NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. DE VRIJ-JACHT. Woensdag 12 Maart 1913. 42e jaargang VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Tarief-hervorming; of half stok. BUITENLAND. DE BALKAN-OORLOG. BINNENLAND. Xo 20 Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en V rij dag. Uilgever G. J. SLOTHOUWER Bureau: Laiigegtraat 17. Telephoonn. 69. AD VER1 ENTlEN: Van 16 regels f 0.50; iedere reg9l meer 7'/> Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Onder dezen titel bevat de Engel- sche Economist van 18 Januari een artikel, waarvan een deel ook voor Nederlandsche toestanden van be lang is. Bekend mag verondersteld worden, dat Joseph Chamberlain als een der middelen om de veispreide deelell van Groot-BiHianje en zijn koloniën lot één imperium saam te smeden, tarief- hervorming voorstelde, waarvan een der hoofdpunten was. dat deproduk- ten der Engelsche koloniën zouden woiden bevoorrecht hoven die van vreemde natiën, waarbij dan op wedet- keerigheid werd getekend. Lie Engel sche zelfbesturende koloniën, Canada bovenal hebben dat plan van Cham- betlain met weinig waimte begroet, en van de unionisten bleef een deel weinig geestdiifiig verre staan. De vorige leider Balfour was er blijkbaar mede verlegen en hield altijd een slag om dpn arm. Langzamerhand is aan de tegen woordige leiders der partij wel ge bleken, dat van invoerrechten op voedingsartikelen een overwegend deel hunner aanhangers geheel afkeerig is. En daarom heeft Mr. Bonar Law, zoo als de Economist het uitdrukt, zijn vlag neergehaald en deze waait nu half-stok, d. w. z. er is een wacht woord uitgegeven, dat voortaaD de quaestie van rechten op voedings artikelen in 't midden moet worden gelalen, niet meer aangeroerd mag worden. Tarief her vorming zal lot nader order beteekenen, rechten opfabrika-1 ten. Maar daarmede is, zooals ieder begrijpt, tariefbervormiDg dood en wacht nog slechts op een passende begrafenis. Voor Canada en Australië is nu het mooie er beelemaal af. In voerrecht op tarwe, haver enz.; dat was al-zoowat het eenige, dat in staat was die koloniën er voor te winnen. Bovendien, om aan de koloniën een voorkeur te geven, moet men beginnen met de heffing der rechten. Maar, wat zeggen nu de medestan ders van Chamberlain in Engeland? Mr. C. A. Vince, een van hen, secre taris van bet Imperiale tarief-comité liet zich in de Birmingham Post over de zwenking van den Unionislischen leider als volgt uit: »Ik vrees, dat wij die zwenking moeten beschouwen als gelijkstaande met de verwijdering van tarief-her vorming in haar geheel uit de politiek van onze partij, omdat de positie der verdediging van tarief-hervorming zon der rechten op voeding-artikelen, een onverdedigbare positie zal blijken te zijn, die slechts in aanmerking kan komen als een halte op de linie van de terugtocht. Er is geen voorbeeld in eenig land dat rechten heft op invoer van fabrikaten en met op ingevoerde laudbouwartikelen In andere woorden, geen natie, en ik geloof, geen partij in eenige natie, heeft ooit den fabri kant beschermd, zonder overeenko mende bescherming aan den land bouwer aan te bieden; en men zal zich herinneren, dat in ons land de afschaffing der graanrechten werd ge volgd, als iets vanzelfsprekends door de geleidelijke afschaffing van alle in voerrechten, waardoor Britsche fabii- kanten bescherming hadden genoten." De poging van onze regeering om te doen, wat Mr. Vince een onmoge lijk beginnen acht, is hem untgaan. De landbouwers van Lincolnshire hebben iu een onlangs gehouden ver gadering verklaard, dat zij niets willen weten van een tarief-hervorming, die hun alle nadeelen zal brengen van protectie, boogere loonen, duurdere levensbenoodigdbeden, zonder eenige compensatie in hoogere prijzen van hun producten. Zij zullen, zegt De Economist, de candidaten bij de e. k. verkiezing dwingen om of Cbamber- lainisten (tariefhervormers over de gbheele lijn, dus met inbegrip van landbouwartikelen) of free-traders te zijn. Waarlijk, de tarief hervormers in Groot-Brittanje hebben alle reden om de rouw-vlag le hijscberi. Zullen bun broeders aan deze zijde van de Noord zee niet weldra hun voorbeeld volgen? De hoop op een spoedigen vrede verdwijnt. In klingen der Porte verklaart men, dat om redenen van binnen- landsche politiek en met het oog daarop, dat de voorgestelde voor waarden door de verbonden Balkan- staten niet zijn aangenomen de hoop op een spoedigen vrede als verdwenen moet worden beschouwd. De oorlog zal onverwijld met kracht worden voortgezet Die laatste opmerking zullen we nu maar laten voor wat ze is. Of het Turksche leger nog in staat is den oorlog »met kracht« voort te zetten, wordt door velen betwijfeld. Intusschen wordt het pessimisme aangaande den toestand in de krin gen van de verbonden Balkanstaten gedeeld. In Sofia althans rekent men op een spoedigen vrede niet. In ant woord op de vraag betreffende de wenschelijkheid om de reserve voor eenigen tijd naar huis te zenden met het oog op den veldarbeid, verklaarde de Bulgaarsche minister van oorlog in de Sobranje, dat de regeering dit denkbeeld lang overwogen beeft, maar dat zulk een maatregel in verband met den oorlogstoestand niet goed uitvoerbaar is. Het weer is eindelijk ook omgesla gen, zoodat het hervatten van den strijd weer mogelijk) wordt. Uit be richten van het oorlogsterrein zal men dat kunnen zien. In Gtiekenland rekent men al even min op een spoedigen vrede. Minister president Venizelos wees in een inter view lachend de veronderstelling van de hand, dat de verovering van Janina door de Grieken weldra aan den oorlog een einde zou hebben gemaakt. In diplomatieke kringen is men trouwens van oordeel, dat de val van Janina de kansen op vrede heeft ver minderd. Ten eeiste wei kt het voor beeld van Janina prikkelend op Bul garen en Montenegrijnen. om Adria- nopel en Skoetari ten val te brengen, en ten tweede doet de vermeestering van Janina de Grieken een hooge borst zetten. Minder dan ooit zijn nu de Grieken geneigd de bemiddeling dor mogendheden te aanvaarden. Zij vree zen van de inmenging der mogendheden een beknibbeling op hun eischen en zouden daarom liever rechtstreeks met het uitgeputte Turkije willen onder handelen. De Turksche regeering intusschen, die toch al iD een uiterst lastige positie verkeert, toont zich tn de laatste dagen minder tot den vrede geneigd dan voorheen, ten einde de verwijten, die men in verband met den val van Janina tot haar richten kan, waardeloos te maken door baar onverzoeulijke hou ding. De Montenegrljnenen willen van geen vredesonderhandelingen weten, zoolang Skoetari Diet in hun banden is. Het schijnt bovendien, dat men van Russische zijde Montenegro nog wat tijd wil geven om de stad in zijn macht te brengen. Men weet, dat Rusland wel toegegeven heeft aan Oostenrijks eisch dat Skoetari bij Albanië zou komen, maar onder be ding, dat de stad niet vóór het sluiten van den vrede in Monieriegrijnsche handen zou vallen. Eindelijk blijven alle verbonden Balkanstaten op bet standpunt staan, dat Turkije een oorlogsschatting te betalen zal hebben en verlangen zij om niet voor de tweede maal door Turkije gedupeerd te worden, dat eeist een aanneming der door hen gestelde voorwaarden door Turkije gegarandeerd worde. Onder deze omstandi8heden kan men vrijwel zeggen, dat de poging der groote mogendheden om be middelend tusscbenbeiden te komen, mislukt is. De strijd om Adrianopel. Volgens nadere berichten zijn bij de vermeestering van het fort Sjeitan Tarla niet 400, maar 800 krijgsgevangen gemaakt door de Bulgaren. In Sofia verwacht men gewichtige gebeurtenissen bij Adrianopel, wellicht een algemeeue bestorming door het belegeringsleger, dat met een nieuwe divisie versterkt is. De manschappen worden in allerijl geoefend in het weg ruimen van allerlei hindernissen. De belegering van Skoetari. De sNeue Freie Presses meldt uit Cettinje: Zondagmorgen trachtten Turksche troepen van Brdica uit een aanval te doen om in de omgeving te fourageeren. De MoDtenegrijnsche voor posten openden een hevig geweervuur, dat door de artillerie der zuidelijke colonne ondersteund werd. Na een gevecht van vijf uur trokken de Turken terug. 24 Landweermannen werden gevangen genomen zij vertelden, dat de Turken 25 dooden en 50 verwonden hadden. Een van onze merkwaardigste liistorischegedenkteekenen,het Muider- slot, is bij een groot deel van het Nederlandsche volk, zoo al niet ge heel onbekend, dan toch niet zóó bekeud, als het verdient. De Com missie voor de Inwendige Restauratie wil derhalve trachten wat meer alge- meene belangstelling te wekken en levens de vele vreemdelingen, die het volgende jaar hier verwacht kunnen worden, tot een bezoek uit te lokken. Daartoe zal een groot gedeelte van het Slot van echte meubelen enz. uit de eerste helft der 17e eeuw en vroeger voorzien worden, opdat de bezoekers een indruk krijgen, boe een bewoond kasteel er uitzag in den tijd, toen 7) Zoo stond hij lang daar, tot de jongelingen uit de andere dorpen hem achter den rug uitlachten zij riepen hem toeof hij daar peterselie had te verkoopen? Dat is bij ons de spot ternij voor een meisje of jongen welke niemand wil. Nog een langen en treu- rigen blik wierp hij op de deur ver volgens liet bij het hoofd op de borst zinken en ging langzaam verder ,Zoo langzaam, alsof hij dacht, dat ik hem toch nog zou naloopen. 't Was alsof een hand van ijs mijn borst greep en mij het hart ineen drukte ik bleef op den grond liggen Ik was als ge broken. Ik kon zelfs niet weenen. Kou de droppels liepen langs mijn hoofd neder. Mijne moeder raasde steeds tegen mij maar ik verstond geen woord. Een doffe verdooving lag op mij. Ik zag niet meer welke jongelingen voor bij gingen. Maar mijne moeder paste op mij als een meeuw op een visch. Plotseling rukte zij mij nu met alle geweld van den grond op en stiet mij voor de deur nit. Daar bleef ik als vastgeworteld staan, toen kwam er iemand, nam mij in zijn arm en kuste mij... ik zag niet eens op wie het was. Maar het was Matthias van Hulsen- hofe. Mijne moeder trad naar buiten, trok ons beiden in huis en maakte het sloof van den deurpost los de vrij-jacht was uit. Moeder zond Matthias spoedig weer weg, opdat hij niet zou zien hoe het met mij gesteld was. Maar ik was toch zijne bruid. Al de dagen tot aan de bruiloft was ik als in een droom. Zij konden met mij doen, wat zij wilden ik liet alles geschieden. Alles in de wereld was mij onverschillig geworden. Maar dat Jochim misschien ken denken, dat ik vrijwillig mijn woord en trouw jegeDS hem gebroken had zulks deed mij toch in de ziel leed. Hij ging mij steeds uit den weg, zoodat ik hem niet eens kon zeggen hoe alles gekomen was en hoe het mij in het hart was. Dikwerf zag ik echter, dat hij in de verte stond en mij treurig aanschouwde als ik opzag, ver wijderde hij zich haastig. En gisteren zou het mijn bruiloft met Matthias van Hulsenhofe zijn of was het niet gisteren gisteren ik kan bet mij nog maar niet goed herinneren, en de oude Ilsabe met bet sneeuwwit haar en het verweerde gezicht, en de versleten kleeren,en de verlepte bruids kroon legde weder nadenkend de band aan het voorhoofd neen, ik wil niet gaan, alles gonst hier verward dooreen, als in een bijenkorf maar het zal toch wel gisteren zijn geweest, want was bet langer geleden, wat zou Jochim dan al dien tijd buiten op zee hebben gedaan dag en nacht? En ik weet niet eens, of hij voedsel en drank meegenomen heeft. Een dag en nacht kan hij het wel uithouden, zonder te verhongeren, niet waar? Zoodra hij nog zin heeft, dat ik mijn blauw sloof om hem heb uitgehangen om hem alleen dan zal hij schie lijk terugkomen en ik zal hem zoo goed verplegen, dat bij alles vergeet, wat hij ginder buiten beeft doorge staan. Moeder kan ook niet meer op hem schelden, zij slaapt dag en nacht en zeer vast en ook vele andere menschen, die gisteren op mijn brui loft nog zoo vroolijk waren, en juichten en schoten, zijn in slaap gekomen en willen volstrekt niet weder ont waken. Wanneer ik toch ook maar zoo'n paar uren slapen kon ik weet niet hoe de menschen zoo lang slapeD kunnen ik kan volstrekt niet meer slapen." -Dus gisteren moest 't uw bruiloft met den rijken Matthias zijn?" vroeg ik zacht, om de arme oude Ilsabe onmerkbaar weder aan den draad van hare geschiedenis terug te voeren. -Ja, gisteren; en 't was een groote, prachtige bruiloft, zij moest drie dagen en drie nachten aanhouden. Ik bekom merde mij om niets. Moeder en Matthias zorgden voor alles. De meisjes, met wie ik mijne belijdenis heb gedaan, kwamen en schikten mij op, en zetten mij deze veelkleurige bruidskroon op en verwonderden zich, dat ik zoo stil en bleek was. Zij allen zouden gaarne op de Hulsenhofe gehuwd zijn. Daarop kwamen de vele boerenwagens met vier paarden bespannen en met groote beste tuigen opgeschikt voor de deur. Op den eersten zaten de muzikanten en speelden en de jongelingen schoten en juichten steeds voort, zoodat mijn hoofd en hart schier bersten wilden van al dat geraas. Op den tweeden wagen zat ik met de bruidsjuffers, vervolgens kwam Matthias met zijn kameraads en nog wel twintig wagens volgden. Door 't geheele dorp werd gereden en telkens stilgehouden dan ging 't vreugdgejuich er recht op los. Van Jochim zag ik niets. Ik had ook 't hart niet naar hem te vragen. Zoo reden wij naar de kerk van 't naburig dorp. Toen het orgel begon te spelen, hoorde ik achter mij fluisteren en Jochim's naam. Ik luisterde, 't Waren de bruidsjnffers. -Jammer, dat Jocbim niet op de bruiloft is, hij is toch de flinkste en beste danser van allen!" zei er een. -Ja, verbeeld je, hij is straks, toen wij naar het bruidshuis gingen, moederziel alleen naar zee gevaren en toch denkt heden in 't geheele dorp niemand aan 't visschen I" fluisterde de andere -De arme jongen kan 't nog altoos niet verkroppen, dat Ilsabe hem bij de vrij-jacht voorbij liet gaan!" -De dwaas, zich met den rijken Matthias te willen meten een oude gebrekkige boot en de Hulsenhofemeer hoorde ik niet. De schoolmeester begon het gezang en allen zongen mee. Wordt vtrvolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1913 | | pagina 1