MIE UW I
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
DI1TM, DE VRIJWILLIGER
BINNENLAND.
No. 93.
Woensdag 20 November 1907.
Zes-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
6)
Amersfoortsc
Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75;
Franco per post door het geheele Rijk 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
BureauLangestraat 77. Telephoon no. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Zaterdagnamiddag is H. M. de
Koningin-Moeder uit het buitenland
op Het J.oo gekomen. Om 4.37 kwam
de extra-trein met het salon-rijtuig
aan het station Apeldoorn aan, al
waar H. M. de Koningin en Z. K. H.
de Prins aanwezig waren. Ook de
Burgemeester was aan het station.
Na eene hartelijke begroeting reden
de Vorstelijke personen naar bet
Paleis, in een a la Daumont be
spannen rijtuig.
Een talrijk publiek was nabij het
station aanwezig, welks hartelijke
toejuichingen op uiterst minzame wijze
werden beantwoord.
Mr. Goeman Borgesius.
Gisteren was het dertig jaar ge
leden dat de Heer Goeman Borge-
sius zijne intrede deed in de Tweede
Kamer. Hij had toen slechts even
den leeftijd bereikt, dien de Grond
wet voor den vei kiesbaarheid eischt.
Hij had zitting voor het district
Winschoten, dat hij vertegenwoordigde
tot 1888. Bij de splitsing van genoemd
district in de kiesdistricten Winscho
ten en Veendam werd hij in 1888
voor het laatste candidaat gesteld en
gekozen. Hij zou voor Veendam ech
ter slechts kort zitting hebben. Toen
in 1891 Zutphen moest veroverd
worden op anti-revolutionnaire partij
keek men aldaar naar een candidaat
om, die groote kaus gaf op de over
winning, en men vergiste zich niet,
toen men het oog op Mr. Goeman
Borgesius liet vallen, want hij aan
vaardde de candidatuur en Zutphen
werd weer liberaal en naar het zich
laat aanzien voorgoed.
Tot 1903 zat Mr. Goeman Borge
sius voor Zutphen, zelfs van 18971901
toen hij Minister van Binnenlandsche
Zaken was, bleef hij op verzoek van
zijne kiezers zitting daarvoor houden.
Maar toen in 1905 Enkhuizen op den
tegenstander moest worden heroverd
kwamen de liberalen daar Mr. Goe
man Borgesius verzoeken, de candi
datuur te aanvaarden overtuigd als
ze waren, dat de moeilijke strijd
alleen dan met succes kon gestreden
worden, als men voor een allereerst
man in het vuur ging, en, wat wei
nigen hadden durven hopen, de slag
i werd gewonnen. De Heer Borgesius,
die in 1905 ook voor Zutphen her
kozen was, opteerde natuurlijk voor
het zwakste district, en zoo heeft
hij op het oogenblik zitting voor
Enkhuizen. De Heer Borgesius is een
van de weinige leden, die onafge
broken zoovele jaren in de Karner
zitting hebben gehad.
(De Vaderlander).
Vereenvoudiging der Schrijftaal.
De Vereeniging tot Vereenvoudiging
van onze Schrijftaal heeft, met ver
wijzing naar het in Februari aan
den Minister van Binnenlandsche
Zaken gericht adres waarin ver
zocht wordt «het daarheen te leiden,
dat aan het gebruik van de vereen-
voudigdesppllinggeen bezwaren worden
in den weg gelegd en de invoering
van bedoelde spelling niet worde be
lemmerd van de zijde der overheid
en der schooi autoriteiten" zich
thans gewend tot de Volksvertegen
woordiging.
Met dit adres is adhaesie betuigd
door de navolgende onderwijsvereeni-
gingen
De Vereeniging van Leeraren aan
Inrichtingen van Middelbaar Onder
wijs. Het Nederlandsch Onder
wijzers-Genootschap. De bond van
Nederlandsche Onderwijzers. De
Centrale Vereeniging van Hoofden
van O. L. Scholen te Amsterdam. De
St. Lebu'inus-VereeDiging, Diocesaan-
Vereeniging, van R.-K. Bijz. Onder
wijzers in het aartsbisdom Utrecht.
De R.K. Onderwijzersbond in het
bisdom Breda. De R.K. Onder
wijzersbond in het bisdom 's-Hertogen-
boscb. De R.K. Onderwijzersbond
in liet bisdom Roermond. Zestien
afdeelingen van de «Vereeniging van
Christelijke Onderwijzers e Onder
wijzeressen in Nederland en de Over-
zeesche Bezittingen". De Alge-
meene Onderwijzersvereeniging, Sektie
B" en vijf afdeelingen van de D. V.
van R.K. Bijz. Onderwijzers in het
Bisdom van Haarlem. Het Genoot
schap van Leeraren aan Nederlandsche
Gymnasiën. Het Nederlandsch-
Indisch Onderwijzers-Genootschap.
Zoodat (zegt adressante) thans het
geheele onderwijs (behalve het uni
versitair, dat niet onmiddellijk bij de
quaestie betrokken is, maar waar
vrijheid bestaat, blijkens de disser
taties in vereenvoudigde spelling,
't laatst die van Dr. G. Brom over-
Vondels Bekeering) aan de zijde van
onze vereeniging staat geschaard.
In een uitvoerige ^toelichting ont
wikkelt de Vereeniging het volgende:
1. De spelling van de Vries en Te
Winkel is te moeilijk voor het onder
wijs en geenszins ontwikkelend.
2. Wat en hoe willen wij vereen
voudigen
3. Onze gematigde voorstellen zijn
voortgekomen uit rijp overleg, en
hebben na langdurige gedachten-
wisseling en toetsing aan de invoer
baarheid hun eindvorm gekregen.
4. De vereenvoudigde spelling
wordt door velen practisch toegepast
en in Zuid-Afi ika in de scholen onder
wezen.
Ten aanzien van punt 2 wil de
Vereeniging de voornaamste grond
regels van V. en te W. behouden,
maar zich meer richten naar het be
schaafde spraakgebruik.
Wij brengen in herinnering dat de
voorstellen der Vereeniging reeds in
1894 o.m. de ondertoekening droegen
van de hoogleeraren Van Heiten,
Logeman, Speyer, en Symons, en dat
Prof. Cosijn er zich in hoofdzaak meê
vereenigde. Later hebben aan het
uitwerken der regels medegewerkt de
heeren Salverda de Grave, Van Hamel,
Hesseling, H. Kern, Vercoullie om
enkel de mannen van het universi
tair onderwijs te noemen.
Op uitnoodiging van dr. C. P. C.
Bosch kwamen Zaterdagavond te
's-Gravenhage eenige belangstellenden
en deskundigen bijeen, om te beramen,
hoe men zou kunnen geraken tol
meerdere veiligheid tegenover het
toenemend verkeer, in het. bijzonder
dat der automobielen. Uit de bespre
kingen bleek, dat men het vrij alge
meen er over eens was, dat vele
auto's, zooals zij vaak bestuurd wor
den, een gevaar opleveren, dat, voor
komen moet en kan worden. Men
drong aan op het eischen van een
kundigheidsrijbewijs en op betere aan
passing der politie aan het moderne
verkeer. De invoering van een maxi
mum snelheid vond verdediging doch
de andere sprekers verzetten zich
ten sterkste hiertegen en tegen elke
wijziging van art. 13 der Motor- en
Rijwielwet.
Algemeen was men echter van
meening, dat een eventueel te vor
men comité zich niet uitsluitend zou
hebben bezig te houden met het
outomobilisme, maar met de veilig
heid van het verkeer in den breed-
sten zin.
Ten slotte werd besloten dat dr.
Bosch zich namens de vergadering
zou wenden tot de besturen der
vereenigingen en lichamen, welke
geacht kunnen worden in het vraag
stuk belang te stellen met het verzoek
een of twee vertegenwoordigers uit
bun midden aan te wijzen, die, aan
gevuld uit bet publiek, een comité
zullen vormen, dat de zaak in studie
zal nemen.
Sint-Nicolaasfeest.
De directeur-generaal der posterijen
en telegraphie brengt ter algemeene
kennis
Bij gelegenheid van het aanstaande
Sint-Nicolaasfeest wordt de vergun
ning, om meerdere pakketten aan
hetzelfde adres van slechts een enkele
adreskaart te doen vergezeld gaan,
voor den tijd van 3 tot en met 7
December ingetrokken en zal derhalve,
bij elk gedurende dit tijdvak ter ver
zending aangeboden pakket, een adres
kaart behooren te zijn gevoegd.
Voorts wordt, ter verzekering van
een goede overkomst van de pakketten
aanbevolen
lo. zorg te dragen voor eene doel
matige en stevige verpakking van de
voorwerpen, in dier voege, dat deze
op afdoende wijze tegen breken en
beschadigen verzekerd zijn
2o. Zoo mogelijk de adressen op
de pakketten te schrijven en, waar
opplakking of aanhechting van een
adres onvermijdelijk is, dit zoodanig
vast te hechten, dat voor het verloren
gaan daarvan, tijdens het vervoer,
geen vrees behoeft te bestaan
3o. in de pakketten een tweede,
los adres te sluiten. («St.-Ct.")
Een verblijdend teeken.
Onder leiding van den heer S. Snij
der, landbouwonderwijzer en Hoofd
der Anna Paulownaschool te Soest
worden vanwege hel Landbouwkundig
Bureau van het Kalisyridikaat te
Utrecht onder de gemeente Soest een
15-tal proefvelden aangelegd, met
kunstbemesting, waarbij aan de proef
nemers de benoodigde kunstmeststof
fen gratis worden verstrekt. De be
doeling is in het najaar van 1908
aan deze proeven een kleine tentoon
stelling van kleine gedeelten der ver
bouwde gewassen te verbinden. Waar
schijnlijk zal nog dezen winter in
een daarvoor geschikte lokaliteit een
lezing met lichtbeelden over kunstmest
gebruik worden gehouden. Wanneer
men weet dat in Soest en Omstreken
tot heden nog weinig kunstmest wordt
gebruikt, dan mag deze exploratie als
een verblijdend teeken worden be
schouwd. We brengen hulde aan de
landbouwers-proefnemers, die in dezen
voorgaan, en tevens aan de leiders.
Als te verbouwen gewassen werden
ons genoemd: aardappelen, mangels,
haver, rogge knolrapen, grasland en
erwten.
OF
X3Iet liaxt -van Evislaiid..
UIT NORMAN HANSEN'S «TOEMAN"
Verhalen uit den Russisch-Japanschen oorlog
naar het Decnsch.
Dikwijls zagen de gewonden er zoo spook
achtig uit, dat Dimitri en zijn kameraden op
hielden met zingen en een vaag gevoel van
ontzetting hun onder hun soldatenuniformen
overweldigde; maar spoedig behaalde de
nieuwsgierigheid de overhand en dan schreeuw
den zij lachend allerlei vragen hoe die Japan
ners er toch wel uitzagen, of het werkelijk
zooals men hun verteld had fantastische
dwergen waren of een soort dieren die in
de bosschen vliegen? Dan kregen zij van
enkele zwakke stemmen, uit de wagons waarin
de gewonden opgehoopt waren, ten antwoord
«Wacht maar, gij zult ze zeiven zien
Het zijn gele wolven!"
Maar Dimitri en zijne makkers zagen de
gele wolven nooit, toen zij eindelijk het verre
Oosten bereikt hadden, na oneindige malen
oponthoud gehad te hebben, hetgeen hun
gedurende lange weken op de lijn hield: de
laatste veldslag was geleverd geworden, en
men liet hen van links naar rechts marcheeren,
dan weer retireeren, als de mieren in het
bosch dacht Dimitri, met dat onderscheid dat
de troepen mieren met meer overleg heen en
weer gezonden werden dan zij. Eindelijk be
reikte het regiment reservisten, waarbij Dimi
tri ingedeeld was zijn eindpunt in de case-
matten van de forten van Wladiwostok.
Daar moesten de mannen keien kloppen voor
het aanleggen van militairen wegen.
In die casematten, die gelijk met de bega-
nen grond ingegraven en van boven met
boomtakken bedekt waren, op de helling der
heuvels, aan wier voet de rijke stad lag, moesten
Dimitri en zijne makkers den geheelen dag
keien kloppen, terwijl de Ivoreanen met hunne
krakende tweewielige karretjes, dag in- dag
uit, de hellingen opkwamen, beladen met
groote stukken rotsblok en ze weèr afdaalden
met een lading geklopte steenen. Maar de
oorlog was toch nog niet geëndigd en eens
op een morgen zagen de mannen van de
toppen der heuvels, héél in de verte op de
blauwe Zee kleine stipjes, die zij herkenden
als Japansche oorlogschepen. En Dimitri
stelde zich voor, dat iedere slag, dien hij
met zijn houweel gaf en ieder stukje steen
dat hij afbrak, toch noch een kleinigheid bij
droeg tot de verdediging van zijn vaderland,
dat land van de dappere Bogatyrs.
Van tijd tot tijd kwamen er soldaten van
het front naar de forten van Wladiwostok.
Zij brachten nieuwtjes mede, en deden verhalen
van het slagveld, vroolijke verhalen, alsof de
de oorlog niet anders'was dan een pleiziertje
voor een schooljongen, en was er wel één
kinderspelletje, dat zonder kleerscheuren af
liep Zoo ging het ook in den oorlog. Het is
een soort sport van vroolijkheden, waarbij
natuurlijk al spelende, klappen vallen daar
is niets aan te doen, maar wat doet dat
er ook toe. Maar, eensklaps, terwijl zij daar
zoo aan het schertsen waren begon de avond
te vallen en de zon ging bloedrood onder
achter een meer naar voren geschoven heuvel
op welks kruin een eenzaam verlaten boom
stond, en dan werd zelfs de luidruchtigste
van het troepje stil. Een zeker afgrijzen over
meesterde hun, alsof zij door ijskoude handen
omvat werden. Met somberen blik en als
verlamd van schrik staarden zij naar de onder
gaande zon, en één hunner fluisterde: «Zie
dien kant eens uit, naar den heuvel van
Putiloiï! En het schouwspel van den bloedigen
oorlog doemde voor hunne blikken op en deed
ze alle huiveren terwijl er een neerslachtige
stilte heerschte.
Eindelijk werd de vrede gesloten, maar dat
bracht geenerlei verandering in het leven der
soldaten, op de heuvels rondom Wladiwostok.
Zij bleven aan het keien kloppen en de Kore-
anen kwamen en gingen met hun karretjes,
terwijl een officier van het regiment nauw
keurig het aantal karrevrachten noteerde,
juist zooals dat gedurende den oorlog gebeurd
was. Het leven in de stad ontwaakte weêr,
vroolijke officieren behoorende tot verschillende
regimenten van het leger zochten er hun
toevluchtsoord en de feesten en gecostumeerde
bals volgden elkander voortdurend op. Maar
wanneer een mindere in de stad kwam om
iets meer te vragen dan de twee en een
halve kopeken dagelijksche soldij die hem
toekwamen, werd hem op de meeste plaatsen
de deur voor den neus toegeslagen, en hij
keerde naar de heuvels terug met een gevoel,
alsof hij een paria was.
I Wordt vervolgd).
