NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. DE SCHIMMELRIJDER. No. 49. Woensdag 21 Juni 1905. Vier-en-dertigsten jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het geheele Rijk f 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langcsirnat 77. Telephooiuio. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/a Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Van alle zijden komen uit Rusland weder berichten van opstanden. De troepen soldaten, die de boeren, welke gestraft zijn wegens hun deelneming aan de oproerige bewegingen in Kief en in de provinciën Wolhynië en Podolië, naar de strafkolonies Moghilelf moeten geleiden, worden in ieder dorp door de boeren aangevallen. Ernstige onlusten hebben plaats gehad te Nishni-Novgorod, waar voort durend door boeren, pachters en koop lieden heftige, opruiende redevoeringen worden gehouden tegen de regeering en den czaar. Ook de arbeiders vatten den strijd tegen de regeering weder rnet nieuwe kracht op. Alle postbeambten te Mos kou hebben het werk gestaakt in ver binding met de voerlieden. In den nacht van 17 op 18 Juni kwamen in de gevangenis te Reval 200 gevangenen in opstand. Mishan deling van de gekerkerden moet de reden zijn van bet oproer, dat eerst den volgenden morgen met behulp van de troepen van het garnizoen werd bedwongen. Zondag hebben te Warschau onge veer tien duizend Israëlieten een be tooging gehouden om te protesteeren tegen de uitsluiting der Israëlieten voor de Volksvertegenwoordiging. De betoogers kwamen in botsing met de troepen, waarbij deze laatste van de wapens gebruik maakten. Er vielen verschillende gewonden onder de mani festanten van de soldalen werd er één gewond. De Oorlog tiisschen Rusland en Japan. De strijd in Manlsjoerije. Het staat te vreezen, dat de stem van de vrienden des vredes weldra zal gesmoord worden in kanongebul der en wapengekletter. Het treden tusschen de vijandelijke afdeelingen op de lijn Liaojang—Woping op Vrij dag l.l duidt wel op de nadering van een nieuwen veldslag, die, zooals nu reeds in militaire kringen gezegd wordt, bloediger nog zal zijn dan een der vorige. Als het zoover komt, is ar geen twijfel aan of de schok zal ontzettend zijn, daar eenerzijds, van Japan, de reeds behaalde lauweren op het spel slaan, terwijl van Russische zijde een winste te maken is, die een geheele wending aan den loop der gebeurte nissen zou geven. Ook de particuliere berichten, die uit Mantsjoerije komen, luiden niet bijzonder gunstig voor hoop op vrede. De generaals Koeroki en Kawamoera slaagden er in zich te vereenigen en trachten nu den Russischen linker vleugel om te trekken, met Kirin als doel. Hier is het hoofdkwartier van Linevitch gevestigddeze plaats, Goentzoeling en Itoeng zijn goed ver sterkt dank zij den natuurlijken hulp middelen. 12000 Chineezen werken dag en nacht aan de versterkingen De eerste verdedigingslijn der Rus sen, KwangChengsteKirin, zal echter niet lang te houden zijn en reeds zag men de Russen langzaam terugvallen voor bet optrekkende Japansche leger op de Itoeng-Kirin- positie. De cavalerie van den Japan schen generaal Ningoeta zou zich boven Kirin bevinden, waar zij de verbindingslijn bedreigt. Ook de goed-ingelichte correspon dent van de Daily Telegraph te Tokio meldt, dat de Japar.scbe opmarsch ernstig is begonnen en dat het Rus sische leger als feitelijk omsingeld moet worden beschouwd daar de Japanners reeds een cirkel van bijna 100 mijl in omtrek beslaan, welke cirkel zich steeds nauwer samentrekt. 't Ziet er dus wel zoo wat naar uit, of een spoedige vrede of wapenstil stand voorloopig tot de vrome wen- schen blijft behooren. Generaal Uotlia. De leider der Hollandsche Afri- kaanders in Transvaal, generaal Botha, heeft in de laatste week van Mei een interview toegestaan aan den verte genwoordiger van de Londonsche Westminster Gazette. Uit hetgeen de generaal den journalist mededeelde stippen wij enkol het volgende aan »Het is niet juist, ie zeggen, dat wij in alle opzichten tegen de nieuwe Grondwet zijn. Wij aarzelen niet te verklaren, dat zij ons, over 't geheel genomen niet aanstaat, daar zij, van 't begin tot het eind, wantrouwen uit drukt. De vroegere ilooge Commis saris en de luitenant-gouverneur van Transvaal, hebben het in het open baar erkend, dat de Boeren bet vre desverdrag getrouw zijn nagekomen wij kunnen oprechtelijk elkeen tarten het tegendeel te beweren. Wij hebben niet geaarzeld openlijk te verklaren, dat de Grondwet ons niet bevalt, maar wij zeggen niet, dat zij niets goeds inhoudt. De door ons tegenover de Grond wet aan te nemen houding zal vol komen openhartig zijn. Op 5 Juli zullen wij een Volkscongres bijeen roepen. Wij zullen elk onzer plaat selijke besturen verzoeken, \ier of vijf van haar beste vertegenwoordi gers naar het Congres af te vaardigen. Hun zal op onpartijdige wijze het voor en tegen van de Grondwet wor den uitgelegd. Daarop zullen wij den vertegenwoordigers verzoeken naar hun afdeelingen terug te keeren om het volk op de meest volledige wijze in te lichten. Daarna zullen wij op de volgende punten de instructies der afdeelingen inwachten; lo. of wij zullen deelnemen aan de verkiezingen 2o. of wij, indien wij deelnemen, ook aan het regeeringswerk zullen deelnemen. Wij zullen aan de stem des volks, zooals die op het Congres tot uiting zal komen, gehoorzamen. Wat de quaestie der financiën betrof, protesteerde Botha tegen liet besluit der Britsche autoriteiten, dat de volks ver tegenwoordiging zich niet zal kun nen bemoeien met de administratie j linge wijziging in de plannen van den der spoorwegen en met het korps vorst moet worden toegeschreven. Zuidafrikaansche Politie. Beze beide onderwerpen houden zoo innig verband met ons leven, dat het ijdel is, te beweren, dat wij werkelijke vrijheid genieten, vóórdat wij behoor lijk zullen in staat zijn, vertoogen en bezwaren te dier zake op behoorlijke wijze tot uiting te brengen. Wij hebben nu niet het recht om controle te oefenen op het uitgeven van één shilling. Wij mogen praten en nog eens praten maar meer niet Wat de schoolquaestie aangaat, ont kende Botha dat hij en zijn partij- genooten er tegen zouden zijn, dat de Bóeren-kinderen Engelsch leeren. Het tegendeel was waar. Maar vvèl slon hij erop, dat aan de Hollandsche taal de plaats zou worden ingeruimd welke 'naar toekomt, en dat ook zelfs het onderricht in liet Engelsch niet zal worden gegeven door onderwijzers, die geen woord Hollandsch verstaander gelijk onderwijs deugt niet. De Boeren kinderen gaan meestal maar enkele jaren op school; en Botha staat er bepaald op, dat van dien korten tijd zoo goed mogelijk wordt gebruik ge maakt. Be geïmporteerde onderwijzers, die door de Boerenkinderen niet wor den verstaan, zijn dan ook onbruikbaar. Van predikantenbemoeiing met het onderwijs wil Botha niet hooren. De predikanten kunnen den kinderen zoo veel onderricht geven als zij willen, maar dan buiten de openbare scholen. Keizer Wilhelm. De Duitsche keizer, die op hel oogen- blik te Hamburg vertoeft, waar bij gewoonlijk om dezen tijd van het jaar, watersportfeesten bijwoont, pleegt dan altijd een uilstapje te maken naar Helgoland. Ook dit jaar zou de tradi tioneels boottocht plaats vinden, doch plotseling is bekend gemaakt dat de Keizer van zijn voornemen heeft afgo zien. Men weet niet waaraan deze plotse- In een deel van Oostenrijk zijn ontzettende stortregens gevallen. In den omtrek van Szatmar zijn huizen ingestort en 11 personen omgekomen. De gewassen zijn voor een goed deel vernield. Het verkeer van spoor- en tramwegen is gestoord. Uit Triëst wordt gemeld, dat de «Keizer der Sahara", Jacques Eebaudy, daar sedert eenige dagen nauwkeurig door de politie bewaakt werd, omdat hij teekenen van krankzinnigheid gaf. Van Triest wist hij echter de wijk te nemen naar Göritz, waar men hem eenigen tijd in het politiebureau on der bewaking hield, maar na een ver hoor weer vrij moest laten. Hij heeft te Triëst een aantal preciosa achter gelaten, die meer waard zijn dan zijn rekening in het hotel, benevens zijn «vriendin", die zonden middelen is. S t g. Saharae majeslalis t President Roosevelt heeft aan een commissie van 5 leden opgedragen, een onderzoek in te stellen naar de mogelijke 'nvoering bij alle takken van staatsbestuur van de beginselen, welke worden toegepast in de leiding van moderne handels- en nijverheids zaken. De President hoopt daardoor te komen tot een grooter nuttig effect van den arbeid, welke op de regeeringsbuieau's wordt verricht, en tot eon beperking van de slour en officieele omslachtigheid, welke in Engeland als «red tape" bekend en berucht is geworden, maar welke ook in de Vereenigde Staten volstrekt niet ontbreekt. Op den Western-Maryland Spoor weg in Amerika zijn een reizigers trein en een ballasttrein tegen elkaar gereden. Er werden 18 menschen ge dood en 20 gewond van wie enkele zeer ernstig. Oorspronkelijke novelle van Til. STORM. 23) Die was nog van baar grootvader Zij wierp een blik op de muurkast; zij was bijna leeg; maar door de glazen deuren zag zij de gesle- i en bokaal daar staan, die baar vader zooals rij zoo gaarne placht te vertellen, eens in zijn Jeugd met ringrijden gewonnen had. Zij nam den beker er uit en zette hem bij het bord van den opperdijkgraaf. Daarop ging zij naar het raam, want zij hoorde de rijtuigen reeds tegen de terp oprollen het eene na het andere hield voor het huis stil, en vroolijker dan zij gekomen waren, sprongen de gasten van hunne zitplaatsen op den grond. In de handen wrij vende en pratende drongen allen de kamer binnen; niet lang duurde het of men nam aan den feestelijken diseh plaats, waarop de goed toebereide spijzen dampten, de opperdijkgraaf en de dominé in de opkameren al spoedig weerklonken overal drukke en luide gesprek ken, alsof hier nooit het sombere zwijgen van den dood had geheerscht. Zwijgend, het oog op de gasten geslagen, ging Elke met de mei den de tafel rond, om te zorgen, dat er niets bij het lijkmaal vergeten werd. Ook Hauke Haien zat in de woonkamer met Öle Peters en andere kleine grondeigenaren. Toen de maaltijd afgeloopen was, werden de lange piipen uit den hoek gehaald en aan gestoken en had Elke het weer druk met den gasten koffie aan te biedenwant ook die werd heden niet gespaard. In de woonkamer stond de opperdijkgraaf aan den lessenaar van den zooeven begravene in druk gesprek met den dominé en den grijzen heemraad Jewe Man ners. «Alles goed en wel, mijne heeren," zeide de eerste; «den ouden dijkgraaf hebben wij zooeven de laatste eerbewezen, maar waar vinden wij een nieuwen Ik denk Manners, dat gij u wel met deze waardigheid zult moeten laten bekleeden De oude Manners nam glimlachend het kalotje van zijn grijze haren. "Mijnheer de op perdijkgraaf," zeide hij, »dat zou groote gek heid zijn. Toen de nu overleden Tede Volkerts dijkgraaf werd, koos men mij tot heemraad en dat ben ik nu al veertig jaar!" «Dat is geen gebrek, Manners; dan ben je zoo veel te beter met de zaken bekend en zul je er niet veel moeite mee hebben!" Maar de grijsaard schudde het hoofd»Neen, neen, mijnheer, laat mij maar waar ik ben, dan loop ik misschien nog wel een paar j aar mee." De dominé stemde met hem in: «Waarom," zeide hij, «de betrekking niet opgedragen aan hem, die haar gedurende de laatste jaren fei telijk toch bekleed heeft?" De opperdijkgraaf keek hem aan«Ik be grijp u niet, dominé Maar de dominé wees met den vinger naar de opkamer, waar Hauke op langzame en ernstige wijze twee bejaarde lieden iets scheen uit te leggen. «Daar staat hij," zeide hij «die lange Fries met zijn verstandige, grijze oogen, dien mageren neus en die knobbels op het voorhoofd. Hij was knecht bij den ouden dijkgraaf en zit nu op zijn eigen kleine hofstede; hij is alleen nog maar wat jong!" «Hij schijnt een dertiger" zeide de opper dijkgraaf, den hem aldus voorgestelde nauw lettend gade slaande. «Hij is nauwelijks vierentwintig." merkte de heemraad Manners op; «maar dominé heeft gelijk, al die goede voorstellen, die gedurende de laatste jaren door den dijkgraaf, wat be treft dijken en sluizen, gedaan werden, waren van hem afkomstig; want de oude man zelf was op het laatst niets meer." «Zoo, zoo?" zeide de opperdijkgraaf; en gij denkt, dat hii nu ook de aangewezen man is, om zijn ouden meester in dieDS betrekking op te volgen." «De aangewezen man zou hij anders wel zijn," antwoordde Jewe Manners, «maar hem ontbreekt wat men hier klei onder de voeten" noemt; zijn vader bezat zoowat vijftien en hij zal ongeveer twintig pondemaat hebbenmaar daarmee is tot nu toe nog niemand hier dijk graaf geworden." De dominé opende den mond reeds, alsof hij daar iets tegen inbrengen wilde, toen Elke Volkerts, die al een poosje in de kamer was, zich plotseling bij hen voegde. «Wilt n mij vergunnen, een woordje te spreken," vroeg zij den opperdijkgraaf, «om te voorkomen, dat uit een dwaling een onrecht voortvloeide «Zeker, juffer Elke, ga uw gang!" ant woordde deze«wijsheid van knappe meisjes lippen klinkt altijd goed." «Het is geen wijsheid, mijnheer, ik wil u alleen maar de waarheid zeggen." «Ook die moet men immers kunnen hooren, juffrouw Elke!" Het meisje liet hare donkere oogen nog eens naar alle kanten gaan, alsof zij er zich van wilde vergewissen, dat er geen overtol lige ooren in de buurt waren. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1905 | | pagina 1