17 januari 1962
A K. I, gelijktijdig met een A H. O. B aan de Dalweg
Hij geeft er de voorkeur aan het voorstel van de agenda af te
voeren om nader overleg te plegen met de spoorwegen. Wanneer het
voorstel thans toch in stemming wordt gebracht, zal spreker beslist
tegenstemmen
De heer DE BRUIN zegt met belangstelling naar het betoog
van de heer Dijkstra te hebben geluisterd. Alvorens op het agenda
punt dieper in te gaan, wil hij een nadere uitleg van de verschillende
besprekingen die met de Nederlandsche Spoorwegen hebben plaatsgehad
en die voor de raadsleden hebben geresulteerd in een klein briefje van
een regel of acht. Hij kan zich niet voorstellen dat de verschillende be
sprekingen zo weinig hebben opgeleverd. De raadsleden hebben er na
tuurlijk bitter weinig aan.
In de tweede plaats wil spreker vernemen wie uitmaakt dat de
gemeente de kosten van beveiliging van de Talmalaan voor haar reke
ning zou moeten nemen, wanneer men er toe zou overgaan de Talma
laan niet af te sluiten.
De heer Dijkstra heeft gezegd dat na de oorlog de Nederland
sche Spoorwegen de enige in europa zijn geweest die rendabel hebben
gewerkt. Daarbij vergeet de heer Dijkstra dat de Staat der Nederlan
den in 1937 de spoorwegen hebben geholpen met 430 miljoen om ze
van de verdrinkingsdood te redden. De spoorwegen behoefden dit geld
niet terug te beta.len. Zo kan men na,tuurlijk gemakkelijk rendabel zijn'.
De heer HILHORST merkt op iets over de geschiedenis van
de Nederlandsche Spoorwegen in de gemeente Soest te willen zeggen.
Men is begonnen met het aanleggen van een spoorweg Amsterdam-
Amersfoort. De toentertijd gevoerde onderhandelingen zijn wel zeer
eenzijdig in het voordeel van de spoorwegen geweest. Toch heeft men
toen van gemeentewege gesteld dat de gemeenschap zoveel mogelijk
beveiligd behoorde te worden en dit heeft meegebracht, dat alle over
wegen - de Maatweg, de Grote Melmweg, de Kleine Melmweg, de
Hooiweg, de Middelhoefseweg en de Peter vdBr eemerweg - volle
dig beveiligd werden. In de crisisjaren is men begonnen met bezui
nigen. De Nederlandsche Spoorwegen hebben toen - spreker is ervan
overtuigd dat dit zonder overleg met de gemeente is geschied - de
ene belangrijke overweg na de andere opgeheven, met alle gevolgen
van dien
Na de lijn Amsterdam-Amersfoort is het lijntje Baarn-
Utrecht aangelegd, dat de heer Dijkstra op het ogenblik zo'n beetje
in het sterfhuis ziet verkeren. Spreker vreesde aanvankelijk dat de
heer Dijkstra zou zeggen: Moeten daar nu die grote onkosten voor wor
den gemaa.kt? Gelukkig vond hij het toch belangrijk een uitgave te doen.
Het was niet mogelijk alle spoorwegovergangen in de lijn
Baarn-Den Dolder te bewaken. De trein die het traject bereed met een
vaart van ongeveer 20 km, moest echter bellen, opdat iedereen
"Bello" kon horen aankomen. Dat hield een waarschuwing in: daar
komt dat geval met die geweldige vaart aanzetten, neemt u in acht'.
De bezuiniging heeft meegebracht dat men ook dat systeem maar heeft
gelaten voor wat het was, terwijl men bovendien de snelheid steeds
verder opvoerde. Het is volkomen begrijpelijk dat de spoorwegen dan
rekening houd-en met de inzittenden van de spoorwagons Daartegen
over moet de gemeente echter alles doen om haar gemeenschap te
vrijwaren voor ongelukken, die eventueel door het spoorwegverkeer
zouden kunnen ontstaan. Als zich dan de mogelijkheid voordoet een
overweg op te heffen, moet de raad daaraan zijn volledige medewer
king verlenen. Men moet dan echter overtuigd zijn dat het in het be
lang van de gemeenschap en voor de veiligheid van het verkeer ge
schiedt
