- 23 mei 1958 -
52.
kelijk niet. Men kan er niet eens van zeggen, dat ze een
open deur intrapt. Neen, als deze nota jaren geleden de
raad was aangeboden, toen het bejaardencentrum, dat lange
tijd zo verdienstelijk beheerd is geweest door zuster
Heymans, te koop was, dan was het wat anders geweest. Dan
had men niet zoals nu voor het feit gestaan, dat men oude
bomen nog weer moest gaan verplanten tot zelfs naar buiten
de gemeente. Nu maakt het de indruk, dat van de raad een
principiële uitspraak wordt gevraagd om te camoufleren,
dat er toen het tijd was niets is gebeurd. Spreker ziet
in deze nota eerder een brevet van onvermogen dan een po
sitieve daad om tot oplossing van de moeilijkheden te ko
men. Hij gelooft, dat hierop van de zijde van de raad maar
één antwoord past en dat is deze vraagg Wanneer komt het
college nu eens met positieve voorstellen voor de dag?
De wethouder DE HAAN zegt, dat de bedoeling van deze
nota is de probleemstelling nog eens onder de aandacht van
de raad te brengen. De heer Oranje meent, dat met deze no
ta een open deur wordt ingetrapt. Het probleem van de huis
vesting van bejaarden is echter van dien aard, dat degenen
die er niet direct mede hebben te maken, zich niet volledig
realiseren, wat zich op dit terrein afspeelt. Wanneer men
het voornemen heeft op korte termijn met een afgerond voor
stel bij de raad te komen, heeft het vaak zin van te voren
de algemene probleemstelling reeds op tafel te leggen.
Deze nota is algemeen gesteld, omdat zij nog geen direct
complement heeft in de vorm. van een voorstel. Men kan dus
verwachten, dat in het definitieve voorstel meer in het
bijzonder de nadruk zal vallen op de situatie te Soest en
de eventuele behoefte in deze gemeente.
Wat betreft het ter visie leggen van dit stuk, is er
inderdaad enige kortsluiting geweest. Deze nota is eigen
lijk te laat in een meer leesbare vorm gebracht. Anders
had zij vanaf vorige week donderdag of vrijdag bij de inge
komen stukken gelegen. Later heeft zij wel in getypte vorm
bij de stukken gelegen. Persoonlijk gelooft spreker wel,
dat het zin zou hebben gehad, wanneer deze nota was rondge
zonden. Hij verkeerde trouwens in de veronderstelling, dat
dit zou geschieden. In dit opzicht is er bij hem klaarblij
kelijk een misverstand geweest.
Het pand, waarin zuster Heymans haar rusthuis exploi
teerde, is eigendom van een geestelijke orde» Deze heeft
indertijd het pand gekocht met de besliste bedoeling daarin
zelf een rusthuis te stichten^ het pand is ook als rusthuis
gebouwd. Door diverse omstandigheden is daar niets van ge
komen» In de oorlog is het gebouw bezet geworden. Na de
oorlog is het eerst afgestaan voor de huisvesting van be
jaarde evacué's. Op een bepaald moment wilde de geestelijke
orde het gebouw inderdaad verkopen. Toen was er nog de
prijsbeheersing voor onroerende goederen. De gevraagde
prijs mocht niet worden betaald. Bovendien was op dat mo
ment de beheersvorm van het tehuis voor de gemeente niet
juist. De gemeente kan moeilijk dit pand kopen en het door
een particulier zonder meer laten beheren. Getracht is met
zuster Heymans tot overeenstemming te komen over het in
het leven roepen van een stichting, die het beheer van het
tehuis op zich zou kunnen nemen en die zuster Heymans met
de leiding zou belasten. Om verschillende redenen is dit
echter niet doorgegaan. Hierop kan spreker niet tot in de
- finesses -