- 23 maart 1956 17. De Deer PIEREN meent te mogen zeggen, dat de raad on mondig is om nu te beoordelen, wat de juiste methode is om de slachtdieren te bedwelmen, wanneer men dit vanuit medisch oogpunt beziet. De raadsleden zijn namelijk geen deskundigen op veeartsen!jkundig gebied. Spreker heeft alle waardering voor de wijze, waarop het college en Dr.Soetens de raad over dit belangrijke punt hebben voorgelicht. Gaarne had spreker echter gezien, dat de desbetreffende rapporten in de Slachthuiscommissie met Dr. Soetens besproken hadden kunnen worden. Dr.Soetens heeft namelijk in zijn rapport wel doen uitkomen, dat hij zekere bezwaren heeft tegen de elektrische bedwelming en haalt daarbij enige uittreksels aan van diverse professoren, doch aan de andere kant is naar sprekers oordeel onvoldoende naar voren gebracht, dat aan het elektrisch bedwelmen door de Vereniging voor Dierenbescherming - hierbij ook door diverse professoren geadviseerd - de voorkeur wordt gegeven. In hot maandblad van de Vereniging voorlierenbescher- ming van maart 1956 staat een belangrijk artikel, waaruit blijkt, dat men na ernstige bestudering en na experimenteren tot de overtuiging is gekomen, dat een goed uitgevoerde elektrische bedwelming de voorkeur verdiént boven "de penschot- methode. Spreker gelooft echter ook, dat persoonlijke gevoe lens hierbij een grote rol spelen. Een ieder, die grote slachtdieren met het penschot ziet doden, vraagt zich af, of deze dieren geen geweldige pijn wordt gedaan. Na het schot ziet men het dier meestal het hoofd en de hals nog opheffen om dan ten slotte neer te vallen. Bij dit gezicht alleen al vraagt men zich af, of dit nu wel de juiste manier is. Ook bij het doen verbloeden ziet men dan nog wel eens reacties van het slachtdier. Bij spreker komt dan de vraag op, of het dier nu -.."erfelijk gevoelloos zou zijn. Prof.RoHjn bevestigde toch ook aan Dr.Houthuys, dat de in Rotterdam toegepaste methode als een zeer betrouwbare slachtmethode kan worden beschouwd. Indien na de bedwelming de halssnede of borststeek wordt toegebracht, mag volgens Pr.Romijn met zekerheid worden aangenomen, dat de overgang var leven naar dood zonder bewuste gewaarwording geschiedt. DoorB 'vRomijn en Prof.van Oyen werd ook bevestigd,dat tegen elektrische bedwelming, mits op juiste wijze toege past, naar hun oordeel geen bezwaren bestaan, laatstgenoemde bracht hulde aan Dr.Iervoert als baanbreker voor de elektri sche bedwelming en dankte Dr.Houthuys voor de wijze, waarop in Rotterdam de elektrische bedwelming wordt toegepast. Dit zijn enige punten, die spreker niet in het rapport van Dr. Soetens terugvindt. Naar sprekers mening kan men beide standpunten verdedi gen en daar hij zich niet op het medische vlak durft te be wegen, wil hij dus zeggen, dat het een kwestie van smaak of beter van gevoel betreft. Sprekers gevoel gaat dan uit naar de elektrische bedwelming. De penschotmethode kan hij - als lid van de dierenbescherming - niet waarderen. Bij de pen schotmethode zuilen zich toch ook gevallen voordoen, dat het schot niet direct raak is, ook al komt dit weinig voor. Spreker gelooft, dat het leed in een dergelijk geval aan het dier toegebracht groter is dan bij een niet gelukte elektrische bedwelming. Hij verzoekt het college dan ook de ontwikkeling op dit terrein nauwkeurig te volgen en zo mo gelijk binnen enkele jaren tot elektrische bedwelming over - te -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1956 | | pagina 78