-- 2 november 1956 -- 126.
Bij het aanvragen van een bouwvergunning wordt artikel 9 gehan
teerd. Daarin is bepaald, dat een vergunning slechts kan worden
verleend, wanneer wordt voldaan aan de in het uitbreidingsplan
gestelde eisen. Is dit niet het geval, dan moet de grond gratis
worden afgestaan en voorzieningen in de grond moeten worden be
taald voor de vergunning kan worden afgegeven. Het zou niet
juist zijn de belastingbetaler de kosten te laten dragen. Wan
neer een weg moet worden aangelegd, worden de kosten daarvan
met de kosten van de grond ook op de bouwprijs, ergo op de huren
omgeslagen.
Iets anders is het met de verbreding van de trottoirs aan
de Koninginnelaanwaarover mevrouw Landweer in de vorige verga
dering heeft gesproken. De trottoirs liggen daar precies op de
gemeentegrond, maar daarachter ligt een strook eigen grond, die
nu om niet aan de gemeente wordt aangeboden. De gemeente gaat
deze grond nu betegelen. Toch zit er voor haar een consequentie
aan, want het betegelen kost de gemeente geld. Nog niet zo lang
geleden is voor een plaats aan diezelfde Koninginnelaan een
bouwvergunning afgegeven. De grond is om niet afgestaan en de
eigenaar heeft 900,-- moeten bijbetalen om de voorzieningen
aan de weg aan te brengen. Het punt dat mevrouw Landweer bedoelt
komt er op neer, dat de gemeente de grond wel gratis krijgt,
maar de voorzieningen in het trottoir voor haar rekening neemt.
Wanneer op dezelfde plaats nog een bouwvergunning wordt aange
vraagd, hetgeen mogelijk is omdat het uitbreidingsplan gesloten
bebouwing aangeeft en de huizen er enige meters van elkander
staan, zal de mogelijkheid moeten worden overwogen het geld uit
een hanteren van artikel 9 "te verkrijgen, want anders zou de
gemeente er naast staan en domweg een bouwvergunning moeten ge
ven, terwijl alle uitgaven voor rekening van de gemeente zijn.
De heer HILHORST zegt, dat de wethouder gelijk heeft, wan
neer het gaat om maagdelijke grond, om wegaanleg ten behoeve
van een bepaald perceel, maar niet wanneer het betreft het to
tale verkeer. Ten aanzien van de Nieuweweg bij voorbeeld wordt
het terreintje getroffen, dat niet bebouïird was, terwijl de an
dere bewoners niet een royale - dat komt in Soest immers niet
voor! - maar toch een behoorlijke vergoeding hebben gekregen
voor de grond, die zij hebben afgestaan. Spreker vindt in zo'n
geval,dat de verhouding scheef ligt. Hij verzoekt deze zaak te
bekijken, opdat een rechtvaardige oplossing kan worden gevonden.
De wethouder VAN ZADELHOF? zegt, dat ook dit in de oommis
sie is behandeld. Er is een groot verschil tussen voorzieningen
aan een normale weg en voorzieningen bij voorbeeld aan de
Nieuweweg, die een groter belang dient dan alleen dat van de be
woners. Daarom heeft de Raad er indertijd ook op aangedrongen
van de Nieuweweg een brede weg te maken met brede voet- en
fietspaden.
Spreker moet protesteren, wanneer de heer Hilhorst zegt,
dat de gemeente karige vergoedingen geeft.
De heer HILHORST: Ik heb gesproken van "niet royaal".
De wethouder VAN ZADELHOF? accepteert "niet royaal" even
min. B&W houden zich steeds aan de taxatieprijs. Spreker
hoopt, dat de raad straks ten aanzien van de overname van grond
bij de Middelwijkstraat goed vergelijkt de bij vrijwillige
en de bij gedwongen verkoop betaalde prijzen. Men weet, wie
- spreker -