NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad IÉT voor de Provincie Utrecht. No. 23. Woensdag 20 Maart 1918. 47e jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EU ZATERDAG: ILLUSIËN. DE OORLOG. BINNENLAND. Plaatselijk Nieuws. Amersfoortsehe Courant. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 1. Franco per post door het geheele Rijk 1.15. Afionderlij ke Nummers 5 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlgk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever O. J. SLOTHOUWER Rureau: Langestraat 77. Telephoonn. 60. tDVERI ENTIËN: Van 16 regels f 0.90; iedere regel meer 15 Cent. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Vele uren, vele nachten heeft de ontvluchte krijgsgevangene zijn krach ten ingespannen en een toenemend gevoel van matheid belemmert zijn schreden, vertraagt zijn vooruitgang soms is het alsof hij op het punt staat, de worsteling op te geven, zal hij het neutrale land bereiken Of moet hij zich laten nederzinken aan den kant om daar in doffe berusting bet einde af te wachten? Hoeveleri hebben niet, vol opgewektheid en vertrouwen op hun volhardingsver mogen, den tocht aangevangen om te bezwijken vóór zij nog halverwege waren en van hoe weinigen die ge lukkig genoeg geweest zijn het eind doel te beieiken, is er vernomen,dat zij in hot vadorland zijn aangekomen zoo krachtig, zoo strijdvaardig als de verbeelding dit hun voorspiegelde. En toch moed gehouden Ziet, daar ligt, binnen het bereik van het oog een toren en daarachter vèr in het noorden ligt het land waar voor een korten tijd rust voor den vermoeiden voet, verkwikking voor het uitgeputte lichaam, verademing voor de naar vrijheid dorstende zal gevonden wor den I Komaan, afgeschud de sombere ge dachten, weerstand geboden aan de neiging tot traagheid, het oor ge sloten voor de inblazingen der wan hoop, nog een paar overwinningen op zichzelf behaald het laatste deel van den tocht is misschien het zwaarst, maar steeds dichter bij komt het heerlijk doel, dat hem toelacht als een paradijs van vrede en welbe hagen, dat zich allengs in het ge zichtseinder teekent als de oase in den woestijn. Zoo gaat het ons allen in dit leven en is het begeerde oord bereikt, dan biedt het blijvende stede. Het is geen rustplaats voor altijd, hoogstens een halt voor een oogenblik. Na een korte rustpooze gaat de trekkende weder verder. Wat verkregen is. bevredigt nietde illusiën door de verwijde ring gewekt, zijn voor een deel weg gevaagd na het eerste doel bereikt werd de strevende mensch schept zich nieuwe en wat het heden nog onthield de toekomst zal bet wellicht schenken. Op, zonder verwijlteleur stelling kan wel tijdelijk den drang beperkeD, maar den naar lichaam en ziel gezonden pelgrim op 's levens paden ontneemt zij den moed niet óm altijd door te zoeken naar geluk, te kampen om den prijs, die is weg gelegd voor wien tot het einde vol hardt. Een menschelijk bestaan zonder 'illusiën is ondenkbaar. Zij zijn de bloemen, wier liefelijke geur het hart verkwikt en den geest friscb houdt. De bloemen, kinderen van één dag, verwelken, maar zij laten een beko ring na, die bewaard blijft in de schat kamer der herinnering. Want inderdaad, het tegenwoor dige ia slechts een stip, bet steeds vooruitschuivend grenspunt tusschen ''t verleden en de toekomst. In het vörtétlen hebben we geleefd, in de toekomst leven we. Aan haar geven we onze ziel, onze gedachten. Haar bouwen we op met al het materiaal dat wij hebben kunnen verzamelen en deze arbeid is de eenige, die de aanwending van al onze krachten waard is. We beginnen daarmede, zoodra we het bewustzijn van onze persoonlijk heid hebben verkregen. Het kind stamelt van igroot zijn" en drukt in dat verlangen een voorstelling uit van iets zeer begeerlijks dat zijn illusiën van den meest naïeven aard, een ide aal van vrijheid, van zelfstandigheid waaraan alle begrip van de werke lijkheid vreemd is, omdat het die niet kent. Wij allen hebben dat on- dei vonden, en wij weten ook, hoe ontnuchterend de vervulling was. En naarmate de ziel zich ontplooit, en het leven zijn schatkamers opent, maar ook zijn zorgen niet spaart, ontluiken nieuwe bloemen der ver beelding. Vriendschap en liefde ont vouwen haar kelken, zij bloeien en geuren in de verte en wij snellen daarheen in de hoop ze te kunnen plukken. O, voor zeker, niet vergeefsch zijn de pogingen die wij aanwenden om ze binnen ons bereik te bren gende individuen, die de menscb- heid voimen, zij hebben allen dezelfde behoefte aan samensmelting der har ten, en het is ons een onschatbare troost bij alle wederwaardigheden, rnenschen te hebben gevonden met wie wij medeleven, die aan ons over geven wat het gemeenschappelijk ge luk uit maakt. Maar niemand is er, die ook in dat opzicht al zijn illusiën verwezen lijkt ziet. De begeerde bloemen staan te midden van distels en doornen en deze hebben we ook te ontzien om het verlangde te bereiken. De on baatzuchtige toewijding wordt niet door gelijk gevoel beantwoord, althans niet in die mate als wij meeDden te mogen verwachten en een kille adem van egoïsme doet van de schoonste bloemen de kleuren verbleeken vóór wij ze kunnen plukken. Houdt uw illusiën, bij alle ontmoe diging, boog. Wat de Pan-Germanisten van Frankrijk deuken. Prof. Max Stoye komt in zijn arti kel in de pan-Germanistische revue »Das grössere Deutschland" tot de volgende slotsom »De duurzame vrede kan alléén van Frankrijk komen, als wij er in slagen, het dusdanig te verzwakken, dat het niet meer in staat is met kansen op succes den vrede te verstoren. Daarom moeten wjj ons, aan den vooravond van het sluiten van den vrede, door geen enkele sentimentaliteit laten leiden, maar uitsluitend rekening houden met de levensbelangen van het Duitsche rijk en zijn veiligheid in de toekomst; »dientengevolge moeten wij van de Fransche grondgebieden, die wij be zetten, alles behouden wat voor ons van belang is, alles, waarvan bet verlies op duqrzame wijze de militaire en economische kracht van Frankrjjk zal verlammen «Wij moeten niet uit het oog ver liezen", scbiijft hij verder »dat onze tegenstander opnieuw gevaarlijk voor ons kan worden en daarom zou het eene onvergefelijke krankzinnigheid zijn om het niet buiten staat te stel len ons te schaden. Om die reden is bet, dat alle discussie over Elzas Lotharingen a priori moet worden ter zijde gesteld. Wat betreft den afstand van ander Fransch grondge bied moeten wij slechts de politieke, militaire en economische gezichts punten als basis aannemen. Behalve Briey en Longwy moeten wij vóór alles Belfort en Verdun opeischen, zonder welke wij het bekken van Briey zouden blootstellen aan de kanonnen van deze plaats. Hel bezit van Verdun zou onzen militairen toe stand op duurzame wijze verbeteren. En welk een veel betere stelling zouden wjj in dezen oorlog oiet gebad hebben, als wij Belfort hadden gehad I Daarom moeten wij ons zonder scrupules toonen, als wij de vredes voorwaarden zullen dicteeren. Alleen een sterk en niet aan te vallen Duitschland kan de Franschen tot rede brengen eo hun politieke eerzucht ergens anders heen leiden". Deze geheele conclusie is volkomen logisch is zij niet de paraphrase van het monsterachtige grondbeginsel van Bismarck: »De Macht gaat vóór het Rechtt die het devies is geworden van het Duitsche rijk zelf? Erkend moet worden dat, betreffende de vredesvoorwaarden, die aan Frankrijk moeten worden gesteld, dr. Stoye goed heeft gevonden deze enkele woorden er aan toe te voegen»en veronderstellende, wel te verstaan, dat wij altijd overwinnaars zijn.a Deze twijfel der Duitscbers aan het eind-succes is nog de beste conclusie. Zaterdag is de Veeartsenijkun- dige Hoogeschool te Utrecht geopend, waarbij de Minister van Landbouw een redevoering hield. De nieuwe spoorwegdienstrege ling zal 15 Mei in werking treden. Ons dagelijksch brood. Volgens bet Centr. zijn proeven genomen met bijmenging van lijnzaad. Voorloopig waren de lesultaten be vredigend, zoodat wij binnenkort mogen verwachten, dat lijnzaad even eens een bestanddeel van ons brood zal uitmaken. Het percentage is nog niet vastgesteld. Huuropzeggingswet. Nu de huuropzeggingswet door de Tweede Kamer is aangenomen, kun nen voortaan verzoeken om verlen ging van huur voor alle huurwonin gen zonder onderscheid worden inge diend. Het zijn de buurcommissies, die de billijkheid der reclame te beoordeelen zullen krijgen. Elk verzoek om verlenging van een huurcontract moet dus gericht worden tot de huurcommissie in het ressort. De kantonrechter beslist alleen in hooger beroep. Voor velen een uitkomst 1 Dreigende Insectenplaag. De Inspecteur van het Staatsbosch- beheer verzoekt ons er de aandacht op te vestigen, dat nu in den laatsten tijd in Nederland over groote uitge strektheden naaldhoutbosch is geveld, meer dan ooit het gevaar dreigt, dat verschillende soorten van schadelijke insecten, die onder de schors van geveld hout en van in den grond achtergebleven stompen en dikke wortels eene uitstekende broedplaats vinden, met name de Dennenscheerder en de groote en kleine Dennensnuittor. in groote mate zullen vermeerderen en dat dientengevolge aan de aan grenzende dennenbosschen zeer ern stige schade zal worden toegebracht, Teneinde deze dreigende plaag zoo veel mogelijk af te wenden, is het o.a. van groot belang, dat het gevelde hout steeds zoodra mogelijk wordt ontschorst en de stompen, welke een uitstekende brandstof vormen, worden gerooid. Wie nadere bijzonderheden wenscht te welen omtrent de wijze waarop dezé zoo schadelijke insecten kunnen wor den bestreden, vrage de brochures over »de Dennenscheerder" en »de algemeene vergadering van leden op Dinsdag 26 Maart a.s. behandelen Rekeningen Verantwoording over 1917, Jaarverslag over 1917, Verkiezing bestuurslid, wegens periodieke aftre ding van den Heer A. M. Tromp van Holst en wat verder ter tafel zal worden gebracht. Troubadour. Liefhebbers van zang en muziek konden Zondagavond hun hart ophalen bij de uitvoering door het Nederl. Opera Ensemble van Troubadour. Er werd waarlijk mooi en zuiver gezongen. Hoewel men het hier niet kan ver langen, komt een dergelijke uitvoering beter tot z'n recht bij een goed bezet orkest. En hoewel we niets dan lof hebben voor de begeleiding, merkt men toch het tekort telkens op. Jam mer, dat de zaal (en nog wel op Zondagavond) zoo slecht bezet was. De artisten hadden meer belangstelling verdiend. Voor de plaatselijke afdeeling van den Nederlandscben Protestantenbond- sprak Maandagavond Dr. Toxopeüs zijn afscheidsrede. Spreker had tot onder werp gekozen: »De volheid des tijds voorheen en ibansct. Na veiklaring van deze uitdrukking schetste spreker den toestand der maatschappij ten tijde der geboorte van Christus. Die oude gods diensten bevredigden niet meer, vol deden niet meer aan de menschelijke behoeften. Het Christendom kwam nu en bracht verlossing. Na de pauze weid de tegenwoordigen tijd besproken. Onze UVÜl DUO UOIJUOIIMJUOOI UOl Oil »UO i - -.-.p».. v..uv groote en kleine Dennensnuittor" aan 'ijd is een tijd van gisting, van woeling, bij de Inspectie van het Staatsbosch- J,a" zoeken. Ook nu is er een reik- beheer te Utrecht, die op franco aan-halzend verlangen. Het menschelijk vrage gratis worden toegezonden. Aan den beer Klaarhamer, se cretaris der Brandstollen Commissie, is op zijn verzoek, om gezondheids redenen eervol ontslag verleend als secretaris der Brandstoffen-Commissie. Tot le secretaris is aangesteld de heer Koppejan, directeur der Bedrij ven, terwijl de heer J. de Wilde. 2e secretaris, is belast met de dage- lijksche zakan. De broodkaart voor het 44e tijd vak loopt van 19 tot en met 29 Maart. Wegens ongesteldheid van deD heer Zimmerman moest het concert van bet Amsterdamsch strijkkwartet, dat gisterenavond zou plaats hebben gehad tot nader order worden uitge steld. De Remonstr. Geref. Gemeente telde op 1 Januari 1.1. 164 lidmaten en 64 catechisanten. In 1917 werd één huwelijk inge zegend en werden 5 kinderen gedoopt. 17 nieuwe leden traden toe, 2 leden ontvielen de gemeente door overlijden, 17 door vertrek, terwijl 1 bedankte. Mej. W. M. J. van Geelkerken slaagde te Utrecht voor het examen nuttige handwerken. De heer van der Steen onder wijzer aan de Ambachtsschool is als zoodanig benoemd aan de Ambachts school te Utrecht. De Oudheidkundige vereeniging •Flehite" zal in haar jaarlijksche weten en kunnen heeft niet alies ge bracht, de religie meende men te kunnen afschaffen, doch dit bleek een groote dwaling. Het reusachtig geluk, dat de wetenschap zou brengen, is uitgebleven. De wetenschap troost niet, lenigen geen smarten en voldoen dus niet aan de meQschelijke behoeften. Het socialisme is thans ook met meel de vijand van de religie. Tooneel en literatuur zijn nu ook reeds anders dan eenige jaren geleden. De tijd van het ongeloof is ook weer voorbij. Mejuffrouw Van Loon sprak woorden van waardeering en hoogachting en dankte spreker vooi zijn leerzame iade. Verdwenen schoon. Tot ons leedwezen hebben wij ge zien, dal de rnooie bootnen op hel »Lieve Vrouwe Keikhof" te Amers foort alle geveld zijn. De prachtige toren, die vroeger zoo mooi boven het geboomte uitstak, staat daar nu eenzaam op bet kaalgehakte plein. Het is wel jammer I Kampioen. Door de Soesterpolitie is een persoon aangehouden, die meel ver voerde. Na een langdurig verhoor gaf hij voor dit te vervoeren voor eenige bakkers uit Amersfoort, die er goede zaken mee dachten te maken. Een achttal Amersfoortsehe bakkers moeten er bij betrokken zijn. Door de rijkscontroleurs zijn op den Hoogenweg vijf zakken rogge in beslag genomen en door de politie een zak haver, waarvan de herkomst niet bekend is.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1918 | | pagina 1