- 22 december 1958 - 1 65 O Yoorts is spreker niet geheel bevredigd door het antwoord inzake het op te stellen urgentieplan. Hij heeft gevraagd of het niet mogelijk was, met betrekking tot een aantal grote objecten die per só aan de orde moeten komen, een soort prioriteitsschema op te stellen. Hij begrijpt dat een dergelijk schema het college wel voor ogen staat. Op blz203 van de begroting staan onder de kapitaalsuit gaven voor openbare werken een aantal pro-memorieposten, naar dat zijn de enige. Het argument dat planning voor wegenbouw uitsluitend wordt beheerst door de riolering vindt spreker kort gezien. Niemand zal ontkennen dat het wenselijk is, de riolering te leggen vóór men het wegdek sluit, maar het is een beetje somber alleen aan de riole ring, aan de ondergrond te denken. Wat zijn in deze de plannen van het college? Uit een oogpunt van publiciteit en psychologische werking voor de burgerij acht spreker een logisch opgezet wegenplan alleszins wenselijk. Yoor spreker persoonlijk weegt bijzonder zwaar, dat het er alleszins op lijkt, dat het beslissende stadium is aangebroken voor wat de vormgeving van Soest betreft. Het gemeentebestuur kan er aan toe zijn het aangezicht van de gemeente voor vijftig of misschien honderd jaar te bepalen en dat brengt een zware verantwoording mee. Het zal goed zijn, wanneer het gemeentebestuur zich dan spiegelt aan vroeger gemaakte fouten, waarbij spreker in het bijzonder denkt aan de Prins Bernhardlaan en de Molen straat. Men heeft de boel maar laten opkruipen en de bouwers hun gang laten gaan. Het heeft er op de bedenkelijke wijze de schijn van, dat de experts niet alleen van het Provinci ale maar ook van het Nationale Plan zullen trachten over de hoofden van de raad en ook van het college heen te beslis sen. Er wordt ernstig gewerkt en men wordt verrast met vér gaande en krasse uitspraken, waarmede keer op keer provin cies en gemeenten voor tientallen jaren voor voldongen fei ten worden gesteld. Pit werkt niet alleen irriterend omdat daarmede voor de zoveelste keer de gemeentelijke autonomie het mes op de keel wordt gezet, maar ieder jaar wisselen de stedebouwkundigen van inzicht. Nu eens denken zij aan longen en hart, dan weer aan de periferie van de stad. Het klemt dus des te meer dat het gemeentebestuur niet capitu leert voor de adviezen van de experts, maar aan de vormge ving van Soest zelf zoveel mogelijk meewerkt. Als voorbeeld noemt spreker de kwestie wat er tot herstel van de Eng zal moeten gebeuren. Aan het volbouwen van de Eng zal niet zijn te ontkomen en het enige wat overblijft is er het beste van te maken. Spreker hoopt dat een gedeelte zal worden gereserveerd als groen strook. Intussen is gebleken dat men het volkomen oneens is over de wijze waarop verder moet worden gebouwd. Is spreker goed ingelicht, dan is er verschil van inzicht of het noordelijk gedeelte van de Eng zal worden volgebouwd, met behoud van het zuidelijk gedeelte als recreatiegebied, dan wel of men de Eng naar het zuiden toe zal volbouwen in aansluiting aan een gesloten bebouwing van het Soester- veen. Zou het college het winnen en zou dus alleen het noordelijke gedeelte van de Eng, tot de begraafplaats van de Hervormde gemeente, worden bebouwd, heeft men zich dan voldoende gerealiseerd, dat er een aanzienlijke ruimte - moet -

Historische kranten - Archief Eemland

Notulen B&W Soest | 1958 | | pagina 328