- 28 november 1955 - 160. het I,Z.A., dat bijna 600 gemeenten omvat, veroordeelt de regeling "Haarlem''. In Haarlem hebben bijzondere politieke factoren tegen de belangen van de gemeente-ambtenaren gewerkt, ¥/aardoor het kon gebeuren, dat de regeling hun werd opgedrongen. In het voorstel van B&W met de aanbevelingen is geenszins aangetoond, dat de Soester ambtenaren hun eigen belangen niet voldoende zouden inzien. De raad mag hen daarom niet de door B&W voorgestelde regeling opdringen. Integendeel. Afgezien van het feit, dat de voorstanders van het I.Z.A. zich in goed ge zelschap van 500 600 andere gemeenteraden bevinden, is de weerlegging van het voorstel van B&W in het betoog van het Georganiseerd Overleg zodanig overtuigend, dat de raad de plicht heeft de door het college voorgestelde regeling te verwerpen en vervolgens te stemmen voor het I.Z.A, Be heer R.HILHORST merkt op, dat het voorstel van B&W de afgelopen weken nogal wat stof heeft doen opwaaien. Om misver standen uit de weg te ruimen is het goed een overzicht te geven van hetgeen er eigenlijk aan de hand is. In 1952 heeft het Centraal Orgaan - het orgaan van gemeenschappelijk overleg inzake gemeentepersoneelsaangelegenheden - een rapport gepu bliceerd, waarin het aansluiting door de gemeenten bij de I.Z.A.'s voorstond. Het Centraal Orgaan zal dit rapport zeker hebben uitgebracht na een behoorlijke bestudering van de materie. Daarna hebben de ambtenarenorganisaties aan het college van B&W te Soest verzocht met een regeling te komen voor aansluiting bij het I.Z.A. In de eerste vergadering van het Georganiseerd Overleg over deze kwestie bleek reeds, dat de standpunten lijnrecht tegenover elkander stonden; het college wilde niets van het I.Z.A. weten, terwijl de organi saties het I.Z.A. als de enig mogelijke en goed functionerende ziektekostenregeling voor de ambtenaren beschouwden. Na deze vergadering heeft het geruime tijd geduurd, voordat het colle ge met een andere ziektekostenregeling kwam. Uiteindelijk zijn B&W met de "Haarlemse" regeling gekomen. Daarover is weer het Georganiseerd Overleg bijeen geweest. Naar sprekers oordeel was dit overbodig, omdat de standpunten toch reeds vaststonden. De wet schrijft een dergelijke vergadering echter voor. De or ganisaties bleven bij hun principiële bezwaren, terwijl het college de hardnekkige wil toonde om in ieder geval niet aan de raad voor te stellen tot de I.Z.A.-regeling te besluiten. Spreker erkent, dat het college volledig het recht heeft om tegen het advies van het Georganiseerd Overleg in een bepaalde regeling aan de raad voor te leggen. Hij betwijfelt echter, of dit verstandig is. Het Georganiseerd Overleg is geregeld in de Ambtenarenwet van 1929. Daarmede erkende de wetgever, dat de vakorganisaties de aangewezen organen zijn om de belangen van de ambtenaren te verdedigen. De wetgever was er klaarblijkelijk van overtuigd, dat de vakorganisaties daartoe in staat waren, over de middelen daarvoor beschikten en de daarvoor benodigde kennis onder de knie hadden. Aan de andere kant werd door de instelling van het Georganiseerd Overleg voor de leden van de gemeenteraden de mogelijkheid geschapen om ten aanzien van de vaak zeer moeilijk te overziene regelingen voor ambtenaren over deskundige adviezen te beschikken. In het Georganiseerd Overleg stonden alle organisaties zonder uitzondering als één man in hun bezwaren tegen de door het college voorgestelde regeling. Er is gesuggereerd, dat de - rooms -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1955 | | pagina 372