Plaatselijk Nieuws.
Gemengd Nieuws.
Nu wij dit schrijven behooren
de feesten, waarmede Amersfoort ons
100-jarig onafliankelijk volksbestaan
herdacht, reeds tot het verleden.
Na Maandagavond in de kerken der
verschillende gezindten te zijn her
dacht werden de feestelijkheden
Dinsdagochtend geopend met een
reveille door alle tamboers van het
5e en 16e regiment infanterie en de
trompetters van bet le reg. Huzaren
en van het le reg. Veld-Artillerie.
Onderwijl deze door de feestelijk ge
tooide straten trokken, beierden de
klokken van alle kerktorens, waar-
tusschen door het carillon van de
Lange Jan de volksliederen deed hooren.
Even later klonken deze, met nog
andere Oud-Hollandscbe liederen van
den torentrans der St. Joriskerk, uit
gevoerd door de Amersfoortsche
Muziekvereeniging" onder directie
van den heer J. A. Jochems.
Te 9 uur werden op het terras
der sociëteit «Amicitia" onder leiding
van den heer Hazendonk en begeleid
door de stafmuziek van het 5e regi
ment infanterie, door een aantal
dames en heereu verschillende liederen
gezongen.
Dien ochtend werden op alle scholen,
zoowel bijzondere als openbare, de
leerlingen onthaald.
Te 10 uur werd in de tent in het
Plantsoen door de «Amersfoortsche
Muziekvereenigingd een concert ge
geven.
Was het aanvankelijk goed, zelfs
fraai weder, tegen den middag begon
de lucht te betrekken en weldra vielen
de eerste regendroppels om spoedig
daarna in gietbuien over te gaan. De
volksspelen op het feestterrein leken
welhaast een water ballet.
De feestvierenden lieten zich echter
de stemming niet bederveD en hoe
harder het goot, des te harder klonk
het iManus, heb jij je hoedje op,<s wat
voor ditmaal het uitverkoren feestlied
bleek te zijn. De illuminatie kon bij
dit weèr evenwel niet doorgaan en
waar men probeerde de vetpotjes te
ontsteken, waren deze spoedig door de
neeistroomende regen gedoofd.
De tweede dag, onder deze omstan
digheden met angst en spanning ver
beid, beeft veel weer goed gomaakt.
Het was heerlijk frisch weêr toen des
ochtends te 10 uur op het terras van
«Amicitia® uit 400 kinderkelen het
i Wilhelmus» klonk, door andere Oranje
liedjes gevolgd. Ook de turners en
schermers hadden bij hunne uitvoering
best weer. Een oogenblikje leek het
of bet spel van den vorigen dag zou
worden herhaald, maar de frisscbe
wind verdreef de regenwolken en het
bleef droog tot het einde. De leerlingen
der Christelijke School feestelijk ge
tooid hielden een optocht, waarbij
vooral de kleine Napoleon te paard en
de matrozen in hun bootje de aandacht
trokken en luide bijvalsbetuigingen
inoogsten. Ook het knapenmuziekcorps
van het Opvoedingsgesticht van het
Leger des Heils hield een ommegang.
De historische optocht des middags
gehouden en de clou van het feest, was
een bepaald succes. Prachtvol waren
de costumes van Napoleon, Willem I
hunne respectievelijke gemalinnen en
die «ari bun schitterend gevolg en zij
werden met gratie en zwier gedragen.
Dank zij de genomen maatregelen had
geen eukele stoornis plaats.
Des avonds werd wederom door
de stafmuziek van het 5e regiment
Di roetuak makan nassie same ikan
kreng
want het bitter kleine sommetje dat
na afdoening der societeits-beer van
bet schrale tractementje overschoot,
stelde den chef der gamelle niet in
staat om Lucullusmaaltijden aan te
richten wel was het opgeschepte iets
beter dan het povere menu uit het
gedichtje, maar vooral hun voorraad
goede luim, gezelligheid, levenslust en
bovenal eene goede, gezonde luite-
nants-eetlust deed de eenvoudige pri
mitive maaltijden goed tot hun recht
komen.
Langs de wegen, djereng, djereng;
Te huis rijst met gedroogde visch.
Het hier voorkomende „djereng, djereng,"
moet voorstellen het rammeiend, kletterend ge
luid dat de sleepsabel van geurmakende luitenants
op de sleenen maakt, terwijl rijst met gedroogde
visch wel het indische middagmaal in zijn aller
eenvoudigste gedaante voorstelt, zoodat zelfs 'n
gewone koelie, die 25 cent op zak heeft, daarvoor
den neus optrekt.
De beide regelen beteekenen dus in 't kort
„„Buitenhuis geurmaker, Binnenhuis schraal
hans.""
(Wordt vervolgd.)
infanterie een concert gegeven afge
wisseld door zang van de vereenigde
zangeressen en zangers der drie
Christelijhe Zangvereenigingen.
Al vroegtijdig werd begonnen met
het ontsteken der illuminatie, die over
het algemeen uitnemend geslaagd mag
heeten.
Het fraaiste was deze ontegen
zeggelijk op het Havik. De duizende
lichtjes, in slingers over de gracht ge
hangen en door het water weerkaatst,
leverden een fantastischen aanblik.
De Utrechtsche en Arnbemsche straten,
alsmede de Arnhemscheweg baadden
in een zee van licht, terwijl ook de
ver lichting der eerepoorten aan
Beekesteinschelaan en Hendrik vaü
Vianaenstraat verdiend te worden ge
noemd. De vetpotjes aan deEemzijde
der Koppelpoort wilden niet branden,
hetgeen te meer jammer was daar
het aanbrengen daarvan langs de
kanteelen en torenlijnen beel wat
moeite had gekost. Aan de stadzijde
brandden zij echter des te beter en
deden de mooie lijnen van dit oude
bouwwerk, waarop Amersfoort terecht
trotsch gaat, op zijn fraaist uitkomen.
Voor het Gemeentebuis was eene
gasilluminatie aangebracht.
Van de verlichting door particulieren
aangebracht dienen te worden vermeld
die der heoren Blom en Doorman, die
in de aangrenzende tuinen voor hunne
woningen de gazons, bloemperken en
paden door vetpotjes hadden gemar
keerd, alsmede bet winkelhuis van den
heer Koning aan de Kamp-, boek
Koningstraat, waarvan de fraaie oude
gevel zich zoo uitnemend voor een
dergelijke lijn verlichting leende.
Een vuurwerk zoo fraai als wij het
io onze gemeente ooit zagen, waartoe
het windstille weer niet weinig mede
werkte, besloot de officieels feesten.
De duizenden en duizenden stadge-
nooten en bewoners van omliggende
plaatsen, die in dichte drommen de
straten vulden, zetten het feest ech
ter nog geruimen tijd voort en lang
nadat het laatste vetpotje den geest
had gegeven klonk nog het »A(anus
heb jij je hoedje op
Hier en daar zijn natuurlijk een
paar klappen uitgedeeld, doch van
ernstige ongelukken hadden wij bij
het afdrukken van dit nummer nog
niet vernomeu.
In eene Zondagmiddag gehouden
vergadering werd besloten de R. K.
Volksbond om te zetten in eene werk-
liedenvereenigtng.
Tot le secretaris is benoemd de
beer M. Groenestein; tot 2o secre
taris de heer van Barneveld en tot
commissaris de heer Vos
Als afgevaardigden naar de Bonds
vergadering, den 28eri September a.s.
te Enschedé te houden, werden aan
gewezen de heeren S. Kraan en M.
van Groenesteijn.
J.l. Zondagmiddag werd in «De
Keizerskroon® eene vergadering ge
houden van leeraren in het dans-
onderwijs. 14 Heeren uit verschillende
plaatsen van ons land waren opge
komen.
Over de veelbesproken dansen «One
Step® en »Two Stept werd lang en
breed gediscussieerd. Besloten werd
bet onderwijs in deze beide dansen
op dezelfde wijze als lot dusverre te
blijven geven. Als Dieuwe dansen
werden aangenomen Pas d'Espagne,
Gavotte Reuaissance, Prairie, Pas de
Minuit, Julianadans en de Deutsch-
lünder.
Ter kaasmarkt werden jl. Maan
dag 8 September aangevoerd 18 wagens
bevattende 5100 K G. kaas.
De gebeele voorraad ging vlug van
de hand tegen f26 50 a f 30.per
50 K.G. Handel vlug.
Er is geen beter en in het gebruik
voordeeliger poetsmiddel voor alle
metalen voorwerpen van goud, zilver,
nikkel, koper, alfenide enz., dan het
echte Globe-Poetsextract, vervaardigd
in de grootste metaalpoetsmiddelfa-
brieken der wereld van de Firma Fritz
Schulz jun. Akt.-Ges. te Leipzig, Neu-
burg a. D., Aussig i. B. en Lincoln bij
New-York.
Globe-Poetsextract geeft zonder
moeite en snel een mooien en duur-
zamen glans, is vrij van alle schade
lijke bestanddeelen, krast niet, en tast
de metalen niet aan. Globe Poetsex
tract verliest zijn poetskracht nooit,
vlekt niet zoo als poetspomade, en is
veel beter en zuiniger in bet gebruik
dan de meeste in den handel zijnde
vloeibare poetspreparaten. Kortom,
Globe-Poetsextract is bet beste me
taalpoetsmiddel welks uitmuntende
kwaliteit werd erkend, daar bet reeds
meermalen is bekroond, bet laatst op
de wereldtentoonstelling te St. Louis
1904 met den Grand-Prix, de hoogste
onderscheiding in die branche.
Men wachte zich voor minderwaar
dige namaaksels en verlange uitdruk
kelijk slechts bet echte Globe-Poets-
extract met fabrieksmerk „Globe in
den rooden dwarsstreep",
De oude en de nieuwe huishoudster t
De Fakkel bevat een aardige spot
prent van C. J. M. Acket.
De nieuwe huishoudster (Cort. v.
d. Linden) neemt de sleutels van de
oude buishoudster (Heemskerk) over:
De nieuwe: En de centen?
De oude: Heb je niet noodig: wij
namen ook alles op den pof!
Napoleon-orakel.
Voor menschen met ietwat bijge-
loovigen aanleg is bet volgende orakel
zeer geschikt om te verklaren, dat
1813 Napoleon's ongeluksjaar moest
zijn. De orakelspreuk gaat uit van
hot jaar van Napoleon's keizer-kro-
ning 1804, waarvan de som der cijfers
13 bedraagt. Eveneens de cijfers van
bet jaar 1813 geven een som van 13.
En trekt men die beide sommen van
elkander af, is de uitkomst 0. Uit dat
orakel moet dus geconcludeerd wor
den, dat het jaar 1813 de vernieti
ging van Napoleon's macht zou zijn.
Deze laatste profetie moet echter vol
gend de in München verschenen Napo
leon-kalender nog daarin zijn gelegen,
dat de beginletters van Napoleon, Jo
sephine, Hieronumus, Joseph. Ludrvig
het woord «nihil" of «niets" vormen
Niet ver gezocht
Beslaan van brillen.
Om het beslaan van brillen te voor
komen, wat voor de brillendragers bij
het overgaan uit de koude buitenlucht
in warme kamers zoo lastig is en zelfs
gevaarlijk kan wezen, doet een Duitsch
blad een zeer eenvoudig middel aan
de hand.
Men heeft niets anders te doen,
dan voor het uitgaan of nog liever
eiken morgen een weinig groene zeep
op da brilleglazen te smeren en die
er daarna weer af te poetsen, tot ze
geheel schoon zijn.
De middelen tegen bet beslaan van
brillen bestaan toch uit niets anders
dan sodazeep, en zoodoende kan men
het geld daarvoor uitwinnen.
Van hoefsmid tot beurs-president.
Een romantische loopbaan, zooals
alleen maar in bet land der onbe
grensde mogelijkheden kan voorkomen,
heeft haar hoogtepunt gevonden in de
keuze van den mtllionnair James J.
Townsend, tot president van de beurs
van Chicago.
Nog voor 22 jaar was deze groote
financier een eenvoudige smidsknecht,
die aan niets minder dacbt dan aan
groote geldspeculaties. Zijn geschiede
nis en de wijze, waarop hij beursman
werd, heeft Townsend zelf in een
voudige woorden verteld
«Ik kwam bierbeen met bijna niets
in mijn zak en keek uit naar werk.
Na eenige dagen vond ik dan ook
werk bij een hoefsmid, genaamd Mar-
tindale, die nu reeds, dood is. Bij
hem bleef ik tien jaren en besloeg
een menigte paarden. Er kwam ook
een man in onze smederij, die zeer
mooie, dure paarden bad en toen ze
beslagen werden, keek bij er op toe.
Hij was zoo met mij tevreden, dat
hij al zijn paarden alléén door mij
liet beslaan. Op een dag toen hij er
weer bijstond, terwijl ik zijn paarden
besloeg, zei hij tegen mij:
«Jimmy, waarom laat je dat werk
niet varen en doet wat anders!®
Ik lachte en zei dat er niet anders
was wat ik doen kon.
«Toch wel,® meende hij, «als ik je
een plaats op mijn bank verschaf, wil
je die dan aannemen?® Nu, dat was
een prachtige verrassing. Den vol
genden dag deed ik mijn leeren voor
schoot af en ging met mijn bekende
mee. John A. King, de toenmalige
president van de Fort Dearborn Bank,
was het, die mij financier maakte.
Mijn leven lang zal ik hem niet ver
geten.
Zes maanden bleef de jonge Jimmy
daar in de leer, toen maakte bij zicb
zelfstandig eo werd langzamerhand
millionnair en een der leidende per
soonlijkheden van de beurs te Chicago.
Het Pauamakanaal.
De kosten van het graven van het
Sufzkanaal zijn indertijd zeer meege
vallen.
Aanvankelijk dacbt men dat het
Panamakanaal een nog veel mooiere
goudmijn zou worden. Maar de
kosten bleken 250 pet. meer te be
dragen dan geraamd was. De Ameti-
kaansche Regeering verzond dezer
dagen aan verschillende dagbladen
een persbericht, waatin alle cijfers
betreffende de kosten van het Pana
ma-kanaal genoemd woiden. Toen
de Regeering in 1901 het kanaal-
werk overnam, raamde een commissie
van »deskundige« ingenieurs de kos
ten op 275 millloen gulden.
Vijf jaar later toog een nieuwe
commissie aan het cijferenDeze
vond, dat er nog 348 millioen bij
moest. In 1908, toen de Amerikaan-
sche Regeer ing meer gegevens had,
riep zij nogmaals een commissie bij
een, die vaststelde dat het heole
zaakje voor 410 millioen opgeknapt
kon worden. Volgens de jongste be
rekeningen, door de Rekenkamer ge
corrigeerd, zijn de kosten van den
eigenlijken kanaalaanleg 460 millioen
geweest. De hygiënische maatregelen,
die men heeft moeten treffen, ten
einde de omgeving van het Panama
kanaal bewoonbaar te maken, kostten
38 millioen Het aanleggen van een
spoorbaan verslond 25 millioen. Maar
dan komen er nog allerlei andere
kosten bij. Het totaal bedrag blijkt
derhalve te beloopen 875 millioen.
Men beeft zich dus hondeiden mili-
oenen vergist.
De kosten zijn vooral zoo opge-
loopen door de stijging der loonen
van de werklieden. Trouwens, ook
de hoDoraria der ingenieurs zijn in
snel tempo gestegen. Op de oorspron
kelijke begrooting trok men voor
salaris voor de machinisten uit f300,
per maand. In werkelijkheid moest
een machinist een salaris hebben van
f525. Ingenieurs dacht men voor
f9000 wel naar Panama te kunnen
lokken, maar zij lieten zich voor geen
minder bedrag dan f 18.000 «expioi-
teeren®. Aan zulke bedragen bad zelfs
de meest fantastische Yankee niet
durven denken.
Brand Blauwhoedenveem t
Dinsdagavond 8 uur ontdekte een
voorbijganger, dat een dikke rook
wolk opsteeg uit de loodsen van
de N. V. Blauwhoedenveem aan de
Handelskade te Amsterdam.
Hij waarschuwde onmiddellijk don
portier van de Hollandsche Stoom
boot-Maatschappij, die de brand
weer alarmeerde. Met veel materiaal
was de brandweer spoedig ter plaatse
die van alle kanten het vuur, dat
inmiddels van binnen hevig woedde,
aantastte.
Een van de brandweermannen,
Rijnards genaamd, die met een rook-
masker voor bet gelaat het brandende
perceel binnen ging, kreeg, doordat
de vlammen plotseling uitsloegen,
hevige brandwonden aan beide handen.
Per auto werd bij, na verbonden te
zijn, naar het Binnengasthuis over
gebracht.
De verstikkende rook bemooilijkte
zeer het blusschingswerk. De drijvende
stoomspuiten «Jason" en «Jan van
der Heyden" moesten eveneens hulp
verleenen. Met niet minder dan 5
stoomspuiten werd de vuurzee be
streden. De loods, die een oppervlakte
beeft van ruim 4500 vierkante meter
en 4 verdiepingen boog is, was van
binnen gevuld met zeer brandbare
stoffen, als tabak, kapok, rotting,
suiker, koffie, vaten teer, barpuis,
cacaoboonen en kaneel.
De brand ontstond aan den rechter
vleugel van de loods, vermoedelijk
door broeiing van kapok.
De burgemeester, die op den Dam
de serenade bijwoonde, verscheen om
streeks 10 uur in ambtsgewaad op
het terrein en verliet bet tegen 12 uur.
Omstreeks kwart voor 12 braken
de vlammen aan alle zijden door en
stegen opnieuw verstikkende rook
walmen naar boven. Het groote naam
bord aan den voorgevel stortte met
veel geraas omlaag. Van binnen laai
den de vlammen steeds hoog op en
elk oogenbhk dreigde de btand zicb
te willen uitbreiden, doch de brand
weer bestreed met alle macht het
vernielende element.
Aan blusschen viel voorloopig niet
te denken, hoewel de brandweer den
brand meester was. Zij stelde zich
dan ook ten taak uitbreiding te voor
komen.
Tegen half 1 begon de brand te
verminderen.
De schade, die nog niet te schatten
is, moet enorm zijn eu vermoedelijk
eenige millioenen guldens bedragen.
Dooi dat de wind Westelijk was, be-
hoefdemen niet te vreezen, dat bet
vuur zicli zou mededeelen aan de
aangrenzende loodsen.
Een droeve oude dng.
Op de kermis te Zterikzee, die in
tegenstelling met Goes, menige ledige
plaats toont en waar de grootste drukte
deze week nog komen moet, had Zater
dagmiddag een ongeluk plaats. Older-
son, houder van een schiottentje. (wie
kent Sjaacje niet?) hoofdzakelijk de
Zeeuwsche kermissen bezoekend, is in
de laatste dagen zijns levens niet ge
lukkig. Eerst brand gehad in zijn tentje
te Stavenisse, 't is nog maar kort
geleden', waar bij door medelijden ge
steund werd, kreeg hij thans door het
te stiaf geladen zoogenaamd kanon,
de lading kruit in 't gelaat en in de
oogen. Onkenbaar ziet hij er uit met
sterk gezwollen oogleden, 'n Vreemde
neemt de affaire nu waar. Een droe-
vigen aanblik toonde de 76-jarige.
Hij kon 'i 's avonds schijnbaar niet
meer in zijn tentje houden. Niets
ziende strompelde hij voort lusschen
al die jolige kermisgangers, geleid door
den een of anderen Zierikzeeschen
jongen met een goed hart of stond
moedeloos geleund tegen één der ten
ten, de verzekering gevend, dat het
uit is. Zierikzee is z'n laatste reis.
Van politiewege werd verboden het
kanon nog meer te laden.
Er vandoor I
Zij is 18 jaar en heeft een ruim
hart, Cornelia te Breda en toen ze
zekeren B. ontmoette, ontvlamde ze
in liefde en B. bleef niet koel onder
dien gloed.
Samen besloten ze, zooals vele ge
liefden vóór hen, te trekken naar het
einde der wereld.
Hun eerste rustplaats op de lange
reis was Tilburg.
De ouders van Cornelia gevoelden
voor de reislust hunner dochter niets
en verzochten de politie om opsporing.
Heel spoedig waren de gelieven te
Tilburg ontdekt, het meisje werd aan
gehouden en zoo komt het, dat Cor
nelia thans veilig thuis zit en B. zijn
reis beeft opgegeven.
Alléén maakt men geen tochten
naar het einde der wereld.
Hoe zal de aanstaande winter ziju?
Het is altijd gevaarlijk voor den
meteoroloog, het weer te voorspellen
voor langen tijd. Toch hebben enkele
weerkundigen den moed, een prognose
voor langen termijn te stellen. Voor
al de Zwitsersche en Zuid-Duitsche
meteorologen houden zich geregeld
met dergelijke voorspellingen bezig.
Voor den aanstaanden winter voor
spellen zij niets buitengewoons. In
Midden-Europa en waarschijnlijk
ook in onze omgeving zal het tot
December zeer zacht zijn. Omstreeks
St. Ntcolaas of iets later, in ieder ge
val gedurende de eerste helft van
December, komt er een wintertje.
Maar spoedig is dit weer voorhij, en
dan blijft het zacht tot de tweede
helft van Januari of begin Februari.
In December en Januari zal de ge
middelde temperatuur boven normaal
liggen, maar Februari en Maart zijn
te koud.
De aanstaande winter zal zich niet
kenmerken door grooten sneeuwval.
Een huwijksvoltrekking met
hindernissen t
Er zou ergens in de buurt van Alk
maar, des morgens II uur, een huwe
lijk worden voltrokken. Reeds vroeg
kwam de bruidegom ter secretarie
eo deelde mede, dat hij «woorden®
had gehad met de moeder der bruid
en dat deze tengevolge daarvan niet
wilde teekenen voor de huwelijks
toestemming. Daar van het jonge paar
geen van beiden den ouderdom van
30 jaren had bereikt, zou het huwe
lijk dus uitgesteld moeten worden,
maar op het laatste oogenblik gaf
de moeder der bruid haar toestem
ming, doch niet van harte.
't Was reeds 11 utir en er was
nog niemand ten gemeentehuize aan
wezig; alleen de ambtenaar van den
Burgerlijken Stand. Tegen half 12
zou deze heengaan, toen de bode hem
mededeelde, dat de trouwlustigen in
aantocht waren.
Om half 12 wareo allen aanwezig,
behalve echter de moeder der bruid.
De bruid deelde evenwel den ambte
naar van den Burgelijken Staud mede,
dat haar moeder nog wel komen zou.
Na nog ruim een half uur gewacht
te hebben, werd eindelijk de moeder
der bruid door den bode binnen
geleid. Zij riep den ambtenaar van
den Burgerlijken Stand, toe dat zij
spoedig wilde teekenen en dan on-
middelijk weer wenschte heen te gaan.
Doch dit ging niet: zij moest wachten
tot de trouwplechtigheid was afge-
loopen.
