NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. BINNENLAND. NA TWINTIG JAREN, No. ÏOI. Zaterdag 17 December 1904. Drie-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk. Met gratis Zondagsblad voor binnen de stad (naar buiten tegen vergoeding van port Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/» Cent. Advertentiên viermaal geplaatst worden slecht, driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De kans, dat or een constitutie zal komen in Rusland neemt in de laatste dagen weer af. De Daily Telegraph" zegt, dat daaromtrent misnoegdheid heerscht in het land van den Tsaar. Men vreest, dat de regeering slechts zeer ondoeltreffende hervormingsmaat regelen zal aankondigen, waardoor de hervormingsbeweging uit de handen der gematigde vreedzame partijen in die van een gansch andere soort van hervormers zal overgaan, die heel wat minder vreedzame middelen zou den bezigen om hun doel te bereiken. De bestraffing van het zeer gematigde weekblad «Pravo" voor een artikel dat zeer onschuldig werd geoordeeld, wekt algemeene verwondering. Hetzellde blad verneemt nog uit St. Petersburg, dat het daarentegen wel vasttstaat, dat Mirski von Plehwa's ontwerp van de hervorming van den boerenstand prijsgeeft, en dit zal ver vangen door een vrijzinniger plan, van Witte afkomstig. Het plan van Von Plehwe zou trouwens, naar men thans meldt, weer de lijfeigenschap in Rusland hebben ingevoerd, voor zoover dat vereenigbaar was met de bestaande toestanden. Dat de ontevredenheid nu weer toe neemt, blijkt ook uit een telegram uit St. Petersburg aan de «Standard., »Er zijn plannen voor een groote volks- betooging op Zondag en Maandag op het Newski Prospect en het plein van het Winterpazeis. De bedoeling is den eisch tot invoering van een Grondwet te steunen." In Italië spreekt men tegenwoor dig veel van een outvoeringsgeschie- denis, waarin een gravin de hoofdrol speelt. To Florence leeft een beschei den graveursfamilie, C'oppedo genaamd, die waarschijnlijk van Engelsche af komst is. De eenige dochter des huizes, een reeds achttienjarig meisje, werd twee jaren geleden door eene gravin tot zich genomen. De gravin Finacluetti benoemde de bekoorlijke Adriana tot haar dame van gezelschap en het schijnt, dat de vriendschap tusschen beide langzamerhand zoo innig werd, dat het jonge meisje van hare familie niets meer weten wilde. Vergeefs klop ten de vader en de moeder aan het huis der gravin aan. Ten slotte ver dween de gravin met hare gezlschaps- dame uit Florence en de bezorgde onders hebben zich nu tot het gerecht gewend, om hunne dochter terug te krijgen Dit laatste zal waarschhijnlijk heel moeielijk gaan, daar Adriana geheel onder den invloed der gravin staat en men verder hoegenaamd niet weet, waarheen beiden vertrokken zijn. De politie heeft echter alle mogelijke maatregelen genomen om de schuil plaats der gevluchten te vinden. Ongeveer acht jaren geleden beklom een Tyroolsche gids, in ge zelschap van een geneesheer uit Wee- nen, een der gevaarlijkste bergen van Tyrol. Het beklimmen ging vrij gemakke lijk, doch tijdens het afdalen gleed de dokter uil en stortte in een af grond. De gids slaagde er in zich tusschen twee rotsen vastte klampenhij door stond den schok, het touw hield zich goed en de reiziger bleef in de ruimte hangen, aan het einde ven 't touw ronddraaiende, schreeuwend van angst boven eene gapende diepte van ver scheidene honderden meters. Tweemaal gelukte het dezen gids het touw naar zich toe te halen, en zijn reisgezel op te trekken tot op eenige meters van den rand, en tweemaal moest hij weder loslaten, waardoor de ongelukkige reiziger terug in de ruimte slingerde. Deze afschuwelijke toestand duurde den ganschen langen nachtook een geheele ochtend ging voorbij, en geen enkel menscbelijk wezen kwam op dagen. De gids bleef zich aan het rotsblok vastklemmen, terwijl twintig meiers lager de rampzalige reiziger aan het touw hing, huilende en kermende van pijn en angst. De vermoeienis werd voor den gids onuitstaanbaar; nauwelijks kon de man nog om hulp roepen; de pijnen en smarten, door koude en uitputting veroorzaakt, werden ondragelijk; ten einde raad trok de gids zijn mes en sneed het touw door! De dokter stortte in de diepte en te viel pletter op de rotsen. Daarna vluchtte de gids als een waanzinnige weg en verhaalde zijn vreeselijk avontuur aan de politie. Hij werd gevangen genomen, voor de rechtbank gebracht en veroordeeld. De familie van den geneesheer kwam echter ten zijnen gunste tus- schenbeide en zorgde zelfs voor de huisgenooten van den ongelukkigen gids. Maandag nu heeft deze laatste de gevangenis mogen verlaten. Jacques Lebaudy had zijn 2 pleizier- jachten «Dahlia" en «Frasquita", te vens do «vloot" van het keizerrijk der Sahara, meteenige kanonnen gewapend en de Liberiaansche vlag in top laten hijschen. Dit geschiedde krachtens een overeenkomst met den consul van Liberia te Las Palmas, waarbij Jacques I zich verbond, om jaarlijks een som van 2500 fres. voor die gunst te betalen. Maar het geld is niet geregeld betaald, en nu heeft gezegde consul de Saharaansche vloot te Las Palmas aan den ketting doen leggen en ver- koopen. Ongevallenwet 1901. Door den enormen voorraad werk bij de Rijksverzekeringsbank hebben de particuliere Verzekeringmaatschap pijen tegen de geldelijke gevolgen van ongelukken eerst laat in dit jaar hunne balans over 1903 kunnen opmaken. Naar die balansen is door zeer velen met belangstelling uitgezien. Daaruit toch zou blijken aan welke zijde 't ge lijk was omtrent het antwoord op do vraag: wat is voor den werkgever voordeeliger, zich te verzekeren by de Rijksverzekeringsbank of bij eene tot overname van het risico bevoegde Maatschappij. De praktijk geeft hen gelijk, die hun risico overdragen. Bij de Rijksver zekeringsbank toch schijnt men al bijzonder duur te zijn. Voor ons ligt de balans over 1903 van de Eerste Onderlinge Aannemers- Verzekeringsmaatschappij te Zwolle, eene maatschappij bij welke ruim 25 pCt. der Werkgevers zijn aangesloten en die op de onlangs gehouden «Ex position intemationaledu Grand Palais" te Parijs voor ons land de hoogste onderscheiding verwierf. Uit die balans nu blijkt, dat aan aandeelhouders- verzekerden een dividend van 39 pCt. kon worden uitgekeerd, terwijl aan verzekerden niet-aandeelhouders een winstaandeel van ruim f72,000 werd toegewezen. En dit, niettegenstaande de premiën lager zijn dan door de Rijksverzekeringsbank worden gevor derd. Een nieuw bewijs voor de dikwijls verkondigde stelling, dat de Staat een erg dure exploitant is! Alkm. Ct. De belastingherziening van prof. Treub. Bij de algemeene debatten over de Staatsbegrooting heeft de nieuwe af gevaardigde voor Assen een rede voering uitgesproken, die de aandacht gespannen hield van al de Kamer leden; maar die ook verdient door ieder Nederlander met op merkzaam- heid gevolgd te worden, omdat het tot de hoogste waarschijnlijkheden behoort, dat, bij een, hetzij na korter of langer tijd, weder optreden van bepalen wij ons tot een gedocumen teerde berekening van den heer Treub, waar de 7 millioen vandaan moeten komen, welke de Regeering uit de invoerrechten wil halen. De successiebelasting wordt ge heven in de rechte lijn met een progressie van 0.60 tot 4'/s pet. Het maximum van een erfdeel van 9 ton. Beneden f 11000 wordt er minder betaald dan nu. Zelfs kan, indien de erfgenaam is een kind van één jaar, f 11000 geheel vrij zijn. Dit geeft in de rechte lijn 8 ton meer, In de zijlijn een progressie van 4—18'/» pet., nu is het 13'/, pet. Dat geeft 1 millioen 7 ton meer. Tezamen 2'/t millioen. Vorder zal men de Bedrijfs- en Vermogensbelasting oplossen in een inkomstenbelasting. Inkomsten uit onroerend vermogen worden ook belast. Vermogens beneden f 40.000 be talen minder dan nu, en eerst die boven f 50 000 betalen meer. Inkomens beneden f 2000 worden ontlast, eerst boven f 3000 zwaarder belast. Een progressie van 1 'h tot 8 pet., welk maximum eerst bereikt wordt bij vermogens van 2 millioen. En bij inkomsten uit bedrijf en arbeid progressie van 0.64.8 pet., welk maximum eerst bereikt wordt bij een inkomen van f 80 000. Onder die omstandigheden komt er meer aan belasting van inkomen uit vermogen 3.4 millioen en uit arbeid 18 millioen. Samen met de 2'/i millioen meer successie belasting 7.7 millioen, of meer dan de heeren thans zeggen noodig te hebben. Dan worden de kleine man en de middenstand ontlast en men heeft geen tarief noodig, geen zekere na- deelen voor twijfelachtige voordeelen, maar zekere voordeelen voorde kleine luiden en den middenstand. een Vrijzinnig bewind, de heer Treub als minister van finantiën zal op treden Men meldt uit Schwerin: Onze ruimte verbiedt ons de ge- Groothertogin Marie, moeder van heele rede op te nemen. Daarom Prins Hendrik der Nederlanden, is door AUGUSTE CRONER. 3) »Neen, ik behoor zeker niet tot die velen," herhaalde hij zuchtend terwijl hij eensklaps opsprong en met de bleeke, magere vingers door het haar streek. «En nu, juist nu, zou ik zoo gaarne onder hen behooren," riep hij hartstochtelijk uit. Zijne moeder keek hem verbaasd aan. "Wat bezielt je toch?" vroeg zij. «Vroeger had je nooit met geld op, dweepte alleen maar met de kunst, hebt nooit aan eenig levens genot gedacht en zijt althans volgens je brieven altijd in je armoede gelukkig ge weest." «U hebt gelijk, moeder, zoo was het tot nu toe tot ongeveer een jaar geleden," ant woordde Hans Muller, terwijl hij met haastige schreden, de kamer op en neer ging. «Tot ongeveer voor een jaar," herhaalde de vrouw, «en waarom dan niet meer. Heb je ingezien dat je nooit een groot kunstenaar zult worden, dat je «Neen moeder, diit is het niet," viel hij haar in de rede, «wel heb ik ingezien dat het moeielijk, veel moeielijker is om een goed acteur te zijn dan ik vroeger dacht, maar ik wanhoop niet aan mijn kunnen en ik heb mijne kunst nog even vurig lief als destijds al zal ik ook wellicht altijd maar een van hare minste dienaren zijn." «Zoo, val je niet in den smaak?" «O jawel, bij eene althans viel ik zeer in den smaak." «O is het eene vrouw, die je zoo ontevreden heeft gemaakt?" Juffrouw Muller was nu zelve al zeer onte vreden. Bliksemsnel vlogen de jaren aan haar geestesoogen voorbij, waarin haar zoon de lieveling van haar ouden meester was geweest, die hem tot trots van haar, de arme weduwe, had laten studeeren. Wat was dat een heerlijke tijd geweest en welke schoone verwachtingen had zij daaraan verbonden, en hoe geheel anders was alles afgeloopen I Eens Hans was toen al in de hoogste klasse van het gymnasium liep hij gewoon weg, om eenige dagen daarna te schrijven dat hij zich bij een reizende comedietroep had aangesloten en nooit meer tot het geestdoodende rustige leven wilde terugkeeren, waarin hij zich immer gelukkig had gevoeld. In deze voor haar, zoo vreeselijke dagen, ondervond zij pas hoe goed haar meester was. De oude heer troostte haar zoo goed hij kon. en zei haar dat meermalen een inwendige drang eene onstuimige jeugdige ziel tot zulke stappen bewoog en dat hij daarom nog lang niet bedorven of verloren was. Het was ook niet waar dat het studiegeld nu vermorst was, want hetgeen Hans geleerd had kon hij ook nu nog wel gebruiken en wanneer hij er geen spijt van had, dat hij een poosje voor den jongen gezorgd had, dan behoefde zij er zich geen verwijt van te maken, dat zij het voor haar kind had aangenomen. Men moest nu maar geduldig afwachten of Hans zich ook in zijne talenten vergist had en het was in ieder geval mooi dat hij voor iedere onder steuning bedankt had, ja die zelfs geheel onmogelijk had gemaakt doordat hij de plaats waar hij zich ophield in 't geheel niet ge noemd had. Aldus troostte de heer Winkelmann destijds zijne huishoudster en daarna werd er niet meer over de zaak gesproken, maar juffrouw Muller bemerkte wel dat haar goedhartige meester evengoed als zij zelf, iederen dag aan Hans dacht en even verlangend als zij op nadere tijding van hem wachtte, nadat hij hun eens had geschreven: «Ik ben nu op den goeden weg, en ik hoop spoedig roem te oogsten." Maar de nadere tijding kwam niet. Zij hoorden zelfs gedurende meer dan twee jaren niets van hem en toen schreef hij dat hij ook niet op rozen wandelde, maar dat het too- neel hem zoo na aan het harte lag, dat hij er nooit aan zou denken er van af te zien. Deze brief kwam uit eene provinciestad aan welks theater Hans zich als karakterkomiek verbonden had. En wederom, na verloop van twee jaren, bezocht hij zijne moeder en zijn weldoener. Hij werd door beiden zeer hartelijk ontvangen en toen hij hen op het einde van zijn kort verlof verliet, deed hij dat bijna met een be zwaard hart, want hij had zich in lang niet zoo gelukkig gevoeld, als daar te huis. Hij wist nu ook waarom de heer Winkelmann het hem zoo weinig kwalijk genomen had, dat hij van het gymnasium was weggeloopen. De oude heer had vroeger het zelfde gedaan, maar het bleek wel dat hij geen echt kunstenaars talent bezat, want hij had het aan het tooneel niet ver gebracht er indien hij in later jaren geen onverwacht buitenkansje had gehad, had hij zich op zijn ouden dag niet zoo gezellig kunnen inrichten. Wordt vervolgdJ.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1904 | | pagina 1