BINNENLAND.
Gemeenteraad.
tegen een beschieting van de stad
door het Italiaanscbe eskader met
bet oog op de vele vreemdelingen,
die naar Tripolis teruggekeerd zijn.
De ofTicieele berichten van de «Tanina
hebben in Konstantinopel groote geest
drift gewekt en de Turken gelooven
stellig aan een definitieve overwinning.
De gouverneur van Tripolis Beker
Sami-Bey vertelde den correspondent
van het «BeiTner Tageblatta, dat
voor Tripolis thans 30,000 Arabieren
kampeeren.
In de geheele 'provincie zijn onge
veer 100,000 Arabieren als vrijwilligers
gemobiliseerd.
Er zijn weder gunstige berichten
ontvangen van het oorlogstooneel.
Bijzonderheden ontbreken echter nog.
Daar de zee dezer dagen aan de
Tripolitaansche kust zeer stormachtig
is, vielen de Turken tegelijkertijd aan
in Tripolis, Homs. Benghasi en Derna.
Volgens de «Corriere della Sera«
zijn gisteren uil Rome 40 veldkanonnen,
kiliber 75, scheep gegaan naar Tripolis.
De minister van oorlog heeft een
aantal reserve-officieren opgeroepen
voor den garnizoensdienst ter ver
vanging van de naar Afrika gezonden
officieren. Troepen zijn vertrokken
uit Florence, Bologna, Milaan en
Turijn.
Het bericht, dat een nieuw expe
ditiecorps gevormd zou worden, schijnt
hierdoor bevestigd.
President Taft der Vereenigde Sta
ten heeft in een redevoering te Chi
cago de politiek zijner regeering ten
opzichte van de trusts verdedigd tegen
de bewering, dat daarmede een po
litiek doel zou worden beoogd. Hij
wees met verontwaardiging de be
schuldiging af, dat hij «Roosevelt's
donder® zou hebben gestolen, om
zijn herkiezing in 1912 te verzekeren.
»Ik zou liever mijn rechterhand
afhouwend, riep de president uit,
onder luide toejuichingen van zijn
hoorders. »dan iets te doen wat handel
en nijverheid van ons land zou kun
nen benadeelen, en dat nog wel om
een politiek succes te behalen
Hij gaf verder bet voornemen te
kennen, de wet tegen de trusts met
kracht en naar de letten ten uitvoer
Volgens een bericht uit Brainerd
in Minnesota is binnen het stadsge
bied een zeer rijke ijzerertsmijn aan
geboord. De rnjjn zal binnen twee
jare.n voor de exploitatie worden ge
opend, tot groote vreugde van de
stadsbewoners, die zich groote voor-
deelen beloven van de ontdekking
van den ertsrijkdom onder hun stad.
Het straatrumoer neemt te Parijs
nog altijd toe. Lépine. de prefect van
poliiie, heeft tal van verbodsbepalingen
gemaakt tegen luid schellen, bard
tluiten, toeteren en andere groote ge
luiden. Ongelukkigerwijze woidl hij
door de rechterlijke macht niet stei k
gesteund. Dit is gebleken bij een aan
klacht tegen zekeren Léon Lepiètre,
die dezer dagen voor den politierechter
verscheen. Hij is een handelaar in
petroleum, die onlangs in de stralen
van Parijs een monsterachtige vracht
auto had losgelaten met zware, met
ijzer beslagen wielen. Als deze wagen
van Djagernaut over straat bolderde
met de rammelende wielen en een
paar honderd kletterende petroleurn-
blikken er op, maakte bij meer iawaai
dan een heele batterij artillerie.
elkander, terwijl Rosa stil weende,
en niet wist wat zij doen zou.
In een hötel wilde zij niet gaan,
en hoopte hierbij bepaald, dat zich
hier en nergens anders het misverstand
moest ophelderen. Het adres had hij
haar gegeven, hier kon hij haar vinden,
hier moest zij blijven. Zij dacht vol
strekt niet aan eenig gevaar, aan geen
bedrog van wege haar minnaar.
»Ach, madame," zeide zij snikkend
tot het fraaie, Duitsch sprekende meisje,
dat zoo even tot haar terug kwam,
«is er in dit huis geen bescheiden
plekje voor mij, waar ik hem zou
kunnen verwachten! Want ik weet
stellig dat hij mij dit adres heeft op
gegeven, hij zal mij derhalve hier
zoeken, schoon zijne zuster hier niet
woont. O, gij behoeft niette vreezeD,
dat ik u tot last zal zijnik heb geld
genoeg om alles te kunen betalen en
ik kan ook werken."
De dame lachte treurig. «Ik wilde
n juist een verblijf in ons huis aan
bieden," zeide zij bijna weemoedig,
«wat het kostgeld betreft, dit kunt
ge later met madame regelen. Kom
maar, ik wil u een kamer aanwijzen,
om uit te lusten van de reis."
Rosa putte zich uit in dankbetai-
Een politieagent hield den wagen
aan en maakte proces-verbaal op we
gens het gebruik van een motor, die
de paarden aan bet schrikken kon
maken. Toch werd meneer Leprêne
niet veroordeeld, want volgens deletter
van de verordening moet het geluid
afkomstig zijn van den moter en dat
was hier niet het geval. Zoo kan deze
wagen der verschrikking veilig blijven
rijden, tot ieders ergernis, met uit
zondering alleen zooals een Parijscb
blad met galgenhumor er bijvoegt
van oordokters en straatmakers.
De revolutie in China.
Er is goed en kwaad nieuws voor
de opstandelingen in China. Het kwade
is, dat zij bij Hankou door de regee-
ringstroepen verslagen zouden zijn en
dat daarop Hankou door dezen zou
zijn bezet. Het goede nieuws voor de
rebellen is, dat Canton tot den opstand
overgegaan is en dat de regeerings-
gebouwen zelfs opeens de vlag der
republiek China hebben geheschen. Dit
is natuurlijk van het allergrootste be
lang, omdat Canton de eerste havenstad
is die tot de revolutie overgaat en
bovendien blijkens dit bericht niet een
bende opstandelingen zich heeft meester
gemaakt van de stad, maar de regee-
ringsambtenaren zelf ztjn overgeloopen
naar den kant der revoluiionnairen.
Daar komt nog bij dat men de be
richten uit Canton mag vertrouwen,
daar de toestand in deze havenstad,
waar Europeanen wonen, voor controle
vatbaar is, terwijl betreffende de ge
beurtenissen nnddeü in China de re-
geering ons op de mouw kan spelden
wat zij wil.
Wat de overwinning van generaal
Jin Tsjang op de strijdkrachten der
opstandelingen aangaat, Reuter's cor
respondent, die zich bij de troepen
van den generaal bevindt, bevestigd
niet geheel en al de berichten, die
de regeeiing daaromtrent heeft bekend
gemaakt. Ten eerste seint bij niets
van een bezetting van Hankou en ten
tweede bevestigt hij ook niet dal de
opstandelingen een verpletterende
nederlaag leden: hijbeschiijlteenvoudig
twee gevechten in den omtrek van
Hankou, vermeldt dat de opstandelin
gen zware verliezen leden en eindigt
met te zeggen dal er nieuwe gevechten
worden verwacht. Natuurlijk kan het
best zijn, dat bij de voortzetting van
den strijd de opstandelingen terugge
worpen zijn en Hankou is heroverd.
Daarmee hebben echter de regeerings-
troepen nog niet ook de twee andere
steden van de driestad aari de Jangtse
Woetsjang en Hanjang in handen;
en deze beide zijn de eigenlijke haard
van den opstand. Toch, als het waar
blijkt dat de op»tandelingen lot de
driestad zijn teruggeslagen en Hankou
zelfs is bezet, dan is dit een groot
succes voor de regeeringslroepen,
vooral omdat zij dan den doorgang
door het Hwai-gebergte kunnpn be
zetten en deri doortocht van een
revolutionnair leger naar bet noorden
kunnen beletten.
Snelle berechting.
De heeren E. Bergsma, burge
meester van Enschede, algemeen voor
zitter der Tucbi-Unie, en dr. C. J.
Söbngen, leeraar aan het Gymnasium
te Nijmegen, le algemeene secretaris
der Tucht-Unie, hebben in een adres
aan den Minister van Justitie te kennen
gegeven: dat het doel der Tucht Unie
gingen en beiden stegen den trap op.
Rosa had een lief, bijna weelderig
ingericht kamertje gekregen en het
verheugde haar dat het eenige venster
er van het uitzicht op de straat had.
Hoezeer zij de jalousiën des daags
niet openen mocht, zooals men haar
gezegd had, kon zii toch door de latten
er van heen zien, en zoo zou zij hem
misschien eenige oogenblikken vroeger
zien als hij kwam, zoo niet, dan wel
licht den brievenbesteller, die een brief
van hem bracht; maar noch hij noch
een brief kwam.
Zij troostte zich in de eerste vier
weken met de gedachte, dat hij mis
schien veel te doen had met de nood
lottige geldzaak en derhalve niet schrij
ven kon, des te eerder zou hij zelf
komen, en stond zij den geheelen dag
aan het venster op de loer. Des avonds
ging zij vroeg te bed in afwachting
van den volgenden dag; maar geen
nieuwe dag bracht haar Jim of een
brief van hem.
Zij moest in het huis veel kostgeld
betalen, maar hierover bekommerde
zij zich niet; Jim moest komen en zen
is: «tuchteloosheid onder het Neder-
landsche volk te bestrijden, ten einde
zijne zedelijke, geestelijke en licbame-
kraebt te verboogen", zooals blijkt
uit aid. I der statuten dat zeer velen
de tuchteloosheid voor een groot deel
toeschijjven aari de in ons vaderland
zoo langzame berechting van over
tredingen dat in verband daarmede
de algemeene vergadering der leden
van de Tucht-Unie aan het Algemeen
Bestuur heeft opgedragen zich tot den
Minister te wenden met het verzoek,
het daartoe te willen leiden dat ook
hier te lande zoo spoedig mogelijk
een snelle berechting van overtredingen
worde ingevoerd; dat de Tucht-Unie
telt 122 persoonlijke leden en ver-
eenigingen, en dat derhalve het Al
gemeen Bestuur der Tucht-Unie zich
tot Zijne Excellentie wendt namens
duizenden Nederlandsche mannen en
vrouwen.
Het Algemeene Bestuur verklaart
zich tevens bereid zijn verzoek mon
deling bij den Minister toe te lichten.
Bewaarlieidsonderzoek gemeente
administratie.
Het bestuur van den Nederland-
schen bond van gemeente-ambtenaren
heeft ingevolge opdracht van de alge
meene bondsvergadering de gemeente
besturen verzocht den Bond behulp
zaam te zijn in zijn streven, om geen
onnoodige uitbreiding te geven aan
examens en dientengevolge bij het
benoemen van personen tot eene be
trekking bij de gemeente administratie,
daaiaan geen vergelijkend onderzoek
te doen. voorafgaan en verder om den
Bond krachtig te steunen tol verwezen
lijking van de ideeën betreffende eischen
van bekwaamheid in de pondsproeve
tot wijziging der gemeentewet neer
gelegd.
Dit verzoek is voorzien van een
uitvoerige toelichting, waaruit blijkt,
dat naar het oordeel van den bond
het houden van een vergelijkend onder
zoek voor de vervulling van eenige
betrekking bij de gemeente-admini
stratie geen genoegzame waarborgen
biedt tot het doen eener geschikte en
onpartijdige keuze en verschillende
andere wegen openstaan om zich
grondig op de hoogte te stellen van
de geschiktheid en bekwaamheid der
sollicitanten.
Onder den titel «Naar Amerika«
door E. J. G. Bloemendaal, verscheen
een boekje onmisbaar voor hen die
er over denken le emigreeren. De heer
L. Penning, de bekende en beminde
schrijver, zegt onder meer daaruit het
volgende
Gaarne voldoe ik aan het verzoek,
een woord ter aanbeveling te schrijven
van dit boek, geschreven door een
Gelderschen landbouwer, die meer dan
veertig jaren geleden naar Noord-
Amerika verhuisde.
Dit boek is geen wetenschappelijke
verhandeling; geen geleerd betoog;
het bevat de eenvoudige mededeeling
van hetgeen een Nederlandsch land
bouwer, die door God met een gezond
verstand, een heldere opmerkingsgave
en een krachtig doorzettingsvermogen
werd begiftigd, in de nieuwe Weield
heeft gezien eri ondervonden.
Deze schrijver herinnert aan de
Afrikaansche Voortrekkers; bij behooi t
tot het echte ras der pionieren, die,
het oog op God geslagen, met Oud-
Nederlandsche vast-beradenheid de
wildernissen intrekken, om er zich
ouder des Heeren genadigen zegen
een ruim bestaan te veroveren.
geld genoeg mee brengen zij was dus
volstrekt niet spaarzaam. In vier weken
had zij de laatste centen der vijftig
dollars uitgegeven en toen de laatste
betalingstermijn kwam, moest zij de
dame des huizes verzoeken geduld te
hebben. Weder verstreken veertien
dagen, en haar minnaar kwam nog
altijd niet zou hij haar toch on
trouw zijn
Deze vraag, welke zij zich bij het
einde der vijfde week voor het eerst
deed en bepaald met «neen" beant
woord had, stelde zich telkens weder
aan haar voor, en bij het einde der
zesde week zeide zij: «Ja, hij is dood,
of hij heeft mij vergeten 1"
Nu overviel haar de angst en zij
weende veeldaf redde haar van ver
twijfeling, want tranen verzachten de
smart.
Op zekeren dag, het was kort voor
Kerstmis, zat zij met rood geweende
oogen aan het venster, daar ging de
deur open en de schoone Duitsche
trad hare kamer binnen, ging op haar
toe en knste haar, zooals zij reeds
meermalen gedaan had.
«Ach, juffrouw Marie, ik ben gren
zeloos ongelukkig!" snikte zij.
«Dat zijt ge, mijn kind," zeide Marie
Wanneer ge dit boek doorleest, dan
krijgt ge een gevoel, alsof ge met een
der stoere, krachtige helden der land-
ontginning in het verre Westen bij
het boog opvlammende haardvuur zit.
En gij zit met aandacht te luisteren,
terwijl hij u onopgesmukt, met een
treffende naïeviteit gaat vertellen uit
zijn rijke ervaringen als landverhuizer.
Reeds het verhaal van den over
tocht is belangwekkend, omdat hier
geen geroutineerd reiziger maar een
zoon van een stil, Geldeisch dorp
aan het woord is, die plotseling uit
de stilte van zijn eenzamen roggeakker
in het daverend rumoer van wild
vreemde wereldsteden woidt overge
plaatst.
Hij vertelt u van zijn schipbreuk
ge trekt met dezen onvei moeiden
Gelderschman dwats door de onmete
lijke prairiën; ge trotseert met hem
den feilen zonnegloed van den feilen
zonnegloed van den zomer, en de ver
blindende sneeuwstormen van den
winter.
Voorspoed en tegenspoed wisselen
af; ge bent zielsverblijd, als deze een
zame zwoeger een wakkere vrouw aan
zijn zijde krijgt: een dochter der
Geldersche heide. En ziel God zegent
hun huwelijk met tal van kinderen;
en den aibeid hunner handen, in het
zweet huns aangezichts verricht, met
een dertig- zestig- en honderdvoudige
vrucht!
Soms houdt de gezellige verteller
even stil, om andere punten aan te
stippen; dan spreekt hij van de ver
schillende godsdiensten in Amerika;
van het karakter van het. volk, van
de licht- en schaduwzijden.
Voorden eenvoudigenNederlandsche
landbouwer, die er over denkt, naar
Noord-Amerika te verhuizen, is dit
hoek een bepaalde aanwinst. Voor
bem is dit boek trouwens in de eerste
plaats geschreven. Het geeft hem
een kalm, rustig overzicht; dit boek
draagt den stempel van eerlijkheid
en goede trouw op het voorhoofd
aan alles kan de lezer merken
dat deze gids, die een groot deel van
de Vereenigde Staten en van Canada
beeft bezocht, een rechtschapen en
waarheidlievend man is.
Moet ik dit boek dan nog in 't
bijzonder aanbevelen?
Het zal niet noodig; het beveel zich
zelve aan. En ik wensch het van harte
een voorspoedige reis toe!
De gistei namiddag gehouden Raads
zitting werd ten kwart voor twee,
door den vootzilter Jhr. J. VV. A.
Barchman Wuytiers geopend.
Ingekomen waren de volgende
stukken
1. Een schrijven van den Minister
van Binnerilandsche Zaken, houdende
mededeeling, dat hij zal berusten in
de tijdelijke benoeming van onbe
voegde leeraren aan de Burger Avond
school. Voor kennisgeving aangenomen
2. Een besluit van de Ged. Stalen
van Utrecht, tot goedkeuring van hel
Raadsbesluit betredende betaling, uit
het artikel voor onvoorziene uilgaven.
Voor kennisgeving aangenomen. 3. Een
besluit van de Gel. Staten tot goed
keuring van het Raadsbesluit, betref
fende wijziging van de begrooting,
dienst 1911. Voor kennisgeving aan
genomen. 4. Besluit van de Ged.
Staten, houdende verdaging van hunne
beslissing op het raadsbesluit van 29
Sept. 1911, betreffende onderhandsche
met diepen ernst, «en uw kelk is nog
niet geledigd!"
Rosa zag verschrikt op en schreeuwde
«Wat brengt ge mij het bericht
van zijn dood?"
Marie schudde het hoofd. «Hebt ge
den ellendeling nog altijd niet ver
geten?" vroeg zij bijna norsch. «Ik
zeg u, ruk zijn gedachtenis uit uw
hart, hij is een schurk, die uwe tranen
niet verdient, en het zou beter voor
hem zijn, zoo hij dood was."
«Gij hebt mij dat meermalen gezegd,
maar ik kan het niet gelooven, dat
hij zoo slecht isik heb hem nooit
kwaad gedaan."
«Geloof mij, meisje!" riep Marie;
«hij is een dier vervloekten, welke
de duivel als fraaie wegwijzers naar
de hel op den weg der onschuld ge
plaatst heeft. Gij gelooft niet aan het
kwade, omdat gij zelve goed zijt;
maar ik zeg u, meisje, hij is zoo zeker
een bedrieger, die uw hart en uw geld
stal, als een wrekende God boven
ons woont."
«Ach, waarom ben ik zoo ellendig,
waarom is de wereld zoo slecht?"
weende Rosa.
«Omdat wij zwak zijn wees sterk
en gij zijt niet ellendig!"
aanbesteding voor werken en leveran-
tiën betreffende de waterleiding. Voor
kennisgeving aangenomen. 5. Een
dankbetuiging van de onderwijzeres
J. F. v. Scbaik voor hare benoeming.
Voor kennisgeving aangenomen. 6. Een
adres van de Amersf. R. K. gemeente
wei klieden Bond H. Ger. Majella, en
een adres van de afd. Amersfoort
van de Bond van Nederl. gemeente
werklieden, houdende verzoek, een
toeslag op het gewone loon. B. en W.
benoemt een commissie, die maat
regelen moet nemen in verband met
den prijs der levensmiddelen. De
commissie bestaat uit de heeren Ger
ritsen, Veis Heyn, Van Kalken, Oos
terveen en Van Esveld. De heer
Gerritsen stelt voor, dat de commissie
spoedig vergaderen zal, daar spoed
hier de grootste vereischte is. 7. Een
adres van de commissie van de Krin-
genwet, waarin de wenschelijkheid
wordt uitgesproken dat de gemeente
zich wende tot de Regeering, met
een verzoek tot wijziging van de
Kringenwet.
Alsnu wordt overgegaan tot de te
behandelen agenda van werkzaam
heden.
Tot lid van de commissie van toe
zicht op het L. O (vacature Mevr.
Willemstijn-Graswinckei) werd be
noemd Mevr. Gérard van Sijsen. Her
kozen werden de dames Mevr. de
Jong-Geerlings en Mevr. Reynders-
Calkoen, de heeren Mr. P. J. F. van
Voorst Vader en W. H. E. Vrijdag,
tot regentessen en regenten van het
Burgerweeshuis.
Aan Mevr. Van Slooten-Spruyt,
onderwijzeres aan de Meisjesschool,
werd wegens ziekte van 26 Sept 1911
tot 26 Jan. 1912 veilof verleend. Eervol
ontslag werd veileend aan Mej. G. van
Haselen, onderwijzeres in de nuttige
handwerken aan de O. L. S. aan de
Puntenburgerlaan, in te gaan '1 Jan.
1912. Aan den Heer S. P. Slagter werd
eervol ontslag verleend als leeraar aan.
de B. A. S., in te gaan met 1 Dec.
1911.
Den Directeur der H. B. S. werd
wegens ziekte van 2 Sept. 1911 tot
1 Dec. verlof verleend.
Tot tijdelijke leeraar in de Iloog-
duitscbe taal en letterkunde aan het
Gymnasium en de H. B. S (vacature
W. Emmens) werd met algemeene
stemmen benoemd den Heer J. Hoge-
doorn van 's Hertogenboscb.
Het voorstel van B en W. betref
fende de levering van het raadsverslag
werd met alg, stemmen aangenomen,
te leveren doorde Firma Bos teUtrecht.
Over het voorstel van B. eu W. tot
vaststelling van «eene verordening be
treffende openbaie vermakelijkheden"
en tot wijziging der «verordening op
de tapperijen, koffiehuizen etc." werd
nog al gediscuseerd. De heer Van der
Wal vraagt, wat B. en W. er toe geleid
heeft tot verscherping van dit artikel.
Spr. stelt voor die bepaling uit het
artikel weg te nemen, tenzij mocht
blijken, dal het noodig is, haar toe te
passen. B en W. hebben hier speciaal
het oog gehad op huizen van ver
makelijkheden, etc. De heer Jorissen
stelt voor, in dit artikel «bijeenkom
sten" te voegen, daar toch niet elke
vergadering als een vermakelijkheid
beschouwd kan worden.
B. en W. wenschen, dat niet aan
dit artikel getornd zal worden, daar
zij met zorg geredigeerd is.
Gedurende de wintermaanden wordt
«Hoe kan ik sterk zijn? Ik ben als
een riet in den wind, zonder hem,
en mijne ellende is zwaarder dan ik
dragen kan."
«Bezondig u niet, de mensch kan
zeer veel dragen, voor dat hij ineen-
zinkt, en opdat gij zoudt weten, wat
hij kan dragen, en opdat ge u aan mij
zoudt opbeuren, zoo hoor wat ik be
leefd hebIk was vroeger fraai en
jong als gij, frisch als een Meimorgen,
vroolijk als een leeuwerik. Mijn vader
was rijk, ik leerde een en ander en
was gelukkig. Toen kwam hij iD ons
huis; hij was fraai, beminnenswaardig,
verleidelijk als maar waarom hem
te beschrijven, denk aan hem, om wien
ge weent, menschen als deze, gelijken
allen elkander. "Wij verkeerden te za-
men zoo vrij, als het in Amerika ge
bruikelijk is; wij beminden elkander
en het huwelijk zou spoedig gevierd
worden; maar toen kwam er een
crisis; mijn vader failleerde en mijn
verloofde verdween. Het verlies van
zijn vermogen, waaraan mijn vader
geen schuld had, verdroeg hij als een
manmaar toen hij den misstap ont
dekte, waartoe mijn verloofde mij
verleid had, en welker gevolgen ik
niet meer verbergen kon, toen ont
nam hij zich het leven, door een
pistoolschot."
(Wordt vervolgd.)
