- 28 november 1955
162.
gemeenten komen en dat de kans op deze tekorten niet gering is.
Dit laatst^is niet zo vreemd voor een instelling die nog in de
kinderschoenen staat en nog niet alle gemeenten omvat. Maar
als de tekorten door de gemeenten worden aangezuiverd, zal het
I.Z.A, niet zo heel veel onvoordeliger zijn dan de door B&W
voorgestelde regeling.
Het college heeft in de pers gelezen, dat de tekorten van
het I.Z.A.-Limburg nogal belangrijk zijn. V/at de pers betreft;
spreker heeft daarin ook gelezen dat de wethouder Yan Zadelhoff
achter het I.Z.A, staat, maar diens gezicht ziende, gelooft
spreker daar niets van. Het wil niet zeggen, dat hij niet ge
looft in de verliezen van het I.Z,A.-Limburgmaar hij ziet
dit niet zo zwaar in.
Als belangrijkste bezwaar zien B&W de positie van de
lager bezoldigde ambtenaren. Zij worden als het zwakke punt
van de I.Z.A.-regeling beschouwd, maar dat zijn zij juist niet.
Bij de regeling van het college wordt een A- en een B-groep
ingevoerd, waarmede twee soorten ambtenaren worden geschapen.
Daarmede loopt het lager gesalarieerde personeel gevaar onder
de nieuwe Ziekenfondswet te worden gebracht, waardoor onher
roepelijk hun status met afbraak wordt bedreigd.
B&W schrijven, dat ook de ziekenfondsen met een tekort
werken. Het wordt tijd, dat ook deze fondsen daartegen iets
gaan doen. Zij zouden de franchise-betalingen wel willen uit
breiden, maar worden daarvan weerhouden door concurrentie-
overwegingen. Doordat bij de ziekenfondsen franchises ontbre
ken, wordt er van alle verstrekkingen door de fondsen schrome
lijk misbruik gemaakt. Men loopt o zo gemakkelijk naar de dok
ter, wanneer het niets kost. Soms wordt de arts midden in de
nacht uit bed gehaald voor geheel onbelangrijke dingen. De
franchises vormen voor de arbeider niet slechts een nadeel,
maar bieden ook het voordeel, dat hij er verantwoordelijkheid
door leert dragen. Indien de franchises het belangrijkste be
zwaar uitmaken, kan dit bezwaar gemakkelijk worden opgelost
door het percentage, waarboven door de gemeente vergoeding
wordt gegeven, niet op 5, maar op 4? 3 of 2 te bepalen.
De twee categorieën A en B zijn volstrekt onaanvaardbaar.
Er is geen behoefte aan twee soorten ambtenaren, de een met
de ander zonder status, de een zonder, de ander met stakings
recht
B&W geven met de door hen voorgestelde regeling alles uit
handen. Tot 1959 kan er niet zoveel gebeuren, maar na 1959 is
het afgelopen. Wanneer men met verzekeringsmaatschappijen in
zee gaat, moet men ontzettend voorzichtig zijn, want het is
deze maatschappijen om de winst te doen. Geen van de 37 ver-
zekeringsmaatschappijen heeft de belangen van de ambtenaren
of van de arbeiders op het oog gehad,0 zij willen slechts voor
komen, dat door het ziekenfondsenbesluit en door het I.Z.A.
een groot deel van hun werkterrein verloren gaat. Hij heeft
dan ook geen enkel goed woord voor deze "Haarlemse" regeling.
Dringend raadt spreker zijn medeleden aan geen regeling
te aanvaarden, waarmede de direct belanghebbenden het niet
eens zijn. De ambtenaren, ook de lagere, weten zeer goed wat
hun boven het hoofd hangt. Zij hebben ondervinding van de
I.Z.A.'s, die reeds enige jaren werken, en staan er als één
man achter.
De heer ORANJE zegt, dat gedurende vier jaar de ambtenaren-
- organisaties -