NIEUW 1 Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. GIOVANNI IL FORESTIERE. FEUILLETON. BINNENLAND. flo. 48. Zaterdag 13 Juni 1908 Zeven-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG: Van den Bak op den Tak. Een verhaal uit Sicilië. Amersfoortsche Courant M. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75; Franco per post door het geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. BureauLangestraat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/, Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De inwoners van Hoogeveen waren verstoordde stoom-carousel van den heer Janvier te Bergen-op-Zoom mocht volgens besluit der vroede vaderen niet komen. Groot was de verontwaardiging, maar men besloot er zou gedraaid worden. De eigenaar van een stuk land stond dit ten ge- bruike af aan den ondernemer, die wat in zijn nopjes was, daar hij nu eenige honderden guldens staangeld in den zak hield. En de Hoogeveensche draailustigen draaiden nu lustig rond onder het gezang van het «Nieuwe Draailied." .Ouden, jongen, laat je draaien. Alles gaat met mekaniek. 't Orgel speelt een lustig deuntje, 'i Is er alles even sjiek. En Janvier die geeft een vrijkaart Aan de leden van den Raad, Nu hy van het staangeld vrijkomt. Want dat is voor hem niet kwaad." nEdelachtbaren, laat je draaien, Kijkt toch altijd niet zoo raar! Weest nu voor één keer eens vroolyk, Gunt u zelf een prettig uur! 'k Zie zoo graag een waardig raadslid, Op een steigend houten peerd, Daarom, heeren, laat je draaien, 't Is gerust de peine weerd. Of de «heeren Edelacbtbaren", van deze gratis gelegenheid gebruik hebben gemaakt, meldt de bericht gever niet. Waarschijnlijk vonden zij het niet het «echte'' vermaak. Waar wat is tegenwoordig echt Wij leven, helaas, in een tijd van algemeene onechtheid en vervalsching, zoo hoort men klagen. Zie b. v. eens, hoe wij tegenwoordig dineeren Soep wordt vervalscht met tapioca, gemaakt van koperhoudend aardap pelmeel; augurkjes en groenten wor den door koperzout groen gekleurd:, de margarine in plaats van boter, wordt nog vervalscht met aardappel meel en door orlean of curcuma gekleurdtruffels maakt men van oude aardappelen salade met zwa velzuur houdende azijn; bessensap uit een afkooksel van Iersche mos, ge kleurd met bietensap en een beetje echt bessensap; oranjemarmelade van geraspte knollenvan suikergoed is gips het hoofdbestanddeel en wordt gekleurd met schadelijke verfstolïen. Wijn, koffie, thee, cognac, alles wordt vervalscht. Hoe vindt u die kippensoep? vroeg laatst een kelnner aan een gast. De kip heeft haar alibi bewezen, was het antwoord. Zoo is er dus veel valsche schijn in de wereld, een dichter roept ons waarschuwend toe Laat u geen schijn bedriegen. De misdruk is [niet duur, Daar zjjn papieren bloemen; daar is geschil- [derd vuur; Daar is verzilverd koper, een ingebeelde [vreugd Geen valsche munt zóó gangbaar als nage maakte deugd." Dit laatste oordeel klinkt mij in zijn algemeenheid wel wat streng. Ik zou hier een dichtwoord tegen over willen plaatsen "Spreek geen haastig vonnis uit Over 's naasten hart en leven Ziet ge op eigen weg en werk Dan geen enkle smet meer kleven? Blijf toch niet als rechter staan," Maar strijd zelf om in te gaan." Eenige troost bij al die valschheid en onechtheid kan het wellicht ge ven te bedenken, dat men vroeger al evenzoo daarover klaagde, b. v. over het vervalschen van eetwaren. De ouden verstonden dat kunstje ook. Niet alleen wordt er in den Bijbel over gesproken, maar Dioshiridus en Plivius, die leefden in de eerste eeuw onzer jaartelling, spreken reeds van wijnvervalsching. En Sebastian Brant, die leefde omstreeks 1500, geeselde reeds de vervalsching van zijn tijd. Nu geschiedt niet alle vervalsching, opzettelijk, soms berust ze op een vergissing. Van een zoodanige ver gissing werd een Oostenrijksch koop man de dupe. Zijn makelaar seinde hem, dat ettelijke schepels tarwe werden aangeboden tegen een be paalde prijs, en liet daarop volgen «Zal ik koopen of is prijs te hoog?" Het antwoord luidde: «Geen enkele prijs te hoog". Maar de telegrafist had zich vergist en een komma achter het tweede woord weggelaten. Het telegram had moeten luiden«Geen enkele, prijs te hoog." Door deze onnauwkeurigheid werd de koopman tot den bedelstaf gebracht. De telegrafist kon misschien zijn gedachten beter mondelingdan schrifte lijk uitdrukken. Zoo meende ook zekere mijnheer Smit van zichzelf. Toch stotterde de man zoo, dat het pijn lijk was hem te hooren spreken. Eens, toen hij een advokaat in den arm had genomen voor een erfenis kwestie, schreef deze hem een brief, vragende enkele verklaringen hem schriftelijk te willen doen toekomen. Den volgenden middag verscheen mijnheer Smit zelf op het advoka- tenkantoor en zei: «Ik-k-k d-d-dacht d-d-dat 't b-b-be- ter was d-d dat ik-k-k m-maar even zelf k-k-k-k-wam, w-want ik-k-k- k-k-an b-beter spre-k-k-en d-dan schrijven." Oranjebond van Orde. De Oranjebond van Orde hield te Utrecht zijn jaarlijksche algemeene vergadering. Aan het daarin uitgebracht Jaar verslag is o a. het volgende ontleend Het afgeloopen jaar ving aan met 746 leden en eindigde met 721 leden. In 1907 bedroeg bel bedrag der geïnde contributies f1976 tegen f2041 in 1906. Aan giften werden den Bond dit jaar f 506.geschonken, terwijl bovendien als legaat van mevr. de wed. P. van Lelyveld-van derStraaten- Stokbroo, (laatstelijk gewoond heb bende te Utrecht) ontvangen werd de schuldbekentenis groot nominaal f1000, dd. 7 Sept. 1905 ten name van de legatrice door het Bondsbe- stuur uitgegeven van ter leen ont vangen gelden ten behoeve van den bouw van «Ons Huis" op het Hofveld in de Gemeente Apeldoorn. Met groote erkentelijkheid wordt gewag gemaakt van den belangrijken steun, welke de Bond ook d.t jaar van de Kwartgulden-Vereeniging voor heide-ontginning heeft ondervonden d.e Bond ontving in 1907 nml. van de Vereeniging f6145, d.i. f397, meer dan 't vorige jaar. De inzending van den Bond op de nationale en internationale landbouwtentoonstel ling van 1622 September te 's-Gra- venhage werd door de jury waardig gekeurd met den eersten prijs voor de rubriek «Ontginning". Aangaande de stichtingen wordt 't volgende o.a. medegedeeld Erica-stichting. Dezelfde vijfhoeve- naren, die in 1906 de hoeven gepacht hadden, konden ook in 1907 daarvoor in aanmerking komen. De voorwaar den waren in hoofdzaak over eenkomstig die der vroegere jaren. Slechts werd van elk der hoeven de pacht weder met f5 verhoogd, zoodat de pacht bedraagt voor 3 hoeven f110, voor een hoeve f115 en voor de andere f210. Ter bestrijding der kosten van door den Bond ver strekte hulpmeststoffen werd door ieder der hoevenaren f 35 terugbetaald. De oogst was dit jaar over't algemeen goed. Vooral rogge en aardappelen leverden een voordeelig gewas. De De oppervlakte der bebouwde en on bebouwde gronden bedroeg dit jaar in totaal 23.1280 H.A. Hof- en Hattemsche Veld en Ons Huis. Alle woningen waren het ge heele jaar verhuurd. Het jaar 1907 was voor 't meerendeel der bewoners niet gunstig. Het slechte weder was oorzaak dat de oogst der veldvruchten over 't algemeen minder goed was dan vorige jaren. Het in 1906 omge spitte terrein van 4000 M1 werd in Mei bezaaid met lupine, welke een goed gewas gaf en bij voldoende rijpheid werd ondergeploegd, waarop rogge werd gezaaid die goed opkwam. Met het verbarden en gelijkmaken der wegen werd doorgegaan. Peelersveld bij Assen. Al beant woordt deze stichting nog steeds niet aan alle gestelde verwachtingen, zij gaf den Bond gedurende 1907 toch niet bijzonder reden tot klagen, 't Blijkt toch, dat de Stichting in een bestaande behoefte blijft voorzien. In weekhuren werd totaal ontvangen f428.92. De ontginning der nog woest liggende gronden gaat niet zoo spoedig als gehoopt werd. De oogst was dit jaar over 't algemeen gunstig. Ontginningen. Deze worden 't grootste arbeidersveld van den Bond genoemd. Het technisch belang der aan den Oranjebond van Orde in eigendom toebehoorende ontginningen was ook gedurende 't afgeloopen jaar aan de Ned. Heide Mij. opgedragen. Van deze medewerking wordt met groote erkentelijkheid gewag gemaakt. Voor de vier ontginningen kon ge durende 't afgeloopen jaar een totaal bedrag van f6944 besteed worden. Deze vier ontginningen zijn Van der Huchtbosch. Westerzand, Drouwener- zand en Bovertsche Heide. Voor krachtig aanpakken van deze ont ginningen is echter versterking van geldmiddelen van den Bond dringend noodig, gelijk in 't algemeen de Bond meer inkomsten noodig heeft om zijn taak te blijven volvoeren en uit te breiden. Aardbeien. Men schrijft uit Beverwijk aan 't Handelsbl Algemeen wordt dezen zomer een ruime oogst van aardbeien verwacht. De bloeitijd is geheel vorstvrij voor bijgegaan en het koelere weder van de laatste dagen maakt dat de vrucht zich behoorlijk ban zetten. Wanneer er geen bijzondere stoornissen komen, denkt men er meer te kunnen alle- Uit bet Zwecdsch van SOPHIE ELKAN. 6) Een doordringende snik weerklonk somber en hartverscheurend door de donkere, arm zalige kamer. Daarna werd alles stil. Drie Zondagen na dien rustdag, waarop otr>trent den slag bij Amba Aligi Aderno had bereikt, maakte men zich aldaar gereed een lijkmis voor de gevallenen bij te gaan wonen. Dagelijks gedurende drie weken, had de schoolmeester in het «Caffé Unione" beschrijvingen over dat gevecht en bijzon- derheden daarover voorgelezen. Maar tot daartoe was er niets in voorgekomen betref- fende den vermisten Gaetano Boscio uit Augusta. 11 forestiere zat daarbij als vroeger in een hoek en luisterde ademloos toe. Wanneer alles voorgelezen was, verwijderde hij zich weer zwijgend en stil, zonder zich te bekom meren om de daarop volgende debatten der toehoorders. Dien Zondagmorgen zat hij op de straat voor zijne woning. Hij was ijverig bezig den zetel van een rieten stoel te vlechtenwant hij had dit handwerk te baat genomen, sedert zijne krachten hem niet meer toelieten zich met steenhouwen of den arbeid van weg werker bezig te houden. «Goeden dag, forestiere," klonk het vrien delijk aan zijne zijde. «Goeden dag, signor Sindaco," antwoordde Giovanni en keek een oogenblik van zijn taak op. Aderno's burgemeester, signor Buonnac- corsi, was nu en dan gewoon langs die achterbuurt huiswaarts te keeren. «Altijd even vlijtig, forestiere," zeide hij. «Maar vandaag moet je toch niet werken en liever naar de Mis gaan. Het is de lijkdienst voor de gesneuvelden in Afrika." «Ja, dat weet ik. Ik zal er heengaan. Maar het duurt nog een paar uren voordat hij begint. U is vroeg op weg vandaag, signor Sindaco." «Dat heeft zijn reden. Het zal warm zijn in de kerk en het is beter vooraf eens wat frissche lucht te scheppen. Ik denk dat de dienst heel plechtig zal zijn. Het is een heer lijke zaak, forestiere, dat onze Siciliaansche knapen zich zoo prachtig onderscheiden hebben. Hier staat een brief van een Sici- liaan. «Zoudt u hem mij niet eens willen voor lezen, signor'Sindaco?" Signor Buonaccorsi keek op zijn horloge. «Ik heb nog vijf minuten over. Het is een brief van den tweeden luitenant Cutti. Hij schrijft «Amba Lama, 20 December 1895. Lieve vader!" Zeg je iets forestire «Neen. signor Sindaco, ik luister." «Lieve vader! Ik maak het goed en ben hier naar Amba Lama gekomen, maar zou liever op het slagveld van Amba Aligi ge bleven zijn, als zoovele mijner kameraden Het is mijn schuld niet, dat ik nog in leven ben. Ik zocht den dood, maar tevergeefs, de dood wilde niet van mij weten. Onophoude lijk snorden de kogels langs mij heen zonder mij te treffen. Wij hebben tot het laatst toe onzen plicht gedaan. Moge ons eerstvolgend gevecht met eene overwinning eindigen. Wij hopen varig dat het uur der vergelding spoedig zal slaan. Leve Italië. Ik kan niet langer schrijven. Ik heb geen tijd en mijne gemoedsstemming maakt het mij niet minder onmogelijk. Ik heb zooveel ontzettends aanschouwd." «Zegt hij ook wat hij gezien heeft, signor Sindaco?" «Ik heb geen tijd verder voor te lezen wat hij schrijftmaar hij vertelt onder meer, dat die tamboer bij Amba Aligi ook een Siciliaan was. Je weet wel, die knaap, van wien men in den aanvang zooveel heeft gesproken. Je zult hem wel herinneren. Hij was doode- lijk gewond, maar ging tegen een boom aan leunen en vocht als een leeuw door en toen de luitenant, die na het sneuvelen van majoor Tosselli het bevel overnam, hem last gaf den aftocht te trommelen, trommelde hij den aanval, tot hij dood neerstortte. Niemand wist te zeggen wat er van hem geworden was. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1908 | | pagina 1