BINNENLAND.
BUITENLAND.
Plaatselijk Nieuws.
bedrijfsonkosten eenvoudig zien ver
meerderd zonder dat zij dat meerdere
op hunne buitenlandsche koopera kunnen
verhalon. De Regeering heeft dan aan
onze „nationale" nijverheid een extra
belasting opgelegd zonder haar daarvoor
eenige compensatie te verschaffen. Dat
onze export-industrie dankbaar deze
verzwaring van de rechten op hulpmid
delen van haar bedrijf zal aanvaarden,
mag dan ook worden betwijfeld. Zoo
zullen ook de machinefabrikanten niet
bijster zijn ingenomen, wanneer de rech
ten op apendages, die zij van buiten betrek
ken, worden vermeerderd, terwijl hun fabri
kaat, machinerieën, evenals thans onbelast
in ons land wordt ingevoerd.
De fouten van het tegenwoordig tarief
zullen dus worden bestendigd en de
nadeelen ervan met nagenoeg '/i worden
vermeerderd. De noodzakelijke technische
partijen het eens zijn en waarbij vóór
als tegenstanders van vrijen handel
elkander kunnen ontmoeten wordt
door een opcentenheffing belemmerd.
Ook in dit opzicht kunnen noch de
freetraders noch de protectionisten met
het voorstel der regeering meegaan.
De z. g. n. „voorloopige" verhooging
van de inkomende rechten met 30 ten
honderd is in haar wezen en hierop
moge de nadruk worden gelegd een
protectionistische herziening van het
tarief, waarbij de norm wordt gebracht
van 5 op 6'/> percent.
De definitieve herziening zal ons dus
nog verder voeren op den weg der
„bescherming." Men make zich geen
illusie dat door de voorloopige verhooging
de eigenlijke herziening van het tarief
voor langen tijd van de baan zoude zijn.
De Regeering erkent zelve dat het
opcentenvoorstel tot dekking van het
begrootingstekort van het komende
dienstjaar is de eerste stap in protectio
nistische richting. Doch juist daarom
schuilt er in het voorstel een ernstig
gevaar; het wordt licht door meerdere
gevolgd. Want is deze o. i. onjuiste
methode van begrootingstechniek en van
belastingwetgeving, welke strijdt met
de meest elementaire beginselen van
economische politiek, eenmaal binnen
geleid, welke waarborg bestaat er dan
dat een volgend tekort den minister van
Financiën niet opnieuw zal doen besluiten
tot aanwending van dit protectionisten
en freetraders misleidend lapmiddel om
aan geld te komen en opnieuw een zgn.
„voorloopige" verhooging van het invoer-
rechtentarief door te zetten?
Nu zegge men niet, dat een verhooging
van de maximumnorm van het tarief
van 5 op 6'/» pCt. slechts bedoeld is als
middel in het belang van de schatkist,
derhalve uitsluitend een „fiscale" her
ziening beteekent.
De strijd om den vrijen handel is geen
opportunistisch getwist over de grens-
cijfers waar fiscaliteit ophoudt, protectie
begint. De vraag, of het voorstel bescher
mend is of niet, mag men niet van de
bedoelingen vanden ontwerper afhankelijk
stellen. Niet op diens bedoelingen komt
het aande inhoud en de gevolgen van
het voorstel, niet de intenties van den
voorsteller, teekenen een tarief. En dan
moge er reeds nu de aandacht op worden
gevestigd, dat het kenmerkende van de
regeeringsplannen is, dat zij niet ver
volgen de lijn tot nu toe gevolgd en
welke ons tot welvaart en bloei heeft
gebracht, doch dat wij een terugtred doen
op den afgelegden weg. Ieder recht op
artikelen, die ook hier te lande gefabri
ceerd worden, is meer of minder van
beschermenden aarddus iedere ver
hooging, ook de door de regeering
voorgestelde, is eene verhooging van den
«Meneer heeft toch niet het booze-
oog?" vroeg er een... Kijkend naar
een lange, schrale figuur, die de hand
naar Beekman had uitgestoken, juist
op het moment toen er nog eens zou
geklonken worden... En het port-
stroompje naar alle kanten rondspatte...
«Meneer heeft toch niet het booze
oog?" vroeg de spotvogel...
«Dkt weet meneer Beekman wel
beter!" kraakte de keelstem van den
pas aangekomene...
En weer, alsof er niets gebeurd was,
strekte hij de smalle, vischachtig kille,
klamme hand uit naar den vader van
't bruidje. Terwijl zijn puntige, melk
witte tanden tusschen de lippen te zien
kwamen... Met een grijns, die aan de
koude, koolzwarte oogen iets dreigends,
vreeswekkends gaf...
Het geluid, waarmee Beekman den
vreemdeling voorstelde, was heesch.
Ze zagen wel, hoe vreemd de ge
lukkige vader deed... Hoe hij beefde...
"Wat 'n moeite 't hem kostte zijn glas
naar de lippen te brengen...
Zij vertrokken, de een na den
ander.
Yan Staveren 't laatst. Trachtend
den vader van bruidje mee te krijgen...
De oude Beekman wits geen mensch
voor caféloopen...
«Jammer, dat ie niet mee is gegaan"
zei een van het clubje onder 't huis-
waartstrammen... »'t is voor den oude
dam, dien men sinds 1850 herhaaldelijk
verlaagd heeft met de hoop hem eens
geheel te kunnen®slechten.
Tegen dat voornemen om op zoo ruwe
wijze af te wijken van de historische
lijn onzer handelspolitiek sedert 1850 en
die om te buigen in protectionistische
richting, is een krachtig protest plicht
matig.
Ook zegge men niet, dat de vermeer
dering van het percentage der heffing
garing is, dat slechts een „matige" ver
hooging bedoeld wordt, niet belangrijk
genoeg om daartegen in het krijt te
treden, dat deze kleine concessie aan
de „fiscale" politiek wel kan worden
gedaan en dat het bedrag van f3.730.000
wel kan worden gedragen.
Dat die concessie inderdaad niet zoo
onbelangrijk zou zijn, blijkt als men
bedenkt, dat de offers, die men bij de
tariefverlagingen van de jaren" 1853,
1854, 1862 en 1877 meende te brengen,
resp. ongeveer f122.000, f380.000,
f113.000 en f 1.000.000 per jaar be
droegen. In vergelijking met vroegere
concessies aan den freetrade is dus dit
voorstel eerder „onmatig" te noemen.
Men moge beweren dat de vermeer
dering van het heffingspercentage gering
is en dat het uiterst matig protectionis
tisch karakter van het tarief slechts zeer
weinig verscherpt wordt, nogmaals wen-
schen wij er op te wijzen dat elke stap,
hoe klein ook, gedaan op den verkeer
den weg der protectie, is af te keuren.
En wat het bedrag der ruim 3mil-
lioen gulden betreft: afgescheiden van
de willekeur, waarmede dit bedrag wordt
geraamd, blijft het ons voorkomen in
strijd te zijn met de eenvoudigste begin
selen van een billijk belastingsysteem
om door invoerrechtenverhooging den
indirccten druk te verzwaren zóó dat
geen rekening wordt gehouden met de
draagkracht der verschillende groepen
van de bevolking. Bovendien, de rede
neering is zeer gevaarlijk. Want indien
men beweert, dat er door verhoogde
rechten op gefabriceerde goederen slechts
een zeer klein bedrag in de week méér
zal worden geheven van een arbeiders
gezin, wat moet dan worden geantwoord
aan agrarische protectionisten, wanneer
zij als compensatie voor de verhoogde
lasten op de hulpmiddelen in hun bedrijf,
een recht vragen van één of twee kwar
tjes op de hectoliter tarwe? Zal men
dan in billijkheid hun eisch kunnen
weerstaan omdat ook daardoor slechts
een zeer geringe last op de verbruikers
gelegd wordt?
Zoo lijdt ook het opcentenvoorstel van
de Regeering aan hetzelfde euvel als
elke andere protectionistische wijziging
der inkomende rechten nl. ongelijke en
dus onbillijke behandeling der verschil
lende bedrijven, bevoordeeling van den
één, noodwendig gepaard met benadee
ling van den ander, tenzij ook deze op
zijn beurt wordt beschermd. De door
de regeering uitgesproken bedoeling, om
de schatkist aan geld te helpen, „voor-
loopig" aan ruim 3.7 millioen gulden,
is een nieuw bewijs voor de stelling der
vrijhandelaren dat de protectie niets is
dan een politiek instrument: een twee
snijdend wapen, dat aan handel en indus
trie meer wonden toebrengt naarmate
het ruw en onhandig wordt gehanteerd.
Wij komen dus reeds nu tot deze
conclusie
Het opcenten-voorstel tot „voorloopige"
verhooging der inkomende rechten en
de „verdere plannen" van de regeering
zijn in strijd met de vrijzinnige econo
mische politiek tot dusverre gehuldigd
de voorloopige verhooging bevestigd en
vermeerdert voor alle industrieën, die
goed, dat ie niet dagelijks zoo'n ge-
lukkie heeft..."
En hij grinnikte vergenoegd over zijn
geestigheid. Maar die op trambalkon
tegenover hem stond, tuurde met strak
ernstig gezicht de avondstraat, waar
de lichtjes begonnen op te vlammen,
in... Ze hadden, dien middag, langer
dan gewoonlijk zitten plakken... Maar
wat een van de twee, op trambalkon
staande, had opgemerkt, nam hem te
zeer in beslag... Want hij bad bespeurd
den feilen doodsschrik, die kermde in
de oogen van bruidjes vader, toen die
vreemde, zwarte meneer met het sar
rende keelstemmetje en de vischachtig
kille handen, plotseling in het café, bij
hun tafeltje was verschenen...
...De wijzers van de groote caféklok
boven het buffet wezen al tien minuten
voor achten, en nóg zaten ze daar nog
altijd, Beekman en de schrale van
de vischhanden...
De kellners in de nabijheid hadden
alle gebruikelijke seinen geprobeerd.
Met de servetten geveegd, met stoeltjes
over den grond geschuurd. In tamelijk
dichte nabijheid van de twee laten stof
afnemen...
Een raam wagewijd opengezet om
de atmospheer van bitteruur te
zuiveren... Niets hielp. De zaalchef
was langs het tafeltje gedrenteld; had,
voor export werken, de belemmering die
haar drukt en vergroot de technische
fouten van ons tarief, hij legt zonder
equivalent hooger lasten op de financieel
zwakken
het tarief te maken tot sluitpost van
de begrooting brengt groote onzekerheid,
de verhooging der rechten groote nadeelen
aan den nationalen handel en aan de
nationale nijverheid;
zoodat de aanneming van dat voorstel,
in afwachting van „de verdere plannen"
ten sterkste moet worden ontraden.
De toestand in Griekenland.
Er komen zonderlinge berichten uit
Athene: de muileiij onder luitenant
Tybaldos zou niet alleen gesteund zijn
door een groot aantal van zijn kame
raden, lagere officieren, maar ook door
het meerendeel der parlementsleden,
die op deze wijze aan de dwingelandij
van den Militairen Bond willen ont
komen. Komt het inderdaad tot een
ernstig proces over Tybaldos en de
zijnen, dan zullen er merkwaardige
dingen aan het licht komen over de
houding der politieke partijen. Aldus
de berichten.
Intusschen zijn de officieren van
het leger en van de vloot onder
elkander aan het kibbelen geraakt.
De marine-officieren (die nu voor een
grooideel tegen Tybaldos zijn) hebben
aan den Militairen Bond laten weten
dat deze niet voor Tybaldos in de
bres mag springen (N.B. Tybaldos'
muiterij was tegen den Bond gericht
anders zou den Bond gewaaar worden
dat er kanonnen zijri op de Grieksche
oorlogsschepen. Kolonel Zorbas, de
schijnbaar almachtige dictator, de
president van den Militairen Bond,
werd op het vernemen van datdreige
inent zoo bevreesd dat hij alles toegaf
wat de marine-officieren verlangden.
Daarmee echter kwam hij in botsing
met de leden van zijn Bond, waarvan
er een groot deel vóór een amnestie
ten behoeve van Tybaldos is.
Men merkt uit dit alles dat het
in Griekenland nog altijd een onbe
schrijfelijke warboel is, waaruit men
op een afstand met geen mogelijkheid
kan wijs worden. Wie heeft er de
macht? Do officieren. Ja, maar welke
officieren: de booge of de lage, die
van den Militairen Bond of van de
«loot; zij die vóór Tybaldos, of die
tegen hem zijn? 't Is onmogelijk op
deze vragen antwoord te geven.
Bij dat alles komt dat de Kretenzer-
quaeslie ernstige zorgen baart. Turkije
heeft nu aan de mogendheden gevraagd,
de zaak definitief te regelen, maar
volgens de ingewijden zullen de
mogendheden dit weigeren, omdat zij
overtuigd zijn dat elke regeling een
ciisis ten gevolge zou hebben. Want
geven zij aan Turkije toe, dan komt
er waarschijnlijk revolutie in Grieken
land, terwijl een Gi ieksch-Tui ksche
oorlog onvermijdelijk schijnt, indien
Kreta aan Turkije ontnomen en bij
Griekenland gevoegd wordt. Daarom
laten de mogendheden de zaak maar
liever onbeslist.
Naarde Weenensche bladen vertellen
kan men Koning George's afstand
van den troon ieder oogen blik ver
wachten. Volgens de Neue Freie
Presse is de Koning er zeer droevig
aan toe: zijn troon wankelt, schrijft
het blad, en zal spoedig in stukken
met hand voor lippen, met zekeren
nadruk gekucht. Eventjes gegluurd
naar de extra-plakkers...
Ze zaten er nog steeds. De magere
van de klamme vischhanden aan zijn
derde biertje met groote tusschen-
poozen heel-kleine teugen nemend en
dan dadelijk de schuimvlokjes, die aan
z'n kneveltje mochten blijven hangen,
afvegend met hagelwit zakdoekje. De
oude-Beekman, de vader van gelukkig
bruidje, met sidderende hand port
slurpend... Al-maar port...
De kelners fluisterden met elkaar.
«Ja, maar..." had de gerant der
zaak al gezegd «maar als dat zoo
voortgaat..."
De ober fluisterde hem in van het
mooie engagement...Dat wasdequaestie.
Die vent bedronk zich uit plezier dat
zijn dochter zoo'n fijne partij ging
doen. Begreep meneer wel?...
Zóó is dat soort van menschen nu
Schandalig. Type van «burgerknul",
wien de broodkruimels steken... gerant
haalde met minachtend glimlachje
z'n schouders op voelde zijn eigen
zooveel-fijnere beschaving tegenover
zóó'n individu...
Keek met trotsche spotoogen naar
het tafelfje van de twee plakkers...
Toch was 't vreemd. Het zweet
parelde den een den vader van
bruidje op 't hoofd In ziin oogen.
brandde een helle koortsgloed... Hij
vallen's nachts luistert de Koning
of hij nog niet den tred hoort van
zijn muitende soldaten, die naar zijn
paleis oprukken, met het doel hem
het land uit te werpen.
Minister-president Schollaert heeft
in de Belgische Kamer de verklaring
afgelegd dat hij vóór invoering van
den persoonlijken dienstplicht is, onder
voorwaarde van vrijstelling der geeste
lijkheid. Men is hierdoor in oud-clericale
kringen zeer verrast, omdat het nu
waarschijnlijker wordt dat de her-
verming door de jong-clericalen ge
zamenlijk met de partijen van links
tot stand zal worden gebracht.
Het kwam bij de besprekingen tot
een vrij heftige woordenwisseling
tusschen den minister-president en den
heer Woeste, die elkaar onaangenaam
heden naar het hoofp wierpen.
Van belang was dat Schollaert en
Renkin veiklaarden mede te zullen
aftreden, indien Hellebaut, de minister
van oorlog, daartoe genoodzaakt wordt.
President Taft heeft zich uitgelaten
over de vrouwenquaestie en over het
kiesrecht der viouw. Hij sprak ergens
in Missisippi den meisjes van een
industrieschool toe en zeide, dat hij
het liefst alle vrouwen een onafhanke
lijke positie zou zien innemen, opdat
zij een vrije keuze zonden kunnen doen
op de huwelijksmarkten daarom wilde
hij dat meer wegen om haar brood te
verdienen voor vrouwen openstonden
nik ben geen verwoed suffragist
zeide hij daarop ik ben niet voor
vrouwenkiesrecht voordat ik er van
overtuigd ben dat alle vrouwen het
willen. Maar als ze het willen, dan ben
ik er voor het haar te geven en dan
zullen ze het krijgen ook." Zooals de
president, zegt 6en Amerikaansch blad,
denkt het meerendeel der Amerikanen
er over.
Deze week zullen op Het Loo
wederom aanvangen de jachten op
klein wild door Z K. H. den Prins,
met genoodigden.
Kinderwetten.
Eenigen tijd geleden werd mede-
deeling gedaan, dat het in de bedoeling
zoude liggen de invoering der wet tot
wijziging der civiele Kinderwetten op
1 November j.l. te bevorderen. Wij
vernemen tbans, dat de noodige uit
voeringsmaatregelen de invoering op
dat tijdstip hebben onmogelijk ge
maakt, doch dat het tbans in het
voornemen van den minister van justitie
ligt te bevorderen dat die wet op 1
December a.s. in werking treedt.
De burgemeester van Baarn.
Men meldt uit Baarn
Zondag is door de oudste raads
leden, de heeren dr. S. Greidanusen
A. van Leersum, aan den burgemeester,
baron d'Aulnis de Bourouill, namens
zeer vele ingezetenen een adres van
sympathie-betuiging aangeboden, met
verzoek zijn ontslag-aanvrage alsnog
in te trekken. Getroffen door deze
huldebetuiging heeft de burgemeester
besloten aan den wensch der inge
zetenen te voldoen.
UtrechtscheZuidwcsterTramwegen.
Het gemeentebestuur van Harmeien
heeft zich tot den Minister v. Water
tuurde verward om zich heen... zei
dan iets tegen dien van de visch
handen... En deze haalde dan, heel
hoog, de wenkbrauwen op, glim
lachte dat al z'n kleine, gunstige,
melkwitte tandjes te zien waren.
Schudde, de wenkbrauwen zoo hoog
als 't maar mógelijk was optrekkend,
langzaam... met rustige nadruk, met
iets van het sarrende, dat ook uit
't keelstemmetje tot u sprak, het
kleine smalle hoofd met de loerende,
stekende zwarte oogen...
De oudste en de jongere patroon
van Beekman hebben toen hij in
hoogste instantie wegens diefstal
anderhalf jaar had gekregen bijna
ruzie met elkaflr gekregen over de
vraag, of Constance, het ex-bruidje,
al of niet de compère van haar vader
was geweest... De jongste hield vol
van wèl.
't "Was, betoogde hij een door
gestoken kaart, afgesproken spelletje.
Natuurlijk immers...!
De vader had 't een en ander op
z'n kerfstok, van vroeger. Dat de
zwarte, die van de klamme visch
handen, hem, juist toen dat mooie
engagement was gekomen, geperst had
om te stelen, onder bedreiging van
anders den ouden heer Doedens te
gaan vertellen, in wat voor familie
staat gericht met verzoek de concessie
verleening voor de ontworpen tramlijn
Utrechtstation Harmeien te willen
bevorderen.
Bij de in Januari 1.1. ingediende
plannen en bescheiden dezer ruim
12700 M. lange lijn werd van Utrecht
tot De Meern stoomtramspoor aan
genomen.
De begrooting van aanleg en in
stallatie kosten bedraagt f 132.000,
de exploitatie en afschrijvingskosten
zijn geraamd op f8300 en de jaar-
lijksche bruto-opbrengst, getoetst aan
het vervoer der vroegere auto diensten
UtrechtHarmeien wordt veronder
steld f 10300 te zullen bedragen.
Met het ontwerpen der aangevraagde
verbindingen dezer lijn langs De Hom
mel naar IJsselstein (Schoonhoven)
en langs De Meern naar Montfoort
(Gouda), in aansluiting met den aan-
hangigen tramspoorweg Gouda
Schoonhoven, woidt voortgegaan.
De Commissie voor Kindervoeding
wendt zich metdenavolgende circulaire
tot de stadgenoolen. Om het goede
doel, nemen wij haar gaarne in haar
geheel over.
Ofschoon wij nog in den vollen
Herfst zijn en weinig denken aan de
strenge koude, die ons in het komende
jaargetijde wacht, achten wij bet onzen
plicht, U in herinnering te brengen,
dat wederom gedurende den laatsten
Winter veel kinderen door een warm
middagmaal gelukkig zijn gemaakt.
Nu gevoelen wij die bittere koude
nog niet; doch spoedig staat zij voor
de deur en dan is warm voedsel en
kleeding voor die arme kleinen weer
noodig
Voor vele ouders met groote gezin
nen en dikwijls weinige verdienste, of
geteisterd door ziekte en tegenspoed,
is de kindervoeding eene ware uitkomst.
Doch om die kleinen te kunnen
voeden en kleeden is geld noodig en
daarom doen wij weder een beroep
op Uwe offervaardigheid en komen
met de dringende bede tot U: «Helpt
ons wederom met Uwen geldelijken
steun en, indien gij nog geen vaste
conti ibuant zijt. bezorg bijgaand
inteekenbiljet ingevuld bij een onzer
terug of meld U als zoodanig bij een
der ondergeteekenden aan."
Gegoede ouders weet die arme
kinderen Uwer minder bedeelde stad-
genooten te gedenken!
Tot ons leedwezen hebben wij ons
vroeger locaal, waar de kindervoeding
plaats had, moeten verlaten en was
het Gemeentebestuur zoo welwillend,
ons voor dit doel kosteloos een locaal
af te staan. Het neemt echter niet
weg, dat aan deze verandering toch
onwillekeurig ook eenige kosten ver
bonden zijn. Bovendien zal het aantal
kinderen der Roomscb Katholieke
scholen dit jaar veel grooter worden
dan de vorige jaren en zullen dienten
gevolge onze uitgaven ook verre die
van vroeger overschrijden. Derhalve
roepen wij U niet alleen toe: «Geeft";
maar: geeft veel".
In den afgeloopen Winter werd
gedurende84dagenaan 11808 kinderen,
of gemiddeld 141 kinderen per dag,
warm eten verstrekt en daarvoor werd
aan de spijskokerij f539.10 betaald.
Bovendien werd er aan de hoofden
der scholen f240 uitgekeerd voor
zijn zoon kwam... Wie de a.s. schoon
papa was... Zeker, voor bruidjes vader
een hard gelach...
«Z'n verdiende loon" bromde de
jongste, blij dat de «mésaillance" voor
komen was, het dolle engagement af
gesproken... «Zoo'n hondsvot verdient
niet beter..."
De oudere zweeg.
«Jij bent in staat, zoo'n schurk,
die ons bestolen heeft, nog te ver
dedigen. 't Is magnifiek
En met driftigen ruk verzette de
verontwaardigde jongste zijn Ameri-
kaanschen kantoorstoel...Dat de schroef
nóg erger knarste dan bij het geluk-
wenschen aan vader van bruidje... Op
dien ochtend-
De oudste patroon dacht aan een
smal, wit meisjes-gezicht, dat hij pas
gezien had, aan holle oogen, waarin
de dood reeds zijn onmiskenbaar merk
had gegrift... Aan koorts van vernield
lichaam, die er in schitterde... die straks
zou stelpen, voor goed, het smart-
hebben over vernielden, korten ge-
luksdroom...
Hij besefte, dat compagnon echt-
nijdig was.
Antwoordde toch niet. Zoodat weêr
slechts het gekras der pennen boorde
door de stroeve stilte van het directie-
kantoor...
MaStee Coebeau.
