- 28 november 1955 162. gemeenten komen en dat de kans op deze tekorten niet gering is. Dit laatst^is niet zo vreemd voor een instelling die nog in de kinderschoenen staat en nog niet alle gemeenten omvat. Maar als de tekorten door de gemeenten worden aangezuiverd, zal het I.Z.A, niet zo heel veel onvoordeliger zijn dan de door B&W voorgestelde regeling. Het college heeft in de pers gelezen, dat de tekorten van het I.Z.A.-Limburg nogal belangrijk zijn. V/at de pers betreft; spreker heeft daarin ook gelezen dat de wethouder Yan Zadelhoff achter het I.Z.A, staat, maar diens gezicht ziende, gelooft spreker daar niets van. Het wil niet zeggen, dat hij niet ge looft in de verliezen van het I.Z,A.-Limburgmaar hij ziet dit niet zo zwaar in. Als belangrijkste bezwaar zien B&W de positie van de lager bezoldigde ambtenaren. Zij worden als het zwakke punt van de I.Z.A.-regeling beschouwd, maar dat zijn zij juist niet. Bij de regeling van het college wordt een A- en een B-groep ingevoerd, waarmede twee soorten ambtenaren worden geschapen. Daarmede loopt het lager gesalarieerde personeel gevaar onder de nieuwe Ziekenfondswet te worden gebracht, waardoor onher roepelijk hun status met afbraak wordt bedreigd. B&W schrijven, dat ook de ziekenfondsen met een tekort werken. Het wordt tijd, dat ook deze fondsen daartegen iets gaan doen. Zij zouden de franchise-betalingen wel willen uit breiden, maar worden daarvan weerhouden door concurrentie- overwegingen. Doordat bij de ziekenfondsen franchises ontbre ken, wordt er van alle verstrekkingen door de fondsen schrome lijk misbruik gemaakt. Men loopt o zo gemakkelijk naar de dok ter, wanneer het niets kost. Soms wordt de arts midden in de nacht uit bed gehaald voor geheel onbelangrijke dingen. De franchises vormen voor de arbeider niet slechts een nadeel, maar bieden ook het voordeel, dat hij er verantwoordelijkheid door leert dragen. Indien de franchises het belangrijkste be zwaar uitmaken, kan dit bezwaar gemakkelijk worden opgelost door het percentage, waarboven door de gemeente vergoeding wordt gegeven, niet op 5, maar op 4? 3 of 2 te bepalen. De twee categorieën A en B zijn volstrekt onaanvaardbaar. Er is geen behoefte aan twee soorten ambtenaren, de een met de ander zonder status, de een zonder, de ander met stakings recht B&W geven met de door hen voorgestelde regeling alles uit handen. Tot 1959 kan er niet zoveel gebeuren, maar na 1959 is het afgelopen. Wanneer men met verzekeringsmaatschappijen in zee gaat, moet men ontzettend voorzichtig zijn, want het is deze maatschappijen om de winst te doen. Geen van de 37 ver- zekeringsmaatschappijen heeft de belangen van de ambtenaren of van de arbeiders op het oog gehad,0 zij willen slechts voor komen, dat door het ziekenfondsenbesluit en door het I.Z.A. een groot deel van hun werkterrein verloren gaat. Hij heeft dan ook geen enkel goed woord voor deze "Haarlemse" regeling. Dringend raadt spreker zijn medeleden aan geen regeling te aanvaarden, waarmede de direct belanghebbenden het niet eens zijn. De ambtenaren, ook de lagere, weten zeer goed wat hun boven het hoofd hangt. Zij hebben ondervinding van de I.Z.A.'s, die reeds enige jaren werken, en staan er als één man achter. De heer ORANJE zegt, dat gedurende vier jaar de ambtenaren- - organisaties -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1955 | | pagina 376