57 - 19 April 1955 - minder. Stelt men de zaak dus principieel, dan zou allereerst moeten worden vastgesteld voor hoeveel men precies betaalt. Als men een pond vlees koopt "bij de slager, dan "betaalt men ook een pond en neemt men geen genoegen met een half pond, terwijl de slager op zijn beurt geen kilo vlees zal leveren voor de geldswaarde van een pond. Die bewoners, die altijd een beperkt gebruik hebben gemaakt van het water, doch nu naar een groter 'kwantum moeten gaan betalen, zullen dus nu - zoals sommigen tegenover spreker hebben verklaard - juist een ruimer gebruik van water gaan maken, daar men toch in zekere zin waar voor zijn geld wil hebben. Dit is natuurlijk niet de juiste oplossing. De enige juiste oplossing is om te beginnen met per woning een watermeter te plaatsen en dan aan de hand van het massacontract van "Ons Belang" met de Soester Waterleiding het juiste watertarief vast te stellen. Spreker is er zeker van, dat men dan niet aan een waterverbruik van 120 m3 per jaar per woning komt. De drinkwatervoorziening is in Nederland precair en zelfs zo precair, dat op internationaal niveau een oplossing zal moeten worden gevonden. Dat er ook veel drinkwater onno dig wordt verkwist, is een algemeen bekend feit. Dat is in geheel Nederland het geval, maar dit neemt toch niet weg, dat de verhoging, zoals door "Ons Belang" wordt ingevoerd absurd en voor de bewoners onaanvaardbaar is. Naast deze verhoging voert het bestuur het systeem in, dat bij overschrijding 0,30 per m3 moet worden bijbetaald, omgeslagen over het aantal gezinsleden. Een dergelijke omslag treft men hoegenaamd nergens aan. Speciaal voor de grote ge zinnen schuilt hierin een grote onrechtvaardigheid, daar deze gezinnen misschien verhoudingsgewijs minder water verbruiken dan een klein gezin. Er zijn misschien vele kleine gezinnen, die meer water verbruiken dan een groot gezin en om nu de grote gezinnen daarvoor te laten betalen, is niet juist. Dan nog het dreigement van het bestuur om bij niet be taling tot afsluiting van de watertoevoer over te gaan. De watervoorziening is een zaak van nationale volksge zondheid en dan gaat het toch wel wat te ver om zonder meer met dit dreigement aan te komen om zodoende toch het geld binnen te krijgen. G-ezien de redactie van de circulaire vra gen vele bewoners zich af, of het bestuur aldus meent een reservefonds je te kunnen vormen om te zijner tijd tot de plaatsing van de watermeters over te gaan. Spreker vraagt zich af op grond van welke wettelijke bevoegdheid "Ons Belang" meent tot afsluiting te kunnen over gaan, zolang niet precies vaststaat welk bedrag moet worden betaald. Als ik toch niet precies weet wat ik moet betalen - aldus spreker - wil ik wel eens weten op grond waarvan men mij kan afsluiten. Dit is dus een dreigen, dat kant noch wal raakt. Als het aan spreker lag, betaalde geen van 78 bewoners deze verhoging en dan wil hij toch wel eens zien, of "Ons Belang" dit gehele complex denkt af te sluiten. Gezien dit hele dreigement, vraagt hij zich welbewust af, of deze heren bestuursleden inderdaad wel geschikt geacht moeten worden een dergelijke functie te bekleden. Met dreigementen moet men - niet -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1955 | | pagina 166