NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. Hp gafemeinee FEUILLETON. HET BABYLON HOTEL No. 33. Zaterdag 25 April 1914. 43e jaargang VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. PREMIE De verbetering van den Volkszang. Amersfoortsche Courant. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door het geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER Rureau: Langestraat 17. Telephoonn. 09. AD VER1ENT1ËN: Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer 7'/, Cent. Advertentiön viermaal geplaatst worden sleohts driemaal berekend Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. voor de lezers van deze courant. Het heden verschenen 4de nummer van den zesden jaargang van bevat o.a.: Mooie foto van de Cascaden te Wilhelmshöbe. Gezicht op de haven van Singapore. Oefeningen van mitrailleurs besp. met honden. Drie kiekjes van de Bloembollenvel- den. Het groote Paascbcongres van de S. D. A. P. in «Tivoh" te Utrecht. Tentoonst. v. teekeningen uit »de Notenkrakei'' De uit Zuid-Afrika verbannen heer J. Poutsroa en eenige leiders dei Ned. arbeiders beweging. Eenige interes-ante foto's uil het warme Zuiden. De jaarlijksche groote rennen te Auleuil. Twee foto's van de feesten te Monaco. Intern. Liefdadigheids Zwem- en Polowedstrijd in het Zui- derbad te Amsterdam. Twee kiekjes uit de Belgische Congo. Paiijsche gemeenieraadsleden te den Haag. Teraardebestelling v. Baron Schim- melpeuninck van der Oye van Hoeve laken. Hel Kindernuoimer «OnsPrinsesje." De geabonneerde wonende wenscht zich te abocneeren op het weekblad „PAK ME MEE", tegen den prijs van 3'/> cents thuis bezorgd. De Commissie, benoemd door den »Bond ter behartiging van de be langen van het kind«, de Ned. Ver- eeniging «schoonheid in opvoeding en onderwijs» en de Tuchtunie«, ter voorbereiding eener algemeene actie voor verbetering van den Nederland- schen volkszang waaromtrent het rapport onlangs verschenen is heeft, naar aanleiding van de door haar gehouden enquête een reeks conclusies en voorstellen opgesteld niet in haar rapport opgenomen welke wij thans hier doen volgen 1. Aan het Staatsbestuur worde met den meesten aandrang verzocht het examen-programma voor de akte, bedoeld in art. 81 van de wet op het L. O., zoodanig te wijzigen, dat praktische kennis van zingen en van de behandeling der stem worde ver- plicnt gesteld. Daai naast worden spe ciale examens voor het zangonderwijs op de L. S. gesteld. '2. Aan de autoriteiten, belast met hei toezicbi op het L. Oworde van Staat— en Gemeen te wetje opgedragen ie zorgen, dat het zangonderwijs m handen zij van daartoe door een akte of aanteekening voor zang bevoegde personen, bij voorkeur onderwijzers en zoo dn met mogelijk is vakzang- onderwijzers. 3. Bij gemeentebesturen worde op de volgende punten in verband met de school aangedrongenHel zang onderwijs worde opgedragen aan daar toe bevoegde krachten. Bij benoeming van hoofden en onderwijzers gelde bekwaamheid in het geven van zang onderwijs als een aanbeveling. De scholen worden voorzien van een voudige doch goede instiumenten, bij voot keur piano's, ter begeleiding en begeleiders worden van gemeentewege aangesteld tot hulp bij bet zang onderwijs Speciale zangakten of diplo ma's worden extra gesalarieerd. Bij den scholen-bouw worde gerekend op een voor het zingen geschikt lokaal. De gemeentebesturen benoemen in hun schooltoezicht enkele musici of goede dilettanten, die op de hoogte zijn van de eischen, welke aan goed schoolzangonderwijs kunnen worden gesteld. Van gemeentewege worden zang- en spreekcursussen voor de onderwijzers, zoowel van 't Fröbel als van het Lager Onderwijs opgericht of gesubsidieerd. Deze cursussen moe ten onder leiding van hiertoe be voegde personen staan. 4. De opleiding van aanstaande onderwijzers(essen) voor het vak zingen worde verbeterd. 5. Er worden maatregelen genomeD, dat het zingen in de Fröbelscholen meer algemeen onder leiding sta van onderwijzeressen, die daartoe bevoegd zijnde opleiding worde in verband daarmede verbeterd, en bet verkrijgen van een aanteekening voor dit vak op bet diploma voor Fiöbelonderwij- zeres worde bevorderd. 6. Het zingen worde bevorderd en inge»oeid op inrichtingen van Middel baar en Huoger onderwijs, hetzij als verplicht of als facultatief leervak, heizij duor tiet oprichten van vrij willige zangkoren onder goede leiding buiten de sctiooluren. De Cummissid meent, dat tot ver wezenlijking van deze wenschen, bet aanbeveling verdiend adressen te doen zenden, door alle vereenigingen die belang hebben bij heigeeu in deze punten vermeld is, aan de desbetief- iende autoriteiten van Staat en Ge meenten. 7. Met medewerking van kweek scholen, muziekscholen en spraak leeraren worde bet goed en zuiver spre ken, en bet hygiënisch gebruik van de stem bevorderd m bet algemeen, doch in het bijzondei bij aanstaande onder wijzers. Op de muziekscholen worden op leidingsklassen ingericht voor ben, die een akte voor bet geven van onderwijs in zang aan kweek- en normaalscholen wenschen te behalen. 8. Het zingen worde bevorderd en ingevoerd in de militaire scholen en het leger. Hiervoor zou men een adres kunnen richten aan de Ministers van oorlog en marine en de hulp en medewerking kunnen inroepen der militaire en stedelijke muziekcorpsen en der weer- baarheidsvereenigingen. 9. Het streven voor eenheid in den volkszang worde gestend, waarvoor men samenwerking zou kunnen zoeken met het Comiié i. z. «Eenheid in den Volkszang». 10. Er worden krachtige pogingen in het werk gesteld tot verbetering van het geestelijk lied, in 't bijzonder van het zingen der gemeenten in de kei ken. De medewerking van allen, die daarop invloed kunnen uitoefenen, worde hiertoe ingeroepen, m. n. die van godsdienstige genootschappen, de Nederlandscbe Organistenvereeni gingen, predikanten en geestelijken. 11. Met medewerking tan kunst critici, solisten, zangers, muziek scholen en muziekonderwijzers, en allen die daartoe iets kunnen bij dragen, worde bet zingen en de Nederlandsche toonkunst in het al gemeen gesteund. 12. De verspreiding van goede Nederlandscbe liederenbundels worde bevorderd, ook en vooral onder stu denten, in hotels, bioscooptheaters e.d. 13. Bevorderd worde de organisatie van volksoijeenkomsten, zoowel in de openlucht als binnenshuis, waar goede volksliederen aan het publiek worden geleerd, in dier voege, dat de liederen .ioor een geoefend zanger eenige malen worden voorgezongen, waarna het publiek de liederen nazingt, zoo mogelgk met begeleiding van een oikest of instrument, of gesteund door een koor. Er worde gezorgd, dat het publiek den tekst der liederen in banden heeft. 14. Het dichten van teksten en het componeeren van melodiën van volksliederen worde bevorderd door het uitschrijven van prijsvragen en bet doen zingen en verspreiden van de bekroonde liederen. 15. De oprichting en de goede leiding van volkskoren, ook straat koren, worden zooveel mogelijk be vorderd. 16. Met medewerking van muziek scholen en koorvereenigingen worde de vorming van goed onderlegde koordirigenten bevorderd. 17. Het zingen van enkele volks liederen bij gelegenheid van vergade ringen worde aangemoedigd. Evenzoo hel goed zingen op marschen, wan deltochten, schoolreisjes, padvinders- oefeningen, enz. 18. Het spelen van volksliederen door carillons, harmonie- en fanfare corpsen worde bevorderd. 19. De controle op straatorgels, straatzangers, café-cüantants e. d. worde verscherpt of, voor zoover nog niet aanwezig, ingevoerd. Een ruim veld van actie kunnen hier vinden in bet bijzonder alle vereenigingen, die zich speciaal op hel gebied van de toonkunst en van den volkszang bewegen terwijl voor bet sub 17 genoemde ook de aan dacht van andere vereeuigingen moge gevraagd worden en voor punt 15, o. a. wat den straatzang betreft, de hulp van organisaties als de Leeuwar- denscbe straatzangers en de koren van de Evangelisatie vereeniging „bet Vischnet" te Rotterdam. 20. De algemeeoe belangstelling worde bevorderd met medewerking van de pers, door het stelselmatig schrijven en verspreiden van artikelen over volkszang en liederen in den volkstoon. Hiervoor kan de pers belangrijken steun geven. De Commissie geeft in overweging dat een comité wordt benoemd tot het redigeeren en ver spreiden van een reeks artikelen in de dag- en vakbladen, ongeveer op de wijze als de Vereeniging voor ver eenvoudiging van examens dit gedaan heeft voor onderwijsbelangen. Ook verdient aanbeveling het 16) door E. Bennett (uit het Engelsch.) «Wees zoo goed den armen jongen naar mijnapartementen te doen overbrengen," zei de Prins, met een gebaar in de richting van de twee mannen. «De dokter zal zeker wel dadelijk komen." Racksole kwam op dat oogenblik plotseling tot 't besef, dat hij niets meer was dan een gewoon hoteleigenaar wien een lastig, onaangenaam geval was overkomen. Gedurende een seconde kwam de wensch bij hem op, dat hij het Babyion- Hotel maar nooit had gekocht. Een kwartier later bevonden Prins Aribert, Theodore Rack- sole, een dokter en een inspecteur van politie zich in de receptie kamer van den Prins. Ze waren juist uit. een zijkamer gekomen, waarin het stoffelijk overschot van Reginald Dimmock was neergelegd. «Wel?" zei Racksole, den dokter aankijkende. De dokter was een gezet man met een jongensachtig gezicht en schrandere, diepliggende oogen. »'t Is geen hartsaandoening," zei de dokter. »Geen hartsaandoening?" «Neen." «Wat is 't dan?" vroeg de Prins. «Ik zal die vraag misschien kunnen beantwoorden als de lijkschouwing heeft plaats gehad," zei de dokter. «Nu kan ik die in geen geval beantwoorden. De verschijnselen zijn eenigs- zins zonderling." De inspecteur van politie begon het een en ander in een notitieboek op te schrijven. VI. In de Gouden Zaal, In het Babylon-Hotel werd dien avond een groot bal ge geven in de Gouden Zaal, een ruim lokaal, dat aan het hotel grensde, hoewel het er eigenlijk maar half bij behoorde, en waar in elk geval niet zoo'n voorname, aristocratische geest heerschte als in het hotel zelf. Theodore Racksole wist niets van de zaak, behalve alleen dat 't een partij was, aangeboden door zekeren mynheer en mevrouw Sampson Levi aan hun vrienden. Wie de heer en mevrouw Sampson Levi waren, wist hij niet, en niemand scheen in staat hem iets omtrent hen mee te deelen, behalve alleen dat de heer Sampson Levi een zeer voornaam lid was van dat deel van de Effectenbeurs, familiaarweg het Kaffer Circus genoemd, dat zijn vrouw een zeer gezette dame was met een arendsneus en een massa diamanten en dat ze heel rijk waren en heel gastvrij. Theodore Racksole vond het denkbeeld weinig aantrekkelijk dien avond een bal te hebben in zijn hotel, en even vóór het diner kreeg hij bijna lust een orde uit te vaardigen, dat de Gouden Zaal gesloten en bet bal afgecommandeerd moest worden, terwijl de heer en mevrouw Sampson Levi de vergoeding van door hen geleden schade maar moesten opgeven. De redenen die hem daartoe noopten, waren drievoudig vooreerst voelde hij zich eenigszins ge drukt en Diet op zijn gemak; ten tweede beviel hem de naam Sampson Levi niet; en ten derde voelde hij veel lust die zoo genaamde plutocraten eens te toonen, dat hun rijkdom hem niemendal kon schelen, dat ze met Theodore Racksole niet maar koDden doen wat ze wilden, en dat Theodore Racksole er zijn hand niet voor zou omdraaien om al wat hen toe behoorde op te koopen en het heele Kaffer Circus er bij. Maar een geheime stem waarschuwde hem, dat hoewel zulk een hooghartige manier van optreden zou worden geduld in Amerika, dat land van de vrijheid, 't in Engeland heel anders zou worden opgevat. Hij voelde instinctmatig, dat er in Engeland dingen zijn, die men niet doen kan, en dat dit speciale ding daartoe behoorde. Dus ging het bal door, en noch de heer noch mevrouw Sampson Levi had er ook maar 't geringste vermoeden van, dat ze ternauwernood ontkomen waren aan 't maken van een heel dwaas figuur tegenover de duizend of zoo gasten, die dien avond door hen in de Gouden Zaal van het Babyion Hotel waren uitgenoodigd. De Gouden Zaal van het Babylon-Hotel was als balzaal gebouwd. Een door vergulde bogen gedragen baleon liep er om heen en zij die niet konden of wilden dansen, hadden gelegenheid van daaruit het tooneel daarbeneden gade te s laan. Iedereen wist dit en velen maakten er gebruik van. Wat niet iedereen wist wat niemand wist was, dat zich boven het halcon ook nog een klein getralied raampje bevond in den muur aan 't einde van de zaal, vanwaar de hotelautoriteiten een waakzaam oog konden houden, niet alleen op de dansenden, maar ook op hen, die op het balcon vertoefden. Wordt vervolgdJ

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1914 | | pagina 1