stellings wezen in het binnen- en buiten
land, van de maatregelen, die kunnen
dienen om bet gebruik van goed en
soortecht zaaizaad te bevorderen en
van den coöperatieven aankoop van
landbouwwerktuigen.
Hij bezocht daartoe verschillende
landbouwtentoonstellingen hier te
lande, de 23ste tentoonstelling van de
Duitscbe Maatschappij van Landbouw
te Leipzig, de Saatstelie de Saatzucht-
stelle en de Geratestelle van genoemde
maatschappij in Berljjn, de twee voor
naamste te Berlijn gevestigde vereeni-
gingen van coöperatieven aankoop van
landbouwwerktuigen, dergelijke ver-
eenigingen te Halle am/Saale en Mün-
ster in Westfalen en de in die plaatsen
gevestigde Kamers van Landbouw.
Over het eerste in studie genomen
punt, het Landbouwtentoonstellings-
wezeu, is bereids een rapport ver
schenen dat aan u allen is toege
zonden en dat straks in behandeling
zal komen. Meerdere mededeelingen
over hetzelfde onderwerp zullen met
tertijd verschijnen, zooals over het
hoogst belangrijke vraagstuk van het
keuren van vee, enz. Ook over de
beide andere punten zijn reeds be
langrijke gegevens bijeengebracht; bet
bestuur nam daarvan kennis, maar
meende met het publiceeren nog
eenigen tijd te moeten wachten waar
door de secretaris de gelegenheid heeft
deze nog aan te vullen en met ver
schillende belanghebbenden te be
spreken.
Stappen zijn gedaan om te komen
tot eene collectieve Nederlandscbe
inzending op de Internationale Land
bouwtentoonstelling te Buenos-Ayres
in 1910. Deze tentoonstelling wordt
gehouden bij gelegenheid van de 100-
jarige onafhankelijkheid van de Repu
bliek Argentinië en biedt een buiten
gewoon gunstige gelegenheid aan om
leclame te maken voor enkele van
onze uitvoerartikelen op het gebied
van de Landbouw, in het bijzonder
voor vee, pootaardappels en kaas. De
Argen lijnscbe veestapel, tot voor
korten lijd uitsluitend in de vleesch-
ricbting gefokt, moet door de ver
anderde economische toestanden aldaar
ten deele meer in de melkrichtiug
ontwikkeld worden, en naar de meening
van velschillende deskundigen kan
het Nederlandscbe vee goede diensten
doen. Intusschen zijn aan het doen
van eene collectiefiuzending van
runderen, pootaardappelen en kaas
zeer hooge kosten verbonden, en waar
vroeger met een dergelijke onder
neming, door bijkomende omstandig
heden, zeer ongunstige financieele
resultaten verkregen werden, meenden
wij, dat slechts deelname voor den
Ned. Landbouw, door ons bepleit kon
worden, wanneer zij ten volle inge
licht waren omtrent de toestanden
en heerschende meeningen op het
gebied van den landbouw en de vee
houderij in Argenlïë, de eischen die
men aan het te zenden fokvee aldaar
stelt, enz. Op grond van die over
wegingen wendden wij ons tot de
regeering met bet verzoek de noodige
gelden aan de Koninklijke Nederland
scbe Landbouwvereeniging beschik
baar te stellen, opdat een landbouw
kundige naar Argentinië zou kunnen
worden uitgezonden. De regeering
stond daar een bedrag van drie duizend
gulden toe en de Koninklijke Neder
landscbe Landbouwvereeniging vond
den heer I. G. J. van den Bosch be
reid om zich naar Argentinië te be
geven. De aan den heer Van den
je uit achter je rug...! Meheer de
demokraat... Straks motte-ze je nog
opsluiten...! Met je polletiek..."
En plots weer opstuivend in feller
woede... Nóg eens bonkend op de tafel...
«Maar ik zeg je dat 't uit is!... Ik
zal er op passen, dat jij met je dollen
kon, ons niet allemaal ongelukkig
maakt... Nou wéét je 't, meheer de
demekraat!"
Tante Ali was tikj e bleek ge worden
van schrik. En de hand, waarmee zij
de naalden liet dansen, was onvast,
beverig...
't Voornaamste was, dat tante het
breiwerk weer had opengerold. Niet
nijdig was...
De Bruin had met de afgepaste
kwasi-kalme manieren van een, die
wonder van zelfbedwang blijft ver-
toonen, hoed opgezet, overjas aange
trokken, parapluie gezocht... Stapte
nu, zonder iets te zeggen de deur uit.
Truitje, zijn eenig kind, zat nu achter
de toonbank. Stillekenshaar romannetje
verder te lezen... In rustig uur... Zich
niets aantrekkend van de dagelijks
terugkeerende kibbelarijen...
Toen pa haar groette, deed Trui
of ze niks merkte. Zij was altijd op
i'i hand-
Bosch verstrekte opdracht luidt als
volgt:
het ter plaatse instellen van een
onderzoek naar den toestand van de
veehouderij en landbouw in Argentinië
voor zoover dat van belang geacht
kan worden met het oog op de
artikelen, die door Nederland naar
Argentië zouden kunnen worden uit
gevoerd; en
het uitbrengen van een rapport
dienaangaande en het geven van een
advies aan de Koninklijke Neder-
landsche Landbouwvereeniging of het
gewenscht is om aan de verschillende
rubrieken van de in 1910 te Buenos-
Ayres plaatsvindende internationale
landbouwtentoonstelling deel te nemen,
daarbij alsdan tevens nadere aan-
wijzigingen geven omtrent de meest
gewenschte wijze van deelname.
Ofschoon dit onderzoek ook be
vorderlijk is aan het doel dat bet
Nederlandscbe rundveestamboek na
streeft, stellen wij het ten zeerste op
prijs, dat genoemde vereeniging voor
deze studiereis wel een van baar
hoofdambtenaren verlof wilde ver-
leenen en spreek ik daarvoor hier
openlijk een woord van dank uit.
De heer Van den Bosch zal tegen
het einde van deze maand, wanneer
hij zich zoo volledig mogelijk van den
toestand in Argentinië op de hoogte
zal hebben gesteld, advies geven over
de deelname aan de landbouwtentoon
stelling en de wijze hoe dat bet beste
kan geschieden. Inmiddels moet hier
getracht worden een syndicaat te vor
men van belanghebbenden en belang
stellenden in deze aangelegenheid want
het zal duidelijk zijn, dat de Konink
lijke Nederlandsche Landbouwveree
niging onmogelijk het daaraan ver
bonden geldelijke risico op zich kan
nemen.
Het hoofdbestuur der Koninklijke
Nederlandscbe Landbouwvereeniging
benoemde een commissie bestaande
uit de heeren mr. W. J. baron van
Dedem, dr. E. van Weideren, baion
Rengers en V. R. Y. Cioesen, die in
opdracht heeft zich met de vorming
van dat syndicaat bezig te houden.
Eerstdaags zal u een circulaire dien
aangaande bereikenwaar het hier een
hoogst belangrijke zaak geldt hoop ik
dat velen uwer bereid gevonden zuilen
worden steun te verleenen.
Het hoofdbestuur der Koninklijke
Nederlandscbe Landbouwvereeniging
besloot uit de begrooting voor 1910
een bedrag van f 1000 beschikbaar te
stellen welke som vóór het aanspreken
vari de gelden van hel syndicaat dienst
zal moeten doen voor dekking van een
eventueel te lijden verlies.
Het zal u bekend zijn dat jaarlijks
in Engeland op verschillende plaatsen
tentoonstellingen van kruideniers
waren en voedingsmiddelen gehouden
woiden de z.g. Grocers Exhibitions.
In 1909 werd door Nederland deel
genomen aan eene dergelijke tentoon
stelling in Londen. Door den heer
dr. J. J. L. van Rijn, laridbouwcon-
sulent in Engeland, werd op het
Landhuishoudkundig congres in 1909
te Hoorn, namens de Nederlandsche
Kamer van Koophandel te Londen
het vraagstuk van geregelde deelname
aan de Engelsche Groceis Exhibitions
ingeleid en uit de daarop gevolgde
besprekingen bleek dat meerdere
personen in den lande van bet nut
daarvan overtuigd waren. Dit gaf de
Koninklijke Nederlandsche Landbouw
vereeniging aanleiding om in samen
werking met den Algemeenen Neder-
«Laat-ie maar gaan" bromde jufirouw
De Bruin «Nou weet-ie 't meteen, 't
Heeft me allang de keel uitgehangen I"
«Groot-gelijk I" stemde tante in, de
steken van 'r kous tellend, wèer heele-
maal vergenoegd «zóó mot-je 'm aan
pakken I
En moeder gaf Trui een knipoogje
vanHeb-ie 't in de gaten Dat de
andere beantwoordde met een onver
schillig schouderophalen... Geeft toch
geen zier... Morgen weer precies-het-
zelfde...
«Dèt zullen we zien I" mompelde
moeder, de gebarentaal begrijpend...
De vijf bestuursleden der wijkaf-
deeling van de zeer-democratische
kiesvereeDiging waren op een kruis
punt gekomen...
Drie van hen zouden rechtsom gaan.
De heeren De Bruin en Yan Dalen
de linksche straat in...
«Nogmaals," zei de president der
wijkafdeeling, De Bruin's rechterhand
in de zijne houdend «nogmaals
wensch ik u van harte geluk met uwe
herbenoeming tot bestuurslid. Ik durf
te verklaren, namens onze vereeniging
te spreken wanneer ik hier verklaar,
meneer De Bruin, dat zij hoogen prijs
landschen Zuivelbond en den Neder-
landschen Tuinbouwraad, verschillende
belanghebbenden benevens de heeren
Löhnis. Remmelts, Van Rijn en
Swaving en een afgevaardigde van de
Nederlandsche Kamer van Koophandel
te Londen tot eenigo besprekingen
uit te noodigen, welke.op 3 November
1909 in 's-Gravenhage plaats vonden.
Daarbij is het volgende plan uitge
werkt.
Er wordt gedurende drie achtereen
volgende jaren, zoo mogelijk aan twee
tentoonstellingen per jaar deelgenomen.
Volgens schatting zal een plaatsruimte
noodig zijn van 5 maal 8 meter.
Daarin wordt in de eerste plaats een
verzameling van monsters van produc
ten.die door Nederland geleverd kunnen
worden, tentoongesteld. Met behulp
van gedrukte adreslijsten en verder
door de bij de inzending aanwezige
personen zullen inlichtingen verstrekt
worden waar deze artikelen te ver
krijgen zijn. Verder zal eer, overzicht
gegeven worden van de in Nederland
genomen maatregelen in het belang
van de hoedanigheid en zuiverheid
der artikelen in questie.
De Johanniter-orde.
Naar verluidt, zullen deze maand
niet minder dan vijfentwintig nieuwe
leden in de Nederlandsche afdeeling
der Johanniter-Orde worden opgeno
men Dank zij de breedere opvattingen
van den Prins Commandator, en der
sinds een paar jaren te Berlijn ver
anderde bepaling, welke slechts vijftig
jarigen adeldom tot de aanneming ver-
eischt, laat het zich aanzien dat de
Johanniters hier te lande tot een zeer
talrijke vereeniging zullen aangroeien,
in staat om aan de Protestantsche
ziekenverpleging een veel vermogenden
steun te bieden. Er zullen dus weldra
een vijftigtal adellijke Protestanten tot
dat doel in de hier herstelde Orde
samenwerken.
Tevens vernemen wij, dat er geen
sprake kon zijn van een werkzaamheid
der Orde in onze Koloniën, wat aan
Islamiten allicht reden totontstemming
had kunnen geven. Ook de geest der
instellingen dient zich naar den vooruit
gang der beschaving te wijzigen, en
nagenoeg al onze Protestantsche Johan
niters hebben daarvan een piijzens-
waardig bewijs geleverd.
Het vervaardigen der keurige kleedij
van zooveel ridders, die ongetwijfeld
ook den glans van galafeesten nog zal
verhoogen, zal onze inbeemsche nijver
heid ten goede komen. Vaderl.
Prins Hendrik is voornemens, zich
op 21 dezer naar Weimar te begeven,
ten einde aldaar tegenwoordig te zijn
bij den plechtigen intocht van het
jonggehuwde groot hertogelijk echt paar.
Van Weimar vertrekt de Piins naai
Beilijn ter bijwoning van de jaarlijk
sche vergadeiing der Johanniter Orde.
Daarna zal de Prins naar Dobbin
reizen en aldaar eeriige dagen verblijf
houden, met het doel om den 29eri
Januari tegenwoordig te zijn op den
daar ter plaatse te vieren verjaardag
van de groothertogin Marie van Meck-
lenburg-Schwerin, 's Prinsen moeder.
Begin Februari zal de Prins in de
residentie terugkeeren.
De Prins bracht heden een bezoek
aan den Minister van Binnenlandsche
Zaken, voorzitter van den Raad van
Ministers, mr. Heemskerk, in diens
kabinet aan het departement.
stelt op het bezit van een man, die-
die... de strooming des tijds... en...
de... de teekeneD der tijden van 't
heden zoozeer gevoeld, begrijpt als
gij-"
«Bravo!" riepen de anderen.
De Bruin glimlachte buigend...
Toen gingen hij en Van Dalen
linksom...
't Was een geanimeerd debat ge
weest. De Bruin had het woord gevoerd
en de zestien aanwezige leden hadden
hem toegejuicht...
«Jij komt nog eens in den Raad!"
zei Van Dalen, toevallig denkend aan
de dertig pop, die hij de volgende
week aan De Bruin moest teruggeven...
«Let op m'n woorden, Amice, jij,
als vooruitstrevend middenstander,gaat
naar den Raad... En daar hóór je ook
in... Wat eerlijk is blijft eerlijk!"
«Kerel, schei uit met je gekheid!"
zei De Bruin, maar z'n wangen gloeiden
als vuur...
«Er zitten niet veel in den Raad,"
hernam Van Dalen, die liep te piekeren
over eene transactie, waarin De Bruin
de rol van «borg" zou moeten spelen...
Hij zag anders geen kans om er zich
door te slaan... «er zitten niet veel in
den Raad, die zoo'n tongetje hebben
RUITEN f, A ND
Over het herleefde Messina deelt
een berichtgever van het Berliner
Tageblatt" het een en ander mede
Het oude Messina besloeg een
oppervlakte van 1 700 000 vierkante
meter. Het nieuwe strekt zich uit
over 1.450 000 vierk. meter en de
tot de gemeente behoorende dorpen
beslaan 550.000 vierk. meter.
In één jaar isdaareeri huizenmassa
uit den grond gerezen, wel slechts
voorloopig en van hout, maar die toch
met elkander een echte stad vormen
In de twee nieuwe barakkenwijken
»della Mosella" en »della Giostra,"
is bet al leven en vertier. Men vindt
er allerlei soorten van winkels, mode
magazijnen, kapsalons, tapperijen,
banketbakkers-, boek- en goudsmids
winkels, kinemalografen-theaters,
courantenkiosken, ja, zelfs elegante
hótels, met kellners in zwarten rok.
Men vindt daar ook de van staats
wege gebouwde lokalen voor de lagere
scholen, gymnasium en universiteit,
het raadhuis, de kerken, banken,
ziekenhuizen, enz. De regeering heeft
26 000 barakken gebouwd en het
hulp-comité heeft ongeveer 4000 voor
een deel zeer comfortabele houten
huizen ingericht.
De waterafvoer laat veel te wenschen
over, behalve in de wijk sRegina
Elena;" maar de waterleiding is goed
in orde en de brandweer moet ook
zeer goed ingericht zijn een zaak
van groot belang in een houten stad.
Merkwaardig is het, dat bijna al
de gevluchte inwoners van Messine,
die na de ramp betuigden, niet meer
in de gevaarlijke stad terug te willen
komen, toch teruggekeerd zijn. Van
de 70.000 inwoners in bet nieuwe
Messina zijn ruim vier vijfden inge
zetenen van het oude Messina geweest.
Textielindustrie.
Met de invoering van den wettelijken
10-urigen arbeidsdag op 1 Januari in
Duitschland, is daar ook door de ar
beiders der katoenindustrie een alge-
meene actie op touw gezet voorlö'/o
loonsverhooging, ten einde het week
loon op dezelfde hoogte te houden.
Deze actie wordt geleid doordeTex-
lielbonden.
De voorzitter van één dezer bonden,
afdeeling Gionau. had van directeuren
der spinnerij Eilermark te Glanerbrug
het voorrecht vei kregen om op de ver
gaderingen, eene bespreking eener al-
gemeene actie betreffende, opaanviaag
steeds tegenwoordig te mogen zijn. De
directeuren vergaderen namelijk in
dergelijke gevallen met eene perma
nente commissie uit hare arbeiders.
Nu deze eisch aan de orde was kwam
geene aanvraag van die zijde in, maar
werd den directeuren bericht, dat eerie
vergadering ter bespreking met hen
door de commissie en den voorzittei
zou worden gehouden.
Bestuurdeis der inrichting konden
zich met deze omkeering in de gewone
orde niet vereenigen en weigerden dus
te vergaderen.
Samenkomsten hadden onder de ar
beiders plaats en 't gevolg er van is
geweest, dat 130 Duitschers, werkende
in verschillendeafdeelingen der fabriek,
ook twee stokers zijn hierbij, Zaterdag
8 Januari hun ontslagbriefjes indienden
en met 14 dagen ophouden te werken.
Met het oog op dit feit weet de firma,
dat zij dan schakels in de weikzaam-
heden geheel of gedeeltelijk zal missen
en niet meer geregeld zal kunnen wer-
als jij... Je weet, amice, dat ik nooit
vlei, hè?"
«Neen" erkende de ander «dat 's
waar..."
Ze sloegen weer een hoek om,
gingen een brug over...
Stonden voor den ingang der straat,
waar De Bruin woonde. Vier huizen
nog...
Even stond hij stil. 't Hart hamerde
hem in 't lijf... In scherpe omtrekken
zag hij voor zich z'n Pietje, bonkend
op de tafel, schreeuwend van: „Dét
zeg ik je I die Van Dalen zet geen
voet meer over m'n vloer..."
Angst en velerlei andere gewaar
wordingen worstelden in hem... Maar
plots dacht hij terug aan wat de
president daar net had gezegd... Aan
zijn succes van dien avond... Pel en
hevig loeide in hem op het gevoel
van eigen beteekenis en waarde... Hij
Hij zou toonen, nu eens wie hij was...
«Je loopt toch even mee naar bin
nen zei hij tot Van Dalen, en
er was iets-heroïeks in den toon van
zijn stem... Iets van 't besef, met for-
schen mannenmoed groote gevaren te
trotseeren, nu...
«Je loopt toch mee naar binnen
zoo doodgewoon; alsof er niets op
ken. Daar zij ook om den huidigen
toestand in hare branche onmogelijk
aan den eiscb kan toegeven, riam zij
den opgedrongen maatiegel en zegde
ook aan al de anderen van de pl.m.
760 harer aibeiders gisteren direct den
arbeid met 14 dagen up. De groote
inrichting zal dus, indien geen ver
andering in dezen toestand mocht ko
men, op 22 Januari a.s. geheel worden
stopgezet.
Aan Eilermaik werd per week 61'/»
uur gewerkt en is de invloed van den
vei korten werktijd niet van dien invloed
op het loon als op de meeste andere
fabrieken, waar men 65 werkuien had.
De meeste arbeiders van Eilermark
wonen aan deze zijde van de grens
te Glanerbrug.
Het ongeluk te Raibl.
Juist toen Zaterdagmiddag het kerk
klokje van Raibl den middag aan
kondigde was de arts van bet plaatsje,
dr. Wessely, bij een zieke. Hij nam
afscheid, en beloofden den volgenden
morgen te zullen terugkomen.
Snel ging hij naar huis, over bet
bruggetje dat over de Raiblbeek, die
langs bet hospitaal stroomt, geslagen
is. Daar kwam hij het kindermeisje
tegen, met zijn anderhalf-jarig doch
tertje in den kinderwagen. Gekheid
makend nam hij bet kind uit den
wagen, en droeg het de woning in
het hospitaal gelegen, binnen. De meid
met den wagen volgde.
Wat in het volgende oogenblik ge
beurde, wordt verhaald door den
eenigen getuige van deze kleine
voorvallen, en van den grooten
schok die volgde. De herbergier Anton,
die juist langs de beek liep, keek naar
den vroolijk lachenden dokter, die
met zijn kindje op den arm het hos
pitaal binnen ging. Toen, een onder
verdeel van een minuut later, zag
hij de muren van dat gebouw bewegen
en het zonderling-schrikwekkende, in
de eerstvolgende oogenbhkken belette
hem zich te verroeren, zoodat hij
van schrik niet eens op het denkbeeld
kwam te vluchten.
Hij zag de muren bewegen, hij zag
voor het raam van de benedenver
dieping, de vrouw van den dokter
met het kind op den arm, en met
een uitdrukking van ontzetting op
het gelaat. Hij zag een reusachtige
stofwolk opstijgenhij hoorde een
donderend gekraak van instortende
muren en brekende balkenhij zag
het huis een oogenblik als een ruïne;
toen viel de voormuur ook om en
alles verdween imde diepte
Bruischend stortte zich de Raibl
beek in den poel, die daar ontstaan
was. waar nog voor enkele oogen
bhkken het hospitaal stond.
Hoe dat mogelijk was, zal uit het
ingestelde onderzoek blijken. Over
een oppervlakte van ongeveer 100
vierkante Meters is de aarde ingestort.
Naar men aanneemt tengevolge van
ondergraving en ontploffingen.
Onder het hospitaal was een mijn
gang, waarin vroeger gewerkt was,
doch die sinds jaren verlaten was. In
den laatsten tijd was het werk daar
weder opgenomen. Het weik werd
daar in drie étages verricht.
Twee werklieden, die met het doen
springen der loodlagen waren belast,
hadden op het gevaar van dien arbeid
gewezen. Maar de directie had last
gegeven, den arbeid voort te zetten.
Alle pogingen om te redden waren
vergeefsch. Te snel en te afdoende
was bet ongeluk, om nog iets te
kunnen ondernemen.
't spel stond... Waarvan de ander geen
flauw besef had...
«Met plezier!" zei van Dalen, al
maar piekerend over die onvermijdelijke
transatie...
En met hun-beiden traden ze den
winkel in, op weg naar de huiskamer
als zoo dikwijls vroeger...
Mientj e, van den dokter, lag daar
de familie naar een concert was en
't weer nog de zoelheid had van een
luwen herfstavond, juist van uit
het raam der zijkamer met haar kame
raad, de werkmeid van mevrouw de
Watering, een seer interessant en
hoogst-vertrouwelijk discours te voe
ren over de vluchtige verloving eener
gemeenschappelijke vriendin, die sterk
verdacht werd met een sergeantje te
flirten... En wier wufte trouweloos
heid zij om strijd gispten...
De brievenbesteller kwam juist langs
en kreeg van een der koutende juffers
een koket lonkoogje... En erkend
moet worden, dat deze besteller in de
buurt bekend stond als «wèt 'n knap
ventje..."
In de stille straat begon de avond
rust al-meer zachtkens te dommelen...
Uit de verte waaide het gedruisch van
