- 22 december 1958 -
1 65 O
Yoorts is spreker niet geheel bevredigd door het
antwoord inzake het op te stellen urgentieplan. Hij heeft
gevraagd of het niet mogelijk was, met betrekking tot een
aantal grote objecten die per só aan de orde moeten komen,
een soort prioriteitsschema op te stellen. Hij begrijpt
dat een dergelijk schema het college wel voor ogen staat.
Op blz203 van de begroting staan onder de kapitaalsuit
gaven voor openbare werken een aantal pro-memorieposten,
naar dat zijn de enige. Het argument dat planning voor
wegenbouw uitsluitend wordt beheerst door de riolering
vindt spreker kort gezien. Niemand zal ontkennen dat het
wenselijk is, de riolering te leggen vóór men het wegdek
sluit, maar het is een beetje somber alleen aan de riole
ring, aan de ondergrond te denken. Wat zijn in deze de
plannen van het college? Uit een oogpunt van publiciteit
en psychologische werking voor de burgerij acht spreker
een logisch opgezet wegenplan alleszins wenselijk.
Yoor spreker persoonlijk weegt bijzonder zwaar, dat
het er alleszins op lijkt, dat het beslissende stadium
is aangebroken voor wat de vormgeving van Soest betreft.
Het gemeentebestuur kan er aan toe zijn het aangezicht
van de gemeente voor vijftig of misschien honderd jaar te
bepalen en dat brengt een zware verantwoording mee. Het
zal goed zijn, wanneer het gemeentebestuur zich dan
spiegelt aan vroeger gemaakte fouten, waarbij spreker in
het bijzonder denkt aan de Prins Bernhardlaan en de Molen
straat. Men heeft de boel maar laten opkruipen en de bouwers
hun gang laten gaan. Het heeft er op de bedenkelijke wijze
de schijn van, dat de experts niet alleen van het Provinci
ale maar ook van het Nationale Plan zullen trachten over de
hoofden van de raad en ook van het college heen te beslis
sen. Er wordt ernstig gewerkt en men wordt verrast met vér
gaande en krasse uitspraken, waarmede keer op keer provin
cies en gemeenten voor tientallen jaren voor voldongen fei
ten worden gesteld. Pit werkt niet alleen irriterend omdat
daarmede voor de zoveelste keer de gemeentelijke autonomie
het mes op de keel wordt gezet, maar ieder jaar wisselen
de stedebouwkundigen van inzicht. Nu eens denken zij aan
longen en hart, dan weer aan de periferie van de stad. Het
klemt dus des te meer dat het gemeentebestuur niet capitu
leert voor de adviezen van de experts, maar aan de vormge
ving van Soest zelf zoveel mogelijk meewerkt.
Als voorbeeld noemt spreker de kwestie wat er tot
herstel van de Eng zal moeten gebeuren. Aan het volbouwen
van de Eng zal niet zijn te ontkomen en het enige wat
overblijft is er het beste van te maken. Spreker
hoopt dat een gedeelte zal worden gereserveerd als groen
strook. Intussen is gebleken dat men het volkomen oneens
is over de wijze waarop verder moet worden gebouwd. Is
spreker goed ingelicht, dan is er verschil van inzicht of
het noordelijk gedeelte van de Eng zal worden volgebouwd,
met behoud van het zuidelijk gedeelte als recreatiegebied,
dan wel of men de Eng naar het zuiden toe zal volbouwen
in aansluiting aan een gesloten bebouwing van het Soester-
veen.
Zou het college het winnen en zou dus alleen het
noordelijke gedeelte van de Eng, tot de begraafplaats van
de Hervormde gemeente, worden bebouwd, heeft men zich dan
voldoende gerealiseerd, dat er een aanzienlijke ruimte
- moet -