Gemeenteraad.
Plaatselijk Nieuws.
aan arbeidskracht gemiddeld gesteld
op 1 percunt in den zomer, 3 percent
in den winter.
Welken invloed zou nu protectie
hebben op die normale werkloosheid?
Er zijn personen, die gelooven, dat
men een tarief zoo kan regelen, dat
bet de arbeidsvraag kan vastleggen,
dat daardoor de veranderingen die de
voortdurende schommelingen tusschen
vraag en aanbod veroorzaken, kunnen
worden voorkomen. Doch, naar ons
voorkomt, is dat practisch onuitvoer
baar. Niet alleen zou industrieels
stagnatie het gevolg zijn, doch de
werkloosheid zou zich veel heviger
doen gevoelenhet doen ophouden
van de beweging in het bedrijfsleven
door middel van inkomende rechten
zou de tegenwoordige, langzame schom
melingen vervangen door plotselinge
en hevige schokken. Tarieven kunnen
nu eenmaal niet elke maand of ieder
jaar worden gewijzigd, omdat het
zakenleven de uoodigestabiliteiteischt,
zonder welke de ondernemingsgeest
zou worden verlamd. Het is eenvoudig
onmogelijk om de bescherming van
een industrie met een »matig« recht
te beginnnen, zoodra de arbeidsge
legenheid daarin inkrimpt, en dat
recht langzamerhand te verhoogen
totdat de lijdelijke wanverhouding
tusschen vraag en aanbod van ai beids-
kiacht in die nijveiheid zich zou heb
ben hersteld. Ook met het oog op
handelstractaten met andere landen
is het onmogelijk herhaaldelijk het
tarief te wijzigen.
Bovendien, een land, dat bescher
mende rechten invoert, vermindert zijn
buitenlandscbe handel, doch benadeelt
zich zeil in meerdere mate dan elk
der landen, waarmee het commercie
drijft Indien door een herziening van
het tarief nieuwe artikelen worden
belast, dan wordt daardoor onze
positie op lal vaD markten geschaad
voorzoovei de uitvoerartikelen worden
getroffen, heeft dan het tarief de
strekking de exportbedrijven het be
staan te bemoeilijken, en dus daarin
de arbeidsgelegenheid in Te krimpen
getroffen, beeft dan het tarief de
strekking de exportbedrijven het be
staan te bemoeilijken, en dus daarin
de arbeidsgelegenheid in te krimpen
in plaats van te verruimen.
Tariefsherziening brengt dan ook
in de bedrijven, waaraan bescherming
wordt opgedrongen, een overgangs
tijd van verwarring; bij elke nieuwe
heiziening zal dit zijn te verwachten,
en de vrees daarvoor op zich zelf
beeft al eeu tendens naar depressie.
In alle beschermende landen leert
de ervaring, dat tariefherzieningen
steeds gespaard gaan met soms hef
tige schokken in het gebeele econo
misch en speciaal in hel industrieele
bedrijfsleven; de praktijk der protectie
leert dat inderdaad de werkloosheid
in die perioden een neiging vertoont
grooteren omvang aan te nemen.
Wij meeneu dus dat protectie in
plaats van de tijdelijke wanverhouding
tusschen vraag en aanbod weg te
nemen, de strekking heeft die nog
grooter te maken, de werkloosheid
te vermeerderen in plaats van te
verminderen.
Doch gesteld eens dat het beginsel
zou worden aanvaai d dat eeri regeer ing
het tarief kan hanteeren als instru
ment om werkloosheid te voorkomen,
dan zou er steeds eeu neiging bestaan
om bij dreigend gevaar voor inkrim
ping der arbeidsmarkt den wetgever
te hulp te roepen om door tarief-
De groote, breed geschouderde man
stond in z'n hemdsmouwen tegenover
hem. Bril op de punt vaD zijn neus.
Grauwe kinbaard, waar een van de
gespierde knuisten door streek.
Pet tikje scheef op het nog volle
kroezige, grijze baar...
«Wat hadt u?" vroeg Van Assen,
hem met grimmig wantrouwen aan
kijkend...
Sam glimlachte en wenkte al-maar
naar de klanten in den winkel. Maar
de strenge, harde blik van de grijze
oogen wenschte niets te begrijpen...
De oude juffrouw, kwasi in haar
taschje zoekend liet geen woord of
beweging verloren gaan...
Sam wenkte nu duidelijkervan dat
't waarachtig niet ging om de zaak
hier te behandelen... Had, z'n oude,
vettige portefeuille voor den dag ge
haald...
Hij zag, dat er ging branden in de
grijze oogen van den forschen man.
Er trilde iets van z'n lippen...
Bravodacht Sam hij snapt 't.
De zaak is al gezond...»
Van Assen ging hem voor naar het
opkamertje, achter den winkel.- De
oude juffrouw had er een guldentje
voor over gehad om te kunnen volgen.
herziening dat gevaar af te wenden.
Waarom nieuw werk te zoeken, als
de regeering het in de hand heeft
dit onnoodig te maken?
Doch de regeering heeft dat niet
in de macht, doch wel kan zij valscbe
verwachtingen wekken door beloften
dat «bevordering van den nationalen
arbeid« op het stuk der werkloosheid
«blijvend verbetering« kan brengen.
Wij noemden als tweede oorzaak
van de werkloosheid handelsdepressies.
Deze bandelscrisissen schijnen min
of meer regelmatig zich te herhalen
na tijdvakken tusschen 7 en 10 jaren.
Het verband tusschen die depressies
en werkloosheid blijkt uit de statis
tische cijfers.
De Engelsche Board of Trade heeft
hieromtrent o.a. de volgende gegevens
samengesteld, welke zijn gebaseerd
op inlichtingen van de vakvereeni-
gingen.
Percentage der
Werkloosheid.
180083: Handel en bedrijf, goed 3.44
1884—87 d depressie 8.10
188891 goed 2 93
189295 i depressie 6.78
18961902 goed 3.11
1903—05 a t depressie 5.55
1906—07 a a goed 3 83
Kan nu inderdaad de protectie het
percentage van de werkloosheid in
tijden van depressie verminderen? Zij
zou daartoe slechts in staat zijn als
zij de oorzaken zou kunnen wegnemen,
die den geregelden gang van zaken
verstoren. En is daartoe protectie in
staat? Wij meenen dit stellig ont
kennend te mogen beantwoorden. Het
tegendeel is juist in de praktijk ge
bleken. Tarief-herzieningen blijken in
de beschermende landen één der oor
zaken te zijn van de scherpere schok
ken en schommelingen van het eco
nomisch leven. En wel verre van de
daardoor ontstane wanverhouding
tusschen vraag en aanbod van arbeids
kracht te herstellen, dragen de ver
hoogingen der inkomende rechten bij
om de werkloosheid te vermeerderen.
Een enkel voorbeeld ter illustratie
mose in herinnering worden gebracht.
In 1893 had een handels-crisis in het
protectionistische Victoria en het toen
nog vrijhandels-gezinde Nieuw Zu'd-
Wales haar hoogtepunt bereikt. Het
aantal fabrieksarbeiders, dat werk
kon vinden, daalde in Victoria van
rond 57 000 op 41 000 dus met rond
16 000, in Nieuw Zuid Wales van
rond 51.000 op 42.000 dus met rond
9000. De crisis had dus in het be
schermende land een werkloosheid
tengevolge van 27 percent, in het
vrijhandelsland van niet meer dan
17 percent.
En welken invloed vermogen be
schermende rechten te oe/enen op de
seizoen-werkloosheid
Dit is de volkomen normale werk
loosheid, die op gezette tijden als
gevolg van de wisseling der seizoenen
in verschillende bedrijven voorkomt.
Industrieën als suikerfabrieken, steen
bakkerijen, landbouw-bedrijven, bouw
vakken, confectiebedrijven en verkeers-
bedrijven hebben nu eenmaal nood
zakelijkerwijs afwisselende tijden van
levendige vraag op de arbeidsmarkt
en anderzijds van gedeeltelijken, zelfs
van geheelen stilstand.
Zelfs de meest verstokte protectio
nist, 't zij doctrinair of opportunist,
zou niet kunnen beweren, dat invoe
ring van een beschermend tarief den
landai beider in staat zou stellen ge
durende den winter te gaan zaaien
en ploegenevenmiD, dat bescher-
mende rechten op bouwmaterialen,
waardoor de huizenbouw duurder
wordt en daardoor wordt tegengegaan,
den timmerlieden en metselaars door
loopend werk zouden geven. Integen
deel, de protectie heeft ook hier de
strekking tot vermeerderiug, niet tot
vermindering, van de werkloosheid.
De voorstelling, dat door bescher
mende rechten «de nationale arbeid
zal worden bevorderd," en dientenge
volge er meer arbeidsgelegenheid zal
zijn, is zeer oppervlakkig. Men stelt
het voor, alsof men de werkloozen de
artikelen kan laten produceeren. die
thans worden ingevoerd uit het bui
tenlanddat men dus den buitenlan
der eenvoudig dat werk beeft te ont
nemen om het aan eigen werklieden
te gevendat door invoerrechten te
leggen op die artikelen «die ook in
ons land kunnen worden voortgebracht
tot «een redelijke prijs en in voldoende
hoeveelheid," «het nationaal arbeids
veld in stand wordt gehouden." -f-)
De fout in de protectionistische
redeneering is, dat over 't hoofd wordt
gezien dat wij verplicht zijn te betalen
voor hetgeen wij uit het buitenland
invoeren. Vermindert men nu die in
voeren, dan vermindert men ook het
bedrag der waarde die men aan het
hel buitenland schuldig is; en daar
die waarde bedragen arbeid kosten,
vermindert men dus ook de eigen
productie, bestemd voor uitvoer om
onze schuld aan het buitenland te
betalen.
M. a. w. belemmert men den invoer,
dan benadeelt men de exportbedrijven,
en vermindert men dus daarin de
arbeidsgelegenheid.
Bovendien: als bet inderdaad moge
lijk is hier meer werk te «maken"
door de invoeren te verminderen, dus
door de artikelen, die men thans van
het buitenland koopt, door onze eigen
arbeiders te laten produceeren, dan
is daarvoor bescherming niet noodig.
Waarom dan niet reeds nu in die
richting gewerkt zonder eerst op des
wetgevers dwingende hand te wach
ten
Men wijst er telkens op, dat thans
goederen uit het buitenland komen,
die wij zeiven even goed en goedkoop,
of nog goedkoper, hadden kunnen
maken. Ofschoon in dit opzicht vaak
overdreven wordt, gelooven wij gaarne
dat het wel eens zoo zijn zal. Doch
wat bewijst dit Is bet niet meer dan
waarschijnlijk, dat wij die invoeren be
talen met goederen die met ndg min
der productiemoeite werden verkregen,
dan aan de vervaardiging van de nu
ingevoerde goederen door ons zou
moeten zijn besteed, indien wij zelf
hadden gemaakt?
Alle ruil onderstelt voordeel aan
beide zijden. Australië was jaren lang
een exportland voor wol, huiden en
hout, tot de goudontdekking de pro
ductieve krachten voerden in een rich
ting waar zij met nog meer vrucht
konden worden aangewend. Toen wer
den de genoemde artikelen ingevoerd
en met goud betaald. Had dit moeten
zijn belet, ter voorkoming van werk
loosheid in de houtindustrie en in de
wolbereiding?
Wij voor ons zijn van meening dat
verbooging der inkomende rechten
niet in staat is de economische oor
zaken weg te nemen van de werkloos-
Met een smak gooide Van Assen
het glazendeurtje van de opkamer
dicht.
En vóórdat Sam nog een woord
gezegd had
»As-jij soms centen van mijn zoon
mot hebben... dan kun-je gerust...
De aderen zwollen op de handen
van den vader. En hij draaide reeds
aan de kruk van de deur...
Sam voelde zich niet op z'n gemak.
Zijn nietig, smal figuurtje vormde zoo'n
schril contrast met 't breede, houtige
lichaam van den driftigen man...
De hand waarmee hij het wisseltje,
het «voor aval» geteekend voorhield,
was ietwat beverig...
Vuurrood werd de breede, beenige
kop van den vader. Vlammen waren
er in de harde grijze oogen...
Op de verbazing, de met treffelijke
mimiek(gespeelde van den geldschieter-
Dat hij zoo schandelijk was opgelicht
en bedrogen... daarop lette de vader
niet.
En den woordenstroom van «binnen
een kwartier bij den officier... Voor
den avand in de kast...» Hij sneed
hem af—
«Hoe gauwer hoe beter!» schreeuwde
de vader en er was maar fijner obser-
v. Dusseldorp. Drie stelsels v. Handels
politiek.
Idem. Pro en Contra. Vrijhandel of Be
scherming.
vatievermogen toe noodig, dan waar
over Sam beschikte, in de felle woede,
ook kreten van zielepijn te herkennen...
En toch waren die er...
»Hoe gauwer hoe beter! Liever
vandaag dan morgen. Van mij krijg-je
geen cent. Doe watje niet laten kunt...
En hij drong hem de deur uit...
Liet hem alleeD staan. Ging naar het
achterhuis terug...
Sam hield het wisseltje in z'n hand.
Hij kneep 't, alsof het stuk papier
schuld had aan de «strop»... Hij klemde
de tanden opeen. Dacht er aan, wat
compagnon zou zeggen, als-ie met de
boodschap kwam... Want in zijne ze
kerheid dat de vader betalen zou had
Sam 't verteld... Dat-ie naar Van Assen
ging.
»Over een half uur kom ik met zes
tig pop terug,» had-ie gespot en gesard.
"Hadt-jij ook je portie van kunnen
krijgen. Ik ben immers zoo stom!»
«Goed geluk er mee» zei compagnon,
"je hebt de centen nog niet.»
Sam schaamde zich om naar z'n
kantoor te gaan. Maakte een omweg-
Dacht toen opeens: »Op dit uur zit
de schooier in »De Leeuw», natuurlijk
aan het biljarten Maar wacht's
effetjes...»
heid, dat zij integendeel de gevolgen
daarvan in heviger mate doet gevoe
len voorts dat protectie niet in staat
is meer te werk te maken, want de
meerdere werkkrachten, die misschien
in de beschermde bedrijven noodig
zullen zijn als de daarin behaalde
winsten worden besteed aan de uitbrei
ding der zaken, of om nieuwe onder
nemingen op te richten, zullen worden
onttrokken aan de onbeschermde tak
ken van nijverheid en aan de export
industrieën. Tariefverhooging brengt
dus niet vermeedering, doch op zijn
gunstigst louter verplaatsing van arbeid.
De Gemeenteraad benoemde in
zijne gisterenmiddag gehouden ver
gadering tot onderwijzeres in de nut
tige handwerken aan de openbare
lagere school 2e soort in de Helle
straat mejuffrouw C. M van de Stadt.
Het le gedeelte van het primitief
kohier der inkomstenbelasting dienst
1911 werd z. d. en z. b. st. vastge
steld op een bedrag van f 88135.50.
Naar aanleiding van het voorstel
van Burgemeester en Wethouders be
treffende de eier en botermarkt zie
ons vorig nummer) werd op voorstel
van den heer Gerritsen eene commis
sie van vijf leden benoemd tot onder
zoek van het marktwezen in geheel
zijn omvang. Tot voorzitter dier com
missie benoemde de Raad den Wet
houder van publieke werken, den heer
W. H. Kam en tot leden de heeren
Veis Heyn, H. Kroes, J. v. d. Wal Kz.
en S. J. van Duinen.
Ingekomen waren de navolgende
stukken
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 4 April 1911 3e Af-
deeling No. 1271/927, tot goedkeuring
van het raadsbesluit van 28 Maart
1911, No. 120,' strekkende totonder-
handsche verhuring van terreinen, be-
boorende bij Birkhoven. (Aangenomen
voor kennisgeving).
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 4 April 1911 3e Af-
deeling No. 1272/928 tot goedkeuring
van het raadsbesluit van 28 Maart
1911 No. 118 strekkende tot aan
koop van perceelen achter de Koppel-
poortwal. (Aangenomen voor kennis
geving).
Besluit van de Gedeputeerde Staten
van Utrecht van 4 April 1911, 3e
afdeeling no. 1278/941 tot goedkeuring
van de raadsbesluiten van 28 Maart
1911 nos. 112.117, 119 eu 122, strek
kende tot wijziging van de begrooting
dienst 1911.
(Voor kennisgeving aangenomen).
Besluit van de Gedeputeeide Staten
van Utrecht van 4 April 1911, 3e
afdeelmg no. 1274/926 tot goedkeuring
van het raadsbesluit van 28 Maart
1911 no. 116, betreffende de verhuring
van staanplaatsen voor de kermis.
(Voor kennisgeving aangenomen)
Van Burgemeester en Wethouders
het verslag ingevolge art. 52 der
Woningwet.
(Te doen drukken bij 't Gemeente
verslag).
Een schrijve/i van D. Gerritsen hou
dende mededeeling, dat hij zijn voor
stel betreffende het benoemen van een
Commissie in zake de reorganisatie van
het lager onderwijs intrekt.
(Voor kennisgeving aangenomen).
De heer Gerritsen deelde mede, dat
de reden waarom hij zijn voorstel in
trekt deze is, dat hem nader is ge-
Hij sloop de zaal van het café bin
nen. Zocht... zocht... Hij moest zich,
voor de menschen om hem heen goed
houden, maar toch...
Vijf-en-twintig gulden in het water
en de kans op vijf-en-dertig winst
verkeken-
Hij zou 'm wacht maar...
Daar stond Van Assen Jr. Mikkend,
mikkend met zijn queue... Een keurige
stoot... Z'n partner applaudisseerde...
«Bravo! Magnifiek!»
Sam was nu vlak achter hem. Tikte
'm op den schouder.
De jongen keek om, moest, van den
doodschrik, z'n queue snel vastgrijpen...
Volgde tot verbazing van piots
gestoorden partner het kleine, gore,
voortsloffende mannetje, dat 'm op
den schouder getikt had-
In een hoekje van de biljartzaal
stonden zij te praten. Sam zoo dreigend
opgewonden, zoo druk zwaaiend met
de handen— Dan weer met z'n wijsvin
ger vermanend-dreigende bewegingen
makend-
De jongen kwam eindelijk uit den
hoek terug. Lijkbleek, met verwilderde
oogen... zoekend naar z'n hoed... Ver
getend z'n consumptie te betalen... De
kellner had er de lucht van, dat er
bleken dat het Dag. Bestuur reeds
verder was met de reorganisatie van
het lager onderwijs als door hem werd
vermoed. Hij vreesde daarom door zijn
voorstel te handhaven slechts vertra
ging te zullen veroorzaken.
Een adres van H. J. van der Held
in zake bet Loodwit.
(In banden van Burgemeester en
Wethouders om advies).
Een reclame van J. A. Schoterman,
R. van Beek, H. Martens en H. N.
Prins in zake hun aanslag wegens
vergunningsrecht.
(Aan Burgemeester en Wethouders
om praeadvies).
Een adres van Joh. G. F. van Achter-
bergb, waarbij hij toestemming vraagt
aan openbare weg te mogen aanleggen.
(Aan Burgemeester en Wethouders
om praeadvies).
Alvorens de kortstondige vergade
ring gesloten werd drong de heer
Gerritsen, naar aanleiding van het
overlijden van een agent van politie,
die eene weduwe met kind achterlaat
er bij het Dag. Bestuur op aan te
zorgen dat deze achterblijvenden niet
aan het armbestuur vervallen, doch
door eene gratificatie of persoonlijke
toelage, in afwachtjng eener nadere
pensioenregeling, voor gebrek worden
bewaard.
Wedstrijden der Militaire
Sport vereeniging.
Zaterdagmiddag was de uitslag:
Concours jachtpaarden voor onder
officieren veld.
le prijs, een zilveren wisselbeker
en kunstvoorwerp van f 10.wachtm.
v. Loon.
2e pr. een kunstvoorwerp en f5.
wachtm. L. Wille.
3e pr. een kunstvoorwerp en f2.50
wachtm. de Vries.
Bestuurspiijzenwachtm. Ernst, van
Balen, Kramp en Bodegom.
Wedstrijd officiersdienstpaarden.
Koninginneprijs, zijnde een grooten
zilveren Cup, door H.M. de Koningin
aangeboden.
Luit. F. E. Everwijn Lange.
2e Eereprijs, aangeboden door den
generaal baron v. de Capellenluit.
Jhr. W. C. M. de Jonge van Ellemeet.
3e Eereprijs, aangeboden door baron
Creutz, luit. W. E. Mathon.
4e Eereprijs aangeboden door de
Bredasche Ver. tot beoefening van
Jacht- en terreinrijden, luit. Jhr. L.
M. van Reigersberg Versluys.
5e Eerepiijs, aangeboden door den
heer A. M. Tromp van Holst, kap.
G. A. v. Immink.
Prijzen van f25.en bronzen
medailles, luits. D. J. v. Wijk, A. G.
Lagerwey, C. J. v. d. Berg van Japaroea
en T. J. J. baron van Heemstra.
Aan overste Piepers werd een
bronzen plaquette aangeboden, als
bewijs van waardeering en als her
innering aan het 25-jarig feest. Kolo
nel Bosboom sprak bem aldus aan:
Vergun me een nummer te schuiven
tusschen het programma van dezen
dag. Dit kunt ge moeilijk weigeren,
als ik U zeg, dat dit nummer is:
hulde aan den voorzitter, namens
donateurs en leden der feestvierende
vereeniging.
Het is bier op Birkhoven de plaats
eraan te herinneren, wat u voor de
vereeniging is geweest, in welks
Bestuur ge gedurende '16 jaren hebt
zitting gehad. Het aantal leden is dien
iets bijzonders aan 't handje was...
Dacht aan z'n biertje en z'n biljart-
geld... Wou hem achterna-vliegen...
Non-ja, meneer Van Assen was een
stamklant, maar hij wist óók best hoe
zwaar en hoe licht hij...
Kellner vloog hem na, maar vruchte
loos.
Hij was al weg, de zaal uit, de straat
op...
«Hebt-ge 't gelezen?» vroeg Arie,
dien ochtend, aan zijn compag
non, »zes maanden is tegen hem ge-
eischt. Véél te weinig!»
Sam antwoordde niet dadelijk. Wilde
den ander niet het genot gunnen, dat
hij hem sarren kon met die stommiteit
van 't wisseltje.
»Zeg, Sam!» hernam compagnon
«tegen Nice van Assen is zes maanden
geëischt».
Weet ik al lang» bromde Sam.
«As ik jou was geweest, had ik hem
die tweehonderd gulden gepresenteerd
om weer in de schrijftafel van zijn
patroon te leggen. Jij bent toch zoo
grootmoedig. Jij doorziet de menschen
toch zoo...»
Sam zat te koken van nijdigheid.
»Neen», ging Arie voort, dat moet
