NIEUWE
IÉT Nieuws- en Advertentieblad yÈ£
voor de Provincie Utrecht. ||8
FEUILLETON.
fto. 30.
Woensdag 14 April 1915.
44e jaargang
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
DE OORLOG.
DE SCHOONE BATAAFSCHE
Amersfoortsche Courant.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15;
Franco per post door bet geheele Rijk 1.25.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER
Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer 7'/. Cent.
Glroote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Twee Fransche successen en een
derde in 't zicht.
De groote slag, die thans aan de
Maas wordt geleveid, is de derde se
dert 15 Februari, zegt de correspon
dent van èe Daily Mail. DeFranschen
hebben reeds twee ovei winningen be
haald in dit jaar, namelijk in Cham
pagne en in de Vogezen en zij zijn
mooi op weg er een derde te St. Mibiel
bij te voegen.
Zij begonnen hun operaties met een
meesterlijken zet in Champagne,waai bij
het doel was, belangrijke stellingen
bij Perthes te bezetten en den vijand
te verplichten zijn manschappen in
Frankiijk te houden in plaats van hen
naar Polen te zenden. Van half Fe
bruari tot Maart werd bijna aan hou
dend gevochten. Fransche infanterie
voerde een reeks aanvallen op de
Duilsche loopgraven en forten uit, die
allen werden voorafgegaan door een
verschrikkelijk bombardement en met
geestdrift werden gedaan. Bij het
eindigen van den slag in Champagne
hadden de Franschen een zeer groot
aantal Duitschers naar dat deel van
het front gelokt en al hel gewonnen
terrein behouden.
Terwijl de slag in Champagne het
hevigst was, had een kleine, maar
felle actie plaats om het bezit van
Vauquois, 36 kilometer ten O. van
Perthes. Het dorp ligt op 900 voet
hoogte en biedt een prachtig obser
vatiepunt aan voor het gevecht in de
Argonne. De sterkte van het dorp is
zeldzaam groot. De kelders der huizen
zijn in de rotsen uilgebouwen en de
huizen werden door de Duitschers tot
bijna onneembare blokhuizen gemaakt,
die door onderaardsche gangen waren
verbonden. Op 28 Februari werd het
dorp stormendeihand door de Fran
schen genomen, maar weldra weer
verloren.
1 Maart werd bet 5 maal aange
vallen en de Franschen werden 4-maal
teruggeslagen. Bij den 5den aanval
werd 't dorp na een gevechl'ivan man
tegen man genomen en de Franschen
behielden het tollat op 5 Maart de
vijand van verdere aanvallen afzag.
Het volgend succes werd behaald
in een geheel andere streek in de
bergen van den Elzas namelijk, waar
het Demen van den Hartmansweiler-
kopf op 26 Maart door de Fransche
Alpenjagers werd gemeld. Het ge
schiedde na vier dagen hevig vechten,
waarin de Duitschers zware vei liezen
leden.
Een nieuwe slag, nog aan den gang,
wordt uitgevochten bij St. Mibiel,
waar in September een groote wig in
het Fransche front gedreven werd.
Tot heden winnen de Franschen er
terrein en het bezetten van Regnié-
ville was 'n groot plaatselijk succes
voor hen, terwijl zij bij Combres op
de hoogten, die de WoevrevUkte be-
beerschen, gestadig vooruitkomen.
De Belgische ministers hebben uit
Havre een telegram gezonden aan
Koning Albert, om hem met zijn ver
jaardag geluk te wenschen en om hem
in 't bijzonder toe te wenschen,
en dit als bun overtuiging uit te
spreken, dat de Koning, toegejuicht
door beel het volk, spoedig weer in
triomf, aan despits van zijn over
winnend leger, zijn hoofdstad zou
binnentrekken.
Vau de Zeeuwsch-Vlaanische grens.
Ondanks de gestrengheid derDuit-
schegrenswachten, weet nog menig
Belg in Zeeuwsch-Vlaanderen te ko
men. Zelfs kwamen er in den laatsten
tijd menschen uit Frankrijk over de
grens. Na een langen en hangen tocht
langs binnenwegen en voetpaden door
België gemaakt te hebben naderen ze
met gevaar en moeilijkheden de grens.
Dan komt echter het hachelijkste deel
van den tocht.
Zij vragen om hulp aan Belgische
grens bewoners, die voor goed geld
bereid zijn hen tusscben de Duilsche
wachten door te loodsen.
Dit werk geschiedt bij donkeren
nacht en over akkers en slooten. Nat,
bemodderd en dikwerf beschoten door
Duilsche wachten komen ze dan over
de grens. Een had zich dezer dagen
letter lijk moeten ingraven om zich te
beveiligen voor Duilsche kogels, welke
hem over het hoofd gingen. Zoo be
reiken ze ten slotte een Zeeuwsche
plaats, waar ze na een tijd vol aDgsten
in een rustigen slaap wat verkwik
king kunnen vinden. Men kan het den
lieden aanzien, dat ze herleven, wan
neer ze den voet op den vrijen Neder-
landscben bodem gezet hebben.
N. v. d. D.
In den Kaukasus.
De Russische generale staf in den
Kaukasus geeft een overzicht van wat
er in de laatste maaoden op dit ge
vechtsterrein is gebeurd. Het eerste
gedeelte luidt als volgt:
Na de nederlaag der Turken bij
Sarikamysj en Karaoergan, die eindigde
met den aigemeenen aftocht van de
verslagen troependeelen der Turken en
terwijl onze troepen zich opnieuw groe
peerden langs het front, heeft een deel
van dit legerde taak volbrachtdeTurken
van onze grenzen weg te dringen.
De Tur ken en benden uit de oproerige
Islamitische bevolking hielden toen het
grootste deel bezet van het gebied bij
Batoem evenals de aangrenzende,
uiterst ontoegankelijke bergstreken,
voorts een gedeelte van het gebied
van Kars, ten noorden van den weg
Olty-Kossor.
Om de Turkeo geheel uithetTsjo-
rokgebied weg te kunnen dringen,
traden onze troepen op in twee groe
pen, waarvan een bet ollensief nam bij
Batoem, langs de kust en langs den
heuvelkam van Tsjorok, teiwijl de
andere bij Ardagan aanviel.
Einde Januari had het leger van
Batoem met zijn voorposten een linie
bezet tusscben Liman (aan de kust)
en den linkeroever van de rivier Itsjo-
hapsoe. Het andere leger coocentreerde
zich bij den pas Jalamoestsjam en
maakte zich stap voor stap meester
van de afzonderlijke hoogten, passen
en bergketenen.
Onze aanval werd in zuidelijke rich
ting voortgezet, langs de kust onder
steund door eenige oorlogsschepen.
Den 26en Februari bereikten onze
'troepen de rivier Khopatsjai en den
|28en bezetten zij Chopa, een belang
rijk punt aan de kust, waarlangs de
Turken hun verbindingen onderbiel-
den met de detachementen die bij de
Tsorok stonden.
Den 15en Maart wierp een colonne,
na een tweedaagsch gevecht, de Tur
ken bij de kust terug en bezette, bij
de vervolging van den vijand, bet dorp
Archawa. Terzelfder tijd drong de
linkervleugel van ons kustleger door
de bergketen Daghestydag, wierp de
Turken terug en bezette 15 Maart
het grondgebied van de rivier Archawe,
waardoor wij ons meester gemaakt
hadden van den tweeden belangrijken
verbindingsweg tusschen de zee en
den Moergoel-pas.
Het leger, dat aan de Tsjorok
opereerde, richtte langs beide oevers
stroomopwaarts, gelijk met 't kust
leger, maakte zich meester van de
passen en bezette 6 Maart de fa
brieksplaats Dansoel met zijn koper
mijnen.
De Turken werden uit den Moer-
goelpas verdreven, waarna het oflen-
sief naar Artwin werd voortgezet.
Gelijktijdig rukte een ander leger
van Ardagan door den pas van Jala-
moestsjam met het doel zich meester
te maken van Ardanoetsj en Artwin.
Den 27sten Maart werden de Turken
zoodanig in het nauw gebracht dat
zij zich moesten terugtrekken links
van de Tsjorok. Zij ontruimden Arda
noetsj en Artwin, na de brug over
de Tsjorok vernield te hebben.
De sociaal-democratie en de vrede.
Door eenige Duitscbe sociaal-demo
craten, met dr. Karl Liebkuecht,
Ledebour en Rosa Luxemburg aan
't hoofd, is een manifest verspreid aan
de socialisten der verschillende landen,
waarin geprotesteerd wordt tegen de
houding der Duitsche socialistenleiders,
»die door den oorlog volslagen krank
zinnig zijn gewordena. Het manifest
spreekt zich uit ten gunste van den
vrede en drukt de hoop uit, dat de
buitenlandsche sociaal-democraten het
zullen steunen. Het verzet tegen den
oorlog wordt in Duitscbland steeds
grooter en van de houding der
socialistische kameraden in Frankrijk,
België en Engeland zal het afbangen,
of actie der Duitscbe socialisten tegen
den oorlog mogelijk zal zijn. De
manifestanten willen zich houden aan
de beginselen, uitgesproken op de
congressen te Kopenhagen in 1910
en te Bazel in 1912Geen annexatie,
politieke en economische onafhanke
lijkheid van alle natiën, algemeene
ontwapening en verplichte arbitrage.
De »Humanité«, het ofïicieol orgaan
der Fransche socialistische partij, ant
woordt daarop: Wij willen nog eens
herhalen, dat voor ons een vrede niet
mogelijk, wenschelijk en duurzaam
zal zijn, zoolang hel niet voor bet
Pruisische militairisme onmogelijk
gemaakt is, om die moorden zonder
voorbeeld te provoceeren, waarvoor
het eenig en alleen aansprakelijk is.
Wat den oproop van gene zijde van
den Rijn betreft, laat hij eerst geboord
worden door de passieve en onder
worpen massa's, welke de zKaiserv
naar de slachtbank voert. Dat het
Duitsche volk eindelijk spreke en
vooral, dat het bandole en wanneer
het rechtvaardig zal zijn geweest
tegen de verantwoordelijke bewerkers
van de allergrootste misdaad dezer
eeuw, dan zullen wij zien, of het
mogelijk is een einde te maken aan
'n oorlog, welken wij gewild nöch
gezocht hebben, maar waaraan wij
moesten deelnemen overeenkomstig
onzen plicht als Franschen, als repu
blikeinen en socialisten, wanneer wij
ten mmste niet wilden zien, dat
Historisch romantisch verhaal.
16)
„Nu dan, Brinio do oude stond op wacht voor het vertrek
van den veldheer, toen twee mannen met een groot, lang pak
kwamen aandragen. Ze werden gevolgd door den hoofdman van
de wacht. Het was nacht maar Caesar was nog op. De twee
mannen wilden dat pak binnen het vertrek brengen, maar Brinio's
overgrootvader versperde hun den toegang. De hoofdman gebood
hem evenwel hen door te laten. Brinio de oude gaf toe, maar
trad mede in het vertrek, ten einde tegenwoordig te zijn als
Caesar hem noodig had. Het pak werd binnengebracht en voor
den verbaasden veldheer nedergelegd. Deze gaf bevel hot tapijt
te ontrollen en tot zijne groote verrassing kwam daar uit te
voorschijn de bevallige jonge Egyptische koningin Cleopatra.
Nauwelijks was zij overeind gekomen, of zij verzocht Caesar
alle mannen te verwijderen. Caesar voldeed aan dit verzoekhij
gaf een wenk aan den hoofdman en de twee dragers het vertrek
te verlaten. Brinio den oude gebood hij echter voor den ingang
weder zijn post te betrekken. En deze hoorde en zag alles wat
volgde. Hij zag Cleopatra Caesar's knieën omvatten en hoorde
haar smeeken haar te beschermen tegen de partij van haar
broeder. Hij hoorde haar vertellen, hoe zij zich achter uit haar
paleis in een bootje had laten dragen door getrouwe slaven, die
haar naar de woning van den veldheer hadden geroeid waar zij
de waterpoort was binnengebracht, en hoe de hoofdman van de
wacht er in had toegestemd haar bij zijn meester toe te laten.
Zij lachte en weende beurtelings, zij smeekte en vleide en
spreidde die weergalooze bekoorlijkheid ten toon, welke haar alle
mannen deed betooveren en hen verzot op haar maakte. En
Caesar, die toch zulk een bewonderaar van sehoone vrouwen
was, Caesar bleef niet ongevoelig. Hij eindigde met haar in zijn
armen te sluiten en te zeggen, dat haar zaak voortaan de zijne
was, dat hij voor haar belangen zou waken. Zij verliet hem dien
nacht niet meer Hoe vindt gij die geschiedenis Claudia?"
„Aardig, maar die Cleopatra keek niet erg nauw. Hoe kreeg
zij het in haar hoofd, en dat zij zich niet schaamde. Trouwens
welk een rol heeft zij later niet gespeeld met Antonius. Veel
begrip van deugdzaamheid had zij niet. Een uit onze landen,
een Kaninefaatsche, een Bataafsche of een Friezin zou zulk een
daad niet gemakkelijk doen."
„Neen," hernam Sorana lachend, „ik geloof niet dat gij u in
een tapijt gerold des nachts in de kamer van een Romeinsch
veldheer zoudt laten brengen."
Claudia maakte een grappige afwerende beweging: „Bewaar
me," riep zij.
„Och kom," klonk een stem plotseling achter de beide
vrouwen, „een vrouw die haar doel wil bereiken, staat anders
niet gauw ergens voor."
Verschrikt keek Claudia om en zag in het lachende gelaat
van Brinio, die haar zonder dat zij iets gemerkt had, genaderd was.
„Brinio!" riep zij. Zij werd plotseling bleek en even daarna
kleurde een hoogrood haar geheele gelaat.
„Claudia," zei Brinio levendig, haar de hand drukkende. „Ja,
het ia een verrassing. Mijn moeder wist wel dat ik daar juist
aangekomen was; zij heeft zich echter niet verraden. Ik stond
al eenige oogenblikken achter u en heb de geschiedenis van
Cleopatra's nachtelijkcn inval voor de zooveelste maal gehoord.
Hoe gaat het Claudia? Wat ziet ge er lief uit. De reis naar
Rome heeft je geen kwaad gedaan, zie ik."
Claudia kon in haar verwarring geen woorden vinden. Tal van
aandoeningen bestormden haar. Eindelijk bracht zij met moeite
uit:
„Hoe kondt gij mij zoo doen schrikken, Brinio?"