NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht Scbelstn uil de rectal. J. P. METZGER Jr., Tuinarchitect. Aanleg van Buitenplaatsen, Parken, enz. No. 8. Woensdag 26 Januari 1910 Negen-en-dertigste jaargang» VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG BI IV JN EN LAND. Steniaweg ZEIST. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Kijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Lannestraat 77. Telephooiing. 09. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7V, Cent. Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Nederland en België. De Bru^-selschc berichtgever van de «Temps" deelt mede, riaj, de bladen aldaar melding maken van een te Antwerpen loopend gerucht, dat koniimin Willielmuia niet prins llen drik m den loop van 1910 naai Brus sel zal komen, daar de tenioonsteliing bezoeken en bij die telegenlieid teven* het hezoek, dooi koning Leopold II in I88J aan Ain^lei dam gebracht be antwoorden. Men brengt dit natuurlijk ook in verband met de pogingen, die in het werk worden gesteld om eene econo mische toenadering tusschen Neder - land en België te bevorderen, en leidt er uit af, dat men in toonaangevende kringen te 's-Gravenbage en te Brus sel daarmede instemming zou willen betuigen. Belasting-wonderen. Men deelt aan de «Gemeente-Stem" het volgende staaltje mede van de wijze waarop somtijds in kleine ge meenten de bepalingen betreffende den hoofdelijken omslag worden toe gepast. De familie E. bezit reeds gedurende zeer langen tijd in de gemeente IJzen- doorn eene woning in eigendom. Daar genoemde familie thans te 's-Graven- hage woonachtig is, heeft bet hoofd der lamilie de woning verhuurd aan een zekeren v. L. Deze was tot voor twee jaren steeds in de tweede klasse van den hoofdelijken omslag der ge meente IJzendoorn aangeslagen, maar toen eene poging van den Raad dier gemeente om den heer E. als forens in den hoofdelijken omslag te betiek- ken, was mislukt, werd v. L. van de 2e klasse naar de 16de klasse over gebracht, hoewel in diens financieels positie geen verandering was gekomen. De gemeenteraad volgde deze rede neering: De familie E. heeft aan v. L. voor verschillende diensten, welke deze haar moet bewijzen als het aan brengen van herstellingen aan het huis, liet toezicht houden op de lan derijen. het innen der pachten en het onderhouden van tuin en boomgaard het vrij gebruik als huurder van het geheele buis met inboedel afgestaan. De Raad beschouwde rlus terecht het genot van het huis als eene inkomst ui i aluia. maar maakte bij het terug brengen van dit genot in natura tot geldswaarde eene dwaze fout. Hij nam als grondslag aan de wet op de peisoneele belasting hetgeen met onbillijk was maar blijkbaar zomiei leebt begrip van die wet. Ten minste in zijne beslissing naar aan leiding van het door v. L. ingestelde beroep tegen den aanslag werd ge sproken van de volgens de personeele belasting gescbaite huurwaarde »zoo van het huis als van het meubilair." Door nu als inkomst te gaan beschou wen de waaide van het meubilair, kon de Raad met het oog op de andere inkomsten van v. L. den aan slag in de 16e kl. bevestigen. Van deze beslissing werd beroep Ingesteld bij Gedep. Staten van Gel derland en dezen handhaafden (mira- bile dictu) den aanslag o.a. op de volgende overweging: «Overwegende, dat bij deze opgave blijkbaar geen rekening is gehouden met het feit, dat het huis met inboe del, waarvan appellant blijkens over gelegde overeenkomst, het vrij genot verzekerd is, voor de personeele be lasting is geschat op eene huurwaarde van f1000 Hier werd dus zelfs door een col lege van Ged Staten uitgemaakt, dat de wet op de personeele belasting schatting van de huurwaarde van een huis met inboedel zou kennen. En wanneer men in aanmerking neemt, dat de huurwaarde van het huis volgens de schatting der wet op de personeele belasting f145 bedroeg en de waarde van hel meubilair vol gens dien aanslag op f1000 was ge steld, ligt het vermoeden voor de hand, dat zelfs Gedep. Staten deze bedragen hebben samengeteld om het inkomen van L. te berekenen. Twee administratieve colleges be ginnen dus de fout om de waarde, waarop het meubilair wordt geschat, geheel als inkomst te beschouwen. Het verschil tusschen kapitaal en inkomen scheen te hebben afgedaan. Op deze beslissing steunende, sloeg de Raad der gemeente IJzendoorn v L. het volgende jaar wederom in de zes tiende klasse van den hoofdelijken omslag aan. Op een bij den Raad ingesteld be roep werd ouder gewoonte afwijzend beschikt, ditmaal onder verwijzing naar de verkeerde beslissing van Gedep. Staten. Toen wederom bij dit college in beroep werd gekomen, zag dit zijne dwaling van het «orige jaar in en plaatste het v. L. wederom in de tweede klasse, zoodat thans eindelijk recht is gedaan. Wij meenden, dit geval in ruime ren kring te moeten bekend maken en niet in het stof der archieven te laten slapen, omdat wij ons afvragen of het niet wenschelijk zou zijn aan de rechterlijke macht meerdere be voegdheden toe te kennen in zake het verschuldigd zijn van belastingen. Waar het blijkt dat zelfs Gedep. Staten eenmaal eene zoo onjuiste beslissing hebben genomen, is het de vraag, of het te verdedigen blijft, dat de rechterlijke macht in gevallen als deze zoo goed als geheel wordt uit gesloten. Provinciale Tentoonstelling te Utrecht. Het groote comité voor de Provin ciale Tentoonstelling van Kunst en Nijverheid, welke gedurende de maand Juni in bet Park Tivoli te Utrecht zal gehouden worden, heeft zich geconstitueerd tot een vereeniging, op wier statuten de Koninklijke goed keuring zal worden aangevraagd. Het eere-comité bestaat thans uit: door geheel Nederland. Levering der verschillende gewassen tegen BILLIJKE PRIJZEN. mr. F. D. Graaf Schimmelpenninck, Commissaris der Koningin (voorzitter), jhr. mr. J. B. L. C. C. de Wijcker- slooth de Weerdesteyn, jhr. mr. J. E. Huydecoper van Maarsseveen en Nigtevecht en jhr mr. E. Bosch van Oud-Amelisweerd, leden van Gede puteerde Statenmr. F. A. baron van Lijnden, burgemeester van Utrecht; mr. J. P. Fockema Andreae en mr. dr. W. K. van Zijst, beiden wethouders van. Utrecht. Het algemeen comité bestaat uit de beerenJ. van Noordenne, voor zitter; P. H. Vree, secretaris; L. P. Esselink.penningmeesterG. M. Stuif sand, 2e secretaris; mr. B. L. Ph. van Lier, rechtskundig adviseur; D. Kruyff, G. M. P. van Dokkum, A J. van Dieren Bijvoet, J. Everwijn, H. van Lunteren, S. S. Crok, H. A. M. de Vos, Corn van Straaten. A. E. de Kievit O. Mengelberg, Th. P. de Vos, J. H. Schumaker, W. N. van Draanen, Carl. J. A. Begeer, W. A. Couvée, R Rijkscn, W. van Veen. J. Spanjaard, A. Smit, T. E Hout vester, A. P. L. Spuybroek, C. M Kriopper, A. van Eysden, A. C. Rochat en P. de Graaff. Aardbeving te 's-Hertogenbosch. Op goeden grond zegt de «'s-H. Ct" te kunnen mededeelen, dat de buiten gewoon hevige aardbeving, die Zater dag op verschillende observatoria werd waargenomen, ook te 's-Hertogen bosch is gevoeld. Door verschillende personen is onder!de negenuursche Mis het uur waarop Ook de observatoria de aardbeving berichtten in de St. Jan de schok waargenomen, die zoo groot was, dat de zware koperen luchters, die in de kerk hangen, er door in beweging werden gebracht. Een werkman die zich beneden in een kolenhok bevond, beeft ook duide lijk ondergrondsch gerommel gehoord, 't Staat vast, dat een en ander niet is veroorzaakt door eenige dreuning van buiten, doch dat men bier werkelijk met een aardbeving te doen had. Hoog water. Men schrijft aan de «Leeuw. Ct": «Een gedeelte van Friesland lijkt thans op een zee. «Tusschen Eernewouden en Olde- hoorn, met aan weerszijden Grouw en Wartena. is de watervlakte bijna onafzienbaar. Eernewoude is feitelijk geïsoleerd; de eenige weg, die er heen leidt, staat op sommige plaatsen 20 centimeter onder water. Een drietal kleine boerenhofsteden ouder Wartena hebben het hard te verantwoorden. Twee er van hebben het water op den vloer der woonkamer, in de andere woont men reeds geruimen lij 1 op zolder en de bewoner kan alleen uiui waterlaazen aan in zijn voormalig woon vertrek komen. Weer een ander heeft om zijn huisje een dijk gelegd en tracht door aanhoudend waterputten «de kolk'* droog te houden. «Den veehouder H. B. onder Grouw overkwam het ongeluk dat zijn water molen stuk raakte. Zijn buien konden geen hulp verleenen tot malen, het land stond er diengevolge een meter onder water. En het laat zich aanzien, dat wij er nog niet zijn. Komt er geen verandering binnenkort, dan zullen tal van polders het niet kunnen houden, want tegen zulk een onge- kenden waterstand, ongeveer 75centi- F E U I L L E "T O M 200 goed oppaste. En dat je patroon me dat vriendelijke briefje had ge schreven... En dat je omgang had met dien zoon van meneer Wouters... van den fijnen comestibles winkel..." »Nou?" vroeg de joDgen «en wat zei vader toen?" Moeder zag naar het vermagerde «SstI „Mise-en-scène." Rook wolkj es... Stil toqh I" fluisterde het vrouwtje, en ze klemde zijn hand in gezicht van den drie-en-twintigjarigen haar trillende vingers, en hij zag hoe jongen. En ze zocht vruchteloos naar haar doodsbleeke lippen beefden van de zachte, kinderlijke trekken, die er angst... «Stil toch, as vader soms in- geweest waren... Nü al kon men fijne eens thuiskomt... Ik zou... 't Zou..." rimpeltjes waarnemen... nü al... Er was Maar ze zei 't niet verder uit. iets vermoeids in, als van leven, dat Voelde hoe zij hem pijn deed... Ze te fel, te haastig uitbrandt... 't Sehit- liet zich door hem strijken over haar terde in de onrustige blauwe oogen en wang en zachtkens kussen op het voor- wekte nerveuse schokjes om de lippen... hoofd. Zij durfde hem ook niet zeggen, 't maakte dat de greep Tan zijn hand, hoè heerlijk ze 't vond haar joDgen die hij nu om moeders schouder had weer bij zich, heel-dicht bij zich te geslagen, iets angstigs, gejaagds ver hebben. Want hij was zoo onstuimig, toonde... dat de uitdrukking in die haar Jan. Als moeder hem dét zei, vreemd glanzende oogen telkens, tel- dan zou-ie wist ze immers dadelijk uitroepen: «Nou, maar dan blijf ik bij uDan zal vader toch wel moeten toegeven...En dat wilde zij vermijden... Wetend... «Stil nou, Jan," zei ze, «laten we er nog eens bedaard over denken. Je weet toch hoe vader is. Laatst, toen Sientje uit was heb ik hem verteld van dat je nou kens wisselde. Nu eens jubelende blijd schap, trots, vreugdedan weer woede, teleurstelling, smart... Moeder kende haar jongen wel. En ze zou hem nu, terwijl ze voélde, echt wist, dat 't Jan ernst was in zijn vechten, z'n worste len tegen zooveel wat hem vernield had toen ie nog bijna kind was... dat hem op zijn twintigste jaar... De jongen, met z'n scherpen kijk op wat er bij moeder omging, begreep waaraan ze nu dacht. Hij liet haar los. «Ik zie 't al" zei hij »'t gaf geen steek. Ik kèn vader... dat is zoo... dhür hebt u gelijk in..." De woede grijnsde nu in z'n oogen en hij balde de vuisten. «Janlief" zei het vrouwtje «hoe kun je nou toch zoo wezen. Alles mot toch z'n tijd hebben... 't komt terecht, ge loof me nou toch als je moeder 't je verzekert... maar je mot geduld heb ben... vader is zóó diep gegriefd... vader, met z'n... z'n groote stiptheid..." Hij werd rood van schaamte en moe der had dadelijk spijt van haar woorden. «Ik wou je waarachtig niet belee- digen, niet kwetsen, jongen..." «O, u hebt gelijk" zei hij, nu zittend bij de tafel, met beide handen het hoofd steunend «zegt u 't maar ge rust, moederIk bén slecht geweest «Een gemeene schooier... Een dief... Maar een mensch kan zich toch beteren Een mensch kan toch een ander leven beginneDAls Lena me nou toch in me gelooft... vertrouwen in me heeft..." Moeder stond te peinzen. Wist niet wat ze antwoorden moest. Stelde zichzelve de vraag, of 't den jongen ernst was... Den knaap met z'n grillen, zijn onstandvastige natuur... Stond-ie niet weer op 't punt om iemand mee te sleuren, die hem maar oppervlakkig kende... En eensklaps vloog hij weer naar 'r toe, pakte moeder onstuimig beet, zoende haar op mond, op wangen en voorhoofd; snikte 't uit van opwinding.., Zei haar, hoeveel, hoe zielsveel hij van Lena Verwijk hield... Dat-ie wou ploe teren van den ochtend tot den nacht om haar waard te worden... Dat-ie niet zou talen naar een café of wat- ook... Al-maar werken, z'n best doen... Toonen dat-ie een ander mensch was geworden... En moeder luisterde naar hem. Beloofde Jan, dat ze... Maar hij moest geen malligheden uithalen moeder rustig laten betuilen, tot er een geschikt oogenblik was gekomen... Beloofde hem dat ze probeeren woü... Ze voegde er dadelijk bij, dat 't een toer zou wezen... Als vader niet direct toegaf, dan most-ie weer wachten... Beloofde, dat ze zou probeeren... of vader dan was over te halen... om eens met den ouden heer Van Wijk te gaan spreken... zoo heel in 't alge meen natuurlijk... Maar toch zinspelend op de mogelijkheid... Afijn, Jan moest nemen dat daar nu genoegen mee moeder hem beloofde... En hij zoende haar weêr de handen en de wangen. Vond 't best dat ze hem nou wegjoeg... Vader kon elk oogen blik thuiskomen. Dat zou olie in 't vuur zijn... «Neen, natuurlijkIk ga direct moe, dag, moes! Dag moeke!" Ze keek hem na. Knikte en wuifde hem nog eventjes toe... Dribbelde rond in de kamer, zich haastend met alles, want door dat be zoek van Jan was ze met de koffie en 't verdere leelijk-achterop geraakt. En telkens als 't vrouwtje iets deed... de koffieboonen malen... het lichtje aan steken op het theeblad... stof-afnemen... nakijken wat bij den kruidenier moest gehaald... bij al die bezigheden schreide vrouwtje zachtjes, onhoorbaar. Terwijl ze rondsloop op haar vilten, uitgezakte pantoffeltjes, moest ze telkens stilstaan om haar zakdoekje te voorschijn te halen. Dan snoot ze haar neus en peuterde voort... maar 't kwam toch weêr terug. Want ze had zoo'n ver driet over Jan. En ze was zóó bang, zóó ongerust over wat du komen ging... met de heel-fijne intuïtie van moeder- I hart, dat voelt dingen-van-straks,

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1910 | | pagina 1