nieuwe
IÉT Nieuws- en Advertentieblad NÉT
voor de Provincie Utrecht.
gflfememefc
FETJLLI ETON.
No. 65.
Zaterdag 16 Augustus 1913.
42e jaargang
De Firma A. LEWEN STE1N
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
PREMIE
BUITENLAND.
Boontje komt om zijn loontje
A
Aangezien ons gebleken is dat er onder onzen
naam zeer ondeugdelijke Naaimachines verkocht
worden, zoo berichten wij dat op al onze Naai
machines nevenstaand handelsmerk moet voor
komen. Men late zich onder welk voorwendsel
ook geen nagemaakte Lewenstein' inachino aan
praten. Voor Amersfoort cn Omstreken eenigste
Agent W. KOMMER, Kr&mmestraat 24, Amersfoort.
UTRECHT, CIIOORSTRAAT 14.
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door het geheele Itijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 77. Telephoonn. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere reg9l meer 7'/. Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden .leohts driemaal berekend
Groots letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lexers van deze courant.
Het heden verschenen 20ste nummer
van den vijfde jaargang van
bevat o.a.
Riviergezicht in het Bivak Dajah
(Atjeh). Diana-bad in den omtrek
van Soerabaya. Opening van het
Artilleriemuseum in het kasteel »L)oor-
werlh" in tegenwoordigheid van Z. KH.
Prins Hendrik en tal van millitaire
autoriteiten. Holiandsche Cowboys.
Het bezoek van het Koninklijk
Echtpaar aan Sneek, Zwolle en Steen-
wjjk. De Onafhankelijkheidsfeesten
te Soest. De Bijenmarkt te Veenen-
daal. Begrafenis van den Staats
raad Mr. T. M. C. Asser. Teraarde
bestelling van den Roode-Kruisver-
pleger der ambulance in Bulgarije W.
Braam. Groote brand der Stroo-
fabriek Oude-Pekela. Het doopen
van Negerkinderen te Berlijn.
Het Kindernummer nOns Prinsesje".
Weldra Groote Prijsvraag met
1000 Gulden aau prijzen.
De geabonneerde
wonende
wenscht zich te abonneeren op het
weekblad „PAK ME MEE", tegen den
prijs van 3'/> cents thuis bezorgd.
Hoe dicht men bij een oorlog was
Bij de derde lezing der begrooting
in het Lagerhuis verklaarde minister
Lloyd George, dat er absoluut geen
kans was op vermindering der uitgaven
voor de verdediging des lands. Integen
deel. Alle landen jagen elkaar op.
Zoolang geen volkomen eensgezindheid
onder de mogendheden verkregen is,
kan men de uitgaven voor leger en
vloot niet beperken. Een land dat het
op eigen houtje deed, zou groot ge
vaar looperi. Misschien echter is, vooral
na de gebeurtenissen in dit jaar, die
hebben doen zien, hoe verschrikkelijk
en verderfelijk een oorlog is voor het
industrieele en sociale leven der be
trokken landen, een internationaal
samenwerken niet onmogelijk. Maar
in afwachting daarvan kan men niets
anders dan verhoogde uitgaten ver
wachten Door de onzinnige opwinding
kan geen volk zijn nationale positie
rustig beoordeelen. Door de bestaande
argwaan zou een groote ramp kunnen
gebeuren. Er zijn weinig menschen,
dia weten, hoe diebt men in de afge-
loopen twaalf maanden bij een oorlog
is geweest.
Overstroomingen in Britsch-Indië.
Door groote wolkbreuken en voort
durende regens zijn in Bengalen groote
verwoestingen aangericht. De Damodar
-rivier steeg bij Burdwan, negentig
kilometer noordwestelijk van Calcutta,
dermate, dat het omliggende land
kilometers ver overstroomd werd. Dui
zenden menschen zijn daardoor zonder
onderdak en aan den hongerdood prijs
gegeven. De stad Burdwan staat zes
voet onder water en de spoorweg is
over een lengte van vljf-en-twintig
kilometer overstroomd. Het verkeer
naar Calcutta is totaal gestremd. Ten
gevolge van het hooge water heerscht
er te Calcutta groote behoefte aan
levensmiddelen en kolen. Het aantal
slachtoffers in de stad Burdwan is
echter gelukkig niet groot dank zij
de tijdige waarschuwing die gegeven
werd, voordat de rivier buiten haar
oevers trad. Alle olifanten van den
staat werden gebruikt om de menschen
naar booger gelegen gedeelten te
brengen en ze van de daken der huizen
en uit de hoornen te redden.
De kiesrechtfuries.
Gelijk gebruikelijk, is Zondagmid
dag op Trafalgar Square te Londen
de wekelijksche meeting gehouden
van het comité voor de vrijheid van
het woord de bedoeling van de de
monstratie was, de onvoorwaardelijke
invrijheidstelling te verkrijgen van den
vroegeren arbeidersafgevaardigde in
het Lagerhuis, Lansbury, die wegeus
opruiing veroordeeld is tot gevange
nisstraf, maar die wegens honger
staking in verband met het kat-en-
moissysteem is losgelaten. Lansbury,
wiens vrijheidsperiode Maandag ein
digde, verscheen op het voetstuk van
de Nelson-zuil en werd door de tien
duizenden tellende volksmenigte met
gejuich begroet.
Een sterke politiemacht te paard
hield de uitgangen van het plein naar
Downing Street waar de regeering
zetelt en bet Buckinghampaleis
bezet, om te verhinderen, dat 'het
janhagel uitvallen in die richting zou
doen. Eenige pogingen van de menigte,
om door het cordon been te breken,
mislukten.
Eindelijk verscheen ook de onont
beerlijke miss Sylvia Pankhurst op
bet geïmproviseerde spreekgestoelte
en zette haar auditorium aan tot een
overrompeling van Downing Street.
Aan het hoofd harer bende, zonder
hoed, dus slechts gedekt door haar,
gelukte het miss Pankhurst tot nabij
de caveleriekazerne door te dringen,
waar de politie zich echter zoodanig
met de wapenstok weerde, dat de
aanval werd afgeslagen. Tal van per
sonen kregen kwetsuren. Miss Pank
hurst en een aantal andere belhamels
werden gearresteerd. Eerstgenoemde
werd dadelijk naar de Holloway-ge-
vangenis overgebracht; de overigen
hadden zich voor den politierechter
in Bowstreet te verantwoorden.
Een der terechtstaande dames werd
door constabels uit de zaal verwijderd,
omdat zij tegen de rechters een
demonstratie hield, nadat haar zaak
was afgeloopen.
Een andere beklaagde, een arbeider,
verklaarde, meer dood dan leveDd
door Londen's straten te hebben ge-
loopen, sedert hij ontslagen werd
verleden week Woensdag. Een ge
opend pennemes boven zijn hoofd
houdend, riep hij uit: Ik zal de
menschlievendheid overhoop steken,
alvorens het met mij gedaan is. Ik
beb evenveel durf in mij als wie ook.
Het bestuur van de sociale en po
litieke vrouwenvereeniging verklaart,
dat de mededeelingen in de bladen
omtrent scenes in Westminster Abbey
op verscheidene punten onjuist zijn.
Er werd tijdens den dienst Zondag
morgen verwarring gesticht, toen de
voorganger de tien geboden voorlas.
Hij had juist uitgesproken: »Gij zult
niet doodens, toen 20 a 30 vrouwen
opstonden, die in het schip van de
kerk gezeten waren, en tweemaal de
volgende woorden zongen:
»0'God, red Emmeline Pankhurst,
haar vijanden brengen haar om, ter
wijl zij weten dat haar zaak recht
vaardig is I
Red allen die vervolgd worden en
die lijden voor de zaak van 't gewe
ten, red hen, o God, en verhoor hen,
wanneer zjj CJ aanroepen».
Den dames werd toen verzocht het
gebouw te verlaten, betgeen zij deden.
Toen de dienst was afgeloopen, ston
den twintig andere vrouwen op en zon
gen dezelfde woorden.
Mevrouw Pankhurst, vergezeld door
een pleegzuster en miss Annie Ken-
ney woonde in Kingsway Hall Maan
dagmiddag de wekelijksche meeting
van de W. S P. U. bij. Op de eerste
rangen zaten buiterilandsche doctoren,
die deel namen aan het internationale
geneeskundige congres
Een gevangenis zonder slot en
grendel.
Een omwenteling in bet gevange-
nisleven heeft de overheid van da
provincie Ontario in Canada teweeg
gebracht. De misdadjgers worden niet
achter dikke muren, getraliede ven
sters en zware, ijzeren deuren opge
sloten, maar naar een hoeve gebracht,
waar zij hun straftijd niet in duffe,
lage cellen behoeven uit te zitten,
maar op bet vrije veld arbeiden. Zij
beloven op hun eerewoord niet te
zullen vluchten en slechts een gering
aantal heeft hun woord gebroken.
De ziel van deze gevangenishervor
ming is de provinciesecretaris van
Ontario, W. J. Hanna, die er voor
zorgde, dat 400 gevangenen, die in
de centrale gevangenis te Toronto
achter slot en grendel zaten, naar de
Guelphboeve gebracht werden, waar
zij zonder bewaking een stuk grond
gingen ontginnen en voor bouwland
bewerken. Later werd een dergelijke
hoeve, hoewel niet zoo groot als eerst
genoemde, in de nabijheid van Fort
William opgericht.
Zooals Robson Black in een artikel
in de Wide World Magazine ver
telt, wordt deze proef niet met mis
dadigers genomen, die een ernstig
vergrijp gepleegd hebben als moor
denaars en bommenwerpers, maar
worden meestal zakkenrollers, oplich
ters, inbrekers, lieden van wie het
meerendeel door den drank tot hun
misdaden werd gedreven, naar deze
hoeven gezonden. Van de 400 tucht
huishoeven, die geregeld het geheele
jaar door op een gedeelte van de
Canadeesche prairiën op een stuk
land van 1200 aren gewerkt hebben,
zijn er in drie jaar tijd maar vier
ontsnapt. De goede invloed van deze
eigenaardige nieuwe strafmethode laat
zich kennen door het feit, dat van
de ontslagen gevangenen er zeer wei
nig tot hun oude leven van roof en
DOOR
A. S. H. BOOMS.
40)
Ik neem ze niet alleen gaarne
aan, maar dank u daarvoor ook uit
naam van mijn meisje 1 was 't harte
lijke antwoord.
Hoor eens, mijnheer Marnters,
dank begeer ik van niemand, en 't
allerminst van mijn kind I Ik geef
de voorkeur aan daden van barmhar
tigheid, als daartoe reden bestaat. Maak
mijn kind gelukkig dat is alles wat
ik in mijn egoïsme tot dank vraag,
en dat is veel I heel veel I
Daarna opstaande, welke beweging
door de anderen gevolgd werd, sprak
de Overste.
Als nu geen van u beiden nog
iets te zeggen beeft, zullen wij de
verloving als beklonken beschouwen,
en de beide dames binnen laten ko
men! Hierna belde bij.
Even later verscheen 't schalkscb lachen
de kopje van Non inde deur-opening;
zij keek allen beurtelings even aan, en
niets dan welwillende blikken ontwa
rende terwijl eene gelukkige uitdruk
king op 't gezicht Tan baren geliefde
baar tegenstraalde, sprong zij met een
juichkreet van dankbaarheid dadelijk
op den Overste toe, als de man, de
vader, die zij 't eerst danken wilde
voor haar geluk.
De Overste nam baar teeder in zijne
armen, kustte baar innig, legde baar
kopje tegen zijn schouder, en terwijl hij
zegenend dat hoofdje streelde, sprak
hij met gevoelvolle en van aandoening
haperende stem, terwijl tranen zijne
oogen verduisterden,
Mijnheer Marnters, ik geef
u 't dierbaarste wat ik bezit, mijn
engel, mijn lieveling, mijn
zonnetje! Heb baar lief zooals
zij verdient! Wees zacht en toege
vend voor baar I Wees haar toevlucht
en beschermer I Maak bddr geluk
kig die mij alles en allen is, en
u zult nooit dankbaarder menscb ge
kend, nooit gelukkiger vader
ontmoet hebben, dan mijl en jij,
mijn lieveling, mijn schat,
mijn dierbaar kind, blijf zooals
je altijd was, lief, bekoorlijk, on
schuldig en trouw! Nu kom ik
achteraan in de tweede plaats,
maar daarom moet je iu je groot geluk
je arm, oud, eenzaam vadertj e niet al
te spoedig vergeten.
Allen waren aangedaan, want de
Overste sprak warm uit de groote liefde
die zijn arm hart vervuldehartstoch
telijk kuste bij zijn in stilte schreiende
lieveling, alsof bij afscheid voor 't leven
nam, en na haar bij haren aanstaande
gebracht te hebben, verliet bij gejaagd
de kamer, omdat hij het uitkrijten van
zijne smart schier niet langer bedwin
gen kon, want zijn gefolterd jaloerscb
hart bezweek bijna onder de marte
ling.
Het offer was volbracht! zijn
hart was gebroken Ien vernietigd
zonk bij in een stoel op zijne kamer
neer; de door overmaat van verdriet
nu traanlooze oogen blikten vertwijfe
lend rond zonder iets te zien en
was een weldaad voor hem toen een
oogen blik later zijne zuster hem moeder
lijk 'n enkel hartelijk troostwoord toe
voegde, zoodat de spanning verminderde
en hij aan hare borst zijn leed kon
uitschrijen.
XI.
Sedert die verloving waren twee
jaren verloopen; voor den Overste
waren dat geweest twee jaren van
hartzeer en eenzaamheid, hoewel bij
in bet begin van het tweede jaar zijn
intrek bad genomen bij zijne vroegere
vrienden te Loeboekapoelassan, de
rechterlijke ambtenaar Petersen, die
zich met zijne vrouw te Brussel bad
gevestigd na zijn ontslaguitdendienstte
hebben gevraagdbeiden hadden mede
lijden met den arme verlatene, nadat
bij hun alles in vertrouwen verteld
had en daar al te groote eenzaamheid
gevaarlijk kon worden voor zijn zenuw
gestel, hadden zij hem in hun huis op
genomen, zoodat bij nu en dan toch
eenige afleiding genoot, al zocht hij
die ook niet.
Hoewel de smart over zijn verlies
en vermeende achteruitzetting lang
zamerhand wel minder hevig gewor
den was, toch bleef de jaloezie onver
minderd pijnigen, als hij zich het
samenzijn der jonggehuwden voor den
geest haalde, en had hij nog niet kunnen
besluiten, zij 't ook voor korten tijd
naar Holland terug te keeren, want
hij voelde dat het gezicht van hun
vereenigd geluk zeker de oude wonden
wreed zou openrijten en hem te veel
er aan zou doen denken dat zoo'n
geluk ook zijn deel had kunnen zijn;
hij was, hoewel nog geen zesenvijf
tig jaar, naar uiterlijk een oud man,
eene ruïne van den vroeger zoo krach-
tigen, flinken officier, en lusteloos
zwak vond hij geen kracht om aan
de verwoestende apathie weerstand
te bieden; hij stelde eigenlijk in niets
belang meer eD rekende dat hij
afgedaan had met de wereld. De
liefde wreekte zich wel hard op den
vroegeren spotter.
(Wordt vervolgd.)
