nieuwe
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
gofememee
%8EZa.5saasz
FEUILLETON.
So. 59.
Zaterdag 25 Juli 1914.
43e jaargaug
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
PREMIE
BINNENLAND
HET BABYLON HOTEL
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door bet geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 09.
ADVERl ENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer 7'/. Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slecbts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
voor de lezers van deze courant.
Het heden verschenen 17de nummer
van den zesden jaargang van
bevat o.a.:
De begrafenis van Overste Thomson.
Het aan land brengen van het
stoffelijk overschot van Luitenant-
Kolonel Thomson aan de Handelskade
te Amsterdam. Groot turnfeest in
het Amsterdamsche Stadion. Ver
trek der ambulance ter bestrijding van
de pest in Nederlandsch-Indië.
Plaquette met het portret van Aarts
hertog Franz Ferdinand van Oosten
rijk. Aviateur Reinhold Boehm
winner v. h. uurrecord. Interessante
proeven met drijvende brandkasten.
Eenige belangwekkende kiekjes
naar aanleiding van de Haagscbe
tramstaking. Het Middenstands
congres te Doidrecht. Hotel de
Wereld te Wageningen in 1814 en
-1914. Een drietal mooie foto's uit
de Vogelwereld.
Het Kindernummer »Ons Prinsesje.
De geabonneerde
wonende
wenscbt zich te abonneeren op bet
weekblad „PAK ME MEE", tegen deD
prijs van 3'/« cents thuis bezorgd.
Kapitein Doorman terug.
Woensdagmiddag is de Nederland-
sche officier in dienst van Albanië,
de heer K. W. F. Doorman, te Utrecht,
aangekomen.
De kapitein is met buitenlar.dsch
ziekteverlof en vertoeft ten huize van
zijn moeder.
Een der redacteuren van de sSiicht-
sche Courant* had gisterenmiddag
het genoegen een onderhoud met
kapitein Doorman te mogen hebben.
De kapitein ziet er welvarend uit, het
gezicht bruin gebrand door den dienst
te velde.
De eerste vraag gold natuurlijk zijn
gezondheid De beer Doorman deelde
mede, dat daar wel iets aan haperde.
Vooral had h\j tijdens zijn verblijf
in Albanië veel te lijden gehad van
rheumaliek. Wat niet té verwonderen
is, daar de troep waarbij kapitein
Doorman behoorde, om niet gevangen
genomen te worden, zich had moeten
terugtrekken in het gebergte en toen
des nachts gewoonweg in de sneeuw
moest worden geslapen.
Later kreeg de heer Doorman nog
last van dysentrie en maakte men
zich beangst dat dit verschijnselen
van cholera waren. Dit is echter nogal
meegevallen.
Onze tweede vraag gold vanzelf den
toestand in Albanië. Denkt u dat de
toestand zich daar nog zou herstellen?
Beslist scherp antwoordde kapitein
Doorman met neen. De toestand daar
is hopeloos, tenzij de mogendheden,
resp. Oostenrijk en Italië, ingrijpen.
Anders is de boel verloren. En indien
de mogendheden dit doen, is daar een
groote troepenmacht voor noodig.
De heer Doorman ging aan 't ver
tellen.
Alles ten zuiden van de Ijjn Valona,
Berat, Koritza is in handen der Grie
ken. Versta me wel, niet in banden
der Epiroten, maar in die der ge
regelde Grieksche troepen, aangevoerd
door Grieksche officieren. Het geschrijf
in de couranten over Epiroten is dan
ook reine onzin. Deze Grieksche leger
macht is ongeveer 14000 a 15000
man sterk en zeer goed toegerust.
Zij beschikt over uitnemend oorlogs
materiaal, uitstekende artillerie, heeft
mitrailleurs en zelfs leger-automo-
bielen.
U begrijpt dus, dat willen de mo
gendheden die troepen terugdringen,
een groote legermacht daarvoor noo
dig is.
Schandelijk is het, dat door de
Grieken zooveel wreedheden zijn be
dreven. Ik beb bet plan, binnen eenige
dagen over deze barbaarscbheden eens
eenige artikelen te schrijven. Dit is
wel noodig. Tegen het onmenschelijke
dat ik daar heb gezien, moet de ge-
heele beschaafde menschheid pro
testeeren.
Kapitein Doorman vertelde verder.
Reeds eenige dagen nadat we aan
kwamen in Koritza, begon de pret.
Deze stad van ongeveer 30,000 inwo
ners ligt nabij de Grieksche grens,
't Is dus zoo'n klein plaatsje nog niet,
en daarom is het niet te verwonderen,
dat Griekenland gaarne dit gebied
zou annexeeren. Direct werden wij
als officieren van hoogst ongeregelde
troepen in gevechten gewikkeld. En
geen kleine. Het gebeurde dat we
4000 man troepen tegenover ons had
den staan. Waarbij nog kwam, dat
we in een vijandelijke streek waren.
Drie vierde gedeelte der bevolking
van Koritza zijn Grieken. In de stad
zelve werden onze troepen dan ook
uit de huizen en de kerken beschoten.
Het beste middel, tevens om eigen
mannen te sparen, was dus de huizen
in de lucht te laten vliegen. Wat we
herhaaldelijk hebben moeten doen.
Deze huizen leenden zich voor ver
dediging te goed, om ze aan te vallen.
Elk huis is dan een fort. Zoo werden
we ook bestookt door Grieksche pries
ters uit de beroemde Kathedraal van
Koritza. Ook daarmede hebben we,
zeer tot ons leedwezen, dit radicale
middel moeten toepassen.
Denkt u dat de andere Nederland-
sche officieren spoedig huis-toe zullen
gaan, vroegen we? Daar is niets van
te zeggen, antwoordde de kapitein.
Dit hangt geheel van de mogendheden
af. Grijpen die in, dan zullen ze zeker
gaarne van de diensten onzer officieren
gebruik maken. Nu kunnen de-Neder-
landsche officieren absoluut niets doen.
Generaal De Veer heeft dan ook
alle colonnes terug laten komen.
Zoudt u denken dat men Durazzo
zou kunnen houden tegen de opstan
delingen
Zeker, Durazzo zal niet licht vallen.
Majoor Kroon heeft een zeer goede
maatregel genomen, om het terrein
om de stad, over een afstand van
800 M. te laten afbranden. Verder
kunnen de Albaneezen niet aanvallen.
Dat ondervindt men in Durazzo, en
dat hebben wij, jammer genoeg, maar
al te dikwijls ook moeien ondervinden.
Maar Valona dan?
Ja, Valona is niet te houden. Bin
nen korten tijd zullen de opstande
lingen deze stad in bun macht hebben.
De stad wordt verdedigd onder leiding
van den bekwamen kapitein van het
Oostenrijksche leger Guillart. Of het
echter zal baten, ik betwijfel het.
Koestert u de verwachting nog weer
naar Albanië terug te keeren?
Ja, ik geloof, dat de mogendheden
wel zullen ingrijpen En indien de
Nederlandsche officieren met verlof
dan hersteld zijn, zullen ze ongetwijfeld
naar Albanië terugkeeren. Ik tenmin
ste met graagte. En de mogendheden
zullen, zooals ik reeds zeide, onge
twijfeld gaarne van onze diensten ge
bruik maken. Wij hebben in dit land
al te veel ondervinding opgedaan.
Geen plek van beteekenis in Zuid-
Albanië of de officieren die daar heb
ben gestreden kennen ze.
Gevaailijke bergpassen zijn we over
getrokken. Weken lang hebben we
in het hooggebeigte gemanoeuvreerd
en daardoor zijn we met het terrein
en de bevolking bekend geraakt als
geen anderen. De mogendheden zou
den dan eventueel van die kennis der
Nederlandsche officieren zeer goed
gebruik kunnen maken.
Handelsbl
Een Nederlandsche vrijwilliger in
Albanië I
De Kamper Ct. heeft bezoek gehad
van een jongmenscb, den heer G. Vogel
sang, uit Zutfen, wien de lust tot
avonturen en de herinnering aan de
indertijd meegemaakte oefeningen van
het voorbereidend militair onderricht
hadden doen besluiten op eigen kosten
als vrijwilliger naar Durazzo te gaan.
Maandagavond 6 Juli lag hij er op
de rede aan boord van een Oosten
rijksche Lloydboot, al opgenomen met
twee Duitschers en twee Oostenrijkers
bij een detachement Roemeenscbe sol
daten, die een in Albanië reeds aan
wezige afdeeling gingen versterken.
Zoo kwamen zij, een troep van een
kleine 50 man, den volgenden ochtend
te Durazzo binnen, zonder dat men
ook hem, enkel met een bewijs van
Nederlanderschap in z\jn zak, iets had
gevraagd
In de kazerne aangekleed in een
eenvoudige zelf bekostigde uniform
en gewapend met niet 't nieuwste
model geweer en vijftig patronen, heeft
hij dadelijk dien ochtend gedéfileerd
voor Mbret en Mbrettina, na afloop
waarvan een woordje tot allen werd
gesproken door de vorstin. En
denzelfden avond beeft bij al patrouille-
dienst verricht van 9 tot 1 uur. Met
exerceeren, patrouilleeren en op schild
wacht staan beeft hij de verdere dagen
doorgebracht, op Woensdag 15 Juli,
den avond vóór zijn vertrek, nog een
algemeen alarm meegemaakthebbende.
door E. Behnett
40) uit het Engelsch.)
Het volgende oogenblik bevonden ze zich in de boot. De
schroef van het jacht bracht het water in beweging en het
fraai gebouwde schip verwijderde zich van hen al meer en
meer. Na eenige oogenblikken vertoonde zich aan den achter
steven een mannenfiguur, 't Was Thomas JacksoD. Hij was
door zijn volgelingen losgemaakt. Met een witten zakdoek
tegen zijn oor gedrukt stond hij daar met een kalmen raadsel-
achtigen glimlach de twee vertrekkenden na te staren. Voor
de eerste maal in zijn leven had Jules een nederlaag geleden,
of misschien zou 't juister zijn te zeggen dat hij gedwongen
was geworden van koers te veranderen. Mannen zooals Jules
lijden nooit een volkomen nederlag. 't Was eigenaardig dat hij
nu, juist terwijl hij op heeterdaad betrapt was geworden op
een ernstig maatschappelijk vergrijp, nog heel op zijn
gemak kon ontvluchten zonder ook maar 't minste spoor
achter te laten.
De zee was volkomen kalm en schitterde in de zon. Naar
mate de ochtendnevel optrok, werd de kust al duidelijker en
duidelijker zichtbaar, en 'tleek alsof Ostende nauwelijks een
kabellengte van hen was verwijderd. De witte koepel van de
groote Knrzaal glinsterde in de zonnestralen en van een paar
stoombooten, die in de haven lagen, was de rook dnidelijk
te onderscheiden. De veelkleurige badkoetsjes die op de kust
bijeen stonden, zou men hebben kunnen tellen, Alles scheen
volkomen gewoon en normaal, 't Yiel aan Nelly zoowel als
aan haar metgezel moeilijk, zich voor te stellen, dat er binnen
het laatste uur het een of ander buitengewoons was voor
gevallen. En toch, daar zagen ze het jacht, op nog geen mijl
afstand; dat jacht was daar om hen te bewijzen dat er inder
daad iets buitengewoons had plaats gehad, 't Was geen
visioen, dat vaartuig, en evenmin was die donkere gestalte,
die nog altijd aan den achtersteven zichtbaar was, een visioen.
«Ik veronderstel dat Jules te verbaasd was en zich te zwak
voelde, om te vragen hoe ik aan boord van zijn jacht was
gekomen," zei de Prins, terwijl hij de riemen opnam.
"O, dat is waarl Hoe is dat toch gebeurd?" vroeg Nelly,
terwijl haar gelaat ophelderde. «Ik was waarlijk dat gedeelte
van de zaak bijna vergeten."
«Ik moet beginnen bij 't begin, en 't zal dus niet zoo in
een oogenblik verteld wezen," antwoordde de Prins. «Zou
't niet beter zijn het verhaal uit te stelleu tot dat we aan
land zijn?"
«Ik zal roeien en dan kunt u praten," zei Nelly. «Ik wou
't graag nu hooren."
Een gelukkige glimlach vloog over zijn gelaat. Maar met
vriendelijke beslistheid weigerde hij de riemen aan haar over
te geven.
«Is 't niet voldoende dat ik veilig en wel hier ben?"
zei hij.
«Dat is voldoende, ja," antwoordde ze, «maar ik wou
't graag weten."
Met één lange streek wendde hij de sloep in de richting
van de kust.
«Wil u voor 't roer zorgen? We moeten op den vuurtoren
aansturen; 't is een sterke vloed, dat zal ons helpen. De
menschen op de kust zullen denken dat we eenvoudig een
ochtenduitstapje zijn gaan doen."
«Zou u zoo goed willen zijn, Prins, me eens te vertellen
hoe 't gekomen is, dat u in staat is geweest mijn leven te
redden?" zei ze.
«Uw leven te redden, juffrouw Racksole? ik beb uw leven
niet geredik heb eenvoudig een man tegen den grond ge
slagen."
«U heeft me 't leven gered," herhaalde ze. «Die schurk
zou tot alles in staat zijn geweest, Dat zag ik wel aan zijn
gezicht."
„Dan is u buitengewoon dapper geweest, want u toonde
volstrekt geen vrees." Hij staarde haar vol bewondering aan
bij die woorden. Gedurende een oogenblik bleven de riemen
rusten.
Ze maakte een ongeduldige beweging.
«Toevallig zag ik u van nacht in uw rijtuig voorbijrijden,"
zei de Prins. »De zaak is, dat ik niet den moed heb gehad
naar Berlijn te gaan met mijn verhaal. Ik bleef in Ostende
achter om te zien of ik niet op eigen hand zoo'n beetje
detective-werk zou kunnen doen. 't Was een heel gelukkig
toeval dat ik u juist zag. Ik volgde het rijtuig zoo snel als
ik kon en ik kreeg juist nog een zweem van u te zien toen
u dat noodlottige huis binnenging. Ik wist al dat Jules iets
met dat huis te maken had. Ik vermoedde wat u ging doen
en ik maakte me ongerust over u. Gelukkig had ik de heele
inrichting van het huis vrij nauwkeurig nagegaanik wist
