NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
NA TWINTIG JAREN,
No. ÏOI.
Zaterdag 17 December 1904.
Drie-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Met gratis Zondagsblad voor binnen de stad (naar buiten tegen vergoeding van port
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoonno. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/» Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slecht, driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
De kans, dat or een constitutie zal
komen in Rusland neemt in de laatste
dagen weer af. De Daily Telegraph"
zegt, dat daaromtrent misnoegdheid
heerscht in het land van den Tsaar.
Men vreest, dat de regeering slechts
zeer ondoeltreffende hervormingsmaat
regelen zal aankondigen, waardoor de
hervormingsbeweging uit de handen
der gematigde vreedzame partijen in
die van een gansch andere soort van
hervormers zal overgaan, die heel
wat minder vreedzame middelen zou
den bezigen om hun doel te bereiken.
De bestraffing van het zeer gematigde
weekblad «Pravo" voor een artikel
dat zeer onschuldig werd geoordeeld,
wekt algemeene verwondering.
Hetzellde blad verneemt nog uit
St. Petersburg, dat het daarentegen
wel vasttstaat, dat Mirski von Plehwa's
ontwerp van de hervorming van den
boerenstand prijsgeeft, en dit zal ver
vangen door een vrijzinniger plan,
van Witte afkomstig. Het plan van
Von Plehwe zou trouwens, naar men
thans meldt, weer de lijfeigenschap
in Rusland hebben ingevoerd, voor
zoover dat vereenigbaar was met de
bestaande toestanden.
Dat de ontevredenheid nu weer toe
neemt, blijkt ook uit een telegram
uit St. Petersburg aan de «Standard.,
»Er zijn plannen voor een groote volks-
betooging op Zondag en Maandag op
het Newski Prospect en het plein van
het Winterpazeis. De bedoeling is den
eisch tot invoering van een Grondwet
te steunen."
In Italië spreekt men tegenwoor
dig veel van een outvoeringsgeschie-
denis, waarin een gravin de hoofdrol
speelt. To Florence leeft een beschei
den graveursfamilie, C'oppedo genaamd,
die waarschijnlijk van Engelsche af
komst is. De eenige dochter des huizes,
een reeds achttienjarig meisje, werd
twee jaren geleden door eene gravin
tot zich genomen. De gravin Finacluetti
benoemde de bekoorlijke Adriana tot
haar dame van gezelschap en het
schijnt, dat de vriendschap tusschen
beide langzamerhand zoo innig werd,
dat het jonge meisje van hare familie
niets meer weten wilde. Vergeefs klop
ten de vader en de moeder aan het
huis der gravin aan. Ten slotte ver
dween de gravin met hare gezlschaps-
dame uit Florence en de bezorgde
onders hebben zich nu tot het gerecht
gewend, om hunne dochter terug te
krijgen Dit laatste zal waarschhijnlijk
heel moeielijk gaan, daar Adriana
geheel onder den invloed der gravin
staat en men verder hoegenaamd niet
weet, waarheen beiden vertrokken zijn.
De politie heeft echter alle mogelijke
maatregelen genomen om de schuil
plaats der gevluchten te vinden.
Ongeveer acht jaren geleden
beklom een Tyroolsche gids, in ge
zelschap van een geneesheer uit Wee-
nen, een der gevaarlijkste bergen van
Tyrol.
Het beklimmen ging vrij gemakke
lijk, doch tijdens het afdalen gleed
de dokter uil en stortte in een af
grond.
De gids slaagde er in zich tusschen
twee rotsen vastte klampenhij door
stond den schok, het touw hield zich
goed en de reiziger bleef in de ruimte
hangen, aan het einde ven 't touw
ronddraaiende, schreeuwend van angst
boven eene gapende diepte van ver
scheidene honderden meters.
Tweemaal gelukte het dezen gids
het touw naar zich toe te halen, en
zijn reisgezel op te trekken tot op
eenige meters van den rand, en
tweemaal moest hij weder loslaten,
waardoor de ongelukkige reiziger terug
in de ruimte slingerde.
Deze afschuwelijke toestand duurde
den ganschen langen nachtook een
geheele ochtend ging voorbij, en geen
enkel menscbelijk wezen kwam op
dagen.
De gids bleef zich aan het rotsblok
vastklemmen, terwijl twintig meiers
lager de rampzalige reiziger aan het
touw hing, huilende en kermende van
pijn en angst.
De vermoeienis werd voor den gids
onuitstaanbaar; nauwelijks kon de
man nog om hulp roepen; de pijnen
en smarten, door koude en uitputting
veroorzaakt, werden ondragelijk; ten
einde raad trok de gids zijn mes en
sneed het touw door!
De dokter stortte in de diepte en
te viel pletter op de rotsen.
Daarna vluchtte de gids als een
waanzinnige weg en verhaalde zijn
vreeselijk avontuur aan de politie.
Hij werd gevangen genomen, voor
de rechtbank gebracht en veroordeeld.
De familie van den geneesheer
kwam echter ten zijnen gunste tus-
schenbeide en zorgde zelfs voor de
huisgenooten van den ongelukkigen
gids. Maandag nu heeft deze laatste
de gevangenis mogen verlaten.
Jacques Lebaudy had zijn 2 pleizier-
jachten «Dahlia" en «Frasquita", te
vens do «vloot" van het keizerrijk der
Sahara, meteenige kanonnen gewapend
en de Liberiaansche vlag in top laten
hijschen. Dit geschiedde krachtens een
overeenkomst met den consul van
Liberia te Las Palmas, waarbij Jacques
I zich verbond, om jaarlijks een som
van 2500 fres. voor die gunst te
betalen. Maar het geld is niet geregeld
betaald, en nu heeft gezegde consul
de Saharaansche vloot te Las Palmas
aan den ketting doen leggen en ver-
koopen.
Ongevallenwet 1901.
Door den enormen voorraad werk
bij de Rijksverzekeringsbank hebben de
particuliere Verzekeringmaatschap
pijen tegen de geldelijke gevolgen van
ongelukken eerst laat in dit jaar hunne
balans over 1903 kunnen opmaken.
Naar die balansen is door zeer velen
met belangstelling uitgezien. Daaruit
toch zou blijken aan welke zijde 't ge
lijk was omtrent het antwoord op do
vraag: wat is voor den werkgever
voordeeliger, zich te verzekeren by
de Rijksverzekeringsbank of bij eene
tot overname van het risico bevoegde
Maatschappij.
De praktijk geeft hen gelijk, die hun
risico overdragen. Bij de Rijksver
zekeringsbank toch schijnt men al
bijzonder duur te zijn.
Voor ons ligt de balans over 1903
van de Eerste Onderlinge Aannemers-
Verzekeringsmaatschappij te Zwolle,
eene maatschappij bij welke ruim 25
pCt. der Werkgevers zijn aangesloten
en die op de onlangs gehouden «Ex
position intemationaledu Grand Palais"
te Parijs voor ons land de hoogste
onderscheiding verwierf. Uit die balans
nu blijkt, dat aan aandeelhouders-
verzekerden een dividend van 39 pCt.
kon worden uitgekeerd, terwijl aan
verzekerden niet-aandeelhouders een
winstaandeel van ruim f72,000 werd
toegewezen. En dit, niettegenstaande
de premiën lager zijn dan door de
Rijksverzekeringsbank worden gevor
derd.
Een nieuw bewijs voor de dikwijls
verkondigde stelling, dat de Staat een
erg dure exploitant is! Alkm. Ct.
De belastingherziening van
prof. Treub.
Bij de algemeene debatten over de
Staatsbegrooting heeft de nieuwe af
gevaardigde voor Assen een rede
voering uitgesproken, die de aandacht
gespannen hield van al de Kamer
leden; maar die ook verdient door
ieder Nederlander met op merkzaam-
heid gevolgd te worden, omdat het
tot de hoogste waarschijnlijkheden
behoort, dat, bij een, hetzij na korter
of langer tijd, weder optreden van
bepalen wij ons tot een gedocumen
teerde berekening van den heer
Treub, waar de 7 millioen vandaan
moeten komen, welke de Regeering
uit de invoerrechten wil halen.
De successiebelasting wordt ge
heven in de rechte lijn met een
progressie van 0.60 tot 4'/s pet. Het
maximum van een erfdeel van 9 ton.
Beneden f 11000 wordt er minder
betaald dan nu. Zelfs kan, indien
de erfgenaam is een kind van één
jaar, f 11000 geheel vrij zijn.
Dit geeft in de rechte lijn 8 ton
meer, In de zijlijn een progressie
van 4—18'/» pet., nu is het 13'/, pet.
Dat geeft 1 millioen 7 ton meer.
Tezamen 2'/t millioen.
Vorder zal men de Bedrijfs- en
Vermogensbelasting oplossen in een
inkomstenbelasting. Inkomsten uit
onroerend vermogen worden ook
belast.
Vermogens beneden f 40.000 be
talen minder dan nu, en eerst die
boven f 50 000 betalen meer.
Inkomens beneden f 2000 worden
ontlast, eerst boven f 3000 zwaarder
belast. Een progressie van 1 'h tot
8 pet., welk maximum eerst bereikt
wordt bij vermogens van 2 millioen.
En bij inkomsten uit bedrijf en arbeid
progressie van 0.64.8 pet., welk
maximum eerst bereikt wordt bij een
inkomen van f 80 000.
Onder die omstandigheden komt er
meer aan belasting van inkomen uit
vermogen 3.4 millioen en uit arbeid
18 millioen. Samen met de 2'/i
millioen meer successie belasting 7.7
millioen, of meer dan de heeren thans
zeggen noodig te hebben.
Dan worden de kleine man en de
middenstand ontlast en men heeft
geen tarief noodig, geen zekere na-
deelen voor twijfelachtige voordeelen,
maar zekere voordeelen voorde kleine
luiden en den middenstand.
een Vrijzinnig bewind, de heer Treub
als minister van finantiën zal op
treden Men meldt uit Schwerin:
Onze ruimte verbiedt ons de ge- Groothertogin Marie, moeder van
heele rede op te nemen. Daarom Prins Hendrik der Nederlanden, is
door AUGUSTE CRONER.
3)
»Neen, ik behoor zeker niet tot die velen,"
herhaalde hij zuchtend terwijl hij eensklaps
opsprong en met de bleeke, magere vingers
door het haar streek. «En nu, juist nu, zou
ik zoo gaarne onder hen behooren," riep hij
hartstochtelijk uit.
Zijne moeder keek hem verbaasd aan.
"Wat bezielt je toch?" vroeg zij. «Vroeger
had je nooit met geld op, dweepte alleen maar
met de kunst, hebt nooit aan eenig levens
genot gedacht en zijt althans volgens je
brieven altijd in je armoede gelukkig ge
weest."
«U hebt gelijk, moeder, zoo was het tot nu
toe tot ongeveer een jaar geleden," ant
woordde Hans Muller, terwijl hij met haastige
schreden, de kamer op en neer ging.
«Tot ongeveer voor een jaar," herhaalde de
vrouw, «en waarom dan niet meer. Heb je
ingezien dat je nooit een groot kunstenaar
zult worden, dat je
«Neen moeder, diit is het niet," viel hij
haar in de rede, «wel heb ik ingezien dat het
moeielijk, veel moeielijker is om een goed acteur
te zijn dan ik vroeger dacht, maar ik wanhoop
niet aan mijn kunnen en ik heb mijne kunst
nog even vurig lief als destijds al zal ik
ook wellicht altijd maar een van hare minste
dienaren zijn."
«Zoo, val je niet in den smaak?"
«O jawel, bij eene althans viel ik zeer in
den smaak."
«O is het eene vrouw, die je zoo ontevreden
heeft gemaakt?"
Juffrouw Muller was nu zelve al zeer onte
vreden. Bliksemsnel vlogen de jaren aan haar
geestesoogen voorbij, waarin haar zoon de
lieveling van haar ouden meester was geweest,
die hem tot trots van haar, de arme weduwe,
had laten studeeren. Wat was dat een heerlijke
tijd geweest en welke schoone verwachtingen
had zij daaraan verbonden, en hoe geheel
anders was alles afgeloopen I Eens Hans
was toen al in de hoogste klasse van het
gymnasium liep hij gewoon weg, om eenige
dagen daarna te schrijven dat hij zich bij een
reizende comedietroep had aangesloten en nooit
meer tot het geestdoodende rustige leven wilde
terugkeeren, waarin hij zich immer gelukkig
had gevoeld. In deze voor haar, zoo vreeselijke
dagen, ondervond zij pas hoe goed haar meester
was. De oude heer troostte haar zoo goed hij
kon. en zei haar dat meermalen een inwendige
drang eene onstuimige jeugdige ziel tot zulke
stappen bewoog en dat hij daarom nog lang
niet bedorven of verloren was. Het was ook
niet waar dat het studiegeld nu vermorst was,
want hetgeen Hans geleerd had kon hij ook
nu nog wel gebruiken en wanneer hij er geen
spijt van had, dat hij een poosje voor den
jongen gezorgd had, dan behoefde zij er zich
geen verwijt van te maken, dat zij het voor
haar kind had aangenomen. Men moest nu
maar geduldig afwachten of Hans zich ook
in zijne talenten vergist had en het was in
ieder geval mooi dat hij voor iedere onder
steuning bedankt had, ja die zelfs geheel
onmogelijk had gemaakt doordat hij de plaats
waar hij zich ophield in 't geheel niet ge
noemd had.
Aldus troostte de heer Winkelmann destijds
zijne huishoudster en daarna werd er niet
meer over de zaak gesproken, maar juffrouw
Muller bemerkte wel dat haar goedhartige
meester evengoed als zij zelf, iederen dag aan
Hans dacht en even verlangend als zij op
nadere tijding van hem wachtte, nadat hij hun
eens had geschreven: «Ik ben nu op den
goeden weg, en ik hoop spoedig roem te
oogsten."
Maar de nadere tijding kwam niet. Zij
hoorden zelfs gedurende meer dan twee jaren
niets van hem en toen schreef hij dat hij ook
niet op rozen wandelde, maar dat het too-
neel hem zoo na aan het harte lag, dat hij
er nooit aan zou denken er van af te zien.
Deze brief kwam uit eene provinciestad aan
welks theater Hans zich als karakterkomiek
verbonden had.
En wederom, na verloop van twee jaren,
bezocht hij zijne moeder en zijn weldoener.
Hij werd door beiden zeer hartelijk ontvangen
en toen hij hen op het einde van zijn kort
verlof verliet, deed hij dat bijna met een be
zwaard hart, want hij had zich in lang niet
zoo gelukkig gevoeld, als daar te huis. Hij
wist nu ook waarom de heer Winkelmann het
hem zoo weinig kwalijk genomen had, dat hij
van het gymnasium was weggeloopen. De
oude heer had vroeger het zelfde gedaan, maar
het bleek wel dat hij geen echt kunstenaars
talent bezat, want hij had het aan het tooneel
niet ver gebracht er indien hij in later jaren
geen onverwacht buitenkansje had gehad, had
hij zich op zijn ouden dag niet zoo gezellig
kunnen inrichten.
Wordt vervolgdJ.