18 december 1963.
lijke gevallen zich al hebben voorgedaan en of het college daaromtrent een be
paald standpunt heeft.
De VOORZITTER zegt dat die mogelijkheid in het kader van de Wo
ningwet altijd aanwezig is geweest. Het is best mogelijk dat daarover nog een
aparte circulaire isgekomen. Zo'n verkoop zou complexgewijze moeten gebeu
ren. Dat lijkt financieel misschien wel aantrekkelijk, maar het grote probleem
is, dat de gemeente over huurwoningen moet kunnen beschikken. Uit een oog
punt van woningbeleid zou het college er in dit stadium niet graag toe overgaan.
De heer DIJKSTRA: Bedoelt u dat speculanten er misbruik van zou
den maken?
De VOORZITTER zegt daarop nog niet zozeer het oog te hebben.
Maar het is wel mogelijk dat mensen, die in een woningwetwoning wonen en op
die wijze een huis zouden kopen, naar een andere gemeente zouden verhuizen.
De gemeente heeft dan niet meer de beschikking over een vrije woning en de
eigenaar heeft natuurlijk het recht om dat huis te verkopen.
Het aantal huurwoningen in de particuliere sector wordt steeds
kleiner. Regelmatig worden ze bij overlijden of bij vertrek van de eigenaar ver
kocht, verdwijnen uit de huursector en komen in de koopsector terecht. Als de
gemeente nu ook nog haar woningwetwoningen en eventueel haar middenstands-
huurwoningen gaat verkopen, iets wat overigens alleen maar complexgewijze
kan, dan brengt ze zichzelf in grote moeilijkheden.
De heer DIJKSTRA: Ik heb deze vraag gesteld, omdat ik heb gehoord
dat deze kwestie in de gemeente Amersfoort aan de orde is gesteld. Ook daar
heeft men moeite om tot een bevredigende richtlijn te komen.
De VOORZITTER: Ja, maar in Amersfoort ligt de situatie wel even
anders als in Soest. Daar huizen vrij veel mensen in woningwetwoningen, die er
eigenlijk niet in horen.
Volgnr.278. Welstandstoezicht op het artistiek en estetisch bouwen.
Mevrouw MUURLING-Voorthuis herinnert eraan, dat zij in de voor
laatste raadsvergadering een lans heeft gebroken voor een vrouw in de schoon
heidscommissie: een van de vier commissieleden zou een vrouw moeten zijn.
Dat werd afgewezen met het motief, dat het geen modeshow is Dat is natuurlijk
juist; men moet in dat milieu op gelijke voet kunnen praten.
In deze branche zijn echter ook vrouwen werkzaam, en waarom ook
niet. Spreekster heeft een lijstje voor zich met een goede twintig namen van
vrouwelijke architecten, waarvan er tien ingenieur zijn. Verscheidene van hen
wonen in de onmiddellijke omgeving. Misschien wil het college haar suggestie
toch nog eens overwegen in de toekomst. Zij is hiertoe gekomen omdat zij juist
is gevallen over dat begrip artistiek en esthetisch bouwen. Dat is natuurlijk een
kwestie van smaak, maar zij ziet niet in waarom ook niet eens een vrouw, nu
ze toch op hetzelfde niveau kan spreken, in zo'n commissie zou kunnen worden
benoemd.
De VOORZITTER zegt dat dit zeker eens kan worden overwogen.
Mevrouw Muurling legt het accent nu even anders als de vorige keer. In die
commissie behoren architecten zitting te hebben. Het maakt niet uit of het een
man of een vrouw is. Het college verzoekt meestal aan de Bond van Nederlandse
Architecten om wat namen van mensen in deze omgeving, dus niet in Soest wo
nend, die men geschikt acht om zitting te nemen in de schoonheidscommissie.
Een volgend maal kan ook wel eens met de wens van mevrouw Muurling rekening
worden gehouden. De gemeente heeft trouwens zelf een architecte.
De woningen op de Eng, die weliswaar onder supervisie staan van de heer van
Embden, zijn door een vrouwelijke architect ontworpen.
Volgnr. 278 wordt zonder hoofdelijke stemming voorlopig vastgesteld.
Hoofdstuk V wordt, voor wat de uitgaven betreft, zonder hoofdelijke stemming
vastgesteld.
Hoofdstuk VI. Openbare werken.
- 241 -