ÜIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. GIOTM IL MESTIER BUITENLAND. BINNENLAND. Woensdag 3 Juni 1908 Zeven-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. EÉN DOEL IN HET LEVEN. Een verhaal uit Sicilië. No 45 oortsche Gouran ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden niterlgk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telcphoonno. 09. AD VERTENT1ËN: Van I6 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent. Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De hoofdzaak in het leven is een doel te hebben en de geschiktheid en volharding te bezitten om het te bereiken. Er is niets noodlottiger voor het succes in ons leven dan voortdurend veranderen van werkkring. Als een jongeling vier of vijf jaar besteed heeft om b.v. timmeren te leeren en hij neemt daarna plotseling het be sluit om kruideniersbediende te worden, dan werpt hij daardoor vijf jaren weg van kostbare ondervinding die hem in zijn nieuw beroep van weinig nut kunnen zijn. Er zijn alzoo veel menschen die een groot deel van hun leven wegwerpen, flad derend van het eene beroep op het andere, die van alles wat leeren, maar geen enkel vak grondig. Zij vergeten maar te licht, dat een half geleerd ambacht, al zouden wij er ook twintig hebben, ons nooit brood, noch veel minder een goed bestaan kunnen geven. Hoeveel jongelui hebben nog kor ten tijd het een of ander vak geleerd of het staat hun reeds tegen en zij werpen zich op iets anders, dat hun aanlokkelijker toeschijnt. Het is dan ook o zoo gemakkelijk, de doornen te zien in z'n eigen beroep en de rozen in dat van een ander. Een jongeling, die een dokter in z'n koets ziet rijden, verbeeldt zich dat zoo'n dokter 'n ideaal leven heeft, maar hij weet niets van de lange jaren van droge vervelende studie, die deze heeft moeten doorworstelenweet niets van de spanning waarmede deze soms maanden reeds te voren de zware examens tegemoet zag: weet niets van de dorre bijzonderheden der anatomie, van de eindelooze namen van artsenijen en de reeks van technische termen, die deze heeft moeten bestudeerenweet niet hoe deze ten slotte maanden, misschien wel jaren heeft gewacht op patiënten. Iemand met matigen aanleg doch rnet vasten wil bezield van één beroep grondig te leeren, zal meer ten uitvoer brengen, dan hij, die de schitterendste talenten heeft, doch ze versnippert, omdat hij niet weet wat hij wil. De zwakste mensch kan, door zijn capa citeiten te richten op een punt iets goeds ten uitvoer brengen, de sterke daarentegen, die de zijne verdeelt, voert waarschijnlijk niets uit. Hij, die in het leeren slagen wil, moet een programma hebben, hij moet zijn richting bepalen en er bij blijven. Dan zal hij nu niet eens in deze dan weder in gene richting worden gedre ven, zoodra zich hinderpalen op zijn weg voordoenindien hij daar niet over kan gaan, moet hij er door heen. Een voortdurend gebrnik van onze vermogens gecentraliseerd op één doel, geeft sterkte en kracht. De stralen van den geest moeten zich concentreeren op een bepaald punt, of het springt in stukken, gelijk een machine zonder vliegwiel. Een gezond bepaald doel is een remedie voor duizend kwalen, waar mede een doelloos leven behept kan zijn. Een vast doel verdrijft de onte vredenheid, neemt het vervelende weg en werkt licht voor het somberste geloof. Onze heidevelden. Ooze heidevelden worden in den laatsten tijd rnet een heel ander oog beschouwd dan vroeger. Toen hadden ze alleen beteekenis voor hen, die kudden langstaarten hielden, voor lemkers, bezembinders en voor den zandboer, die in zijn stallen strooisel noodig had en den knecht dagelijks naar de hei zond om «plakken te maaien." Zelfs het schaddenvuur is in enkele boerenwoningen nog niet geheel verdwenen. Wie thans per spoor deze uitge strekte woeste gronden doorvliegt, ziet bij de eenzame wacbterswoningen stukjes ontgonnen, een scherper tegen stelling vormend met de schrale, zandige omgeving dan de oase te midden van de woestijn. Meer nog Zóó, midden in de uitgestrekte, een tonige bruine vlakten, ontwaart het oog een groenen lap, waar runderen grazen, en vet worden. Die groene plek was voor luttel jaren ook nog heide. Door welk toovermiddel is die groote verandering gekomen. No. 1 van da Verslagen en Mede- deelingen van de Directie van den Landbouw over 1908 geeft hierop het antwoord. In een uitvoerig artikel: Ontginning van heide tot weiland" wordt gewezen op de ont ginning van de lagere deelen vooral, die een betere bodemgesteldheid en door lagere ligging gunstiger water regeling hebben. Tevens woidt de beteekenis van die ontginning voor den landbouwer, die zoodoende meer vee kan houden en tot grooter wel vaart kan geraken, duidelijk in 't licht gesteld. In den eersten tijd, toen men deze ontginning ter hand nam, werd de grond meestal nog al diep bewerkt, waardoor het meermalen gebeurde, dat de zode zoo diep ondergebracht werd, dat ze niet regelmatig rotte en door gebrek aan lucht verstikte, zeer tot nadeel van den plantengroei er boven op. Thans gaat men veel een voudiger en met niet minder goede resultaten te werk. De bearbeiding van den bodem is een zeer opper vlakkige, de bemesting beslaat uit sluitend uit kunstmest. Het is moeilijk met weinig woorden algemeene vuor- schriften aangaande de wijze van ontginning te geven, daar deze zich veelal al te zeer moet richten naar den aard van het terrein. Ligt dit effen zoo lezen we in bovengenoemd verslag of nagenoeg effen, en moeten slooten en slootjes worden gegraven voor afwatering, dan wordt de ontginning, meer of min gewijzigd naar de locale toestanden en den aard van den grond, uitgevoerd als volgt: 1. Per H A. over de heide 2030 ILL. kalk uitgestrooid. 2. Al of niet met een messen- of vleugeleg geëgd, afhankelijk van de kwaliteit van den heidegrond. 3. Slooten en greppels voor af watering gegraven en het zand 56 c M. dik over het veld uitgespreid. 4. Per H.A. bemest met pl.m. 10 H.L. kalk, pl.m. 2000 K.G. ka'iniet en slakkenmeel, van welke de ver houding naar behoefte gewijzigd wordt. (Tot zoover geschieden de werk zaamheden zooveel mogelijk voor den winter). 5. In het voorjaar wordt een ge schikt mengsel van gras- en klaver zaden gezaaid, met of zonder haver olc Hokvnioht 6. Ongeveer 300 a 400 K.G. Chili- salpeter per H.A. in het eerste jaar. Is de plautengroei zeer welig, dan moet de heide enz. vooraf worden afgemaaid of afgebrand. Overigens hindert eenige heide niet, het zand ligt er zeifs vaster door. Het artikel, te groot om hier in zijn geheel op te nemen, bevat nog vele toelichtende mededeelingen, welke alle zeer lezenswaard zijn en ten slotte een zeer betrouwbare hand leiding zijn voor den bezitter van heidevelden, welke hij door in cultuur brengen meer vruchtbaar wil maken. Met bovenstaand schema en een aan sporing te zien het artikel in zijn geheel onder de oogen te krijgen, willen we hier eindigen. S. Moelei Hafid wint meer en meer veld. Bagdadi's legermacht is te Rabat teruggekeerd in betreurenswaardige staat; er is nog slechts een klein troepje overgebleven van de ganscbe meballah, de rest is overgeloopen naar den winnenden Sultan of heeft een voudig de plaat gepoetst. Ook in het zuiden heeft Hafid weer een overwinning behaald. De bevol king der stad Demnat, in de nabijheid van Marakesj, weigerde een belasting van 4000 doero's op te brengen, die Hafid hun had opgelegd. Zij eischte een bevelschrift, door Abd-el-Azis geteekend. Moelei Hafid heelt daarop de stad door een zjjner getrouwen, een broeder van den bekenden Kaid Glaoei, laten belegeren en eenige dagen geleden is zij dezen in handen gevallen. Zulk een succes in het zuiden, terwijl Hafid zelf in het noorden des lands is, bewijst dat hij werkelijk heerscher is over Marokko. In de kustplaatsen wordt over het algemeen Abd-el-Azis nog erkend, boewei men er niets liever zou doen dan hem afzweren en zich bij Moelei Hafid voegendoch dat durft men niet voor de Franschen. Intusscben schijnt men er te Mazagan na aan toe te zijn, om deze vrees ten spijt Hafid als sultan uit te roe pen. Er is daar een brief aange komen waarin Hafid's intocht in Mekinez werd bericht en die is voor gelezen onder luiden bijval der menigte. Maandagochtend is de D-trein van Ostende naar Keulen bij Chènée ont spoord, vermoedelijk tengevolge van verkeerden wisselstand. Het voorlaat ste rijtuig werd tegen een stootblok geworpen en brak middendoor waarbij ook nog een gashouder ontplofte. Drie personenl zijn gedood, een groot aantal anderen meer of minder zwaar gewond. De Koningin-Moeder wordt Vrijdag 5 dezer, in den namiddag, van Hare buitenlandsche reis op Soestdijk terug verwacht. Uit bet Zwecdsch van SOPHIE ELKAN. 3) «Hij, die deze woorden uitte, was een dikke voerman in groen fluweelen kleederen, met een blauwe foulard om het hoofd geknoopt en een versleten wollen sjaal, die hem over de schouders hing. Hij was dienzelfden mor gen van Catania gekomen, dus luisterden allen gespannen naar wat hij te vertellen had. J «Ja, dat zeggen ze daarginds, Zij geloofden niet, dat Makallé zich lang staande zou kunnen houden. Het gaat slecht in Afrika, maar hier in het land niet minder. Wij worden tot op het lijf toe uitgekleed door al die belastingen. Het was al erg genoeg van te voren; maar nu is het nog°er<rer. Het is een schandelijke krijg. Hij ontneemt ons alles, ons geld, onze muildieren, onze kinderenEn wat krijgen wij daarvoor in de plaats? Niets dan ellende. Wat hebben wij met Afrika te maken?" «Gisteren kreeg ik een brief van mijn zoon in Afrika," zeide de oude kleermaker, wien het tot daartoe nog niet gelukt was aan liet woord te komen. «Wat schrijft hij? Laat eens hooren Verzoek Signor Falcone den brief voor te lezen." «Er staat niet veel in over Afrika. Angelo was daar pas aangekomen, toen hij den brief schreef. Hij is een goed zoon. Ja, wilt gij zoo vriendelijk zijn deze bladzijden voor te lezen, signor Maestro?" «Massaua, 3 November 1895. Beminde Ouders! Ik ben daar pas aan land gekomen hier te Massaua, dat eene groote en prachtige stad is, bijna even groot als Catania. Toen wij uit Palermo vertrokken, was me dat een gejubel, dat kunt gij wel nagaan! De weg naar de zee was zwart van de menschen: soldaten en burgers drongen zich tusschen onze geleden in, om ons te volgen. Met de muziek aan het hoofd trokken wij naar de haven, waar het groote schip op ons wachtte. Overal op de balkons der huizen, die wij voorbijtoogen, stonden de mooiste dames en wuifden met kleine zakdoeken en wierpen bloemen op ons neer. Heeren gaven ons sigaren en officieren spraken ons toe, Toen wij wegstoomden riepen de lieden aan wal«Leve Italië Leve het legerWij zwaaiden onze roode mutsen en schreeuwden «Leve Italië, leve Italië! Wij vertrokken tegen zes uur, bij zons ondergang en kregen de tranen in de oogen, toen wij Sicilië zagen verdwijnen. Wij dachten aan de geliefden, die wij achter lieten. Maar het denkbeeld, dat wij gingen strijden voor Italië's eer, om Eritrea te beschermen en Italië's vlag tot ver in Afrika te plaatsen, zoo ver als onze generaal Baratieri ons slechts wil voeren, deed onze harten kloppen van trots. Wij hadden eene goede reis, maar storm in de Roode Zee. Nu zijn wij te Massaua: over eenige dagen trekken wij het land in. Ik verlang er naar te mogen vechten tegen de zwarten. Weest verzekerd dat ik mijnen dierbaren ouders eer zal aandoen! Duizend kussen voor moeder, laat zij niet schrijen om mijnentwil. Ik zend vijf door mij opgespaarde lire naar huis. Zij moet daarvoor een nieuwe sjaal voor de feestdagen koopen. Als ik meer geld krijg, zal ik haar nog iets zenden voor een paar oorhangers. De groeten aan mijne geliefde Ouders en mijn Broeder van Uwen Zoon ANGELO BRICCI," «Dat is een opgeruimde brief," zeide Sig nor Falcone, terwijl hij hem teruggaf. «Ja; tot nog toe heeft de jongen nog alleen het mooie en goede gezien." II forestiere stond op om te vertrekken. Hij was zoo mager en dun, dat het hem gemakkelijk viel zich een weg te banen tussehen de leeren sofa's en de tafels door. «Goeden avond," zeide hij. De kastelein volgde hem tot aan de deur. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1908 | | pagina 1