NIEUWE IÉT Nieuws- en Advertentieblad yÈ£ voor de Provincie Utrecht. ||8 FEUILLETON. fto. 30. Woensdag 14 April 1915. 44e jaargang VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. DE OORLOG. DE SCHOONE BATAAFSCHE Amersfoortsche Courant. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 1.15; Franco per post door bet geheele Rijk 1.25. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER Bureau: Langestraat 17. Telephoonn. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere reg9l meer 7'/. Cent. Glroote letters en vignetten naar plaatsruimte. Twee Fransche successen en een derde in 't zicht. De groote slag, die thans aan de Maas wordt geleveid, is de derde se dert 15 Februari, zegt de correspon dent van èe Daily Mail. DeFranschen hebben reeds twee ovei winningen be haald in dit jaar, namelijk in Cham pagne en in de Vogezen en zij zijn mooi op weg er een derde te St. Mibiel bij te voegen. Zij begonnen hun operaties met een meesterlijken zet in Champagne,waai bij het doel was, belangrijke stellingen bij Perthes te bezetten en den vijand te verplichten zijn manschappen in Frankiijk te houden in plaats van hen naar Polen te zenden. Van half Fe bruari tot Maart werd bijna aan hou dend gevochten. Fransche infanterie voerde een reeks aanvallen op de Duilsche loopgraven en forten uit, die allen werden voorafgegaan door een verschrikkelijk bombardement en met geestdrift werden gedaan. Bij het eindigen van den slag in Champagne hadden de Franschen een zeer groot aantal Duitschers naar dat deel van het front gelokt en al hel gewonnen terrein behouden. Terwijl de slag in Champagne het hevigst was, had een kleine, maar felle actie plaats om het bezit van Vauquois, 36 kilometer ten O. van Perthes. Het dorp ligt op 900 voet hoogte en biedt een prachtig obser vatiepunt aan voor het gevecht in de Argonne. De sterkte van het dorp is zeldzaam groot. De kelders der huizen zijn in de rotsen uilgebouwen en de huizen werden door de Duitschers tot bijna onneembare blokhuizen gemaakt, die door onderaardsche gangen waren verbonden. Op 28 Februari werd het dorp stormendeihand door de Fran schen genomen, maar weldra weer verloren. 1 Maart werd bet 5 maal aange vallen en de Franschen werden 4-maal teruggeslagen. Bij den 5den aanval werd 't dorp na een gevechl'ivan man tegen man genomen en de Franschen behielden het tollat op 5 Maart de vijand van verdere aanvallen afzag. Het volgend succes werd behaald in een geheel andere streek in de bergen van den Elzas namelijk, waar het Demen van den Hartmansweiler- kopf op 26 Maart door de Fransche Alpenjagers werd gemeld. Het ge schiedde na vier dagen hevig vechten, waarin de Duitschers zware vei liezen leden. Een nieuwe slag, nog aan den gang, wordt uitgevochten bij St. Mibiel, waar in September een groote wig in het Fransche front gedreven werd. Tot heden winnen de Franschen er terrein en het bezetten van Regnié- ville was 'n groot plaatselijk succes voor hen, terwijl zij bij Combres op de hoogten, die de WoevrevUkte be- beerschen, gestadig vooruitkomen. De Belgische ministers hebben uit Havre een telegram gezonden aan Koning Albert, om hem met zijn ver jaardag geluk te wenschen en om hem in 't bijzonder toe te wenschen, en dit als bun overtuiging uit te spreken, dat de Koning, toegejuicht door beel het volk, spoedig weer in triomf, aan despits van zijn over winnend leger, zijn hoofdstad zou binnentrekken. Vau de Zeeuwsch-Vlaanische grens. Ondanks de gestrengheid derDuit- schegrenswachten, weet nog menig Belg in Zeeuwsch-Vlaanderen te ko men. Zelfs kwamen er in den laatsten tijd menschen uit Frankrijk over de grens. Na een langen en hangen tocht langs binnenwegen en voetpaden door België gemaakt te hebben naderen ze met gevaar en moeilijkheden de grens. Dan komt echter het hachelijkste deel van den tocht. Zij vragen om hulp aan Belgische grens bewoners, die voor goed geld bereid zijn hen tusscben de Duilsche wachten door te loodsen. Dit werk geschiedt bij donkeren nacht en over akkers en slooten. Nat, bemodderd en dikwerf beschoten door Duilsche wachten komen ze dan over de grens. Een had zich dezer dagen letter lijk moeten ingraven om zich te beveiligen voor Duilsche kogels, welke hem over het hoofd gingen. Zoo be reiken ze ten slotte een Zeeuwsche plaats, waar ze na een tijd vol aDgsten in een rustigen slaap wat verkwik king kunnen vinden. Men kan het den lieden aanzien, dat ze herleven, wan neer ze den voet op den vrijen Neder- landscben bodem gezet hebben. N. v. d. D. In den Kaukasus. De Russische generale staf in den Kaukasus geeft een overzicht van wat er in de laatste maaoden op dit ge vechtsterrein is gebeurd. Het eerste gedeelte luidt als volgt: Na de nederlaag der Turken bij Sarikamysj en Karaoergan, die eindigde met den aigemeenen aftocht van de verslagen troependeelen der Turken en terwijl onze troepen zich opnieuw groe peerden langs het front, heeft een deel van dit legerde taak volbrachtdeTurken van onze grenzen weg te dringen. De Tur ken en benden uit de oproerige Islamitische bevolking hielden toen het grootste deel bezet van het gebied bij Batoem evenals de aangrenzende, uiterst ontoegankelijke bergstreken, voorts een gedeelte van het gebied van Kars, ten noorden van den weg Olty-Kossor. Om de Turkeo geheel uithetTsjo- rokgebied weg te kunnen dringen, traden onze troepen op in twee groe pen, waarvan een bet ollensief nam bij Batoem, langs de kust en langs den heuvelkam van Tsjorok, teiwijl de andere bij Ardagan aanviel. Einde Januari had het leger van Batoem met zijn voorposten een linie bezet tusscben Liman (aan de kust) en den linkeroever van de rivier Itsjo- hapsoe. Het andere leger coocentreerde zich bij den pas Jalamoestsjam en maakte zich stap voor stap meester van de afzonderlijke hoogten, passen en bergketenen. Onze aanval werd in zuidelijke rich ting voortgezet, langs de kust onder steund door eenige oorlogsschepen. Den 26en Februari bereikten onze 'troepen de rivier Khopatsjai en den |28en bezetten zij Chopa, een belang rijk punt aan de kust, waarlangs de Turken hun verbindingen onderbiel- den met de detachementen die bij de Tsorok stonden. Den 15en Maart wierp een colonne, na een tweedaagsch gevecht, de Tur ken bij de kust terug en bezette, bij de vervolging van den vijand, bet dorp Archawa. Terzelfder tijd drong de linkervleugel van ons kustleger door de bergketen Daghestydag, wierp de Turken terug en bezette 15 Maart het grondgebied van de rivier Archawe, waardoor wij ons meester gemaakt hadden van den tweeden belangrijken verbindingsweg tusschen de zee en den Moergoel-pas. Het leger, dat aan de Tsjorok opereerde, richtte langs beide oevers stroomopwaarts, gelijk met 't kust leger, maakte zich meester van de passen en bezette 6 Maart de fa brieksplaats Dansoel met zijn koper mijnen. De Turken werden uit den Moer- goelpas verdreven, waarna het oflen- sief naar Artwin werd voortgezet. Gelijktijdig rukte een ander leger van Ardagan door den pas van Jala- moestsjam met het doel zich meester te maken van Ardanoetsj en Artwin. Den 27sten Maart werden de Turken zoodanig in het nauw gebracht dat zij zich moesten terugtrekken links van de Tsjorok. Zij ontruimden Arda noetsj en Artwin, na de brug over de Tsjorok vernield te hebben. De sociaal-democratie en de vrede. Door eenige Duitscbe sociaal-demo craten, met dr. Karl Liebkuecht, Ledebour en Rosa Luxemburg aan 't hoofd, is een manifest verspreid aan de socialisten der verschillende landen, waarin geprotesteerd wordt tegen de houding der Duitsche socialistenleiders, »die door den oorlog volslagen krank zinnig zijn gewordena. Het manifest spreekt zich uit ten gunste van den vrede en drukt de hoop uit, dat de buitenlandsche sociaal-democraten het zullen steunen. Het verzet tegen den oorlog wordt in Duitscbland steeds grooter en van de houding der socialistische kameraden in Frankrijk, België en Engeland zal het afbangen, of actie der Duitscbe socialisten tegen den oorlog mogelijk zal zijn. De manifestanten willen zich houden aan de beginselen, uitgesproken op de congressen te Kopenhagen in 1910 en te Bazel in 1912Geen annexatie, politieke en economische onafhanke lijkheid van alle natiën, algemeene ontwapening en verplichte arbitrage. De »Humanité«, het ofïicieol orgaan der Fransche socialistische partij, ant woordt daarop: Wij willen nog eens herhalen, dat voor ons een vrede niet mogelijk, wenschelijk en duurzaam zal zijn, zoolang hel niet voor bet Pruisische militairisme onmogelijk gemaakt is, om die moorden zonder voorbeeld te provoceeren, waarvoor het eenig en alleen aansprakelijk is. Wat den oproop van gene zijde van den Rijn betreft, laat hij eerst geboord worden door de passieve en onder worpen massa's, welke de zKaiserv naar de slachtbank voert. Dat het Duitsche volk eindelijk spreke en vooral, dat het bandole en wanneer het rechtvaardig zal zijn geweest tegen de verantwoordelijke bewerkers van de allergrootste misdaad dezer eeuw, dan zullen wij zien, of het mogelijk is een einde te maken aan 'n oorlog, welken wij gewild nöch gezocht hebben, maar waaraan wij moesten deelnemen overeenkomstig onzen plicht als Franschen, als repu blikeinen en socialisten, wanneer wij ten mmste niet wilden zien, dat Historisch romantisch verhaal. 16) „Nu dan, Brinio do oude stond op wacht voor het vertrek van den veldheer, toen twee mannen met een groot, lang pak kwamen aandragen. Ze werden gevolgd door den hoofdman van de wacht. Het was nacht maar Caesar was nog op. De twee mannen wilden dat pak binnen het vertrek brengen, maar Brinio's overgrootvader versperde hun den toegang. De hoofdman gebood hem evenwel hen door te laten. Brinio de oude gaf toe, maar trad mede in het vertrek, ten einde tegenwoordig te zijn als Caesar hem noodig had. Het pak werd binnengebracht en voor den verbaasden veldheer nedergelegd. Deze gaf bevel hot tapijt te ontrollen en tot zijne groote verrassing kwam daar uit te voorschijn de bevallige jonge Egyptische koningin Cleopatra. Nauwelijks was zij overeind gekomen, of zij verzocht Caesar alle mannen te verwijderen. Caesar voldeed aan dit verzoekhij gaf een wenk aan den hoofdman en de twee dragers het vertrek te verlaten. Brinio den oude gebood hij echter voor den ingang weder zijn post te betrekken. En deze hoorde en zag alles wat volgde. Hij zag Cleopatra Caesar's knieën omvatten en hoorde haar smeeken haar te beschermen tegen de partij van haar broeder. Hij hoorde haar vertellen, hoe zij zich achter uit haar paleis in een bootje had laten dragen door getrouwe slaven, die haar naar de woning van den veldheer hadden geroeid waar zij de waterpoort was binnengebracht, en hoe de hoofdman van de wacht er in had toegestemd haar bij zijn meester toe te laten. Zij lachte en weende beurtelings, zij smeekte en vleide en spreidde die weergalooze bekoorlijkheid ten toon, welke haar alle mannen deed betooveren en hen verzot op haar maakte. En Caesar, die toch zulk een bewonderaar van sehoone vrouwen was, Caesar bleef niet ongevoelig. Hij eindigde met haar in zijn armen te sluiten en te zeggen, dat haar zaak voortaan de zijne was, dat hij voor haar belangen zou waken. Zij verliet hem dien nacht niet meer Hoe vindt gij die geschiedenis Claudia?" „Aardig, maar die Cleopatra keek niet erg nauw. Hoe kreeg zij het in haar hoofd, en dat zij zich niet schaamde. Trouwens welk een rol heeft zij later niet gespeeld met Antonius. Veel begrip van deugdzaamheid had zij niet. Een uit onze landen, een Kaninefaatsche, een Bataafsche of een Friezin zou zulk een daad niet gemakkelijk doen." „Neen," hernam Sorana lachend, „ik geloof niet dat gij u in een tapijt gerold des nachts in de kamer van een Romeinsch veldheer zoudt laten brengen." Claudia maakte een grappige afwerende beweging: „Bewaar me," riep zij. „Och kom," klonk een stem plotseling achter de beide vrouwen, „een vrouw die haar doel wil bereiken, staat anders niet gauw ergens voor." Verschrikt keek Claudia om en zag in het lachende gelaat van Brinio, die haar zonder dat zij iets gemerkt had, genaderd was. „Brinio!" riep zij. Zij werd plotseling bleek en even daarna kleurde een hoogrood haar geheele gelaat. „Claudia," zei Brinio levendig, haar de hand drukkende. „Ja, het ia een verrassing. Mijn moeder wist wel dat ik daar juist aangekomen was; zij heeft zich echter niet verraden. Ik stond al eenige oogenblikken achter u en heb de geschiedenis van Cleopatra's nachtelijkcn inval voor de zooveelste maal gehoord. Hoe gaat het Claudia? Wat ziet ge er lief uit. De reis naar Rome heeft je geen kwaad gedaan, zie ik." Claudia kon in haar verwarring geen woorden vinden. Tal van aandoeningen bestormden haar. Eindelijk bracht zij met moeite uit: „Hoe kondt gij mij zoo doen schrikken, Brinio?"

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1915 | | pagina 1