NIEUW1 Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. @Qfefflteniee BERICHT. So. 86. Zaterdag 28 October 1911. Veertigste jaargang. m I V VERSCHIJNT WOEi'SIM W ZATBK0A6 BUITENLAND. IDe Oorlog-. FEUILLETON. IHST JD"E3 DIEPTE. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per po9t door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Teiephoonn0. 39. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. No. 31 28£October 1911. vjw. ca fattori—.^— Dit nummer beval als voorplaat een tweetal foto's van: De overstrooming bij Durgerdam. Voorts: een der voornaamste for ten van Tripoli, waarop [door de Italianen de Italiaansche vlag geplant is. De geweldige Overstroomiiigen in Amerika, waarbij duizenden r^eii- sclien het leven veiloren. De Revo lutie in China. Inval van de Monar chisten in Portugal. Portret van den Italiaariscben gouverneur van Tripoli. De Fransche Opera, met een tweetal portretten. Bezoek van de Koningin aan de Residentie. Een gepantserde vliegmachine, do nieuwste vinding op bet gebied van de aviatiek. Kinderen, spelende op 'het platdak van het Schoolgebouw Het Stoomschip »Medusa« te Rotter dam. De Marokkaanscbe kwestie met 2 foto's. De verdwijnende Zandstraat, bijgenaamd »de Polders te Rotterdam, met 2 foto's. De Dieventaal, met belangwekkend ar tikel, opgeluisterd door 10 foto's. Ten slotte: portretten van land- genooten, Rubriek van Redacteur X en het Kindernummer »0ns Prir,sesje«, zoomede de Vervolgroman «Het Ge heim van X«, en de uitslag van de puzzles van «Redacteur X« en «Tante Louise« waarbij een dertigtal wit marmeren Klokjes werden uitgeloofd. De geabonneerde wonende wenscht zich te abonneeren op het weekblad „PAK ME MEE", tegen den prijs van 3'/» cents thuis bezorgd. y Ecu aanval rlcr Arabieren. Aan de «Berliner Zeitung am Mil tags wordt uit Djerna in Tunis geseind: «De aanval der Turken op den 23stcn Octobei, die voor de Ita lianen met zulke zware verhezen zou eindigen, geschiedde van twee kanten met volkomen moderne cavalene en artillerie. Op het bloedig gevecht volgde tegen den middag onverwacht een zeer heftige aanval van de Ara bische cavalerie, die ongemeikt tot de stadsmuren wist door te dringen, op hun weg nog steeds salvo's afvu rende eri onder de bevolking een ernstige paniek verspreidende. Alles vluchtte in de huizen en sloot de deuren dicht. De paniek werd nog grooter. toen ook uit de vensters en van de daken der huizen voortdurend geschoten werd. Het systematisch gecombineerde optreden van Turken en Arabieren heeft een geheel andere opvatting doen ontstaan omtrent den oorlogs toestand Het doel van de Turksch- Arabische actie is ongetwijfeld, een groot bloedbad aan te richten onder Ie Italianen, waarop dan een algemeen appèl tot de Mohammedanen volgen zal De Italianen hebben, nadat eindelijk de aanval der Turken en Arabieren afgeslageD was, een groot aantal menschen gevangen genomen. De strenghe'd, waarmee de Italianen den Turksch-Arabischen opstand onder drukken, is ongetwijfeld gemotiveerd, doch het fanatisme van de Moham medanen zal hierdoor tot het kook punt stijgen. Alle Turksche kwartieren, zelfs de moskeeën, worden door de Italianen doorsnuffeld. In goed ingelichte kringen acht men hier den toestand zeer kritiek. Men vraagt zich af, waarom de meest belanghebbende mogendheden, Frank rijk en Engeland gaen schepen hier heen zenden De Italianen hebben met genoeg rnacht en" ook geen belang, om het leven en de eigendommen van vreemden, in geval van een algemee- nen opstand, te beschermen.t Uit particuliere berichten, welke de Berlijnsche bladen uit Tripolis en Derna ontvingen, en ook uit het ofïïcieele Italiaan che telegram over de gevechten van Maandaa, blijkt dat de «wandeling» naar Tripolis voor de Italianen zeer bedenkelijk begint te worden en dat de Italiaansche triomf liederen te vroeg zijn aangeheven. De verovering van Tripolis zal waar schijnlijk geon kinderspel zijn en de algemeene oorlogstoestand kon voor de Italianen thans wel eens zeer ernstig worden, daar Turkije nu minder dan ooit geneigd zal zijn tot het sluiten van een spoedtgen of onvootdeeligen vrede, en elke poging van Italië om een beslissenden slag te slaan bin nen de provincie Tripolis slechts aan leiding kan geven tot, ook voor Italië, ongewenschte complicaties. Uit Dei na wordt ook aan het «Ber liner Tageblatt« seint, dat alle Euro peanen vreezen voor het uibreken van een beweging tegen de vreemde lingen en niet alleen tegen de Itali anen, die evenals de andere buiten landers zich door de schijnbare kalmte van de bevolking tot zorgeloosheid hebben laten verleiden. «Alle stammen in het binnenland schijnen met de Turken gemeene zaak te maken. De bevolking is veront waardigd over de houding van Has soena-pasja en andere hoofdlieden van de Arabieren, die naar de Italianen zijn overgeloopen. Hoeveel Arabieren er na het dempen van den opstand door de Italianen gevangen genomen werden is uit de verschillende berichten niet meteenige zekerheid op te maken. Het cijfer wisselt van 200 tot 2000. Dit laatste geeft de »Tribuna« en deze ook weet te vertellen, dat deze gevangenen niet gefusilleerd zullen worden doch go- bracht naar de Trerniti-eilanden. Intusschen echter zijn reeds 40 der gevangen genomen Arabieren doodge schoten. In Italië zelf ziet men in, dat de expeditie niet zoo gemakkelijk zal zijn De bladen onderdiukken hun teleui- stellmg daarover niet. En zij dringen natuurlijk aau op de krachtigste maat regelen tegen de «verraderlijke» Ara- bieren. Zoo schrijft de «Tri'ouna:» «Poli tieke gezwellen e'schen het onmiddel lijk gebruik van het mes. De samen zweerders zijn in onze handen. De verraders moeten met hun leven boeten. Deze harde lessen zijn nood zakelijk. Zij zullen de gedachte aan opstand uit vele hoofden verjagen. Het gevecht bij Tripolis. Een door de Italianon ondernomen groote verkenning uaar het Zuiden, waaraan twee regimenten infanterie artillerie en cavalerie deelnamen, had geen resultaat. De exbeditie bleef na drie uur in het zand steken en moest terugkeeren. In het onmiddelijk aan grenzende achterland van de stad Tripolis zijn thans 30 000 Arabische ruiters, onder Turksche officieren. De Turksche voorposten zijn 12 K. M zuidelijk van Tripolis bij Ain Sara; d9 hoofdmacht ligt daarachter. De Arabieren brengen het bericht, dat de bergketens aldaar zeer versteikt zijn. De Italiaansche voorposten in het westen van Tripolis vertoonen gapingen. De troepen hebben zich bij, Tripolis huiselijk ingericht, stallen ge timmerd, zelfs batterijen en talrijke hospitalen gebouwd. De zware paar den, muildieren en ezels, die in Tri polis geland zijn, zfin in het zand niet te gebruiken, daar zij niet ge traind zijn en zich niet kunnen wen nen aan het wetnig water, dat bun gegeven moet worden. De tucht on der de Italianen is voorbeeldig. De leiensmiddelerprijzen stijgen en de cholera breidt zich steeds meer uit. Luchtschepen en vliegmaschines in Tripolis. De Berlijnsche berichtgever van het Handelsblad seint: Generaal Compiani publiceert een interessant artikel over het gebruik van vliegmaschines en bestuurbare luchtschepen in Tripolis Volgens hem is bet oordeel voor Italië onbereken baar. Door deze toestellen wordt de guerilla, georganiseerd door Enver Bey, onmogelijk gemaakt, daar zij den Turken verhinderen, de voorpos ten van de Italianen lastig te vallen zonder een grooten slag te leveren. Iedere vlieger heefteen aantal kleine bommen bij zich. Wanneer de Tur ken van Dsjebel uit een actie onder nemen zouden, kunnen zij zonder ver lies voorde Italianen door deze bom men op de vlucht gejaagd worden, en de luchtschepen en vliegmaschines zouden haar vernielingswerk tot in de schuilhoeken vau de Turken kun nen vooitzettcn. In theorie lijkt het heel mooi. In de praktijk, bij het jongste gevecht in Tripolis, heeft men niets van al dit moois gemerkt. Volgens berichten uit Chicago ver ergert de toestand in Oklahoma met het uur. Zooals wij reeds berichtten werd te Cowetta dezer dagen een neger door blanken doodgeschoten en hadden de zwarten daarop besloten bloedige wraak te nemen. In den omtrek van Cowetta wer den Maandagnacht een aantal boer derijen door de woedende negers ver in bi and gestoken en de bewoners vermoord. Te Cowetta zelf worden do negers in bedwang gehouden door de troe pen, die uit Muskogee ter bescher ming zijn gezonden, maar in de bui tenwijken hebben Maandagavond herhaaldelijk bloedige botsingen plaats gehad tusschen de militairen en de negers, wier aantal op 2500 man wordt geschat. EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS. 23) HOOFDSTUK X. EEN GEOFFERDE. Sedert Rosa Holder wist dat haar oom dood was, kende zij geeu anderen wil meer, dan dien van den geliefden man, die thans alles voor haar was. Mocht hij haar geschreven hebben "Rosa, het is mijn wensch, dat ge in Kalifornië woont, terwijl ik in Europa moet zijn," zou zij zonder te morren, boe zeer met bloedend hart, de verre reis ondernomen hebben. Het verlies van haar oom, dien zij nauwelijks gekend had, trof baar niet erg, want zij had in zijne plaats Meijer erlangd, die tot haar was gekomen als een nalatenschap uit de andere we reld. Het kwam haar niet zonderling voor, dat Meijer niet eerder met de overlijdensakte en de vermeende last geving van den overledene te voor schijn kwam, dan toen hij van hare liefde volkomen zeker was, toen zij hem niet meer ontgaan kon, integendeel zij vond dit fraai en kiesch. Meijer wilde haar eerst zijn liefde geschonken hebben voor bij haar de hoop op haar oom ontnam. Meijer behoefde haar niet eens om de nalatenschap van haar oom te vra gen, zij gaf ze hem vrijwillig, zij ver zocht hem zelfs eene volmacht aan te nemen, om bet geld in baar naam te ontvangen, en hij deed dit, boewei schijnbaar weerstrevend, want bet was hem bijna onmogelijk zich van haarook slechts voor een korte poos te scheiden. De volmacht welke zij ongelezen onderteekende, en zelfs niet volkomen begrepen zou hebben, daar zij in de Engelsche taal was opge steld, was een der omslachtigste, welke men zich verbeelden kan. Zij liet den gevolmachtigde of diens procuratie houder, de volkomen vrije beschikking over het nagelaten vermogen van Frans Holde?. Fulton Meijer bad spoediger en ze kerder zijn doel bereikt, dan hij ge hoopt had, en het beste van de zaak was: met de procuratie in zijn zak kon hem geene rechtbank ter wereld iets maken, niemann hem het vermogen onthouden. Hij ging volkomen gerust op reis naar New-York. Toen bij zich daar bij den in het testament genoemden vrederechter aan diende, reikte men hem na dat hij zich gelegitimeerd had, een zeer dunnen brief, die bepaald geen aan zienlijk vermogen, zelfs niet in bank noten, kon bevatten. De brief was geadresseerd: «Aan den houder van mijn testament," en bevatte een door Holder eigenhandig geschreven briefje met deze woorden: «Onderaarschen Zoo de houder zich legitimeeren kan, geeft haar dan in Godsnaam het erfdeel van haar vader. Frans Holder." Toen Fulton dit briefje gelezen had, zeide hij "Dat is blijkbaar onzin, waar zal ik de «onderaarschen" vinden?" «Dat is niet moeielijk," antwoordde de vrederechter, «kom morgen op dit uur terug, dan zult ge hier iemand vinden, die u inlichting zal geven." Fulton kwam den volgenden dag, en werd aan een man voorgesteld, die er als een gewoon arbeider uitzag. «Zijt ge een der onderaardschen vroeg Fulton spottend, terwijl hij den vreemde bijna minachtend van onder tot boven mat. «Misschien!" antwoordde deze ernstig «maar het vragen komt u niet toe, maar mijMet welk recht stelt gij u voor als de gevolmachtigde van Rosa Holder, het meisje is minderjarig." Deze vraag bracht Fulton slechts een oogenblik van zijn stuk, maar hij bedacht zich spoedig en zeide «Gij bedriegt u, zij is naar de Ame- rikaansche wet meerderjarig, sedert zij mijne vrouw is." «Zoooo! is zij uwe vrouw," zeide andere gerekt, «dat verandert inder daad de zaak, maar hiervan staat niets in uwe volmacht." «De volmacht is vöör ons huwelijk geschreven," zei Fulton haastig. «Ik hoop dat gij zulks niet als een hindernis zult beschouwen, om mij dadelijk het geld ter hand te stellen, want de volmacht is onbeperkt." «Dadelijk!" vroeg de andere spot tend, «ge denkt toch niet dat ik het geld in mijn zak bij mij draag, om het u tegen een eenvoudige kwitantie te overhandigen? Zoo gauw gaat het volstrekt niet, mijnheer Meijer! Eers tens heb ik mijne loge bericht te geven van uwe vordering, en dan moet de loge een algemeene vergadering bijeen roepen, die uwe vordering onderzoekt. Zoo ge dns na vier weken weder hier wilt komen, dan kunnen wij over den eventueelen betaaldag spreken." «In vier weken!" riep FultoD, «O, waar denkt ge aan Ik verlang de dadelijke voltrekking van het tes tament Wie staat mij borg, dat gij met uwe loge in vier weken niet spoorloos in den aardbodem verdwenen zijt «Ikzei de magistraatspersoon, in wiens bureau dit gesprek gevoerd werd. Dat moest voor Fulton voldoende zijn en hij ging morrend heen. Fulton was een slimme spitsboef. Rosa was voor hem zulk een langen tijd in het huis van juffrouw Smith niet veilig genoeg, zij moest voor alle hinderende gebeurlijkheden verwijderd worden, en hij schreef haar derhalve dadelijk na het gevoerde gesprek een brief, welk brokstuk wij den lezer hebben voorgelegd. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1911 | | pagina 1