NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
«UITEN LAM
No. 23.
Woensdag 22 Maart 1911.
Veertigste j aargang.
VERSCHIJNT WOESSHAK EA ZATERDAG.
BIiYNENLAM).
FEUILLETON.
DE MOEZJIEKS.
Amercfoortsclie Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door bet geheele Kijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Inge/.anden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag,
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Lnngestraat 17. Telephooimo. 69.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiên viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Meri heeft in Duitschland weereen
inan gevangen genomen, onder ver
denking vap spionnage Het geval
herinnert aan dal van de Engelsche
ollicieren Brandon en Trench, die den
voiigen zomer op Boikum gevangen
genomen weiden. De thans gearre
steerde spion is eveneens een Erigelsch-
inan en hij is door de Hambui gsche
politie gepakt. Hij bad nu eens in
Hamburg, dan weer in Bremerhaven
aaneensluiting gezocht met ambtenaren
van de groote werven voor oorlogs
schepen. In Hamburg is hem dat ge
lukt, vandaar dat twee ambtenaren
van de werf daar eveneens in hechtenis
genomen zijn. Bij zijn verhoor ont
kende de Engelschman dat hij een
een spion was; hij stelde alleen maar
veel belang in den scheepbouw, zei
hij Men vond aanteekeningen bij hem
over op stapel gezette en van stapel
geloopen schepen, die evenwel voor
een vreemde mogendheid niet zoo bij
ster belangrijk zouden zijn.
De Engelsche Observer noemt het
weer een geval van «spionnen-waan-
zinj, d w. z. het blad geeft te ken
nen, dat hier geen sprake is van een
echten spion maar dat men in Duitsch
land spoken op klaarlichten dag ziet.
Dat was overigens bij Brandon en
Trench bet geval niet.
Ministericele crisis in Italië
Hel ministei ie-Luzzatti in Italië heeft
zijn ontslag aangeboden. Ziehier de
redenen
Het Kabinet bad een ontwerp tot
hervorming van het kiesstelsel inge
diend, het welk aan een commissie
uit de Kamer ter onderzoek is toe
vertrouwd. Dia commissie heeft laatst
besloten, haar verslag niet aan te
bieden vóór het einde dezer zitting
De socialisten en radicalen, die dit
besluit beschouwen als een poging
om de kiesrechthervorming op de
iange baan te schuiven, hebben in de
Kamer een motie ingediend, strek
kende om een datum te bepalen waar
op de indiening van het verslag ge
schieden moest. Het Kabinet kwam
op voor de commissie en ontried der
halve de aanneming der motie. De
stemming viel in het voordeel van
commissie en regeering uit. en wel
met een meerdeiheid van 205 stem
men tegen 70. Dat was dus voor bet
Kabinet allerminst een reden om heen
te gaan.
Edoch, aangezien onderdie70legen-
stemmers zich de meeste radicalen
bevonden, meenden de twee radicale
leden van het Kabinet niet langer te
kunnen aanblijven en zij dienden hun
ontslag in. En na langdurige beraads
slaging hebben de andere minister
besloten eveneens af ve treden. Waar
schijnlijk waren zij van meening dat
het Kabinet niet sterk genoeg was
om een aderlating als deze te ver-
d ragen.
Men herinnert zich het geval van
den Franschen liquidateur-oplichter
Duez. Den 12n April komt het voor
de gezworenen. Dezen zullen antwoord
hebben te geven op meer dan
vier duizend vragenVoor het voor
lezen dier antwoorden alleen stelt
men reeds vijf uur. En om de beant
woording op te stellen, zullen de jury
leden, zelfs zonder beraadslaging, wel
14 a 15 uur noodig hebben.
In het Camorristen-proces teViterbo
heeft Sortino, die beschuldigd wordt
een der uitvoerders van den den moord
op bet echtpaar Cuocolo te zijn, al
de tegen hem ingebrachte getuigenissen
bestreden en gewezen op de tegen
strijdigheden daarin. Den Aanbrenger
Abbatemaggio verklaart hij niet te
kennen. Hij zag dien man, zegt hij,
voor 't eerst toen bij met hem ver
hoord werd.
Morra, ook een vermoeddelijk uit
voerder van den moord, ontkent even
eens dat bij iets met die misdaad heeft
uit te staan.
Bij de verhooren komen vele onver
kwikkelijke bijzonderheden aan het
licht omtrent het lage zedelijke peil
van de beschuldigden envan ver
scheidene getuigen, alsook knoeierijen
van politieambtenaren Zoo bleek uit
een mededeeling van den president
van het gerechtshof', dat Sortini inder
tijd door een valsche verklaring van
een commissaris van politie werd
ontheven van politietoezicht waar
onder hij, krachtens een vonnis, blijven
moest. Ook is gebleken dat een ander
commissaris van politie, Giovanni, de
Camora tor wille is geweest.
De narnen van die knoeiende politie
ambtenaren werden niet genoemd en
dat wordt door de bladen betreurd.
«Zulke menschen," zegt de »Tribuna,<r
«verdienen geen mededoogen a
Een eigenaardige ondertrouw is die
van de rijke Amenkaansche erfdochter
Eleanor Acheson Linton te Washington
met dr. Clarck professor aan de John
Hopkins-universiteit te Baltimore.
Miss Linton lijdt aan roodvonk;
maar men wilde niet om die reden
bet huwelijk uitstellen. Er kwarn nu
een ambtenaar van den burgerlijken
stand, in i ubber gekleed, met rubber
handschoenen aan voor bet venster
van de ziekenkamer. De noodige akten
en papieren werden door dr. Clark,
eveneensin een rubberpak,in ontvangst
genomen, doorhem en de zieke jonge
dame onderteekend en daarna goed
gedesinfecteerd.
Een interessant proces is te Parijs
te verwachten. In het jaar 1882 heeft
de uitgever Lemerre van Anatole
France voor de som van 3000 francs
het recht van uitgave gekocht van
een geschiedenis van Frankrijk in twee
deelen. Lemerre liet het manuscript
29 jaar in een lade liggen en kwam
er eerst onlangs toe het naar de druk
kerij te geven. Fiance kreeg de proe
ven, maar liet niels van zich booren.
Hij werd toen per deurwaarder aan
gemaand de correctie te doen. France
antwoordde dat naar zijn inzien het
recht van uitgave verjaard was. Zijne
denkbeelden waren in den tijd dat
het handschrift was blijven liggen ge
wijzigd, en hij kon het werk niet meer
als van hem afkomstig uitgeven. De
tusschenkomst van hel gerecht is nu
ingeroepen om uil te maken wie ge
lijk heeft.
Vrijdag 1.1. heeft voor het eerst een
vrouw plaats genomen in het Nooische
parlement. Mej. Rogstad, het plaats
vervangend lid voor generaal Bratlie,
heeft diens plaats ingenomen. Zij is
door den president begroet met eenige
plechtige woorden. Er waren veel
dames op de tribune.
Da Deensche regeering stelt thans
officieel aan het parlement voor, de
door minister Alberti den oplichter
voor zes jaar ingevoerde geeselstraf
wegens misdrijven uit ruwheid ge
pleegd, weer af te schallen, wijl de
straf niet het geringste nut heeft
gesticht.
Een Chineesch hengelaar, Sjang-
Pong, te Oe-Tsjang, aan de Jang-Tse,
die sinds vele jaren zijn dagen door
brengt met hengelen en bestudeeren
van de gewoonten der visschen, beeft
een zoo groote vaardigheid in 't vis
schen verkregen, dat velen hem voor
een «toovenaari houden. Hij kan de
visschen vangen die hij wil en zooveel
als hij wil en in één uur 30 visschen
ophalen, waar anderen dagen lang
tobben zonder iets te vangen.
Hij heeft onlangs een boekje geschre
ven, waarin hij de middelen aangeeft
door welke hij ontdekt waar do visch
zich bevindt en de manieren om de
visschen te lokken. Dat doet hij door
geuren, daar de visschen, volgens
hem, een bijzonder fijnen reuk hebben.
Sjang-Pong heeft nu aan het ge
meentebestuur van Oe-Tsjang voor
gesteld, een «vischscbook te stichten,
waar hij aan alle werkloozen van den
omtrek onderricht in 't visschen zal
geven en hij maakt zich slerk, hun
binnen eenige maanden zóóveel te
leeren, dat zij den kost kunnen ver
dienen. Zijn voorstel is aangenomen
en de vischschool zal eerlang worden
geopend.
David Moffat, in Amerika bekend
als »de zilver-koninga is Zaterdag in
den ouderdom van 72 jaren te New-
York overleden.
Moffat, die begonnen was als loop
jongen en zich had opgewerkt tot
één der steunpilaren van de mijnin
dustrie, laat een vermogen na, dat op
60 millioen doll, wordt geschat.
Zondagavond had in één der vele
musiehalls van New-York een open
baar bal plaats Onder de aanwezige
dansers ontstond ruzie en weldra was
het bal ontaard in een duchtige vecht-
paitij. Dat is natuurlijk volstrekt niet
Amerikaansch, maar Amerikaanscb is
het wel dat weldra de verschillende
tegenstanders naar de revolver grepen.
De kogels lloten door de balzaal.
Politie werd te hulp geroepen om de
orde te herstellen, maar zij slaagde
hierin eerst toen personen waren ge
dood en één der feestvierders doode-
lijk was gewond.
Geboorte en Sterfte.
Aan een statistiek der geboorten
en der steifte naar den leeftijd en de
oorzaken van den dood in Nederland
over het jaar 1910, opgenomen in
een bijvoegsel der «Staatscourant!! van
18 Maart No. 66, is het volgende
ontleend.
Aantal inwoners op 1 Juli 1910
5,891.536, levend geborenen 168,946
of 30,06 op de 1000 inwoners per
jaar; overleden zonder levenloos aan-
gegevenen 79 968; aantal overledenen
zonder levenloos aangegeveneü op
1000 inwoners per jaar 13.57.
Overleden op den leeftijd van min-
4)
Toen het donker geworden was, stak
de pottenbakker tegen de glooiing zijn
oven aan. De jonge meisjes zongen en
dansten in de weide. De jongens speel
den op de harmonica. En aan de over
zijde van de rivier brandde een andere
oven en zongen eveneens jonge meis
jes en uit de verte klonk haar gezang
teeder en gevoelvol. In de herberg en
daar buiten, maakten de mannen la
waai. Zij zongen als dronken mannen
ieder op zijn eigen houtje, en kibbel
den zoo luid, dat Olga niets deed dan
beven en voortdurend herhaalde
»0 vadertje
Het verwonderde haar, hen zoo on
ophoudelijk te hooren twisten en dat
oude lieden, die zoo dicht bij den
dood waren, het luidst en het langst
van allen schreeuwden. De kinderen
en de meisjes hoorden het vloeken
aan, zonder een spier te vertrekken;
men kon bemerken, dat zij er van
jongs af aan gewend waren.
Het was middernacht; de ovens wa
ren op beide oevers al uitgegaan, maar
op de weide en in de herberg ver
maakte iedereen zich nog. De oude
en Siriak, beiden dronken, hielden
elkander vast en gingen zoo samen,
voortdurend tegen elkander aanbon-
zend, naar de schuur, waar Olga en
Marja sliepen.
«Laat haar met rust,// zei de oude
man. «Laat haar rusten. Het is eene
goede ziel. Het zou zonde zijn
«Ma .ja,« brulde Siriak.
Laat haar met rust Het zou
zonde zijn Ze is een goede slok-
kerd
Ze scharrelden samen nog even rond
en gingen toen weg.
«Ik khou van de bloemen op
het veld,» begon de oude man plotse
ling met krassende stem te zingen.
«Ik hhou er van ze te pluk
ken in de weide
Toen spuwde hij, vloekte allerge
meenst en ging de iezba in.
IY.
De grootmoeder had Sasja op schild
wacht gezet bij den moestuin om den
ganzen te beletten er in te gaan. Het
was een warme Augustusdag. De gan
zen van den herbergier konden over
de weide in den moestuin komen, maar
zij waren nu bezig bij de herberg zacht
snaterend haver te pikken, alleen de
gent stond op den uitkijk om te zien,
of er geen oud wijf met een stok
aankwam. Andere ganzen konden van
uit de laagte komen, maar ze liepen
nu aan den anderen kant van de rivier
en vormden een langen witten slinger
op de groene weide. Sasja begon zich
te verreien en toen ze geene ganzen
zag komen, giDg ze de helling af.
Zij bespeurde in de verte de oudste
dochter van Marja, Motka, die, staande
op een grooten steen, den kant van
de kerk opkeek. Hare moeder had elf
kinderen gehadmaar zij had er maar
zes over, allemaal meisjes, geen enkelen
jongen, en de oudste was pas acht
jaar. Motka stond op hloote voeten
met een lang hemd aan, onbewegelijk
in de volle zon zonder er acht op te
geven, letterlijk versteend. Sasja sloop
naar haar toe en terwijl zij naar de
kerk keek, zeide ze:
«God leeft in de kerk, de menschen
branden lampen en kaarsen, maar God
geeft men mooie kleine roode, blauwe
en rose lampjes, net kleine oogen. 's
Nachts wandelt God in de kerk, ver
gezeld van de Heilige Maagd en van
St. Nicolaas, trip, trip, trip. En de
koster is bang o zoo bang Zie
je mijn duifje," zeide ze, onwillekeu
rig hare moeder napratende. «En als
de wereld vergaat, varen alle kerken
ten hemel."
«En de klok-ken ook?« vroeg Motka
op ernstigen toon, heel duidelijk de
lettergrepen scheidende.
«De klokken ook. En als de wereld
vergaat, komen de goede menschen in
het Paradijs. En de slechte zullen
branden in de Hel, mijn duifje, God
zal tegen moeder en tegen moeder
Marja zeggen «Ge hebtniemand kwaad
gedaan en daarom kunt ge rechtuit
naar het Paradijs gaan,« maar tegen
Siriak en tegen Grootmoeder zal hij
zeggen: «En jullie gaat links in het
vuur.» En tegen hen die de vasten
niet gehouden hebben, zegt hij dat
ook.
Zij keek in de lucht, naar den he
mel, zette hare oogen wijd op en ging
voort
«Kijk naar den hemel, zonder knip-
oogen, dan zal je de Engelen zien.«
Motka keek omhoog en eene minuut
ging in stilte voorbij.
I «Zie je ze?» vroeg Sasja.
«Ik zie niets,» zeide Motka met hare
ruwe stem.
»En ik zie kleine Engelen door den
hemel vliegen en hunne vleugels klap
peren alsof het muskieten zijn.»
Motka dacht even na, keek naar
den grond en vroeg toen
«Moet grootmoeder ook in het vuur?»
»Ja zeker, mijn duifje.»
Van den steen, waarop de kinderen
stonden, daalde de bodem langzaam
en gelijkmatig. Het gras was zoo groen
en zoo malsch, dat men lust kreeg om
het te bevoelen of er zich op uit te
strekken. Sasja ging op haar rug lig
gen en liet zich naar beneden rollen.
Motka ging met een ernstig, stroef
gelaat eveneens op den grond zitten,
blies de wangen op en liet zich ook
rollen. Door die beweging schortte
haar hemd tot de oksels op.
»Hoe grappig hé?» riep Sasja in
verrukking. Ze gingen beiden weer
Daar boven om nog weer eens naar
beneden te rollen. Maar op dat oogen-
blik weerklonk eene krijschende, maar
al te bekende stem. Ze werden doods
benauwd. De tandelooze, beenderige,
gekromde grootmoeder joeg, terwijl
I hare korte grijze haren in den wind
