NIEUW E
Nieuws- ea Advertentieblad
voor I© Prowl!©!® Utrecht.
FEUILLETON.
So. 87.
Woensdag 1 November 1911.
Veertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
DURE TIJDEN.
BUITENLAND.
3D© Oorlog:.
DDT IDE DIEPTE.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad f 1.15;
Franco per post door het geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nnmmers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestrnat 77. Telephooiino- 69.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentièn viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Sedeit de indiening van de tarief-
wet hebben zich feiten voorgedaan,
die ook den vurigsten voorstander tol
weifelen moeten brengen.
De piijsveihooging van tal van goe
deren, waarvan de nadering reeds
vroeger werd opgemerkt, heeft zich
sedert duidelijker uitgesproken. De
oorzaak daarvan voor alle goederen
aan te geven is zeker geen gemak
kelijke laak. Toch is het met moei
lijk in vele gevallen de gevolgtrekking
»e maken, dat verhoogde productie
kosten aan de prijsstijging niet vreemd
waren. Wij zullen verstandig doen
hiermede rekening te houden als een
verschijnsel van blijvenden aard.
Daar naast hebben ook oorzaken
gewerkt, die een voorbijgaand karakter
dragen.
Lang aangehouden droogte heeft
in Europa sehaarschte en daardoor
prijsverhooging doen ontstaan van de
meest noodige voedingsmiddelen. Ook
ons land maakt daarop geen uitzon
dering. al is de opbrengst der gewas
sen, dank zij onze lage ligging hier
zeker beter geweest dan elders.
Wij mogen ons gelukkig acluen,
dat althans geen hooge inkomende
rechten nog kunstmatig de prijsver
hooging, door natuurlijke oorzaken
ontstaan, komen verscherpen. In be
schermende Staten zien wij naar lap
middelen grijpen, die slechts de aan
dacht van de hoofdzaak kunnen af
leiden. Plotselinge openzetting der
grenzen voor buitenlaudsche aanvoeren
zoude hoe gewenscht ook met het
oog op verlaging der prijzen ge
volgen hebben, die niet onder scliat
moeten worden Het is niet de minste
schaduwzijde van het protectionisme,
dat iedere stap op dien weg het terug
treden zoo uiterst moeilijk maakt.
Waar de overheid zelve ongezonde
toestanden in bet leven riep, zijn be
langen ontstaan, die niet zonder schade
van het algemeen met ruwe hand ter
zijde gesteld kunnen worden. Ook bij
het wieden van den akker kan voor
zichtigheid geboden zijn.
Ook hier te lande kon de algemeene
prijsverhooging niet onbesproken blij
ven. Na te gaan in hoever de over
heid de gevolgen daarvan voor de
kleine inkomens kan verzachten, kan
plichtmatig zijn. Het ligt voor de hand.
dat loonsverhooging voor werklieden
in dienst van rijk en gemeente wel
die klasse teri goede komt, maar voor
de zooveel bieedere scharen daar
buiten niet anders beteekent dan
misschien een ver booging van het be
lastingbiljet, zoolang niet tevens een
ruimer aftiek voor noodzakelijke kosten
van levensonderhoud mogelijk is ge
maakt. Bij alle overwegingen zal op
het standpunt moeten stellen, dat
voor allen die zich met kleine inkomens
tevreden moeten stellen de prijsver-
hoogingen die slechts gedeeltelijk van
vooi bijgaanden aard zullen zijn, in
hooge mate drukkend worden. Daar
bij kan onderzocht worden iri boever
sommige hellingen voor verlaging in
aanmeiking komen; maar alles wijst
er op, dat men althans in ons land,
alles zal moeten vermijden wat ver-
deie prijsverhooging in de hand kan
werken.
Dat onder die omstandigheden van
een behandeling van het tarief-orit-
werp geen spraken mag zijn behoeft
nauweljjks betoog Misschien dat bij
het ontwerpen daarvan het beeld der
komende piijsverhooging niet duide
lijk voor oogeri stond, thans echter
waar menige stedelijke overheid meen-
de bet vraagstuk in overweging te
moeten nemen, waar ook de overheid
in duurte der levensbehoeften aan
leiding ziet tot verhooging der loonen,
schijnt het ondenkbaar aan allen, die
niet langs den weg van loonsvei booging
hunne meerdere uitgaven kunnen dek
ken, een verzwaring van lasten op te
leggen. Indien ooit, dan ware het
hier een «steenen geven voor brood".
Ook de regeering kan na de waar
neming hoe de prijzen zich opwaarts
bewegen, haar aanvankelijk standpunt
niet handhaven.
De beweging naar aanleiding der
«duurte" en bet onderzoek in hoever
de gevolgen daarvan verzacht kunnen
worden, moeten om de redenen hier
boven ontvouwd, den tegenstand tegen
het ontwei p-tarief ten goede komen.
Onze gelederen zijn aanzienlijk ver
sterkt zij het ook dat wat daar
toe aanleiding gaf zeker niet gewenscht
werd. Misschien ook dat de versterking
der gelederen den beslissenden
slag zal doen vermijden Wij hopen
dat van harte. De vrijhandelaar is van
natuur vredelievend gestemd.
Maar ook de vraag van taktiek mag
ons niet weerhouden onze meening
te uiten, indien wij bemerken, dat
onder hen die op dit oogenblik onze
beweging steunen door het vraagstuk
der duurte ter bespreking aan te
brengen, stellingen woiden verkondigd,
die met onze beginselen in stiijdzijn.
Zoo is van hooggeplaatste zijde de
vraag gesteld of de producten van
onzen bodem «maar vrijelijn mogen
worden weggekocht en uitgevoerd"
en of aan onze «landskinderen" het
genot daarvan niet verzekerd moest
blijven. Dit genot aan onze lands
kinderen toegedacht heeft in ons oog
een al te groote verwantschap met
de zoogenaamde «bevordering van
den nationalen aibeid". Bescherming
der consumenten ten koste der pro
ducenten schijnt ons even groot on
recht als bescherming der producenten
ten koste der consumenten. Bescher
ming is niet anders dan een «robbing
Peter to pay Paul" en in onze af
keuring van alles wat naar roof zweemt,
is het ons onverschillig welke zijde
door Peter en welke door Paul ver
tegenwoordigd mocht worden.
Beschermende rechten beletten mij
te koopen op de laagste markt. Ver.
Zie rede van den Burgemeester van
Rotterdam waarmede de werkzaamheden eener
commissie van onderzoek geopend werdeD.
Nieuwe Rotterd. courant i October Avondblad.
bod van uitvoer belet mij te ver-
koopen waar ik den boogsten piijs
kan bedingen. Mij wordt een deel van
mijn eigendomsrecht ontnomen, indien
althans de bedoeling van het verbod
verwezenlijkt mocht worden en door
gedwongen verkoop iri bet eigen land
de prijzen dalen. Hoe dubbel onbillijk
tegenover den landbouwer, die in
hoogere prijzen vergoeding moet zoeken-
voor schralen oogst, voor wien een
vei bod van uitvoer niet zou beteekenen
winstderving, maar direct verlies!
De verzuchting, dat buitenlaudsche
koopers de prijzen van land- en tuin-
bouwartikelen opdrijven, dat er te
weinig voor de landskinderen ove>-
blijft, is niet nieuw. De ouderen onder
ons zullen zich berinneren hoe alge
meen de klacht was, toen een geregeld
stoomvaartverkeer de Engelsche mark
ten voor ons opende. De groote opbloei
van onze land- en tuinbouw staat in
direct verband met ons verbeterd vrije
verkeer en zij die vroeger klaagden,
kunnen zich troosten met de gedachte,
dat door belemmering van het ver
keer in welken vorm dan ook
wij slechts de uitbreiding der productie
onmogelijk zouden hebben gemaakt.
Gelijk wij zoo dikwijls hebben
aangetoond, zullen beschermende rech
ten den nationalen arbeid niet bevor
deren. Evenmin zal bemoeilijking of
verbod van uitvoer een blijvende zelfs
geen tijdelijke verwezenlijking brengen
van hetgeen men hierbij beoogt.
Geen blijvende, omdat de productie
der goederensoorten, die men in bet
land wil houden, zal worden inge
krompen. Geen tijdelijke, omdat de
invoeren worden tegengegaan. Welk
koopman zal er aan denken goederen
iri te voeren, indien hij de zekerheid
mist die later bij gewijzigde prijs
verhoudingen te kunnen uitvoeren!
Maar buitendien en misschien wel in
de eerste plaats: het voornemen eener
regeering tot het voorstellen eerier
wetsbepaling den uitvoer verbiedende,
zou tot onmiddellijk gevolg hebben
dat, hangende het wetsontwerp, meer
goederen over de grenzen trokken,
dan zonder uitvoerverbod verwacht
kan worden.
Toen in 1854 in België de uitvoer
van granen verboden werd, bielden
de invoeren van overzeescbe gewesten
op. De graanhandel verplaatste zich
naar Nederlandsche havens, van waar
het noodige naar België werd uitge
voerd. Toen in 1891 een verbod van
uitvoer van Zuid-Rusland werd uitge
vaardigd, was vóór het verstrijken van
den fatalen termijn meer graan
uitgevoerd dan onder normale om
standigheden het geval geweest zou
zijn.
De muur, waarmede men de in
voeren wil bemoeilijken, heeft wonder
veel overeenkomst met den muur,
waarmede men den uitvoer wil weren.
In beide gevallen zal het land, dat
zich beschermen wil, de schade dragen,
die uit ieder onrecht voortvloeit. Mis
schien echter heeft het opnieuw op
werpen van een oud denkbeeld deze
goede zijde, dat in ruimer kring hierop
de aandacht gevestigd werd, hoe
kunstmatig ingrijpen door de over
heid in het viije vei keer, schadelijk
kan worden ook voor hen, die zich
veilig en onbedreigd waanden.
«Het bericht van de herovering van
Tripolis woidt tot nu niet officieel
bevestigd.
De Minister van Oorlog vei klaarde
echter aan de »Tanin«, dat de ver
overing eerdaags kan worden tege
moet gezien.
Het succes van de Turksch-Arabische
troepen is schitterend.
De Italianen hebben zware verliezen
geleden. De Turken maaktan aebt
kanonnen en vier mitrailleuses buit
en namen duizend Italianen gevangen.
Door middel van booten zijn door
de Italianen veel gewonden naar de
oorlogsschepen gebracht.
De consuls hebben geprotesteerd
EEN AMERIKAANSCHE GESCHIEDENIS.
24)
Rosa las den brief, stak hem,
ingevolge zijn wensch in brand, wierp
bet brandende papier in den haard
waar bet waarschijnlijk in de ascb
uitdoofde, pakte dienzelfden dag baar
goed en reisde naar Chicago, waar
zij bij nacht en nevel aankwam.
Zij nam, bibberend van koude en
onrust baar reistascbje, naderde een
rijtuig en vroeg den koetsier, of hij
baar naar No. 72 North Wells-street
kon rijden. De koetsier glimlachte op
zonderlinge wijze en zeide"Stijg maar
in, juffertje, dat buis ken ik zeer
goed."
"Dan zult ge ook wel weten, of
juffrouw Meijer daar woont," vroeg
zij haastig en verheugd.
"Dat weet ik niet, maar bet is licht
mogelijk, er wonen vele vrouwen."
Rosa steeg in bet rijtuig dat niet
ver reed en voor een drie verdiepingen
boog buis stil hield, al de vensters
er van waren met jalouziën en gor
dijnen voorzien, maar er scheen licht
door beenmen was dus nog niet te
bed.
Rosa betaalde den koetsier, die lachend
weg reed, toen klopte zij beschroomd
aan de gesloten buisdeur. Daar men
niet opende, zocht zij naar een schel
en baalde ze over. Zonder dat zij
naderende schreden bad geboord, werd
de deur voorzichtig geopend en stond
zij voor eene dame, die zeer opzichtig
gekleed was. Zij droeg lichtkleurige
zijde en kant, een laag uitgesneden
kleed, paarlen om den bals en bloe
men in het gekruld baar, baar gelaat
was zeer schoon, een gezicht als van
melk en bloed.
Rosa vroeg beschroomd, of hier
juffrouw Meijer woonde.
"J don't understand what you say!
antwoordde de trotsche schoonheid,
die geen Duitsch verstond.
Rosa beproefde nu zich in de En
gelsche taal verstaanbaar te maken,
maar de schudde het hoofd en zeide:
Walk in it is cold ootside. I send you
a german girl!"
Rosa naderde bedaard en bleef in
den gang staan. Zij was verbaasd over
de bier heerschende pracht. De wan
den waren met heldere, vergulde be
hangsels bekleed, den vloer bedekte
een veelkleurig, kostbaar Brusselscb
tapijt, ook de trappen waren met
loopers bedekt; bronzen kandelabres
met matte glazen verspreidden een
zacht licht; op een tafeltje met wit
marmeren blad stonden zilveren kande
laars met waskaarsen. Dat was alles
zeer schoon, en prachtig, maar de
twee schilderij en, die in zware vergulden
lijsten aan den wand hingen, behaagden
haar niet, zij waren te onzedelijk
misschien bielden de voornaame lieden
van zulke dingen.
Zij behoefde niet lang te wachten
en uit dezelfde deur, waarin zooeven
de fiere Amerikaanscbe verdwenen
was, ruischte een andere even prachtig
gekleede dame uit en baar volgde een
walm van licht, geur en warmte uit
de kamer, waarin het vroolijk toeging;
zij boorde lachen, bet klinken van
glazen en luid spreken. Waarschijnlijk
was bier groot gezelschap, en Rosa
vreesde zeer ongelegen gekomen te
zijn.
"Wat wilt ge eigenlijk, liefkind?"
vroeg de tweede fraaie gestalte Rosa
in bet Duitseb.
"Ach, mevrouw, ne;m bet mij toch
niet kwalijk, zoo ik stoor; ik zoek
juffrouw Meijer ik ben door baar
broeder gezonden."
De scboone zag Rosa bevreemd
aan. "Hier?" vroeg zij op zonderlingen
toon.
Rosa knikte. "Ja, zoo dit buis bier
no 72 in de North Wells-street is!"
"Mijn God, lief kind, dat moet een
leelijke vergissing zijn, bier woont geen
juffrouw Meijer. Wie in de wereld,
kan u toch hier gezonden hebben?"
"Mijn bruidegom
«Uw bruidegom?" riep, »o, hij is
slecht onderricht, of slecht van hart,
want ge ziet er niet naar uit, in dit
buis te behooren."
<Mijn God, gij verschrikt mij," ant
woordde Rosa met tranen in de oogen,
"dan heb ik bet adres misschieD ver
keerd gelezen, en ik wil weder heen
gaan, zoo ik maar wist waar been."
"Zijt ge dan vreemd in deze stad?"
vroeg de andere deelnemend.
»Ja, ik kom zooeven van Michigan.
"Ach, mijn arme, dan moet ge door
en door koud zijn van de lange reis.
Denk ten minste bier na over bet
goede adres."
"Ach, dat kan ik niet, den brief heb
ik moeten verbranden en in mijn ge
heugen heb ik slechts deze straat en
bet nummer," en Rosa barstte in een
krampachtig snikken en weenen los.
"Arm, arm kind," riep de scboone
dame op baar toetredend, terwijl zij
angstig omzag, »ik betreur n, maar
weenen moogt ge bier niet, bet is een
buis van plezier, waar men zijn tranen
inslikt en steeds een vriendelijk gezicht
moet vertoonen, zoolang tot bet hart
breekt."
Rosa begreep niets van deze woorden,
dan dat zij niet weenen mocht; zij
poogde bare tranen te onderdrukken,
maar bet was reeds te laat.
Eene deur sprong en er verscheeD
een deftig beer, die verwonderd de
groep aanschouwde.
"Wat is bier gaande vroeg bij in
de Engelsche taal.
"Niet veel, Charlie," antwoordde de
gevraagde in dezelfde taal, het is de
oude geschiedenis, het meisje is waar
schijnlijk door baar minnaar verlaten
en aan ons gezonden."
»Nu, neem haar dan aan, zij is
fraai I" hernam bij halfluid.
"Maar ook onschuldig I"
"Des te beter I"
Nu verscheen de dame, die het eerst
Rosa ontvangen bad, en mengde zich
in bet gesprek, men sprak zacht me