mm
B. A. SIDDRÉ, Wijnhandel.
Het Wetboek voor Iedereen
Het Wetboek voorledereen
Advertentiën.
Afflersfoortsch
Wissel- en Effectenkantoor
Lamaison& Bouwer Co.
Muurhuizen 39
C. van
Verkrijgbaar bij den Boekhandelaar 6. i SLOTHOUWER alhier,
de vijfde tot 1 Oef. 1909 bijgewerkte drnk van NAUTA
en de tweede geheel bijgewerkte drnk van NAUTA
Prijs van elk, Gebonden in Linnen Stempelband, slechts ƒ1.25.
wel zeer duidelijk welke nadeelen het
protecttionisme met zich brengt. Vi ije
invoer zou die speculaties van de trusi
zeer zeker hebben doen mislukken.
Vui als brandmiddel.
Te Amsterdam zijn proeven genomen
met biiketten gemaakt van huisvuil,
dat fijngemalen op 1300 verhit ver
mengd met '10 teer en daarna
samengeperst werd.
Naar de »Tel.« meldt zijn de proeven
uitstekend geslaagd en dit gunstige
resultaat wettigt alleszins de verwach
ting dat in de gemeente Amsterdam
het huisvuil op deze wijze zal worden
vernietigd en gebruikt.
Stoutmoedige bandietenstrcek.
Vrijdagnamiddag werd een onge
hoord stoutmoedige bandietenstreek
gepleegd in de bureelen van den beer
Gbemar, wisselagent te Brussel.
In den laatsten tijd was er meer
malen een deftig gekleed heer, klein
van gestalte, in het bureel allerlei
inlichtingen komen vragen. Vrijdag
namiddag te 2V, uur. terwjjl de heer
Ghemar naar de Beurs was en de
bediende alleen in bet bureel werkte,
kwam de man opnieuw. Hij vroeg
om het adresboek te mogen raadplegen
Terwijl de bediende het boek nam,
haalde de bezoeker een revolver te
voorschijn en loste een schot op den
heer Moll, die in de volle borst ge
troffen werd. De ongelukkige, die zag
dat hij met een dief te doen had,
kon zich nog tot aan het venster
slepen en klopte herhaaldelijk op de
ruit. Een voorbijganger die de wan
hopige gebaren bemerkte, vermoedde
dat er iets ongewoons moest gebeurd
zijn en ging den broeder van den
heer Ghemar waarschuwen. Deze
kwam met twee zijner bedienden
toesnellen.
Zij vonden de voordeur en de bu
reeldeur open en in het bureel lag
de heer Moll m een grooten bloedplas
uitgestrekt. Er werden onmiddellijk
twee geneesheeren ontboden, die het
slachtoffer onderzochten en vervolgens
naar zijn woning deden dragen. De
toestand van den ongelukkige is zeer
erg. Hij heeft nochtans het signale
ment van den bandiet kunnen opgeven,
dat in alle richtingen gestuurd is. De
booswicht is er niet in geslaagd de
brandkast open te krijgen en hpefl
waarschijnlijk met ledige banden hei
hazenpad moeten kiezen.
Geheimzinnige verdwijning.
Sinds eenige dagen heerscht te
Rijssel groote opgewondenheid onder
de bevolking naar aanleiding van het
plotselinge verdwijnen, op klaarlichten
dag, van een looper van een bank
instelling, zonder dat eenig spoor van
hem gevonden werd. De zaak trok
des te meer de aandacht, omdat een
ieder zich een soortgelijke geschiedenis
herinnerde, welke een tien jaar ge
leden zich in dezelfde wijk afspeelde
en nog volkomen duister is voor d6
politie.
Ditmaal echter is de recherche ge
lukkiger geweest.
Tijdens een huiszoeking in de rue
des Postes, heeft men op zolder onder
twee kisten het lijk gevonden van
den ongelukkige, gewikkeld in linnen,
papier en zakken.
Men beeft gemeend uit de gevonden
aanwijzingen te mogen opmaken, dat
de looper, toen hij zich met eenige
wissels aanmeldde, in de keuken is
gelatenbier is hem een doodelijke
wonde in de kpel toegebracht met een
lang kennen... aan eiken vinger kan
ik voor zoo iets liefhebbers krijgen-
Een formaliteit... bloote formaliteit...
afijn, adieu, mijnheer Hendrikstot...»
Maar patroon bleef zitten. Peiusdo over
't geval... Meneer Daniels zou borg
staan... om dien fotograaf uit de Lange-
straat, van wien bij al sinds maanden
wist dat ie zoo wrak stond, te redden-
Had zelf wel 't geld verschaft, maar
moest dan met verlies verkoopen...
Afijn, Kroesen had hem gesmeekt...
Gezin met vrouw en drie kinderen...
"Waarachtig» zei de meneer van het
"geldkantoor» tot Hendriks «ik be
zweer je, een juweel van een man
zoo een mot er nog geboren worden
om daar een wildvreemde te helpen
met vijftienhonderd gulden... En wat
ie allemaal nog meer doet... wat ik
weet, dat ie doet!..."
Patroon van «De Druif" wankelde...
Wankelde... Die van de gitoogen en
de roerige handjes had 't in de gaten-
Hij zette z'n stokje weêr in een knik.
Schoof z'n hoed naar-achteren. Kwam
vlak bij Hendriks staan. Vlilk bij z'n
oor... Fluisterde
"Weet-je wat?... Jij kent 't toch
öók gebruiken momenteel... Als jij
onder den naam van Daniëls borg-
mes, dat, gedeeltelijk schoongemaakt,
is teruggevonden. Daarna is het
lichaam op zolder verborgen.
Bij de sectie is ook schedelbreuk
vastgesteld en verwonding met een
zwaar voorwerp aan den slaap.
De vermoedens rusten op een
handelsreiziger, die op de tweede ver
dieping woont, en die, na het ver
dwijnen van den looper Thain, op
reis is gegaan en sinds dien niets
meer van zich heeft laten hooren. Zijn
bediende had hij verboden op zolder
te komen, daar hij er een kat had
opgesloten.
De vrouw van den handelsagent
is in hechtenis genomen en moest per
rijtuig, beschermd door gendarmes
te paard, die op het te hoop geloopen
volk moesten chargeeren, naar de ge
vangenis gebracht worden.
Het slachtoffer kan niet meer dan
3000 francs bij zich gehad hebben.
Adverteeren.
De winkelstand beleeft in de laatste
jaren drukkende tijdenen voor klagen
bestaat wel reden. Overal heerscht
een algenreene gedruktheid waarvan
de winkelstand in de allereerste plaats
de nadeelen ondervindt.
Het zou echter verkeerd gezien zijn
van den winkelier, indien hij meende
dat hij zijne artikelen thans minder
onder de aandacht van het publiek
behoeft te brengen.
Adverteeren, natuurlijk in redelijke
mate, is een post, welke op het budget
van eiken koopman behooit voor te
komen. De man van kennis en onder
vinding is er van overtuigd dat hij
gerechtigd is een deel van zijn be
drijfskapitaal aan adverteeren te be
steden.
Dikwijls hoort men beweren»ze
kennen me wel« «goede waar behoeft
geen krans»doch die zoo redeneeren
geven blijk niet op de hoogte te zijn
van hun lijd, vergeten het oude spreek
woord, dat men de bakens verzetten
moet naar het getij.
De lijd dat goede wijn geen krans
behoeft is voorbij, omdat er tegen
woordig veel te veel goede wijn te
verkrijgen is, zoodat men wel ge
dwongen is de hoedanigheden op zijn
oordeeligst te doen uitkomen. Daaren
tegen zijn het juist die kooplieden,
die werkelijk goede waar leveren, die
liet meeste succes bereiken met ad-
veiteeren, omdat zij naast de cliëntèle,
die zij door stelselmatige reclame win
nen en behouden, deze nog verdubbeld
zullen zien door hun recommandatie.
Maar, zooals wij boven reeds zeiden,
adverteeren moet stelselmatig geschie
den. Zoo maar te hooi entegrasb.v.
een- of tweemaal per jaar annoncee-
ren, heeft geen zin. Menig winkelier
plaatst eens een advertentie in de
hoop het er bovenop te halen, maar
dit is slechts verlies op verlies sta
pelen. In de eerste rijen, die geen
succes hadden met reclame, staan zij
die het slechts eens of een paar maal
deden.
Een feit is het dat in ons land te
weinig geadverteerd wordt. Maar juist
deze wetenschap moet voor den koop
man, die een goede kijk heeft op de
zaken, een reden zijn, om van de
zwakheid zijner concurrenten gebruik
te maken, te profiteeren van hunne
nonactiviteit.
Juist nu heeft hij gelegenheid, waar
vele anderen het niet doen, zijne wa
ren met des te meer klem onder de
aandacht van het publiek te brengen,
meer dan in tijden van voorspoed
wanneer iedereen adverteert.
teekent voor die vijftienhonderd...
Weet-je wilt... Daar... We zijn toch
ouwe-vrinden... Omdat jij 't bent...
Eh... Eh... Tweehonderd gulden voor
jou als 't in orde is— ContantCash
En weêr greep hij 't stokje... Als
dht niet hielp...
De patroon woelde door z'n haren.
Zette z'n pet beurtelings op en van
't hoofd— Streed, voelde men, 'n harden
kamp— Dacht aan den wissel van vijf
honderd, die de volgende week Zater
dag kwam... Waar-ie nog geen drie
voor disponibel hadEn hypotheek
op z'n huis— Hoogere eerste dan...
Gesteld dilt-ie 't kon krijgen... Daar
zouden weken meê heengaan...
»Nou, afijn!" riep de zwarte hem,
deurkruk al tusschen vingers, toe
»nou, ik zie je nog wel eens..."
Patroon wenkte hem. Vroeg hem
iets... zachtjes... met bevende stem...
Maar de zwarte werd nijdig, was
diep-gekrenkt... Woü van de zaak niet
meer hooren... Geen woord... Als er
eenig «kwaad" bij was, zou hij, zwarte,
er dai op ingaan!... Was hij,namens j
geldschieter ageerend, dan gek... of|
een schurk
«Neen, Hendriks, dank-je wel. Merci j
bien!... Dat is nou voor je vriend-j
Wel is waar zal hij niet altijd voor
deel putten uit zijn adverteeien, even
min als de landman, die heden zaail
verwachten kan reeds morgen den
oogst binnen te halen, maar op den
duur zal hij ervaren, dat het geld
uitgegeven voor reclame verveelvou
digd tot hem wederkeert.
Door steeds eri door pakkende doel
matige reclame de aandacht op zijn
zaak te vestigen zal hij zijn doel be
reiken.
Door pakkende en doelmatige
reclame!
Daarin zit juist het gewicht? Goed
adverteeren is een kunst, die lang
niet iedereen verstaatDe meeste
kooplieden besteden aan hunne annon
ces te weinig tijd en daarin zit juist
de fout. Een annonce moet met zorg
gesteld worden, wil ze vrucht afwerpen
In Amerika en England, waar men
de kunst om reclame te maken beter
dan ergens anders verstaat, zijn de
kooplieden zoozeer doordrongen van
het nut van adverteeren, dat vele
zaken daarvoor een aangesteld persoon
hebben, die, in het genot van een
ruim salaris, speciaal belast is met
uitdenken van pakkende reclame.
Voor elk nieuw artikel dat onder
bel publiek moet komen, weten die
lieden, natuurlijk meesters in hun
vak, goede annonces samen te stellen
Dikwijls met de hulp van eliché's
soms met één woord, één letter, weten
die lieden de nieuwsgierigheid van het
publiek op te wekken. Want zij weten
maar al te goed dat Jan Publiek
nieuwsgierig is en die nieuwsgierig
heid wil bevredigen.
Een voorname factor bij het adver
teeren is meestal het opgeven van den
prijs. Menigeen denkt wel, dat als de
lezer door de annonce belang gaat
stellen in een of ander artikel, hij dan
den prijs wel zal vragen, maar niet
altijd doet hij dat.
Menig kooper toch is schuchter
om den winkel binnen te gaan om
naar den prijs te vragen, omdat de
vrees voorzit dat het artikel duurder
zal zijn dan hij of zij zich voorgesteld
had en dit, eenmaal in den winkel,
toch konpen zullen.
Adverteeren, en nog eens adver
teeren is de weg die leidt tot succes!
Eens adverteerde een zeker man,
Doch slechts een enk'len keer;
Angstvallig gaf hij plaatsing op
Toen durfde hij niet meer.
Nu raast hij wijl bet hem niet bracht
De koopers bij 't dozijn
»Het adverteeren is maar lak,
Hoe kan zoo dom men zijn?»
De man dacht met een hamersteel
Een spijker in te slaan
Dat met een enkel eindje touw
Een vlieger op kon gaan.
In overspanning van het feit
Vermagerde de man
En snapte, dat men onbekend
Geen zaken drijven kan.
Want de vooruitgang is voor hem
Die geregeld adverteert,
En dat dit spreekwoord waarde beeft
De man heeft het geleerd.
v. D.
Mevrouw VAN
REIGERSBERG
VERSLUYS betuigt haar
harteljjken dank aan hen, die
hunne medewerking hebben be
wezen aan de BAZAAR ten bate
van het Tehuis: Zandbergen.
Opbrengst pi. m. ƒ1900.
schap 1"
En hij liep weg... 't Café door...
Patroon hem achterna Nu in
doodsangst door de gedachte aan z'n
wissel van vijfhonderd.... Van Zater
dag-ochtend...
Hield zwarte bij slip van een jas
tegen. Trok hem, met groote moeite,
kantoortje binnen. Haalde sigaren,
liet koffie komen—
Beefde, dat de zwarte zijn voorstel
zou intrekken— Vond zelf, dat hij
z'n geluk wegschopte— Ware redding
in den nood... Schoorvoetend gaf de
zwarte toe. Haalde het reepje papier
voor den dag...
Verzekerde patroon, dat de twee
honderd gulden er uiterlijk, uiterlijk
overmorgen zouden wezen... Desnoods
zou hij ze voorschieten— Waarom
nietMet de handteeking van Daniels
erop
«Voor tienduizend ook goed!" zei
hij, patroon van «De Druif" aankijkend
met gezicht van: «Wat ben je toch
een uil..."
En terwijl de zwarte het reepje
papier aan een hoek vasthield, zette
Hendriks er... Onderwijl de gitoogjes
vonken schoten— Met van opwinding
Zij, die in werkelijkheid genezing
willen vinden bij kaalhoofdigheid of
ontijdig uitvallen van 'thaar, wen
den zich in vertrouwen tot J. CERATI,
Haarkundige, Amsterdam, Zout
steeg 4, boven dén kapper.
Aan hen, die na onderzoek tot
behandeling worden aangenomen,
wordt herstel gegarandeerd.
Het Nieuws van den Dag schreel
onder meer;
Een feiji'is 't dat onderscheidene
hier wonende personen van allerlei
leeftijd '/getuigen door hem weder
in hft bezit van
den hifardos te zvir
gekomen.
voorheen
W. CR00CKEWIT WAzn.
KORTEGRACHT 7.
ASSURANTIËN,
CREDIETEN,
COUPONS,
DEPOSITO's,
EFFECTEN,
EROEONGATIÉN,
VREEMD GELD,
WISSELS.
belasten zich met
pan- en verkoop
van Effecten, Wis
sel» en Coupons,
sluiten prolongatie.
Safe-inrichting.
Scholl Engberts Scholten
ALMELO.
ZUIVER WOLLEN
ONDERKLEEDING.
(fabrikaat wjauseh)
DE WITTE WINKEL.
Langestraat 74
AMERSFOORT.
TELEFOON 70.
Onder de op de Prijscourant voorkomende Merken
BORDEAUX-WIJNEN nemen een eerste plaats in
St. JULIEN
CHATEAU DILLON BLANQUEFORT
FRONSAC
waarop dan ook als T A F E L W IJ N bijzonder
de aandacht wordt gevestigd.
DE PRIJZEN ZIJN 80 CENTS PER FLESCH.
Aanbevelend,
ALS BOVEN.
Langestraat 7-1.
VERZAMELING VAN WETTEN, die schier een elk telkens
in het dagelijksch leven te pas komen, zoodat het bezit
dezer verzamelingen voor een ieder het grootste gemak oplevert.
(SUPPLEMENT.)
Het feit, dat van deze Wetboeken binnen enkele jaren niet
minder dan 30 OOO Ex. verkocht zijn, is wel een bewijs voor
- hunne praktische bruikbaarheid.
trillende ringers zijn mede borgstel
ling op-
De «rijke meneer" van buiten
buurtje ontmaskerd als sluw op-
lichtertje, dat schijn van fortuin-heb
ben, al een jaar of wat had weten
vol te houden was de beklaagde
in het zaakje van oplichting, dat
rechter-commissaris had te ontwarren...
t Was een uiterst-gecompliceerd ge
val en het net van bedrog, sluwe beet-
nemerij, omspande u alom, zoodra ze
er in begon te wroeten...
Recbter-commissaris liet den blik
gaan van den eene getuige, die vuór
hem zat, naar den andere... Van
patroon uit «De Druif," Hendriks, die
de vijftien honderd gulden van het
wisseltje had moeten betalen... Naar
meneertje met de gitzwarte oogen en
de aldoor-grijpende, tastende slankje
handjes, wiens bleekheid scherp con
trasteerde met het zwart van krulharen
en kneveltje— ln wiens oogen nu iets
eigenaardig-onrustigs kon heven...
»Dus gij hebt u eenvoudig laten mis
leiden, laten paaien door schoone be
loften... zonder dat ge er eenig belang
bij hadt, uwe borgstelling gegeven?
zonder eenigen aannemelijken grond?
zonder dat gij zelfs den man, die ge
holpen moest worden... dien fotograaf
dan... zelfs kende?»
Patroon knikte, klemde de tanden
opeen, voelde het wantrouwen in de
vraag van den rechter... zag het mede
lijdend spottige, waarmee griffier hem
aankeek... Vanheb je nu toch ooit
zóö'n ezel gezien?...
Voelde krieuweling in de vuisten-
zag onwillekeurig naar den spichtigen
hals van den zwarte.
«Dus» hernam rechter »u hadt gee
nerlei belang, van welken aard ook,
bij die borgstelling? En gij hebt ab
soluut niets genoten van het geld
Van de som, die gij nu moet storten
Patroon van «De Druif» keek op...
Het bloed golfde hem naar 't hoofd...
Hij zag den zwarte aan— den schavuit,
die hem tweehonderd gulden had be
loofd... die hem geen cent, geen rooie
duit, had afgedragen... Dien zou hij
toch...
Maar de gitoogjes keken ook hem
aan... Tartten, dreigden hem«Ja,
dürf eens te klappen'... Wat je toch
niet kunt bewijzen... Durf 't eens I..."
Patroon balde stijver de vuisten.
Had reuze-geweld noodig om zich te
beheerschen... Voelde dat hij zichzelf,
door 't te zeggen, bloot zou geven...
«Neen, edelachtbare," antwoordde
Lij-
En de pientere, uitgesleepen eigenaar
van «De Druif" werd rood van
schaamte— Terwijl tranen van machte-
looze woede hem naar de oogen dron
gen... En die van de gitzwarte lokken
onstuiming z'n kneveltje bestreek, om
niet te laten zien, hoe er lachje op
'n trekken speelde van: Ja, laat-ie
eens als-ie du.rft... Laat-ie eens
MaItke Cobbeac.
