28 Mei 1953 62 weermacht een klinkerbestrating heeft aangebracht, die nu door de eigenaren moet worden onderhouden. Dit onderhoud wordt ernstiger wanneer deze weg de enige toegangsweg wordt naar het wagenpark. Is het nu wel helemaal in orde, dat de onderhouds kosten geheel op de eigenaren worden gelegd? Mevrouw BUNGENER-Odinot vraagt, of de toegangsweg naar het wagenpark voor de gemeentenaren zal worden afgesloten. De heer VAN WELY zegt, dat de weg nr. 35, die door de Duitsers is beklinkerd, volgens de legger in 1941 of 1942 als openbare weg moest worden beschouwd, terwijl het onderhoud van die weg ten laste van de eigenaren kwam. Daartegen hebben zij geprotesteerd; desniettegenstaande heeft de Commissaris van de Provincie de bestemming als openbare weg gehandhaafd en de eigenaren moesten hem onderhouden. Spreker vraagt, of de mili taire macht de weg tijdelijk of definitief als uitweg naar het voertuigenpark nodig heeft. In het laatste geval zou de mili taire macht zich met de eigenaren in verbinding moeten stellen en niet via de gemeente moeten werken. Spreker kan zich voor stellen, dat de eigenaren een advocaat in de arm zullen nemen en het is de vraag, of de gemeente het proces dan zal winnen. De VOORZITTER zegt, dat uit de discussie het bestaan van een misverstand blijkt, omtrent de gevolgde procedure. Volgens de in de dertiger jaren tot stand gekomen Wegenwet moest een legger van de wegen worden opgemaakt om voorgoed uit te maken, welke wegen openbaar zijn en wat door de eigenaren van die wegen moet worden gedaan. Die legger was niet anders dan e en registratie van de op dat moment bestaande situatie. Weg nr. 35 was toen een particuliere weg, maar belast met openbaarheid en het onderhoud kwam voor rekening van de aanliggende eige naren. De eigenaren hebben geprotesteerd, maar in beroep is het aldus vastgesteld. Nu vragen de eigenaren de weg aan de openbaarheid te ont trekken. Er is geen sprake van, dat de gemeente de weg vordert of zich tot de eigenaren of tot Oorlog heeft gewend. Integendeel hebben de eigenaren zich tot de gemeente gewend met het verzoek de status van d e weg op de legger te wijzigen. Het Ministerie van Oorlog heeft daartegen als belanghebbende bezwaar gemaakt, omdat de weg wordt gebruikt als uitweg uit het voertuigenpark. En daar de weg bovendien een schakel vormt tussen andere open bare wegen is er naar het oordeel van B&W geen reden de weg aan de openbaarheid te onttrekken. De last van de openbaarheid wordt nu verzwaard, doordat hij, nu men met de andere wegen bezig is, wordt gebruikt als toegangsweg tot het wagenpark. Spreker heeft niet de indruk, dat dit een blijvende toestand is, maar men wil de mogelijkheid van deze nooduitgang niet laten varen. Indertijd heeft de Raad geweigerd het fietspad door het huidige voertuigenpark aan de openbaarheid te onttrekken, omdat het als schakel zou kunnen worden gebruikt in het geheel van van het fietspad van Zeist naar weg nr. 35. Het pad liep over een terrein, waar men niet mocht komen; toch heeft de Kroon bepaald, dat het niet aan de openbaarheid wordt onttrokken. Waar hier normaal sprake is van een openbare weg, is er in het geheel geen reden die aan de openbaarheid te onttrekken. Alleen wanneer het een doodlopende weg was, waarbij achterlig gende eigenaren geen belang hadden, zou men erover kunnen praten. - De -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1953 | | pagina 180