15 Juni 1954 101 kan spreker de aanwezigen uren lang bezig houden, maar daarom is de sociale wetgeving niet te veroordelen, want de zegeningen daarvan wegen zwaarder. De heer SCHAAFSMA zegt, als hij "bij de beslissing over het gasabonnement een principiële fout of onachtzaamheid heeft begaan, daaraan vanavond niet te willen worden opge knoopt. De zaak zit bij het gas-abonnement echter anders. Als een particuliere winkelier iets verkoopt dat de koper zal trachten af te betalen, is het risico en de verantwoording daarvoor volkomen voor rekening van de winkelier. Zo is het met het gasbedrijf ook, met dit verschil, dat het gasbedrijf het geleverde weer volledig terug kan nemen. Spreker zou gaarne zien, dat men wat meer eerbied had voor het begrip crediet vertrouwen. Het woord crediet wordt echter zwaar misbruikt. Ha de oorlog werd gesproken van een consumenten-crediethetgeen betekende, dat aan gezinnen, die het nodig hadden, ƒ.120,beschikbaar werd gesteld. Dat dit bedrag beschikbaar werd gesteld was juist, maar dat daaraan de naam "crediet" werd gegeven was niet juist, want de meesten hebben het nooit terugbetaald. De Regering had moeten zeggen: Wie dat bedrag nodig heeft, kan het krijgen. Een dergelijk goochelen met het woord "crediet" acht spreker verwerpelijk. Er is een groot verschil tussen credietverlening om iemand een huis, en daarmede dus waarde, te laten stichten en het geven van geld waarvoor iemand iets kan kopen waarvoor hij anders het geld niet heeft en af te wachten, of hij later in staat zal zijn te betalen. Dat is geen credietverlening, maar speculatie. En nu komen die kleine speculaties van de volkscredietbank over het algemeen wel goed uit, maar dat is geen bewijs voor de juistheid van haar optreden, maar slechts voor de scherpte van de op de credietnemers toegepaste selectie. Ongetwijfeld genieten bij het verlenen van dergelijke crediet en zij de voorkeur, van wie verwacht kan worden dat zij in staat zijn ze terug te be talen. Maar deze mensen hadden met wat goede wil ook zelf kunnen zorgen, dat zij voldoende geld hadden om het benodig de te kopen. Ook hier is dus het woord "crediet" niet op zijn plaats. Ha de koop staat tegenover het verleende cre diet niet meer de waarde, die daar tegenover moet staan. Door een ongelukje zijn gebruiksgoederen weg, terwijl een huis of grond een vaste, duurzame waarde heeft. Ook spreker herinnert zich, dat er pogingen zijn ge daan de inlandse bevolking uit de klauwen van de woekeraars te krijgen en dat de Regering grote bedragen heeft geofferd om die mensen van hun uitzuigers te bevrijden. Dat de opzet niet gelukt is hindert niet, men heeft het geprobeerd. Het streven, de inlanders het recht te geven rechtstreeks over hun eigen inkomen te beschikken, is echter niet te vergelij ken met wat hier aan de orde is. Al heeft men ook in Indië misschien gesproken van volkscrediet"het is niet juist er hier op te wijzen, dat dit in Indië voor de bevolking een zegen is geweest; daarvoor is het verschil in omstan digheden te groot. De heer VAN ANDEL ziet van het woord af, aangezien over dit onderwerp reeds zoveel is gesproken. De heer ORANJE geeft toe, dat de omstandigheden en toestanden in het voormalige Nederlandsch-Indië niet te vergelijken zijn met die van dit ogenblik in Nederland. Uit - zijn -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1954 | | pagina 262