- 23 mei 1958 - 52. kelijk niet. Men kan er niet eens van zeggen, dat ze een open deur intrapt. Neen, als deze nota jaren geleden de raad was aangeboden, toen het bejaardencentrum, dat lange tijd zo verdienstelijk beheerd is geweest door zuster Heymans, te koop was, dan was het wat anders geweest. Dan had men niet zoals nu voor het feit gestaan, dat men oude bomen nog weer moest gaan verplanten tot zelfs naar buiten de gemeente. Nu maakt het de indruk, dat van de raad een principiële uitspraak wordt gevraagd om te camoufleren, dat er toen het tijd was niets is gebeurd. Spreker ziet in deze nota eerder een brevet van onvermogen dan een po sitieve daad om tot oplossing van de moeilijkheden te ko men. Hij gelooft, dat hierop van de zijde van de raad maar één antwoord past en dat is deze vraagg Wanneer komt het college nu eens met positieve voorstellen voor de dag? De wethouder DE HAAN zegt, dat de bedoeling van deze nota is de probleemstelling nog eens onder de aandacht van de raad te brengen. De heer Oranje meent, dat met deze no ta een open deur wordt ingetrapt. Het probleem van de huis vesting van bejaarden is echter van dien aard, dat degenen die er niet direct mede hebben te maken, zich niet volledig realiseren, wat zich op dit terrein afspeelt. Wanneer men het voornemen heeft op korte termijn met een afgerond voor stel bij de raad te komen, heeft het vaak zin van te voren de algemene probleemstelling reeds op tafel te leggen. Deze nota is algemeen gesteld, omdat zij nog geen direct complement heeft in de vorm. van een voorstel. Men kan dus verwachten, dat in het definitieve voorstel meer in het bijzonder de nadruk zal vallen op de situatie te Soest en de eventuele behoefte in deze gemeente. Wat betreft het ter visie leggen van dit stuk, is er inderdaad enige kortsluiting geweest. Deze nota is eigen lijk te laat in een meer leesbare vorm gebracht. Anders had zij vanaf vorige week donderdag of vrijdag bij de inge komen stukken gelegen. Later heeft zij wel in getypte vorm bij de stukken gelegen. Persoonlijk gelooft spreker wel, dat het zin zou hebben gehad, wanneer deze nota was rondge zonden. Hij verkeerde trouwens in de veronderstelling, dat dit zou geschieden. In dit opzicht is er bij hem klaarblij kelijk een misverstand geweest. Het pand, waarin zuster Heymans haar rusthuis exploi teerde, is eigendom van een geestelijke orde» Deze heeft indertijd het pand gekocht met de besliste bedoeling daarin zelf een rusthuis te stichten^ het pand is ook als rusthuis gebouwd. Door diverse omstandigheden is daar niets van ge komen» In de oorlog is het gebouw bezet geworden. Na de oorlog is het eerst afgestaan voor de huisvesting van be jaarde evacué's. Op een bepaald moment wilde de geestelijke orde het gebouw inderdaad verkopen. Toen was er nog de prijsbeheersing voor onroerende goederen. De gevraagde prijs mocht niet worden betaald. Bovendien was op dat mo ment de beheersvorm van het tehuis voor de gemeente niet juist. De gemeente kan moeilijk dit pand kopen en het door een particulier zonder meer laten beheren. Getracht is met zuster Heymans tot overeenstemming te komen over het in het leven roepen van een stichting, die het beheer van het tehuis op zich zou kunnen nemen en die zuster Heymans met de leiding zou belasten. Om verschillende redenen is dit echter niet doorgegaan. Hierop kan spreker niet tot in de - finesses -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1958 | | pagina 104