterde een der hoorn
blazers het signaal voor den aanval,
't Wordt nu tijd om flink te attaqueeren,
Volgt nu dapper uwen commandant,
Hoe do vijand zich moge weren,
Tegen ons is hij toch niet bestand
Toen brandden ook bij ons de
salvo's los en weldra ratelde het
snelvuur en snelden de tiralleurs, als
de golven op het stiand, over de
heide.
Door onze kijkers namen wij Schoe
makers' zegevierende troepen waar,
eu ook voor ons uit vluchtende pa
trouilles en wachten, en 't was ver
makelijk te zien, hoe de gladheid en
de oneffenheden van hel terrein
menigeen deden duikelen.
Toen klonk het signaal:
«Loopt nu hard, loopt nu hard,
wees nu maar vlug.
«In den pas. in den pas één, twéé,
drie, één, twéé drie."
Plotseling hoorden wij ook de salvo's
der lihkeiflank en overal uit de
beukenstruiken, die als kopjes over
de heide verspreid lagen, kwamen
vijanden te voorschijn, die precies
als de hazen, die door het knallen
der geweren worden opgeschrikt,
deden wat des hazen was.
Aan den horizon teekpnden zich
scheidsrechters en troepen stei k af
en, terwijl juist de stormloop werd
gecommandeerd, verscheen het mooie
profiel van een lenig paardje en een
tiompetter, die zijn instrument aan
den mond bracht, liet sein tol staking
van het gevecht werd gegeven.
't Bereikte ons al even plotseling
als de manschappen, op wier gezicht
de teleurstelling duidelijk te lezen
stond. Zij hadden zoo gaarne gestormd
Rondom den wateitoien verzamel
den zich de weerbaarheidsmannen.
Tijdens de rust nam kapitein Fabius
het woord. Hij heette allen welkom
en daarbij in de eerste plaats de heeren
officieren en verdere belangstellenden,
die door hunne aanwezigheid sym
pathie hadden betuigd met het streven
van «Volksweerbaarheid."
Het hoofddoel van dezen dag, zoo
zei spr., is in de eerste plaats geweest,
met een daad te bevestigen, wat reeds
lang in theorie werd verkondigd, nl.
dat het mogelijk is, van Nederland
een weerbaar volk te maken.
Verder is deze velddienst de beste
gymnastiek, de vruchtbaarste lichaams
oefening.
Vooral zelfbeheersching moet wor
den aangekweekt.
Spreker eindigde met een scherpe
critiek op de vei richtingen van dezen
dag.
Vervolgens nam kapt, jhr. Ram, die
Nederland in den Transvaaloorlog
vertegenwoordigde, het woord, waarbij
hij allen dankte, dat zij een rustdag
hadden prijsgegeven orn zich te oefenen
en weerbaar te maken.
Hij was versterkt in zijn meening,
dat weldegelijk van hel Nederlandsche
volk was te maken een weerbaar volk.
Nog voerde kapitein Schoemakers
het woord. Hij merkte op, dat door
te late aankomst de manoeuvres bijna
twee uur te laat aanvingen en daar
door de aanval een uur te laat ge
schiedde.
De heer Fabius besloot den dag
met eene krachtige opwekking «Wij
moeten van Nederland maken een
bijenkorf Wee hem, die er zijn poot
insteekt. Nu zijn we een vliegenpapier,
waarop alleen een natten vinger is
te halen."
Even voor vijven kwam men te
Amersfoort aan en met muziek ging
het de straten door.
Wij hopen dat deze oefeningen
ook wat meer belangstelling hebben
gebracht onder de Amersfoortsche
jongelui, en dat ook hier weldra een
sterke weerhaal heidafdeeling moge
gevestigd zijn.
Hedenochtend gaf de heer Neel-
meijer uit Apeldoorn op een terrein
van de heeren Berns Co. aan de
van Persijnstraat eenige goedgeslaagde
proeven van het blusschen van begin-
bianden met den door hem gefabii-
ceeide Theo-fakkel. Poetskatoen ge
drenkt met petroleum, benzine, boog-
opvlammende vernis werd met enkele
«lagen van de fakkel gedoofd, zelfs
een grootere brand van een met
petroleum bespoten schutting werd
in een oogwenk gedoofd.
Ons inziens mag en zal do Theo-
fakkel welhaast in geen enkel gebouw
ontbreken.
Men schrijft uit Amsterdam van
j.l. Maandag:
Papuss heeft zichzelf vanavond
aan de maatschappij en het leven te
ruggegeven, na een vastgestelden tijd
van dertien dagen en dertien nachten
in vrijwillige gevangenschap te heb
ben dooi gebracht, zonder eenig voed
sel tot zich te nemen, althans zoo
luidt het verhaal en zeggen zijner
impresarii Een volle schouwburg
heeft dezen uit- en intocht bijgewoond.
Geen plaatsje in den Salon de Variétés
was onbezet, en beneden betaalde je
toch een guldenVooraf werd door
een vijftal heeien «uit het geachte
publiek", die dertien dagen geleden
bij de opsluiting assisteerden, nagezien
of de zegels nog ongeschonden waren
met ongedekte hoofden en veel plech
tigheid verrichtten zij dit ernstig werk.
Daarna werden de louwen, die den
glazen kiosk omspanden, doorgesne
den, een ruit viel rinkelend neer en
Papuss trad met levendige vlugheid
«van den rand des doods" terug, te
midden der verbaasde en verrukte
menschheid. die met applaus en fan
fares den hongerlijder van beroep,
weder in haar midden ontving.
Toen volgde pen spel van zware
nooddruft en groote uilputting. De
straffe geheel-onthouder zonk neder
op een te juister tijd aangeschoven
stoel, en zond achtereenvolgens drie
glazen versche melk naar zijn ver
langende maag. Dat gaf den burger
moed Een wasehkom werd aangedra
gen Papuss verwijderde 312 uren
vuil, daar dit ook de handen eens
weikloozen niet ontziet, ledigde nog
maals een glas melk en bestak ver
volgens, terugkeerend tot het vermaak
der toeschouwers, zijn linkerarm met
naalden, zonder dat er een druppeltje
bloed opwelde. Nieuwe voldoening
alleen hier en daar een dame, die
't niet zien wilde, niet zien kon om
dat 't zoo eng was Eindelijk, het glans
punt van den avond, een zoodje ijzer,
106 kilo's zwaar, werd eigenhandig
dooc den professor samengebonden
en hem vervolgens op de moede ver
zwakte schouders gelegd. En ziet, ook
deze proef doorstond de taaie, de
eenige Papuss, rnet goed gevolg, want
zonder een oogenblik te wankelen,
stak hij het tooneel over en plofte
de viacht achter de coulissen neder.
Stormachtige toejuichingen
Papus voelde zich gedrongen nog
maals voor het voetlicht te treden.
Hij dankte een ieder «uit den grond
van zijn hart" en verdween voorgoed,
't Was mooi geweest 1
