17 januari 1962.
dan ook niet voorstellen dat het enig nadelig effect zou sorteren, dat
wat mensen die nu van de Talmalaan gebruik maken, misschien
niet de Dalweg zullen nemen, doch via de Rembrandtlaan, Pieter de
Hooghlaan naar de Prins Bernhardlaan zullen gaan en dus niet zo ge
makkelijk in de Steenhoffstraat terecht zullen komen. Dit theoretische
verlies zal namelijk ruimschoots worden gecompenseerd door de vele
mensen die zullen komen te wonen tussen de Dalweg en de Molen
straat. Het college kan dan ook niet inzien dat deze bezwaren werke
lijk gegrond zijn.
Blijft dus over het bezwaar van de eigenaren van de huizen
voor het spoor (yanaf deze kant gezien), dat hun woningen in waarde
zullen dalen, doordat de straat een doodlopende weg wordt. Wanneer
dit het algemene gevoelen ook van de raad zou zijn, is er een oplos
sing, welke ook in het uitbreidingsplan staat. In het uitbreidingsplan
Rijksweg is namelijk aan deze zijde van het spoor een verbindingsweg
langs de spoorlijn geprojecteerd tussen de Talmalaan en de Dalweg.
Het college meende - het moest dit op korte termijn bekijken - dat
voor de aanleg van deze verbindingsweg een moeilijkheid zou bestaan
in verband met het kerkhof, waarvan de muur vrij dicht langs de
spoorlijn staat, zodat tussen de spoorlijn en deze muur geen weg meer
zou kunnen lopen. Het is echter gebleken dat er in het kerkhof zelf nog
vijf meter tussenruimte aanwezig is, waarin niet is begraven. Daar
over zou de gemeente de beschikking kunnen krijgen, wanneer zij over
leg pleegt met het kerkbestuur. Dit overleg heeft dan altijd nog de on
der-grond - spreker wil overigens niet dreigen - dat het hier grond be
treft, die in een door de raad vastgesteld uitbreidingsplan ligt. Tegen
de in dit uitbreidingsplan aan deze grond gegeven bestemming is ook
nooit bezwaar ingebracht. De spoorwegen hebben met deze verbin
dingsweg allang rekening gehouden. Zij hebben eenvoudigweg de teke
ning van het uitbreidingsplan genomen en de daarop aangegeven weg
tussen de Talmalaan en de Dalweg in hun project opgenomen en op het
terrein van het kerkhof een knipperlicht geprojecteerd. Hedenochtend
is uitgerekend dat deze weg - in de commissie openbare werken
heeft spreker wel eens een bedrag van 30.000,--, 40.000,-- ge
noemd - op zichzelf niet meer dan 15.000,-- zou kosten. Laat men,
ruim gesteld, voor de kwestie van de muur van het kerkhof en aan
koop van grond 10. 000, -- kwijt zijn, dan is men dus voor 25 000, --
klaar
Herhaaldelijk is gevraagd: Waarom is de Talmalaan niet met
knipperlichten te beveiligen? Dit kan niet, want de knipperlichten zou
den dan precies voor een bocht komen te staan. Dit zou de minister
per se niet goedkeuren. Het college heeft dit gisterenmorgen nog eens
extra in Utrecht gei'nformeerd. Hier moeten komen bf halve bomen of
niets
De heer Dijkstra heeft gezegd dat de lokaalspoorwegen veelal
worden opgeheven. In de oorlog - toen de heer van Embden bezig was
met het maken van het uitbreidingsplan, waarbij ook al de bebouwing
op de Eng ter sprake kwam - heeft overleg met de spoorwegen plaats
gevonden. Daarbij hebben deze medegedeeld dat opheffing van de lijn
Baarn-Den Dolder zeer wel mogelijk was. Vanuit Amerika bereikten
de spoorwegen namelijk zeer optimistische berichten ten aanzien van
het vervoer per autobus Men wilde echter de lijn niet geheel ophef
fen Men wilde deze lijn namelijk behouden als een mogelijkheid om
van Utrecht naar Amersfoort te kunnen. Men heeft in verband daar
mede indertijd gedacht de spoorlijn te laten afbuigen vóór het station
Soest, haar over de Kerkstraat te laten lopen en haar dan met een
bocht door de weilanden heen te leiden om haar ten slotte, in de om
geving waar thans de ijsbaan ligt, te doen uitmonden op de spoorlijn
Baarn-Amer sfoort
- 14 -
