NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
DE SCHIMMELRIJDER.
Ulo. 75.
Woensdag 20 September 1905.
Vier-en-dertigsten jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
INFORMATIE-BUREAU
Amersfoort
Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75;
Franco per post door het geheele Rijk f 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Laugestraat 77. Telephoonn». 09.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Wij wenschnn de aandacht te ves
tigen op de opening van een informatie
bureau tot bescherming van vrouwen
en meisjes.
Deze oprichting, waarnaar in andere
landen nog met verlangen wordt uit
gezien, mag hier niet met stilzwijgen
worden voorbijgegaan en wij willen
daarom met enkele woorden uiteen
zetten hoe dit bureau is tot stand
gekomen er. in welke nooden het zal
voorzien.
Het informatie-bureau is opgericht
door het «Nationale Comité tot be
strijding van den handel in viouweu".
In deze dagen van veel strijd en
verdeeldheid is het dubbel aangenaam
eensgezinde samenwerking waar te
nemen tusschen vereenigingen en per
sonen van uiteenloopende overtuiging
op godsdienstig en maatschappelijk
terrein voor een hoog, gemeenschap
pelijk doel. Een sprekend voorbeeld
van zoodanigesamenwerking levert het
Nationale Comité tot bestrijding van
den handel in vrouwen.
Dit Comité, ais rechtspersoon erkend
bij Koninklijk besluit van 7 September
1905, No. 48, is samengesteld uit
afgevaardigden van de elf navolgende
vereenigingen, die zich alle ook be
scherming van minderjarigen of voor
koming of bestrijding der prostitutie
ten doel stellen
De Ned. Vereeniging tegen de Pro
stitutie, de Ned. Vrouwenbond tot
verhooging van het zedelijk bewustzijn,
de Vereeniging ter behartiging van de
belangen der jonge meisjes, de Ned.
Middernachtzending-Vereeniging, de
Vereeniging tot steun van verwaar
loosden en gevallenen, de Roomsch-
Katholieke Vereeniging tot bescher
ming van Meisjes, de Vereeniging
«Onderlinge Vrouwenbescherming", de
Ned. Bond tot Kinderbescherming, de
Rein-Levenbeweging, de Ned. Christen-
Vrouwen Geheelonthouders-Unie, het
Nationaal-Bureau voor Vrouwenarbeid.
Een zeer verscheiden groep ver
eenigingen van velerlei richting en
kleur, maar alle één in het uitnemend
practisch doelbescherming van vrou
wen en meisjes te«en gevaren, die
haar zedelijk leven bedreigen.
Velen zijn bekend met de geschie
denis van de oprichting van dit Comité
en van de Europeesche beweging waar
aan het zijn ontstaan dankt, maar voor
de velen die er wellicht nog onkundig
van zijn, lijkt het ons belangrijk ge
beurtenissen, die van invloed zullen
zijn op de geschiedenis van de be
schaving, in herinnering te brengen.
Het Nationale Comité maakt deel
uit van eene invloedi ijke internationale
organisatie, die in 1889, na liet eerste
Internationale Congres tegen den dus-
geoaamden blanke-slavinnenhandel te
Londen, werd gesticht en dio thans
alle Europeesche landen behalve
Griekenland en Tuikije omvat.
Sedert 1899 werden er drie inter
nationale en verscheidene nationale
congressen gehouden, waar, als het
resultaat van belangrijke besprekingen,
verschillende practische instellingen of
maatregelen tot bescherming van meis
jes in 't leven werden geroepen door
de vereenigingen, die aan die con
gressen deelnamen.
Maar van nog meer beteekenis is,
dat reeds na twee congressen deze
internationale organisatie wist te be
werken dat de Fransche Regeering,
daartoe gebracht door den Voorzitter
van het Fransche Comité, den bekenden
Senator Bérenger, eene uitnoodiging
zond aan alle Regeeringen van be
schaafde landen om afgevaardigden te
zenden naar eene olïicieele Conferentie,
die 15 Juli 1902 te Parijs bijeenkwam
om maatregelen te beramen tot be
strijding van den z g. handel in blanke
slavinnen. Eene Conferentie, die boven
verwachting slaagde, daar dezo afge
vaardigden (de Nederlandsche Regee
ring was vertegenwoordigd door Jhr.
Mr. A. J. Rethaan Macaré, Jhr. Mr.
A. F. de Savornin Lohman en Ds. II.
Pierson) reeds na enkele dagen tot
eenstemmigheid kwamen betredende
een combinatie van belangrijke maat-
legelen ter gemeenschappelijke en
zooveel mogelijk uniforme bestrijding
van den internationalen handel in
vrouwen en meisjes. De voornaamste
van de voorgestelde maatregelen waren,
dat de toegetreden Regeoringen zich
verbonden als een ernstig misdrijf
strafbaar te stellen: het ronselen van
vrouwen, speciaal wanneer het minder
jarigen geldt of wanneer het met ge
weld, bedrog of misbiuik van gezag
gepaard gaat. Voorts werden verschil
lende maatregelen voorgesteld betref
fende de vervolging en uitlevering van
de schuldigen aan dit meestal inter
nationale misdrijf.
Het protocol bevat in zijn tweede
afdeeling bepalingen van adminislra-
lieven aard. De belangrijkste zijn dat
ieder der aangesloten Regeeringen een
ambtenaar zal benoemen, belast met
het bijeenverzamelen van alle inlich
tingen omtrent ronselanj in vrouwen
of meisjes; dat er toezicht zal uit
geoefend worden op stations, havens
van inscheping en gedurende de reis
tot het tegengaan van dezen handel
dat vrouwen of meisjes van vreemde
nationaliteit, die zich aan prostitutie
overgeven, zullen ondervraagd worden
wie haar bewogen heeft het vaderland
te verlatenterwijl, in overleg met
particuliere vereenigingen, zij die dit
wenschen, of voor wie dit wordt ver
langd door de personen die gezag over
haar hebben, in de gelegenheid gesteld
zullen worden naar haar land terug
te keeren.
Ook de Nederlandsche Regoering
heeft zich voorloopig gedeeltelijk
tot uitvoering van het Parijsche pro
tocol verbonden, en wel juist tot uit
voering van deze administiatievo maat
regelen, zoodat hier een vruchtbaar
terrein voor samenwerking tusschen
Overheid en de particulieie vereeni
gingen geopend werd.
Wat de reden is weten wij niet,
maar een feit is het, dat met de uit
voering van deze maatregelen door
onze Regeering nog geen aanvang is
gemaakt en dat ook onze Kamerleden
nog zeer weinig belangstelling hebben
getoond in deze zaak, waarvan het
belang in andere landen zoozeer ge
voeld wordt. Vooral de Duitsche Re
geering heeft een goed voorbeeld ge
geven, daar is reeds sedert bijna twee
jaar een Officieel Regeei ingsbureau met
een ambtenaar aan het hoofd (de heer
H. von Tresckovv) in volle werking,
welk bureau niet stil heeft gezeten,
maar in dien korten tijd reeds zeer
belangrijke gegevens heeft bijeenge
bracht betrellende den internationalen
en binnenlandschen vrouwenhandel in
Duitschland. Til van ronselaars en
hunne handlangers zijn vervolgd en
veroordeeld, en hunne praktijken wor
den met succes tegengegaan. Ook
hield het bureau reeds meerdere be
langrijke enquêtes naar dien handel in
Rusland, Rumenië en ook in ons land
Is van onze Regeoring dus in dezen
nog geen actie uitgegaan, het parti
culiere initiatief heeft niet stil gezeten.
Het eerste werk door het Nationale
Comité verricht, was het instellen van
een enpuète naai' den aard en den
omvang van den handel in vrouwen.
Deze enquête gehouden voor rekening
van dit Comité (de kosten hebben ruim
drie duizend gulden bedragen) uit
gevoerd door den toenmaligen Inspec
teur van Politie J. Balkestein (thans
Adjunct-Inspecteur ter uilvoering van
de drankwet) die daartoe welwillend
verlof had gekregen van den Burge
meester van Haarlem, heeft een jaar
geduurd, liet belangrijke rapport, dat
er van is opgemaakt, is niet in den
handel verschenen, omdat dit niet
gewenscht was, maar een exemplaar
is gezonden aan den Minister van
Justitie (Mr. LoelT), nadat zijn ambts
voorganger, (Mr. Cort van der Linden),
den meest onbekrompen moreelen
steun voor dit onderzoek had verleend,
en verder zijn de Nationale Comité's
van alle landen in Europa, waar dezo
bestaan, in het bezit van een uittreksel
van het rapport (in het Fransch ver
taald). Een der Duitsche afgevaardig
den op het Congres van 1904 te Zurich
noemde dit rapport een goudmijn voor
de kennis van deze toestanden.
Hoofdtaak van het opgerichte infor
matie-bureau zal nu zijn, dit werk
te bestendigen. Voortdurend, geregeld,
zal nu dit onderzoek over het ge
heele land geschieden. Het woidt
een groote organisatie, die zich in
verbinding zal stellen met dergelijke
buitenlandsche organisaties, die in
wording zijn en waarvan de hoofd
personen, door de internationale con
gressen, reeds goede bekenden zijn
van de bestuursleden van het Neder
landsche Comité, zoodat er goede
hoop is dat over eeriige jaren een
wereld-organisatie in werking zal zijn
en dat is dan ook noodig om een
wereld-kwaad te bestrijden.
Aan het bureau worden niet alleen
verzameld de adressen van verdachte
huizen, onbetrouwbare verhuurkan
toren, vrouwenronselaars en hunne
handlangers en andere personen,
tegen wie gewaarschuwd moet wor
den, maar daar wordt ook een vol
ledige lijst aangelegd van vereenigin
gen, inrichtingen gestichten en per
sonen over geheel Nederland, die
bereid zijn tot voorlichting of be
scherming van meisjes, en om raad
of hulp te verleenen.
De bedoeling van het Nationale
Comité is om, door middel van dit
bureau met zijne correspondenten en
die der aangesloten vereenigittgen
(van welken sommige reeds jaren
een dergelijk doel nastreefden), een
eenvoudigen weg open te stelllen, om
allerwege vertrouwbare inlichtingen
te bekomen, door bemiddeling van
de overige nationalo comités ook
in het buitenland.
Wanneer het een vaste gewoonte
werd, dat geen meisje meer op goed
geluk at beid ging zoeken in een
vreemde stad, zonder dat zij vooraf
in de plaats waar zij heentrekt een
goed Tehuis «eet. waar zij vpilig
Oorspronkelijke novelle van Til. STORM.
49)
«Zij had reden om dat te vragen' want de
meeuw had nu, evenmin als het vorige jaar,
haar winterreis aanvaard. De vader hoorde
die vraag niet, maar de moeder nam het kind
op den arm. «Je Claus is in de schuur," zeide
zij, «daar zit hij warm."
«Waarom? zeide Wienke, »is dat goed?"
"Ja, dat is goed.
De heer des huizes stond nog aan het raam
«Het gaat zoo niet langer Elke!" zeide hij;
roep een van de meiden; de storm drukt ons
de ruiten in; de luiken moeten er voor!"
Op het bevel der meesteres was de meid
naar buiten geloopenmen zag uit de kamer,
hoe haar de rokken om de beeneu zwierden;
de storm rukte haar het luik uit de hand en
smakte het tegen het raam, zoodat een paar
ruiten in scherven en splinters de kamer invlogen
en een der kaarsen walmend uitging. Hauke
moest zelf naar buiten, om te helpen, en slechts
met moeite gelukte het eindelijk de luiken
voor de ramen vast te maken. Toen zij de deur
openden om het huis weer binnen te treden,
suisde een bui hen voorbij, zoodat het glas-
en zilverwerk in de muurkast rinkeldeboven
hunne hoofden trilden en kraakten de balken,
alsof de storm het dak van de muren wilde
rukkeD. Maar Hauke kwam de kamer niet
meer binnen: Elke hoorde, dat hij over de
deel naar den stal ging. «De schimmelde
schimmel, John! Gauw wat!" zoo hoorde zij
hem roepen. Daarop kwam hij het vertrek nog
even binnen, zijn haren hingen hem ver
ward om het hoofd, maar zijn grijze oogen
schitterden. «De wind is omriep hij «naar
het Noord-Westen, en het is halve springvloed
Het is geen wind zulk een storm hebben
wij nog nooit beleefd!"
Elke was doodsbleek geworden: "En moet
gij er nog weer op uit?"
Hij greep haar beide handen en drukte ze
krampachtig in de zijne: "Ja, ik moet, Elke!"
Zij sloeg langzaam hare donkere oogen tot
hem op, en een paar seconden lang zagen zij
elkander aan; toch scheen hun dat een eeuwig
heid toe. «Ja Hauke," zeide ze, "ik weet het,
gij moet."
Buiten voor de deur werd het getrappel van
het paard vernomen. Zij viel hem op den hals,
en een oogenblik scheen het, alsof zij hem niet
kon loslatentot aan dit huis is de vloed nog
nooit gestegen. Eu bid God, dat hij ook met
mij zij!"
Hauke wikkelde zich in zijn mantel, en Elke
nam een das en hond hem dien vol zorg om
den hals: zij wilde iets zeggen, maar hare
bevende lippen weigerden den dienst.
Buiten hinnikte de schimmel zoo luide, dat
het te midden van het huilen van den storm
als trompetgeschal weerklonk. Elke was met
haar man naar buiten gegaande oude esch
kraakte, alsof hij zou omvallen. "Stijg toch op,
baasriep de knecht, «de schimmel is als dol
hij zal den teugel nog stuk trekken. «Hauke
sloeg de armen om zijn vrouw: «met zonsop
gang" zeide hij, «ben ik weer terug
Reeds was hij op zijn paard gesprongen:
het dier sloeg met zijn voorpooten in de hoogte
en daarop vloog het met zijn berijder, evenals
een strijdros dat zich in het dichte gewoel van
den slag werpt, de terp af, en ijlings ging het
voorwaarts te midden van de duisternis en
het geloei van den storm. «Vader, vader! riep
hem een klagend kinderstemmetje achterna;
«lieve vader!"
Wienke was in den duister den wegijlende
nageloopenmaar zij had nog geen honderd
passen gedaan, of zij struikelde over een hoop
aarde eu viel.
De knecht, lven Johns, bracht het weenende
kind bij de moeder terug; zij leunde tegen den
stam van den esch, welks takken boveu haar
door de lucht zweepten, en staarde in de duis
ternis, waarin haar man verdwenen was; als
het brullen van den storm en het verwijderde
razen van de zee voor een oogenblik verstomden,
kromp zij van schrik ineenhet scheen haar
toe, alsof alles slechts trachtte hem ten verderve
te brengen, en plotseling zou verstommen, wan
neer het hem had vernietigd. Haar knieën
knikten, de storm had hare haren losgemaakt
en dreef er zijn spel mede. «Hier is het kind,
vrouw!" riep John haar toe: «houd het vast!"
en hij drukte de moeder de kleine in de armen.
«Het kind? Ik had je vergeten, Wienke
riep zij uit, «God vergeve het mij." Daarop
drukte zij het aan haar borst, zoo vast als
slechts de moederliefde dit vermag, en viel
met haar op de knieën. «O, Lieve Heer en
Gij mijn Jezus, laat ons geen weduwe en weeze
worden. Bescherm hem, o goede Godslechts
gij en ik kenneu hem!" Eu de storm zweeg
nu niet meer bij tusschenpoozenhij loeide en
brulde en donderde alsof de geheele wereld
onder dat verschrikkelijke geraas vergaan moest.
«Ga in huis, vrouw!" zeide John, «kom!" en
hij hielp haar op en leidde beiden het huis
en de kamer binnen.
(Wordt vervolgd.)
